Γιορτή της Αποκριάς και «μεταμφιέσεις» άλλου είδους

Ας αγαπήσουμε τα παιδιά μας για τη μοναδικότητά τους  
.

Από τις πιο αγαπημένες γιορτές όχι μόνο των παιδιών άλλα  και των μεγάλων είναι αναμφισβήτητα η Αποκριά. Στο μέρος που μεγάλωσα υπήρχε ένα έθιμο. Το βράδυ του Σαββάτου πριν την Αποκριά μεταμφιεζόμασταν με ό,τι βρίσκαμε και πηγαίναμε στα σπίτια της περιοχής που ζούσαμε. Οι «νοικοκυραίοι» έπρεπε να μαντέψουν ποιος είναι αυτός που είναι μεταμφιεσμένος μπροστά τους. Όποιο και αν ήταν το αποτέλεσμα, οι λεγόμενοι «μασκαράδες» έπαιρναν γλυκά και δώρα από τους οικοδεσπότες. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη αυτό το έθιμο! Μου θυμίζει όμως πολύ ευχάριστα ένα κομμάτι τις παιδικής μου ηλικίας.
.
Είναι πολύ ωραίο να παροτρύνουμε τα παιδιά μας να μεταμφιεστούν σε κάτι που δεν είναι. Είναι πολύ γλυκό να τα βλέπεις ντυμένα πριγκίπισσες, πειρατές, δράκους κ.λ.π. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι να καταλάβουν πως πρόκειται για ένα παιχνίδι. Ακόμη και όταν το κάνουν όλη τη χρονιά και όχι μόνο την Αποκριά. Η κόρη μου τρελαίνεται να ντύνεται ακόμη και μέσα στο κατακαλόκαιρο με διάφορες στολές που υπάρχουν στο σπίτι. Η Κοκκινοσκουφίτσα, ας πούμε, έχει την τιμητική της.
Με αφορμή λοιπόν την γιορτή της Αποκριάς ας μιλήσουμε και για άλλου είδους «μεταμφιέσεις». 
.
Παρατηρώ πολύ συχνά αρκετούς γονείς που προσπαθούν να επιβάλουν στα παιδιά τους να γίνουν κάτι που δεν ήταν προορισμένα  για να γίνουν. Είναι σημαντικό ως γονείς να αποδεχτούμε τα παιδιά μας με τις αδυναμίες τους αλλά και τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα τους. Προσπαθώντας να μεγαλώσουμε ξεχωριστά και άριστα παιδιά το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τα «μεταμφιέζουμε» σε κάτι που δεν είναι. Γεμίζοντάς τα με ευθύνες και αρμοδιότητες που πιθανό  να μην αντέχουν από τόσο νωρίς να επωμιστούν. Αν αφουγκραστούμε το χαρακτήρα τους αλλά και τις ανάγκες τους θα τα καταλάβουμε πολύ καλύτερα.
.
Θα τους επιτρέψουμε να δημιουργήσουν έναν πραγματικό εαυτό και όχι κάποιον που διαρκώς θα φοράει τη μάσκα των δικών μας προτιμήσεων ή ενός ιδανικού και άπιαστου χαρακτήρα.  
Η προσωπικότητα του κάθε παιδιού θα είναι το πιο δυνατό όπλο με ό,τι και αν καταπιαστεί στη ζωή του. Την κουβαλάει μέσα του. Την εμπλουτίζουμε όμως και εμείς με ό,τι κάνουμε. Δεν είναι όλα τα παιδιά γεννημένα για να είναι πρώτα. Κυνηγώντας την επιτυχία αλλά και την αναγνώριση, τους φοράμε μάσκες που δεν τους ταιριάζουν και τα κάνουμε να νιώθουν ανασφαλή.
.
Είναι πολύ σημαντικό να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στα παιχνίδια και την πραγματικότητα. Όλα είναι αναγκαία για να έχουν τα παιδιά μας ολοκληρωμένη άποψη για ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Θα μπορούν έτσι να παίρνουν αποφάσεις βασισμένες στις δυνατότητές τους και όχι σε άπιαστα όνειρα.
Ας αγαπήσουμε λοιπόν τα παιδιά μας για τη μοναδικότητα τους.
Καλή Αποκριά.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ
ΗΘΟΠΟΙΟΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
infokids