Το Σύνδρομο του Επιτυχημένου Παιδιού

Συχνά σκεφτόμαστε ότι πολλά ψυχολογικά προβλήματα της ενήλικης ζωής προέρχονται από την έλλειψη αγάπης στα πρώιμα χρόνια της ζωής. 
Δεν ωριμάζουμε ψυχικά, μας κυριεύει η έλλειψη εμπιστοσύνης, το άγχος, ο παραλογισμός και η ντροπή, επειδή κάποτε στο παρελθόν δεν μας έδωσαν την απαραίτητα στοργή, φροντίδα και συμπόνια. 

Αλλά υπάρχει και ένα άλλο πιο περίεργο και πιο λεπτό πρόβλημα που μπορεί να προκύπτει από την παιδική ηλικία: αυτό που αποκαλούμε σύνδρομο του επιτυχημένου παιδιού.

The Golden Child Syndrome

Ίσως να μην είμαστε καλά ψυχικά όχι επειδή οι φροντιστές μας αγνοούσαν ή μας κακομεταχειρίζονταν, αλλά επειδή αντίθετα μας αγαπούσαν με ξεχωριστό και έντονο τρόπο, γιατί μας επαινούσαν συνεχώς (για ικανότητες που ίσως δεν είχαμε) και επωμιστήκαμε τις προσδοκίες και τις επιθυμίες των φροντιστών μας, αντί αυτών του εαυτού μας.

Υπάρχουν παιδιά που οι γονείς τους περιγράφουν ότι έχουν εξαιρετικές ικανότητες. Πως μπορεί να είναι ασυνήθιστα όμορφα, έξυπνα, ταλαντούχα και να προορίζονται από τη στιγμή της γέννησής τους για ένα σπουδαίο μέλλον. 

Για ένα τέτοιο παιδί δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια. Οι γονείς του να λένε ότι θα γίνει σπουδαίο. Στην επιφάνεια, αυτό μπορεί να φαίνεται ότι δημιουργεί υψηλή αυτοπεποίθηση και ασφάλεια. Αλλά τέτοιου είδους προσδοκίες από ένα παιδί, κάνουν το παιδί να νιώθει τεράστια πίεση. 

Το επιτυχημένο παιδί δεν μπορεί να ξεφύγει από την αίσθηση ότι είναι ξεχωριστό και την πίεση για την επιτυχία. Ίσως το ίδιο δεν μπορεί να βρει μέσα του τους λόγους που θα έπρεπε να είναι έτσι.

Ιδανικά δεν θα έπρεπε να έχει σημασία για έναν γονέα τι θα κάνει ένα παιδί επαγγελματικά, ή θα έπρεπε να έχει τόση σημασία όσο δίνει το ίδιο το παιδί. 

Οι γονείς που βλέπουν το παιδί τους με αυτό τον τρόπο το έχουν στρέψει προς τη λάθος κατεύθυνση. 

 Το «επιτυχημένο» παιδί, με τον καιρό, προορίζεται για μια στιγμή κατάρρευσης, όταν οι προσδοκίες των γονέων για κάποιο λόγο δεν γίνονται πραγματικότητα. 

Αυτό το παιδί χρειάζεται να αποδεχτεί καταρχήν τον ίδιο του τον εαυτό. Να μπορεί να συγχωρεί τις αδυναμίες και τα λάθη του αντί να τα αρνείται και να προσπαθεί να τα καλύψει.

Η λαχτάρα ενός παιδιού δεν είναι να μιλούν όλοι για αυτό, αλλά να είναι αποδεκτό και να το αγαπούν για αυτό που πραγματικά είναι, χωρίς προϋποθέσεις, με όλα τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. 

Το επιτυχημένο παιδί για να απελευθερωθεί και να είναι ευτυχισμένο στη ζωή του πρέπει να μάθει πως δεν χρειάζεται να ξεχωρίσει ή να είναι «τέλειο» για να το αγαπάνε. 

Ότι μπορούμε να ζήσουμε και με τα πιο βασικά πράγματα και ότι αξίζουμε να μας αγαπούν άνευ όρων!

therapia
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι