Η γιαγιά, τα κουμπιά και το στενό φόρεμα «... δε μ’ αρέσει αυτό το φόρεμα ρε, είναι στενό.»

απομαγνητοφώνηση από το χαμομηλάκι
..........

«Τα νέα παιδιά έχουνε μυαλό ξουράφι. 

Έχουνε μυαλό που μπορείτε και το λέω πάντα αυτό στα παιδιά, όπου συναντάω παιδιά, γιατί όλα έχετε μάθει γράμματα δεν είσαστε αναλφάβητα σαν κι εμένα...

και μπορείτε να βρείτε τρόπους και να ξεφύγετε από τα κουμπιά, τα κουμπιά της Γερμανίας… θα ξεφύγετε θα βρείτε τρόπους από τον ήλιο από το νερό απ’ την ενέργεια θα βρείτε τρόπους να ζήσετε λεύτερα ρε…. 

Και όταν στην κατοχή είχαμε πέντε γίδες, ήταν δικές μας ε, τώρα έχει το σκουλαρίκι και τον αριθμό και δεν είναι δική μας ρε, πρέπει να δώσουμε λόγο γιατί ψόφησε, αν μας ψοφήσει ρε, και εσπέρναμε το χωράφι μας και είχαμε σπόρο και το σπέρναμε, τώρα δε βρίσκουμε σπόρο και μας κάνανε να αφήσουμε τα χωράφια μας να γένουνε δάση γιατί μας κοροϊδέψανε και το χάψαμε και τώρα κάνουμε έτσι μπρ μπρ μπρρρ και πεινάμε και περιμένουμε απ’ το κουμπί, να πατήσουμε το κουμπί να πάρουμε ψωμί…. 

Όχι ρε, είναι στενή αυτή η ζωή δε μ’ αρέσει ρε, δε μ’ αρέσει αυτό το φόρεμα ρε, είναι στενό. 

Πρέπει να βρούμε τρόπους και μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας να έχουμε τη δική μας δύναμη… και την έχουμε αλλά δε τη χρησιμοποιούμε…. Πιαστήκαμε κορόιδα… μαλάκες είμαστε….»

το είδαμε στην αγαπημένη μας Ιδεοπηγή