Ο τελευταίος στίχος σε ένα από τα αγαπημένα μας παιδικά τραγούδια!
Τι
είναι η ελπίδα μαμά; Η ερώτηση ενός 5χρονου και η προσπάθεια να δώσεις
μια πιο παραμυθένια έννοια στη λέξη ελπίδα σε κάνει να συνειδητοποιείς
πόσο πραγματικά παραμυθένια είναι!
Ελπίδα ρε! Μαγική δύναμη και μεγάλο πλεονέκτημα για τον άνθρωπο που έμαθε να ελπίζει! Να ελπίζει ότι όλα θα τελειώσουν! Να ελπίζει ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο! Να ελπίζει ότι εκείνος θα γλιτώσει ! Να ελπίζει και να παλεύει για το φως!
Όλα είναι παιχνίδια του μυαλού μας, και αυτό το ρυθμίζουμε εμείς και μόνο εμείς!
Όλα κρέμονται σε κείνη τη μικρή κλωστή μέσα σου που σου ζητάει να πάρεις μια απόφαση! Μια απόφαση για το πώς θα βλέπεις τα πράγματα! Εγώ λοιπόν αποφάσισα ότι θα ελπίζω! Θα ελπίζω για το καλό που θα ρθει και δεν θα πενθώ για το κακό που θα φύγει!
Θα βλέπω το γκρι πίσω από το μαύρο, και το άσπρο πίσω από το γκρι! Δεν θα χάνομαι στο σκοτάδι, δεν θα πιστεύω ότι έχω βυθιστεί, δεν θα αφήνομαι στη μαυρίλα του! Θα τρέχω σαν μανιακή και θα ψάχνω να βρω το φως!
Κάπου υπάρχει αυτό το μικρό φως και ο νικητής θα είναι αυτός που θα το βρει!
Μην ψάχνετε όμως μόνοι σας! Πάρτε και άλλους μαζί σας! Είναι πιο όμορφο να δείτε τη χαρά της ζωής όλοι μαζί ! Να αγκαλιαστείτε και να πείτε ναι, τα καταφέραμε! Άξιζε το πείσμα μας, άξιζε ο κόπος, το τρέξιμο, τα κλάματα και το χέρι που το χτυπήσαμε ξανά στο τραπέζι για να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε τη μάχη!
Να αγκαλιαστείτε και ας μην τα καταφέρατε, γιατί απλά είστε εκεί,
όλοι μαζί, έτοιμοι να ξανά προσπαθήσετε! Και ακόμα και αν δεν μπορείτε
να βρείτε τη δύναμη τώρα, πιστέψτε στους άλλους γύρω σας, στην ελπίδα
τους, στην θετική τους ενέργεια και ακολουθήστε τους! Θα σας πάνε αυτοί
εκεί που μόνοι σας δεν έχετε τη δύναμη να πάτε! Θα σας δείξουν τον δρόμο
για το παρακάτω! Πάντα υπάρχει παρακάτω!
Ελπίδα λοιπόν είναι να
μην σταματάς! Ελπίδα είναι να μην θες να δεις το αδιέξοδο! Να μην
υπάρχει για σένα αδιέξοδο! Και αν η ελπίδα συναντήσει την πίστη και την
αγάπη για την ζωή , ο συνδυασμός είναι μαγικός και οι άνθρωποι που τον
ενσαρκώνουν πραγματικά ισορροπημένοι και τελικά ευτυχισμένοι!
Πολλές φορές στη ζωή μου έφτασα σε κείνο το σημείο που όλα έμοιαζαν λάθος, εγώ ένιωθα αδύναμη να αλλάξω τη ροή του ποταμού των προβλημάτων μου και απλά κάπως μαγικά τέλειωναν όλα! Κάποια στιγμή, με τις απώλειες και τις φθορές που αφήνουν όλα στη ζωή μας λες δεν αντέχω , όμως υπάρχει δρόμος και λέγεται ζωή. Είναι η κόκκινη γραμμή που συνεχίζει να υπάρχει και εσύ συνεχίζεις να περπατάς πάνω της!
Υπάρχει το μετά, υπάρχει το αλλιώς!
Δες το, βρες το!
Σε όλα τα σκοτάδια αχνοφαίνεται ένα φως, σε όλα τα κλάματα υπάρχει μια αγκαλιά να τα ακούμπησες και πριν από όλα τα αδιέξοδα υπάρχει η διασταύρωση!
Να ελπίζεις και να πιστεύεις ότι θα την βρεις!
Είναι μέσα μας η ελπίδα για το καλό, σκαλίστε την και αφήστε την να καλύψει την απογοήτευση και τις μίζερες σκέψεις!
Μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί, το ουράνιο τόξο θε να βγει, να έχετε ελπίδα στη ζωή!
Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου
No comments:
Post a Comment