«Το παιδί μου τραυλίζει! Μπορώ να το βοηθήσω;»

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί που τραυλίζει

«Το παιδί μου τραυλίζει! Μπορώ να το βοηθήσω;» 
είναι ο τίτλος άρθρου των ψυχολόγων του Χαμόγελου του Παιδιού, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της οργάνωσης.

Αναλυτικά το άρθρο:
Ο Τραυλισμός είναι μια διαταραχή επικοινωνίας συμπτώματα της οποίας είναι οι επαναλήψεις ήχων, συλλαβών, λέξεων και φράσεων, οι επιμηκύνσεις ήχων και οι απότομες διακοπές ήχων ή συλλαβών. Τα παιδιά που τραυλίζουν συχνά μπορεί να παρουσιάζουν και δευτερεύουσες μη λεκτικές συμπεριφορές όπως αποφυγή βλεμματικής επαφής, επαναλαμβανόμενες ρυθμικές κινήσεις των άκρων, μορφασμοί, πίεση των χειλιών και κλείσιμο των ματιών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις συναισθηματικές προεκτάσεις του τραυλισμού καθώς αρκετά παιδιά που τραυλίζουν νοιώθουν ντροπή, θυμό, απογοήτευση, άγχος και άρνηση για τον τραυλισμό.

Πότε είναι φυσιολογικός ο τραυλισμός;
Σε κάποιο βαθμό «φυσιολογικές» δυσρυθμίες/ κομπιάσματα εμφανίζονται στην ομιλία μικρών παιδιών κατά τη διάρκεια της γλωσσικής τους ανάπτυξης. Η δυσκολία που εμφανίζεται στη ροή της ομιλίας στην ηλικία 2,5-3,5 ετών θεωρείται φυσιολογική. Η συνέχιση του τραυλισμού μετά από αυτή την ηλικία είναι που θα πρέπει να μας απασχολεί.

Πώς είναι η ομιλία ενός παιδιού που τραυλίζει;
Τα παιδιά που τραυλίζουν παρουσιάζουν στην ομιλία τους επαναλήψεις αρχικού συμφώνου (κκκκατω), επανάληψη συλλαβής στην αρχή της λέξης (κα – κα – κα – ρε – κλα) και στη μέση της λέξης (καρε – ρε – ρε – κλα), επανάληψη μονοσύλλαβης λέξης ( Τι-τι-τι θέλεις;), επανάληψη ολόκληρων λέξεων (λέω – λέω – λέω), επιμηκύνσεις φωνηέντων (ααααπό), παρεμβολή ήχου/φωνήματος (Θέλω να πάω εεε σινεμά), παύσεις μεταξύ των λέξεων (θα……….πάω).

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί που τραυλίζει;
Οι γονείς θα πρέπει να θυμούνται ότι:
Δεν λέμε στο παιδί πώς να μιλήσει. Προσπαθούμε να του δώσουμε το παράδειγμα έμμεσα, χωρίς άμεσες προτροπές και υποδείξεις.
Μιλάμε στο παιδί αργά, ώστε με αυτό τον τρόπο να του δείξουμε ότι δεν χρειάζεται να μιλά ούτε το ίδιο γρήγορα.
Δεν σχολιάζουμε ποτέ και με κανέναν τρόπο, την ομιλία του παιδιού μας. 
Όταν συζητάμε με το παιδί μας, κάνουμε μικρά διαλείμματα-παύσεις ανάμεσα στα λεγόμενά μας για να του δώσουμε την ευκαιρία να πει αυτό που θέλει. 
Αποφεύγουμε τις πολύπλοκες λέξεις, φράσεις και προτάσεις και φροντίζουμε ο λόγος μας να είναι συμβατός με την ικανότητα κατανόησης και έκφρασης του παιδιού μας.
Δεν του θέτουμε συνεχείς ερωτήσεις.
Επαναλαμβάνουμε αυτά που είπε το παιδί μιλώντας με κανονική ροή και με σωστές παύσεις. 
Έτσι, δείχνουμε στο παιδί τον σωστό τρόπο ομιλίας χωρίς να του προκαλούμε άγχος και ανασφάλεια.
Δεν διακόπτουμε ποτέ ένα παιδί με τραυλισμό την ώρα που μιλάει και δεν το πιέζουμε να ολοκληρώσει την πρότασή του. Του δίνουμε χρόνο και δεν το πιέζουμε. 
Δεν διακόπτουμε ποτέ το παιδί που τραυλίζει για να ολοκληρώσουμε εμείς την πρόταση ή την λέξη που έχει ξεκινήσει. 
Δεν δείχνουμε στο παιδί αγωνία ή δυσαρέσκεια για τον τρόπο που μιλάει και πάντα το ακούμε με προσοχή και υπομονή. 
Αν το παιδί σας τραυλίζει για διάστημα 3 – 6 μήνες είναι σημαντικό να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιου λογοθεραπευτή.

Να θυμάστε ότι…
Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να καταλάβει το παιδί σας ότι το αποδέχεστε όπως ακριβώς είναι. Η πιο μεγάλη ενθάρρυνση για τα παιδιά είναι η υποστήριξή μας.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών 116111» ώστε να συζητήσετε με έναν ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας.

medical news.gr