Τι να κάνετε όταν το παιδί είναι θυμωμένο

H Επιστημονική Ομάδα της Γραμμής 11525 και του Συμβουλευτικού Κέντρου του «Μαζί για το Παιδί» δημιούργησε τον παρακάτω «οδηγό επιβίωσης», με χιουμοριστικό χαρακτήρα, για τους γονείς που αισθάνονται ανήμποροι μπροστά στις κρίσεις θυμού του παιδιού τους.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. 

Είστε γονιός και βρίσκεστε μπροστά σε αυτή την σκηνή του παιδιού σας:

ή αυτή:

Χωρίς να έχετε ιδέα τι συμβαίνει, επιστρατεύετε την ευρηματικότητά σας για να καταλάβετε γιατί συμπεριφέρεται το παιδί τόσο έντονα και πώς μπορείτε να το βοηθήσετε να ηρεμήσει.
Συνεχίζετε να προσπαθείτε.
Μάταια.
Μην απογοητεύεστε. 

Το παιδί σας, έχει μία έκρηξη θυμού, το αποκαλούμενο “tantrum”. 

Οι λόγοι που συνήθως φέρνουν αυτή την έκρηξη οργής στο παιδί μπορεί να μοιάζουν ασήμαντοι για τα μάτια των γονιών. 

Όμως, η έντονη αντίδραση του παιδιού σε αυτούς τους λόγους πυροδοτείται από την αδυναμία του να επεξεργαστεί εκείνη τη στιγμή όλα τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος και τα έντονα συναισθήματα που το κατακλύζουν.

«Ωραία η θεωρία, στην πράξη τι κάνω;», ίσως να είναι η σκέψη σας. Για την ενδυνάμωση του γονικού σας ρόλου, η ψυχολόγος της Γραμμής 11525 και του Συμβουλευτικού Κέντρου, Κλεοπάτρα Τσουχνικά, προτείνει τα παρακάτω:

1. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας

Όχι απαραίτητα σε αυτή την στάση γιόγκα, αλλά, γενικότερα προσπαθήστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και να μην παρασυρθείτε από τον έντονο εκνευρισμό και το θυμό του παιδιού. Η δική σας σταθερότητα θα βοηθήσει το παιδί να αισθανθεί ασφάλεια και να ελέγξει τα συναισθήματά του.
2. Εξηγήστε

Τη στιγμή που το παιδί ωρύεται, προσπαθήστε να ανταποκριθείτε σε αυτό που του συμβαίνει, να του δείξετε ότι ακούτε και κατανοείτε τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται εκείνη τη στιγμή. Παράλληλα, εξηγήστε του για ποιο λόγο αρνείστε να ικανοποιήσετε τη συγκεκριμένη επιθυμία του και βάζετε τα δικά σας όρια ώστε να επιτευχθεί μια πιο λειτουργική συνεργασία και επικοινωνία με το παιδί.

Παράδειγμα:

«Βλέπω πως είσαι πολύ αναστατωμένος αυτή τη στιγμή και καταλαβαίνω πως θύμωσες επειδή δε σου δίνω την μπάλα. Ξέρεις ότι τη μπάλα τη χρησιμοποιούμε μόνο όταν είμαστε έξω. Εγώ όμως δυσκολεύομαι να σε καταλάβω όταν είσαι έτσι. Χρειάζεται να ηρεμήσεις για να μπορέσουμε να μιλήσουμε. Όταν ηρεμήσεις, θα είμαι εδώ για να το συζητήσουμε.»

3. Επιβραβεύστε
Επιβραβεύστε όλες τις υπόλοιπες στιγμές που το παιδί συνεργάζεται, επικοινωνεί και διεκδικεί με έναν υγιή τρόπο, προς τον εαυτό του και τους γύρω του.
Έτσι, στις ενδεχόμενες εκρήξεις θυμού, θα μπορέσετε να αντλήσετε παραδείγματα «καλών τρόπων αντίδρασης» από προηγούμενες θετικές συμπεριφορές του παιδιού, ενισχύοντας την αυτοεκτίμησή του.

Τέλος, μην ξεχνάτε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι κανείς δε γεννήθηκε γονιός, τα πρότυπα που δίνουμε στα παιδιά έχουν να κάνουν με τα δικά μας βιώματα ως παιδιά, το πώς μεγαλώσαμε εμείς από τους δικούς μας γονείς, σε ποια χώρα ζήσαμε, με ποια κουλτούρα. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά κάνουν και επαναλαμβάνουν αυτά που τους λέμε και τους δείχνουμε.

Καλή επιτυχία!

Tο διαβάσαμε εδώ