Νόμιζα ότι ήταν δική μου
υπόθεση αυτός ο συσχετισμός της γαζίας με τα περασμένα.
Έζησα τα παιδικά
μου χρόνια στην Αθήνα με τις αυλές και τα νεοκλασικά σπίτια με τους
μικρούς κήπους. Στο κέντρο τα σπίτια ήταν διώροφα και πολλά είχαν
μαρμάρινες σκάλες στην είσοδο με συμμετρικές φοινικιές δεξιά κι
αριστερά.
Στις γειτονιές τα σπίτια ήταν συνήθως μονώροφα και οι κήποι είχαν δέντρα ανάλογης κλίμακας… νεραντζιές, μουσμουλιές, πιπεριές και γαζίες.
Στις γειτονιές τα σπίτια ήταν συνήθως μονώροφα και οι κήποι είχαν δέντρα ανάλογης κλίμακας… νεραντζιές, μουσμουλιές, πιπεριές και γαζίες.
Την άνοιξη η Αθήνα μύριζε άνθος νεραντζιάς και το φθινόπωρο
γαζίας.
.......................
Η γαζία είναι ένα είδος ακακίας που συγγενεύει στενά με τη μιμόζα. Το επιστημονικό της όνομα είναι Acacia farnesiana ή Vachelia farnesiana.
Το λουλούδι της, γνωστό ως Cassie (από το acacia), χρησιμοποιείται πολύ στην αρωματοποιία αλλά σπάνια σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρωταγωνιστεί μόνο σ’ ένα άρωμα του μετρ αρωματουργού Dominique Ropion για τη σειρά Frederic Malle, το Une fleur de cassie. Είναι από τα αρώματα εκείνα που συνεργούν έντονα με τη χημεία του κάθε σώματος, έτσι ή το λατρεύεις ή το μισείς.
.............................
Έχω φυτέψει τρία δέντρα στον κήπο μου και τώρα με τις γλυκές φθινοπωρινές μέρες πλημμυρίζουν τον τόπο με το μυστηριώδες αυτό άρωμα του ήλιου, του μυστηρίου, της νοσταλγίας και… της τρυφερότητας και της αγάπης της μητέρας μου.
bostanistas.gr
Η γαζία είναι ένα είδος ακακίας που συγγενεύει στενά με τη μιμόζα. Το επιστημονικό της όνομα είναι Acacia farnesiana ή Vachelia farnesiana.
Το λουλούδι της, γνωστό ως Cassie (από το acacia), χρησιμοποιείται πολύ στην αρωματοποιία αλλά σπάνια σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πρωταγωνιστεί μόνο σ’ ένα άρωμα του μετρ αρωματουργού Dominique Ropion για τη σειρά Frederic Malle, το Une fleur de cassie. Είναι από τα αρώματα εκείνα που συνεργούν έντονα με τη χημεία του κάθε σώματος, έτσι ή το λατρεύεις ή το μισείς.
.............................
Έχω φυτέψει τρία δέντρα στον κήπο μου και τώρα με τις γλυκές φθινοπωρινές μέρες πλημμυρίζουν τον τόπο με το μυστηριώδες αυτό άρωμα του ήλιου, του μυστηρίου, της νοσταλγίας και… της τρυφερότητας και της αγάπης της μητέρας μου.
bostanistas.gr
από το Πράσινο χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment