Ἔλα στὴ φάτνη μας

Ἔλα στὴ φάτνη μας,

Χριστέ, νὰ γεννηθεῖς

στὸ λίκνο τῆς καρδιᾶς μας

Σὺ γλυκὰ ν’ἀναπαυθεῖς.

Σὲ καρτεροῦν,

ὅλου τοῦ κόσμου τὰ παιδιὰ

στὴν παγωμένη ἐτούτη

χειμωνιάτικη βραδιά.

Ἔλα Σωτήρα μας,οὐράνιε βασιλιᾶ,

νὰ γεννηθεῖς μὲς στῆς ψυχῆς μας

τὴ ζεστὴ σπηλιὰ.

Σὲ καρτεροῦν,

ὅλου τοῦ κόσμου τὰ παιδιὰ

Θρόνο σου νὰ ’χεις, Θεέ μας,

τὴν ἁγνή μας τὴν καρδιά.

Κι ὡς θὰ ’σαι μέσα μας

ἂς λάμπει φωτεινὸ

τὸ ἄστρο στῶν ματιῶν μας

τὸν γαλήνιο οὐρανὸ.

Μὲς στὶς ψυχές μας

τὸ φῶς του σὰν θὰ δεῖ,

ἴσως κινήσει κάποιος νὰ ’ρθεῖ,

Θεέ μου, νὰ Σὲ βρεῖ.