Η «γένεσις» του επίγειου παράδεισου και οι διαχειριστές του

ΓΕΝΕΣΙΣ 1

27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.

28 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς.

30 καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτως.

31 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα ἕκτη.

ΓΕΝΕΣΙΣ 2

 2 Κατὰ τὴν ἕκτην ἡμέραν ἐτελείωσεν ὁ Θεὸς τὰ ἔργα αὐτοῦ, ὅσα ἔκαμε, καὶ ἀνεπαύθη κατὰ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν ἀπὸ ὅλα τὰ ἔργα αὐτοῦ, τὰ ὁποῖα ἐδημιούργησεν ἐκ τοῦ μηδενὸς καὶ ἐμορφοποίησεν.

  3 καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν· ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸς ποιῆσαι.

Και ο Θεός αναπαύτηκε την έβδομη μέρα...
Και έβαλε τον άνθρωπο διαχειριστή 
στον παράδεισο-Γη
Έβαλε την εικόνα Του διαφεντευτή και κυρίαρχο
Και αυξήθηκε
Και πληθύνθηκε
Και γέμισε τη γη παιδιά
Παιδιά και έργα, 
τα έργα του ανθρώπου.

Αλλά η εικόνα Του αμαυρώθηκε
και έχασε την Αιδώ και τη Δίκη
και έπεσε στην ύβρη από απληστία,
και έγινε ο άνθρωπος η χειρότερη απειλή
για το σπίτι του, τον παράδεισο-Γη,
έγινε θεριό για τα παιδιά του, έγινε λύκος
λύκος αχόρταγος 
για δύναμη, εξουσία, ηδονές άνομες....

Ευτυχώς όμως, υπάρχει ελπίδα...
υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ που γνοιάζονται,
που τρέχουν, που δίνουν και τη ζωή τους
για να διορθώσουν, να αποκαταστήσουν το άδικο...
υπάρχουν ακόμα οι φωνές και η δράση
των εθελοντών της ΑΓΑΠΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ Παράδεισο - ΓΗ  
και τα παιδιά, 
τα Χαμομηλάκια του.