Wednesday 19 December 2007

Οδηγίες προστασίας των παιδιών από τα κτήνη, τους παιδοβιαστές (παιδόφιλους)

Όταν βγαίνουν έξω μόνα:
  • Να φροντίζουν να είναι σε παρέες και να μη τριγυρίζουν μοναχά τους.
  • Να περπατούν από και προς το σχολείο με ένα φίλο ή σε παρέες.
  • Να έχουν το νου τους αν βρίσκονται σε εμπορικό κέντρο ή χώρο διασκέδασης και κάποιος τους προσφέρει χρήματα ή τους ζητήσει να του κάνουν κάποια χάρη. Να μην το κάνουν, μπορεί να είναι παγίδα!
  • Να πάνε κοντά σε ανθρώπους ακόμη και να χτυπήσουν την πόρτα σπιτιού, αν νομίζουν ότι τους ακολουθούν .
  • Να μη μιλούν σε αγνώστους ή σε άτομα που γνωρίζουν για μικρό χρονικό διάστημα.
  • Τα παιδιά πολύ γρήγορα εξαιρούν ανθρώπους από την κατηγορία των αγνώστων
  • Να φωνάξουν και να τρέξουν γρήγορα αν κάποιος προσπαθήσει να τα βάλει μέσα σε αυτοκίνητο ή να τα παρασύρει σε απόμερο σημείο. Κάντε εξάσκηση σε αυτό μαζί τους.
  • Να προσέχουν τις δημόσιες τουαλέτες και να πηγαίνουν μαζί με ένα φίλο αν είναι δυνατόν. Να βγουν γρήγορα έξω αν κάποιος τα πλησιάσει.
  • Αν δεν έχουν κινητό τηλέφωνο να έχουν πάντα τηλεκάρτα και διδάξτε τα να κάνουν τηλεφωνήματα αντίστροφης χρέωσης. Να έχουν επίσης μαζί τους πάντα κάρτα συγκοινωνίας.
  • Όπως λέει μια μητέρα «Ένας άντρας πλησίασε τον έφηβο γιο μου και του έλεγε ότι έχασε το σκύλο του σε ένα γειτονικό πάρκο. Του ζήτησε να έρθει μαζί του να τον βοηθήσει. Ευτυχώς ο γιος μου του αρνήθηκε. Αργότερα μάθαμε ότι ο άντρας αυτός κακοποίησε ένα άλλο αγόρι στο πάρκο με τον ίδιο τρόπο. Αν δεν είχαμε προειδοποιήσει το γιο μας θα μπορούσε να ήταν αυτός.»
Όταν ταξιδεύουν:
  • Να ταξιδεύουν σε άμαξα του τρένου ή του μετρό όπου υπάρχουν και άλλα άτομα.
  • Να έχουν πάντα μαζί τους αρκετά χρήματα για την επιστροφή τους και να μη τα ξοδεύουν σε τίποτα άλλο.
  • Να γνωρίζουν τι να κάνουν αν χάσουν το τρένο ή το λεωφορείο. Πώς θα έρθουν σπίτι; Πού θα τηλεφωνήσουν;
  • Να γνωρίζουν ασφαλή μέρη στις καθημερινές τους διαδρομές που μπορούν να καταφύγουν αν τα ακολουθήσουν.
  • Αν κάποιος τα ακολουθεί σε δημόσιο σταθμό να μη φύγουν αλλά να ειδοποιήσουν αμέσως κάποιον φύλακα ή να καλέσουν την αστυνομία. Γενικά όταν τα ακολουθούν να μείνουν σε δημόσιο χώρο με άλλους και να μη το εγκαταλείψουν αν δε ζητήσουν βοήθεια. Να έχουν το νου τους γύρω τους αν κάποιος τα ακολουθεί, όταν φορούν γουόκμαν είναι δύσκολο να αντιληφθούν τι γίνεται γύρω τους.
  • Ποτέ να μη πλησιάζουν αυτοκίνητο για να δώσουν οδηγίες σε κάποιον, να προσποιούνται ότι δεν ακούν.
  • Να κάνουν φασαρία αν κάποιος προσπαθεί να τα παρασύρει σε απόμερο σημείο.
  • Επειδή τα παιδιά και οι έφηβοι ντρέπονται συνήθως να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου,πρέπει να τα βοηθήσουμε να εφαρμόσουν στρατηγικές για τέτοιες καταστάσεις πριν αυτές συμβούν. Αλλιώς σε μια κρίσιμη στιγμή μπορεί να παγώσουν και να μη μπορούν να σκεφτούν.
Πώς μπορούμε να ανιχνεύσουμε τη θυματοποίηση
των παιδιών μας από παιδόφιλους δράστες
  • Οι απότομες ή δραστικές θετικές ή αρνητικές αλλαγές μπορεί να σημαίνουν ότι κάτι τρέχει. Οι απότομες θετικές αλλαγές μπορεί να είναι ένας τρόπος για το παιδί που κακοποιείται να ξανακερδίσει δύναμη ή να ευχαριστήσει τους άλλους.
  • Προσοχή στη υπερβολική ντροπαλότητα. Οι δράστες βλέπουν τα ντροπαλά παιδιά ως πιθανά θύματα. Η ντροπαλότητα μπορεί επίσης να είναι ένας δείκτης ότι το παιδί έχει κακοποιηθεί.
  • Προσοχή στα παιδιά που απομονώνονται. Τα παιδιά που δεν κάνουν παρέα με άλλα παιδιά σε δραστηριότητες ή παιχνίδι ή που κλείνονται στον εαυτό τους (φαίνονται μόνα σε ένα πλήθος) είναι εύκολοι στόχοι. Οι δράστες τα ξεχωρίζουν και εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι δεν έχουν σχέσεις με κανέναν.
  • Προσέξτε αν το παιδί δε μοιράζεται ή μοιράζεται δύσκολα τι συμβαίνει στη ζωή του. Για τα παιδιά που έχουν θυματοποιηθεί το να αποκαλύψουν την κακοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές συνέπειες.
  • Προσοχή αν το παιδί το πειράζουν άλλα παιδιά. Τα άλλα παιδιά μπορεί να γνωρίζουν την κακοποίηση ή τουλάχιστον να υποψιάζονται κάτι. Παιδιά που πειράζονται συστηματικά από άλλα παιδιά και δεν συνδέονται με άλλα παιδιά αποτελούν στόχο για τους δράστες.
  • Προσοχή αν το παιδί περνά υπερβολικό χρόνο μόνο του με κάποιον ενήλικα που δεν είναι γονέας ή κηδεμόνας.
  • Προσοχή αν ένα παιδί μιλά συνεχώς για κάποιον ενήλικα ή μεγαλύτερο. Αυτό δείχνει ότι το άτομο έχει γίνει πολύ σημαντικό στη ζωή του παιδιού. Οι δράστες οδηγούν τα παιδιά να εξαρτώνται από αυτούς ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
  • Προσέξτε αν το παιδί δε θέλει να συμμετέχει σε εκδρομές, γυμναστική, παιχνίδι, ομαδικές δραστηριότητες κλπ. με άλλα παιδιά.
  • Προσέξτε αν το παιδί δε θέλει να πάει σε δημόσια τουαλέτα, σε μέρη που πρέπει να αλλάξει ρούχα μπροστά σε άλλους (πισίνα, να μείνει τη νύχατ στο σπίτι κάποιου φίλου κλπ.) Μία πιθανή ένδειξη ότι το παιδί μπορεί να έχει κακοποιηθεί. Μπορεί να θέλει να μείνει μόνο του ή έτσι δείχνουν ντροπή και αμηχανία για το σώμα του.
  • Συνήθως τα μικρά παιδιά δεν έχουν ντροπή για το σώμα τους. Η θυματοποίηση όμως τα οδηγεί να αποτραβηχτούν στον εαυτό τους
  • Προσέξτε αν το παιδί δε φαίνεται να το πειράζει να το αγγίζουν μεγαλύτεροι ή ενήλικοι. Αρχικά οι δράστες χρησιμοποιούν αθώα αγγίγματα για να δουν αν το παιδί δεχόταν το άγγιγμα. Μετά προχωρούν σε ακατάλληλα αγγίγματα και κατόπιν σε σεξουαλική κακοποίηση.
  • Προσέξτε αν το παιδί σας περνά πολύ χρόνο με ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο παιδί. Αυτό μπορεί να σημαίνει κακοποίηση του μικρότερου παιδιού από το μεγαλύτερο.
  • Θυμηθείτε: δεν είναι πάντα ενήλικοι που κακοποιούν παιδιά αλλά και άλλα παιδιά ή έφηβοι.
  • Προσέξτε αν το παιδί προσπαθεί να επικοινωνήσει κάτι με εσάς αλλά σταματά όταν άλλο άτομο μπαίνει στο δωμάτιο. Το παιδί μπορεί να έχει τρομοκρατηθεί από το άτομο που το κακοποιεί. Συνήθως τα παιδιά τα απειλούν να μη μιλήσουν.
  • Προσέξτε αν το παιδί διακόπτεται όταν μιλά, ή αν η συζήτηση οδηγείται σε άλλο θέμα από ενήλικα ή μεγαλύτερο.
  • Προσέξτε αν το παιδί δείχνει υπερβολικά σαγηνευτική συμπεριφορά. Τα παιδιά δείχνουν συμπεριφορές ανάλογες ηλικίας τους. Αν το παιδί σας δείχνει υπερβολικά σαγηνευτική συμπεριφορά, στοργή ή ακατάλληλη συμπεριφορά (π.χ. μακρύχρονα φιλιά, άγγιγμα μερών του σώματος), σημαίνει μάλλον ότι αυτές οι συμπεριφορές έχουν διδαχθεί.
  • Ακούστε το παιδί στο σπίτι και στο παιχνίδι. Η ομιλία έχει αξία. Χρησιμοποιήστε το χρόνο του φαγητού, προ του ύπνου, του παιχνιδιού ή αφιερώστε χρόνο απλώς για να ακούσετε. Τα παιδιά θα μιλήσουν αν τους δοθεί η ευκαιρία και αν ξέρουν ότι κάποιος τους ακούει. Ενθαρρύνετε τη συζήτηση («Ζωγραφίστε», «Με ποιόν έπαιξες» κλπ.)
  • Αφήστε το παιδί να μιλήσει. Όσο πιο πολύ μιλούν τα παιδιά, ακόμη κι αν φαίνεται ότι είναι φλυαρίες, υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ότι λένε πράγματα που χρειάζεται να ακουστούν. Είναι σημαντικό να είστε μόνος με το παιδί όταν του μιλάτε για να αποφύγετε τον πιθανό εκφοβισμό που θα προκαλεί ένας πιθανός θύτης στο δωμάτιο.
  • Βρείτε χρόνο να μιλήσετε στο παιδί ένας προς έναν. Τα παιδιά που μιλούν πολύ στους άλλους είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν θύματα γιατί οι δράστες φοβούνται ότι θα μιλήσουν για την κακοποίηση.
(Τι κάνουμε όταν υποπτευόμαστε ότι υπάρχει κακοποίηση)

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki