«ΟΧΙ»

«ΟΧΙ»

Αξημέρωτα ήρθες,

μα, λάθος πόρτα χτύπησες.

Στην άκρια της Βαλκανικής

σ’ αυτόνε το βραχότοπο, οπού τον λένε Ελλάδα,

ετόλμησες αυθάδικα πόρτα λαού περήφανου

με χέρι θρασύ κι αλαζονικό να βροντήξεις.

Φασίστα, σύμμαχε του ναζισμού, υπερφίαλε,

απαίτησες «αυθωρεί»[1] παράδοση!!

Δεν ήξερες… δε ρώταγες;

Έπεσες πάνω στ’ ΟΧΙ ενός λαού,

που κίνησε, από την κάθε τη γωνιά,

–πρώτη φορά ποτάμια ανάποδα πορεύονταν

και στα βουνά ανεβαίναν–

και θα ‘ταν πιότερο πολλοί, αν άφηνε ο δικτάτορας[2]

τα ΟΧΙ των Μακρονησιών να παν να πολεμήσουν.

Ενός λαού, που περγελώντας σε, για το μέτωπο τράβηξε

με το ΟΧΙ τυπωμένο στο δικό του μέτωπο.

Έκανε τ’ ΟΧΙ άρβυλα, θανατερή ξιφολόγχη.

Γένηκε η πείνα του οργή, η δίψα του αντρεία,

και φαλάγγι σε πήρε.

Κατακόκκινα αποτυπώματα πάνω στο παγωμένο χιόνι

το ΟΧΙ σχημάτιζαν,

σάρκες από ποδάρια μισοσαπισμένα σταθερά βάδιζαν

και στο κατόπι σε πήραν.

Έβγαλε η ψυχή τα δικά της ποδάρια,

τη δική της κραυγή:

ΟΧΙ.

Τέλος Οκτώβρη με μέσα Δεκέμβρη

το ΟΧΙ  επέλασε, νίκησε, σε ευτέλισε.

Δεν επέρασε καιρός, κανά δυο μήνες μόνο,

μέχρι ο Δεκέμβρης να μεσιάσει,

και τα μεγάλα σου λόγια, οι απίστευτες φανφάρες σου,

«Χαλύβδινο Σύμφωνο»[3], «Άξονας»[4], «Mare Nostrum»[5],

-λόγια, φράσεις μισότρελων κι ανόητων-

κουρέλια και της ιστορίας των ανθρώπων

βρυκόλακες γένηκαν.

Με τη φύση τα ‘βαλες, θλιβερό ανθρωπάριο:
«Αι τραχείαι οροσειραί της Πίνδου

και αι λασπώδεις χαράδραι της»[6]
Μάλιστα….

Πρόσμενες να ‘ρθει η Άνοιξη [7] για να ξανατολμήσεις,

μην κι η ντροπή σου ξεχαστεί·

μα σ’ ένα ύψωμα[8] πάλι το ΟΧΙ των Τιτάνων,

γερά ριζωμένο στις βελανιδιές ανάμεσα,

έγινε τείχος άπαρτο και πάνω του τσακίστηκες.

Θέλατε το Imperium Romanun, θέλατε το τρίτο ράιχ[9]

παντού ν’ απλωθεί, τα πάντα να πνίξει.

Το δικό σας το τέλος[10] αν γνωρίζατε….

Ε, σείς, του κόσμου οι μακελάρηδες[11],

κρεμασμένος ανάποδα ο ένας,

–η Νέμεση κρατεί το σκοινί–

ο άλλος, που σμήνη γυπάνθρωπων,

δαιμόνων μαυρόψυχων, στο έμπα τ’ Απρίλη,

καταπάνω στο ΟΧΙ μας έστειλε,

κάπου χωμένο, άφαντο, πτώμα καμένο, τρισάθλιο....  

Εκατομμύρια εξήντα ψυχές, τα «επιτεύγματά» σας.

Χώρια η δυστυχία που σπείρατε, άθλιοι,

να συνοδεύει τη ζωή και τα όνειρα

αδίκως, ακόμα, πασχόντων….

Βασιλική Π. Δεδούση

---

1. Το επίσημο ιταλικό τελεσίγραφο. … Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώση αυθωρεί εις τας στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς ίνα η κατοχή αυτή δυνηθή να πραγματοποιηθή κατά ειρηνικόν τρόπον. Εάν τα ιταλικά στρατεύματα ήθελον συναντήση αντίστασιν, η αντίστασις αυτή θα καμφθή δια των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα έφερε τας ευθύνας, αι οποίαι ήθελον προκύψη εκ τούτου. Αθήναι τη 28η Οκτωβρίου 1940/ΧΙΧ
2. Ο αριθμός των πολιτικών εξορίστων αυξήθηκε πολύ την περίοδο της δικτατορίας τουΜεταξά.
3. Τα επτά άρθρα του Χαλύβδινου Συμφώνου όπως αυτά δόθηκαν στη δημοσιότητα
4. Δυνάμεις του Άξονα
5. Mare nostrum
6. Στις 18 Νοεμβρίου 1940 ο Μουσολίνι εκφώνησε ένα δημόσιο λόγο στον οποίο ανάμεσα στα υπόλοιπα παράλογα και ανερμάτιστα, κατηγορούσε την Ελλάδα σαν υπεύθυνη για την εισβολή των Ιταλών, ενώ απέδωσε την αποτυχία των Ιταλών να καταλάβουν την Ελλάδα στην φύση του εδάφους της Πίνδου. Η ομιλία.
7. Η ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ
8. ΥΨΩΜΑ 731: Πώς ανακόπηκε η Εαρινή Επίθεση των Ιταλών στην Αλβανία, Ύψωμα 731, ο λόφος:  Ευριπίδης Χρυσάφης, ο 29χρονος Θεσσαλονικιός
9. Ναζιστική Γερμανία, γνωστή και ως Τρίτο Ράιχ, είναι το όνομα που συνήθως χρησιμοποιείται για να δηλώσει την κατάσταση της Γερμανίας τη περίοδο 1933-1945, κάτω από την ολοκληρωτική δικτατορία του Αδόλφου Χίτλερ και τη ναζιστικής ομάδας του.
10. Οι τελευταίες ώρες του Χίτλερ και του Μουσολίνι
11. Τα θύματατου Β' Παγκοσμίου Πολέμου, Οι απώλειες του πολέμου