Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα / ADHD-Attention Deficit Hyperactivity Disorder

Τα αίτια για την ADHD δεν έχουν βρεθεί ακόμη, 

αλλά...  βρέθηκε ΤΟ «φάρμακο»!!!

Η διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα είναι μία διαταραχή νευρολογικής φύσης με συνέπειες που διακρίνονται στη συμπεριφορά του ατόμου. Χαρακτηριστικό της είναι ένα μοτίβο συμπεριφοράς που διακρίνεται από αυθορμητισμό και έλλειψη συγκέντρωσης με ή χωρίς υπερκινητικότητα.

ADHD-Attention Deficit Hyperactivity Disorder

Είναι μία χρόνια διαταραχή η οποία μπορεί να διαγνωσθεί τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, αν και τις περισσότερες φορές τα ενήλικα άτομα που υποφέρουν από αυτήν βρίσκουν τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων που προκαλλεί καθώς ωριμάζουν.

Τα άτομα που υποφέρουν από ADHD συνήθως:

-παρουσιάζουν προβληματικό αυθορμητισμό, δρουν δίχως να σκέφτονται τις συνέπειες, περνούν από τη μία δραστηριότητα στην άλλη, είναι ανοργάνωτα, έχουν την τάση να διακόπτουν τις συζητήσεις των άλλων

-έχουν υπερκινητικότητα, αδυναμία να σταθούν ακίνητα, τάση να κινούνται διαρκώς και να ανεβαίνουν σε εμπόδια

-εμφανίζουν έλλειψη προσοχής, αφηρημάδα, αφήνουν ατελείωτες τις εργασίες τους (για το σχολείο π.χ.), αδυνατούν να ακούσουν τον άλλο, παρουσιάζουν κινητική αδεξιότητα

Η ADHD μπορεί να αναλυθεί σε 3 υποκατηγορίες. 

Αυτές είναι:

• Συνδυασμένος Τύπος(1Α +1Β)
• Τύπος Κυρίως Έλλειψης Προσοχής(1Α)
• Τύπος Κυρίως Υπερκινητικότητας-Αυθορμητισμού.(1Β)

Τα κριτήρια Διάγνωσης σύμφωνα με το DSM-IV της Αμερικής είναι τα εξής:

I) Είτε το Α είτε το Β

6 ή περισσότερα από τα παρακάτω ήταν εμφανή τους τελευταίους 6 μήνες σε βαθμό δημιουργίας προβλήματος στην καθημερινότητα του ατόμου

Α. 

1. Συχνά δεν δίνει αρκετή προσοχή σε λεπτομέρειες ή κάνει λάθη απροσεξίας στη δουλειά, στο σχολείο ή σε άλλες δραστηριότητες
2. Έχει συχνά πρόβλημα να κρατήσει την προσοχή του σε εργασίες ή σε δραστηριότητες παιχνιδιού
3. Συχνά δεν ακούει όταν του μιλούν ευθέως
4. Συχνά δεν ακολουθεί οδηγίες και αποτυγχάνει να τελειώσει κάποια εργασία ή ευθύνες (όχι όταν είναι όμως λόγω αντίδρασης)
5. Συχνά έχει πρόβλημα να οργανώνει δραστηριότητες
6. Συχνά αποφεύγει ή αντιπαθεί δραστηριότητες που απαιτούν πνευματική κόπωση για μεγάλο χρονικό διάστημα (όπως εργασίες του σχολείου)
7. Συχνά χάνει αντικείμενα απαραίτητα για διάφορες εργασίες και δραστηριότητες
8. Αφαιρείται εύκολα
9. Συχνά ξεχνάει τις καθημερινές δραστηριότητες

Β. 

1. Κινεί συχνά νευρικά τα χέρια ή τα πόδια
2. Συχνά σηκώνεται από την καρέκλα ενώ θα έπρεπε να καθίσει
3. Συχνά τρέχει ή σκαρφαλώνει σε εμπόδια όταν δεν είναι σωστό (στους ενήλικες ίσως είναι εμφανές με μία "ένταση" που δεν τους αφήνει να ησυχάσουν)
4. Συχνά δυσκολεύεται να παίξει ή να πάρει μέρος σε δραστηριότητες ήσυχα
5. Είναι συνεχώς σε μία υπερένταση για να φύγει και να πάει αλλού, σαν να υποκινείται από κάποιο σοβαρό κίνητρο
6. Μιλάει υπερβολικά
7. Απαντάει σε ερωτήσεις προτού αυτές έχουν ολοκληρωθεί.
8. Συχνά έχει πρόβλημα να περιμένει τη σειρά του άλλου
9. Συχνά διακόπτει ή εισβάλλει σε συζητήσεις ή παιχνίδια των άλλων.

II) Κάποια από αυτά τα συμπτώματα ήταν εμφανή πριν την ηλικία των 7 ετών

III) Προβλήματα από τα συμπτώματα είναι εμφανή σε 2 ή σε περισσότερους τομείς (π.χ. στο σχολείο και στο σπίτι)

IV) Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις δημιουργίας προβλήματος στην καθημερινή ζωή, είτε κοινωνικά, είτε λειτουργικά (στο σχολείο, στη δουλειά κλπ)

V)Τα συμπτώματα δεν περιγράφονται καλύτερα από κάποια άλλη ψυχολογική διαταραχή και δεν συμβαίνουν μόνο κατά τη διάρκεια κάποιου ψυχωτικού επεισοδίου.

Προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην διερεύνηση άλλων πιθανών διαταραχών που μπορεί να είναι αίτια για συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της ADHD. Θα πρέπει να γίνεται ξεχωριστή αντιμετώπιση της κάθε ψυχολογικής διαταραχής και πρώτα θα πρέπει να αποκλειστούν άλλοι παράγοντες, όπως ο υποθυροειδισμός, η αναιμία, η μόλυνση από μόλυβδο, κάποια χρόνια ασθένεια, προσβολή στην ακοή ή στην όραση, κατάχρηση ουσιών, παρενέργειες κάποιων φαρμάκων, διαταραχές στον ύπνο και κακοποίηση. Πολύ συχνά επίσης η ADHD εμφανίζεται ταυτόχρονα με άλλες διαταραχές, όπως η αγχώδης διαταραχή, η κατάθλιψη, η σχιζοφρένεια και η διπολική διαταραχή.

Εκτιμάται ότι γύρω στο 3 με 5 % των παιδιών παγκόσμια έχουν περάσει την διαταραχή ελλειμματικής προσοχής πριν την ηλικία των 7 ετών. Η αντιμετώπιση της ADHD γίνεται με συνδυασμό φαρμάκων, μεταβολής της συμπεριφοράς, αλλαγές στον τρόπο ζωής και συνεδρίες.

Τα αίτια για την ADHD δεν έχουν βρεθεί ακόμη. 

Υπάρχουν θεωρίες για την επίδραση γενετικών παραγόντων ή περιβαλλοντικών καθώς επίσης και διαμάχη για το αν η ADHD αποτελεί ασθένεια ή όχι. 

Πολλοί υποστηρίζουν πως η ADHD έχει κάποια διασύνδεση με την δημιουργικότητα. 

Μελέτες που έχουν γίνει σε άτομα με τη συγκεκριμένη διαταραχή δείχνουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη τμημάτων του εγκεφάλου καθώς και μειωμένη συγκέντρωση ντοπαμίνης. Επίσης, παρουσιάζουν περιορισμένη νευρολογική δραστηριότητα, κάτι που πιθανώς σχετίζεται με την τάση τους να βρίσκουν συνεχώς καινούρια ενδιαφέροντα, ώστε να διατηρούνται σε επαγρύπνηση.

πηγή...