Η παιδική αθωότητα μέσα από την αγάπη!

Μαμά, μπαμπά φέτος θα πάω να πω τα κάλαντα...
—Τι είναι αυτά που λες; Δεν έχεις ανάγκη να πας για τα κάλαντα...
Με μιας τα ματάκια του μικρού βούρκωσαν...

Έσκυψε το κεφαλάκι του καταστεναχωρημένος...
Πήγε στο δωμάτιο του να μην βλέπουν την στενοχώρια του...
Οι γονείς κοιταχτήκαν αμήχανα μεταξύ τους...

Η μαμά με μιας έφυγε και πήγε κοντά στον μικρό..
Τον πήρε στην αγκαλιά της και τον ρώτησε τρυφερά:
—Πες μου γιατί στεναχωρήθηκες τόσο πολύ? Τι σου λείπει?

—Μαμά το ξέρω πως εγώ δεν έχω ανάγκη να πω τα κάλαντα..
—Κάποια άλλα παιδάκια όμως έχουν ΜΕΓΑΛΗ ανάγκη αυτές τις μέρες. .
—Ήθελα να μαζέψω όσα χρήματα μπορώ & να πάω κρυφά να τ’ αφήσω στην πόρτα του σπιτιού τους, χωρίς να με δουν και ντραπούν...

—Nα δουν πως δεν τα ξέχασε ο Αη Βασίλης και να χαμογελάσουν...
—Αυτό μόνο ήθελα μάνουλα....!

Υ.Γ

...Ας κοιτάξουμε όλοι γύρω μας αυτές τις μέρες...
...Μια χειρονομία, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά...
...ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ...

briefingnews.gr