Tuesday 8 March 2016

Σχεδόν 1 στα 3 παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζει «κατάθλιψη».
Για την ακρίβεια, δυσθυμία και δυσκολία στο συναίσθημα.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Το 30- 40% των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) έχουν σοβαρές πιθανότητες να εμφανίσουν στοιχεία κατάθλιψης και να αναπτύξουν με τα χρόνια χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ στα αγόρια το φαινόμενο παρουσιάζεται 3- 4 φορές παραπάνω απ' ό,τι στα κορίτσια, δηλώνει ο ψυχολόγος, νευροψυχολόγος παίδων, διδάκτωρ παιδοψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Σήφης Κουράκης.

Ο κ. Κουράκης, μιλώντας στο Πρακτορείο fm, επικαλείται έρευνες της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ αλλά και του Αρχείου Γενικής Παιδοψυχιατρικής των ΗΠΑ, οι οποίες τεκμηριώνουν τη συσχέτιση ελλειμματικής προσοχής με στοιχεία κατάθλιψης και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Όπως εξηγεί μάλιστα, ο όρος κατάθλιψη δεν είναι δόκιμος για τα παιδιά και ως εκ τούτου τη χαρακτηρίζει δυσθυμία, δυσκολία στο συναίσθημα

«Τα παιδιά αυτά αργούν να διαγνωστούν, συνήθως στην ηλικία των 5-7 ετών διαγιγνώσκονται κι έτσι θεωρούνται επιθετικά, ενώ στην πραγματικότητα η ελλειμματική προσοχή τους δημιουργεί αυτόν τον αρνητισμό και αυτήν τη διάσπαση κι έτσι είναι απρόσεχτα, επιθετικά και αδυνατούν να συγκεντρωθούν για πολλή ώρα στις σχολικές εργασίες. Όμως αυτό εκλαμβάνεται από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς ως τεμπελιά, αποφυγή των εργασιών ή ένα είδος διαταραχής στη διαγωγή. 
Κι έτσι, η συμπεριφορά των γονέων ή των εκπαιδευτικών που παρερμηνεύουν τη στάση των παιδιών, προκαλεί στα παιδιά ματαιώσεις» αναφέρει ο κ. Κουράκης. «Σύμφωνα με τους ειδήμονες παγκοσμίως, συνέπεια αυτού είναι τα παιδιά να παρουσιάζουν το σύνδρομο πτώσης του ηθικού, δηλαδή απογοήτευση, αναξιότητα, απόρριψη από τους συνομηλίκους και αυτό προκαλεί με τα χρόνια σαν δευτερογενές σύμπτωμα, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση».

Αντιμετώπιση
Σύμφωνα με τον κ. Κουράκη, οι γονείς πρέπει καταρχήν να αποδεχτούν το πρόβλημα και να ενημερωθούν από ειδικούς για αυτό. 
Και εφόσον γίνει η διάγνωση με ΔΕΠΥ το παιδί θα πρέπει:
1. Να εκγυμνάζεται συστηματικά και κυρίως ομαδικά με συνομηλίκους του και να κάνει ασκήσεις μελετημένες χώρου και χρόνου.
2. Οι σχολικές του δραστηριότητες να έχουν συντομία, ποικιλία και δόμηση.
3. Να εφαρμοστεί από ειδικούς πρόγραμμα συμπεριφορών με θετικούς ενισχυτές, δηλαδή να δίνονται κάποια «δώρα» στο παιδί, κάποιες ενισχύσεις, που το ίδιο θα προεπιλέγει, ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον του.
4. Πρέπει να κοιτάξουμε πολύ καλά τη διατροφή του, να μην περιέχει καφεΐνη, έψιλον συντηρητικά και γενικότερα συστατικά τα οποία εντείνουν την απροσεξία και την παρορμητικότητα.

Αν αυτές οι οδηγίες εφαρμόζονται και το παιδί εξακολουθεί να παρουσιάζει έντονα και συνεχή συμπτώματα, παρά και τη συμπεριφορική θεραπεία, ή τις συνεδρίες ψυχολογικής στήριξης, τότε υπάρχει και φαρμακευτική αγωγή με το συχνότερο συνταγογραφούμενο φάρμακο που είναι η μεθυλφαινιδάτη και η ριταλίνη* που βελτιώνουν τα κύρια συμπτώματα, δηλαδή την απροσεξία, την παρορμητικότητα και την υπερκινητικότητα.
* Ο Σήφης Κουράκης είναι ψυχολόγος, νευροψυχολόγος παίδων, διδάκτωρ παιδοψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, και συγγραφέας του Γονεϊκού & Εκπαιδευτικού Καταλόγου Οδηγιών Συμπεριφοράς και Μάθησης με τίτλο: «Απρόσεχτος συχνά, αδιάφορος ποτέ» που αποτελεί μέρος παγκόσμιας πανεπιστημιακής έρευνας, η οποία έχει εγκριθεί στον Τομέα Ψυχιατρικής & Επιστημών της Συμπεριφοράς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

ethnos

το χαμομηλάκι λέει
* για το αν πρέπει ή όχι να χορηγούνται αυτά τα φάρμακα στα παιδιά, απαραίτητη είναι η έγκυρη γνωμοδότηση από ειδικό γιατρό και η πλήρης και τεκμηριωμένη εκ μέρους του ενημέρωσής σας για όλες τις τυχόν παρενέργειές τους

3 comments:

  1. Τις παρενέργειες τις ξέρει ο Κουράκης ?

    ReplyDelete
  2. Αγαπητέ κ. Χάρη

    για το αν πρέπει ή όχι να χορηγούνται αυτά τα φάρμακα στα παιδιά, απαραίτητη είναι η έγκυρη γνωμοδότηση από ειδικό και έντιμο γιατρό και η πλήρης και τεκμηριωμένη εκ μέρους του ενημέρωσής σας για όλες τις τυχόν παρενέργειές τους.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Στην Αμερική αυτή τη στιγμή συντελείται γενοκτονία, κάθε μήνα συνταγογραφούνται πάνω από δύο εκατομμύρια συνταγές μεθαμφεταμινών (ριταλίνη) τον Μήνα σε παιδιά ηλικίας από 2 ετών !!!!!!!! και άνω, εθίζουν τα παιδιά στα ψυχοφάρμακα (ισχυρότερα από ναρκωτικά)και τα έχουν πελάτες μέχρι να πεθάνουν όλα στο βωμό του κέρδους. Οι φαρμακευτικές πληρώνουν ΄΄σπουδαίους΄΄ καθηγητές να αρθρογραφούν όπως ο κ. Κουράκης και χρηματοδοτούν όλες τις έρευνες για να πουν τα ΄΄υπέρ΄΄. Επιστήμονες ερευνητές εκτός συστήματος ή εντός, πλην τίμιοι, σε όλον τον κόσμο αρθρογραφούν για τις τρομερές μέχρι και ΘΑΝΑΤΟΥ παιδιών και ενηλίκων, συνέπειες της ριταλίνης. Για να πληροφορούμε σωστά λοιπόν για ένα τόσο λεπτό και συνάμα τραγικό θέμα τους γονείς, δεν αρκεί να λέμε να συμβουλευτούν καλά τον γιατρό τους αλλά να παραθέσουμε παράλληλα τις έρευνες με τις δεκάδες τρομακτικές παρενέργειες του φαρμάκου ώστε να υποψιαστούν οι γονείς να μην υποκύπτουν στην ΄΄αυθεντία΄΄ Ιατρών τύπου ΚΟΥΡΑΚΗ γιατί παίζεται η ζωή των παιδιών τους. Στην εποχή μου γεν(1959) δεν θυμάμαι κανένα ζωηρό ή απρόσεκτο παιδί να έπαιρνε ψυχοφάρμακα και σήμερα είναι μια χαρά ενήλικοι. Θα σας πρότεινα λοιπόν στο ίδιο άρθρο να αντιπαραβάλλετε τις εν λόγω έρευνες, έτσι θα είναι αντικειμενική η πληροφόρηση, χωρίς να πάρετε θέση και ας βγάλει ο κάθε γονιός τα συμπεράσματά του και να πάρει την ευθύνη για ότι υποστεί το παιδί του.

      Delete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki