Thursday 31 January 2008

Όλα τα ανθρώπινα είναι μάταια, μόνο η Αγάπη μένει

«Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα…»

Οι φορεσιές οι χρυσοποίκιλτες, 
που θαμπώνουν στη θέα τους τα ανόητα μυαλά μας, 
οι τιμές και τα μεγαλεία, 
που τρέφουν τη ματαιοδοξία μας, 
η δόξα, που με τόσο πάθος 
λίγο πολύ όλοι μας κυνηγάμε, 
τα συσσωρευμένα υλικά αγαθά, 
που τρέφουν την αλαζονεία μας 
και πάνω απ΄ όλα η απατηλή αίσθηση της δύναμης, 
που όλα τα παραπάνω μας προσφέρουν…. 
ΟΛΑ αυτά, ΟΛΑ, 
σαν καπνός διασκορπίζονται 
και αμετάκλητα σβήνουν και χάνονται.

ΕΝΑ, μόνο ΕΝΑ 
σταθερά παραμένει στους ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ: 
Η ΑΓΑΠΗ, Η ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΓΑΠΗ, 
το “μείζον”, το σπουδαιότερο όλων, 
που ξοδεύεται, αναλώνεται, 
για να στεγάσει σε ΒΑΣΙΛΕΙΆΔΕΣ 
τον ανθρώπινο πόνο, 
να στηρίξει, να δώσει Χαρά και Ελπίδα 
στον συνάνθρωπο.

Αυτή η άδολη και έμπρακτη ΑΓΑΠΗ, 
η πηγή κάθε Καλού, το κλειδί της Ευτυχίας μας.

melissa 

1 comment:

  1. αγαπημενη μας @melissa.

    Είθε τα λόγια σου να είναι το μελάνη… και το λευκό χαρτί η ψυχές που τα λόγια σου αγαπούν..και να γίνουν βασιλιάδες..μέσα σε νέα γη και νέο του εντος υμών ουρανό.
    Να είσαι παντα καλά..:))))
    .

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki