Δυο κοπελάκια...τα Χριστούγεννα... (Σπύρος Πανηγυράκης)

Σε μια γωνιά τση πόλης μας σήμερο μέρα που ‘ναι
δυο κοπελάκια βγήκανε τα κάλαντα να πούνε
το ένα ήταν γελαστό κι ομορφοχτενισμένο
το άλλο μελαγχολικό και φτωχικά ντυμένο

Και πήρανε τσι γειτονιές μαζί-μαζί τα δυο τους
Χριστούγεννα, να βγάλουνε κι αυτά τον οβολό τους
Μονάχα που το γελαστό το καλοχτενισμένο
Που με τα ρούχα τ’ ακριβά το ΄χε η μαμά ντυμένο

Και δεν επάτησε ποτές σε λάσπες, σε χαλίκια
Δεν είχε ανάγκη από λεφτά και ξένα χαρτζηλίκια
Και τα ΄λεγε τα κάλαντα για να περάσει η ώρα
Καθώς η μέρα το καλεί κι όλοι τα λένε τώρα

Μα τα’ άλλο το χλωμό παιδί το παραπονεμένο
Που ΄χε τση φτώχειας τον καημό στα μάτια του κρυμμένο
Μέσα απ’ τση δίψα τση χαράς που ΄χε κι αυτού η ψυχή του
Δεν έπαιζε μα πάσχιζε να βγάλει το ψωμί του
Κι ήταν η μόνη του χαρά λίγα λεφτά να πιάσει

Μέρες γιορτών, κάτι καλό να τρέξει ν’ αγοράσει,
Όχι παγνίδια και πλουμιά, ποδήλατα και μπάλες
Γιατί ΄χε ανάγκες που ήτανε για κείνο πιο μεγάλες.
Τα παπουτσάκια που ‘χανε πέρσι αγορασμένα

Παλιώσανε κι από προχτές τα φόργιε τρυπημένα
Δεν είχε, βλέπεις, το φτωχό και δεύτερο ζευγάρι
Κι ούτε λεφτά ‘χε η μάνα του καινούργια να του πάρει
Έτσι εσκέφτηκε λοιπόν να τα μονομερίσει

Τα κέρδη από τα κάλαντα παπούτσια να ψωνίσει.
Το πλουσιοπαίδι δίπλα του προπάθειε και γελούσε
Στη κάθε πόρτα έτρεχε πρώτο και τη χτυπούσε
Τ’ άλλο πιο πίσω ντροπαλό με τον καημό στα μάτια

Και μ’ ένα βλέμμα που έκαμε κάθε καρδιά κομμάτια
Και τραγουδούσανε μαζί με δυο φωνές αντάμα
Κι ήταν σα γέλιο του μιανού και τ΄αλλουνού σα κλάμα

.........
ολόκληρο το ποίημα ακούστε το στο video

Ποίημα του Σπ. Πανηγυράκη, απ' το cd του βιβλίου "ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΚΟΣΜΟΙ" /// Μουσική:Ηλίας Χορευτάκης /// Απαγγελία:Νίκος Τζιρτζιλάκης..
ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΚΟΣΜΟΙ (λόγοι ανάλεκτοι) - Εκδόσεις Εν Ηχω

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι