Ήταν Σάββατο πρωί. Η κυρία Βουλγαρίδα πήγε στην βιτρίνα με τις κούκλες να τις ξεσκονίσει. Άρχισε να βγάζει μία-μία από την θέση της. Ήταν κουκλίτσες από μια σειρά που πουλούσαν στα περίπτερα. Μια κουκλίτσα για κάθε χώρα. Λίγα ευρουλάκια έκανε η κάθε μια, αλλά ήταν περιποιημένες. Φορούσαν την τοπική τους ενδυμασία, μικροκαμωμένες, καλαίσθητες, φτιαγμένες από ένα είδος πορσελάνης.
Το μικρό, το αεικίνητο κοριτσάκι, τις αγαπούσε πολύ αυτές τις κούκλες. Γνώριζε την κάθε μια με το όνομά της και την χώρα της καταγωγής της. Φύλαγε το βιβλιαράκι της κάθε μιας με ευλάβεια.
Η κυρία Βουλγαρίδα, έπιασε την κουκλίτσα από την Ακτή Ελεφαντοστού. Πρόσεχε πολύ, ήξερε την αγάπη που είχε η μικρή γι’ αυτές τις κουκλίτσες.
Της έφυγε μέσα από τα χέρια της. Έπεσε κάτω και διαλύθηκε.
Η μικρή βοηθούσε στις δουλειές. Άκουσε τον θόρυβο. Γύρισε και κοίταξε. Πάγωσε. Ο χρόνος είχε σταματήσει.
Η κυρία Βουλγαρίδα είχε στενοχωρηθεί πολύ, η μικρή όμως πονούσε. Δεν είπαν λέξη. Η μικρή μάζεψε τα κομμάτια. Ο πόνος ήταν ζωγραφισμένος στο προσωπάκι της. Η μικρή πήγε σε μια γωνιά. Κλαίγοντας πήρε τηλέφωνο στον Δημήτριο και του τα είπε όλα.
—Μη στενοχωριέσαι κοριτσάκι μου, θα πάρουμε άλλη κουκλίτσα από την Ακτή Ελεφαντοστού. Μη κλαις, μια κούκλα είναι.
Από την άλλη μεριά, σιωπή, δεν ακούστηκε τίποτε και μετά από λίγο, σταθερά, χωρίς κλάμα ακούστηκε το μικρό:
—Όχι, Δημήτριε, δεν θέλω να πάρουμε άλλη. Θέλω αν μπορείς να την κάνεις καλά αυτήν. Ξέρω, μια κουκλίτσα είναι κι εσύ είσαι ο πιο καλός κουκλίατρος, άμα μπορείς, θέλω να την κάνεις καλά και άμα γίνεται θέλω να πάρουμε ένα καροτσάκι. Η Ακίσι είναι από την Ακτή Ελεφα~#@ και για μένα είναι όλα τα παιδάκια της Ακτής Ελεφα~#, και άμα γίνεται, άμα γίνεται, να πάρουμε ένα καροτσάκι να πηγαίνω βόλτα την Ακίσι.
Τώρα η Ακίσι μου είναι αμέα και τα αμέα τα φροντίζουμε.
Κατάπια την γλώσσα μου.
Κοίταξα το ρολόι, ήταν Σάββατο, προλάβαινα τα μαγαζιά.
Πήγα σε όλα τα παιγνιδάδικα, μεγάλα και μικρά ψάχνοντας καροτσάκι.
Δεν υπάρχει αναπηρικό καροτσάκι για κούκλες. Δεν υπάρχει κανένα παιγνίδι τέτοιου είδους. Οι βιομηχανίες φτιάχνουν παιγνίδια μόνο για ένα Όμορφο Κόσμο Ηθικό, Αγγελικά Πλασμένο.
Δεν έχουν θέση τα ΑΜΕΑ στον κόσμο των παιδιών.
No comments:
Post a Comment