Η δικιά μας κυρά-Σαρακοστή με μια καρδούλα στην ποδιά!

Φέτος αποφασίσαμε να την κάνουμε με ζυμαράκι.

Βάλαμε, που λέτε, σε μια λεκανίτσα 

τρία φλυτζάνια αλεύρι

ένα φλυτζάνι αλάτι

και ρίξαμε σιγά-σιγά ένα φλυτζάνι νεράκι χλιαρό 

κόλλαγε το ζυμάρι στα χέρια μας και έτσι προσθέσαμε μισό φλυτζάνι αλεύρι ακόμα.

Η ζύμη έγινε πολύ εύπλαστη

Ούτε να ξεκουραστεί την αφήσαμε ούτε τίποτα, που να περιμένει η πιτσιρίκα-βοηθός!!

Πάνω σε μια λαδόκολλα αρχίσαμε να σχηματίζουμε την κυρά-Σαρακοστή. 

Ένα μεγάλο σχήμα οβάλ κάναμε, το πατήσαμε με το χέρι να ισιώσει και με ένα κοφτερό μαχαιράκι κάναμε το τελικό σχήμα.

Επειδή περίσσεψε ζυμαράκι πλάσαμε κορδονάκια για την ποδίτσα, τα χέρια, τη μαντήλα, το κολιέ και το βολάν (λέμε τώρα!) της φούστας.

Σχηματίσαμε με μαχαιράκι τα ποδαράκια, δεν τα προσθέσαμε, και ήταν έτοιμη για φούρνισμα, στους 110 βαθμούς για 1 ωρίτσα(σε προθερμασμένο φούρνο).

Καρφάκια γαρύφαλλα για τον σταυρό, τη μυτούλα (για να αναπνέει τουλάχιστον, αφού δεν έχει στόμα για να τρώει), και γύρω στην ποδιά και... έτοιμη!!
..................
- Να βάλουμε και μια καρδούλα στην ποδιά;
- Μα πρέπει να είναι σοβαρή η κυρά-Σαρακοστή
- Η καρδιά είναι σοβαρή
- Γιατί είναι σοβαρή η καρδιά;
- Επειδή έχει μέσα της την Αγάπη (!!)
..................
Μαζί με τη λαδόκολλα τη μεταφέραμε στο ταψί.
Αφού ξεράθηκε καλά με το φούρνισμα και κρύωσε, τη ζωγραφίσαμε με ακρυλικά χρώματα, που στεγνώνουν αμέσως. 

Έτσι λοιπόν μας προέκυψε η κυρά-Σαρακοστή, όπως την βλέπετε...

Καλή Σαρακοστή χαμομηλάκια!!

το χαμομηλάκι