Πού πήγε ο Αυτοσεβασμός και ο Σεβασμός προς τον Συνάνθρωπο;

Η χαμένη "εκπομπή" της αξιοπρέπειας!

    Στις σύγχρονες κοινωνίες στις οποίες είμαστε αφομοιωμένοι, μπορούμε να τις επιβραβεύσουμε για ελάχιστα, αλλά σίγουρα μπορούμε να τις κατακρίνουμε για ακόμα περισσότερα. 

Είναι εκείνο το “τρένο των αξιών” που μαθαίνουμε εξ απαλών ονύχων να πρεσβεύουμε και μεγαλώνοντας το περιμένουμε στη “στάση”, και ας ξέρουμε ότι δε θα ‘ρθει πια.

Σε εκείνο το “τρένο” που ακόμα και αν δεν πέρασε ποτέ, επιβάτης με εισιτήριο πρώτης θέσης ήταν η αξία της αξιοπρέπειας!

    Είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που θα έπρεπε να διέπει όλους τους συνανθρώπους μας καθώς αποτελεί το γνώμονα για τη συνέπεια τόσο στην ανθρώπινη συνείδηση όσο και τη συγκρότηση του ατόμου.
    Αν όλοι βάζαμε ως πρώτη προτεραιότητα την αξιοπρέπεια τότε θα ήταν ίσως ευκολότερο να αντιληφθούμε και τον σεβασμό όχι μόνο προς τον εαυτό μας, αλλά και ως προς τις προσωπικότητες των άλλων. 

Προφανώς και δε ταυτίζω τον καθωσπρεπισμό με την αξιοπρέπεια! 

Ο προαναφερόμενος εκφράζει μια υποκριτική στάση που υιοθετείται από αρκετά άτομα προκειμένου να γίνουν κοινωνικά αποδεκτά.
    Η έλλειψη αυτοσεβασμού και σεβασμού προς το συνάνθρωπο, καθώς επίσης και η αδιαφορία για το ηθικό περιεχόμενο των ανθρώπινων πράξεων κατέληξαν στην ασυνειδησία! Η ισορροπία μεταξύ υλικού και πνευματικού ενδιαφέροντος έχει ανατραπεί, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την αλλοίωση του κώδικα αξιών που οδηγούν σε πλήθος κρουσμάτων διαφθοράς.
    Είναι, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη εναρμόνισης των ηθικών αξιών στις σύγχρονες συνθήκες ζωής. Σε αυτό μπορούν να συμβάλουν ιδιαίτερα η οικογένεια, η εκπαίδευση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι πολιτικοί ηγέτες. Εντούτοις, η προσήλωση στις ηθικές αξίες πρέπει να γίνει εμπράκτως για την αποφυγή μιας ψεύτικης ηθικής που καταλήγει στην υποκρισία.

Εβίτα Γκατζιούρα
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι