Το παιδί μου είναι άτακτο και έχει εκρήξεις θυμού: Τί να κάνω;

Η Ιφιγένεια Λαμπροπούλου, Εκπαιδευτική Σύμβουλος, Σύμβουλος Μελέτης Παιδιών Προσχολικής και Δημοτικής Ηλικίας, αναφέρει στο Υγείαonline.gr, 4 συμβουλές για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα παιδιά με έντονη υπερκινητικότητα.

1. Εφαρμόστε στην οικογένεια ένα μοντέλο ήρεμου τρόπου συμπεριφοράς και έκφρασης. Αυτό θα το επιτύχετε διδάσκοντας οι ίδιοι στα παιδιά σας τον πιο εποικοδομητικό τρόπο διαχείρισης σε καταστάσεις θυμού. Τα παιδιά πάντα αντιγράφουν τις συμπεριφορές των γονιών, συνεπώς γίνετε το παράδειγμα προς μίμηση.

Π.χ. Σας τηλεφωνούν από το συνεργείο αυτοκινήτων ενημερώνοντάς σας ότι το κόστος επισκευής του αυτοκινήτου είναι το διπλάσιο από αυτό που σας είχαν αρχικά πει. Νιώθετε έξαλλοι με το ποσό και κοντά σας στέκεται το παιδί σας και παρακολουθεί την αντίδρασή σας.

Επιστρατεύστε κάθε σταγόνα ηρεμίας και χρησιμοποιήστε την σαν ένα επί τόπου μάθημα διαχείρισης του θυμού σας. Μετά το τέλος του τηλεφωνήματος, εξηγήστε με ήρεμο τόνο στη φωνή σας πώς νιώθετε ... θυμωμένη, νευριασμένη ... και ποιός είναι ο λόγος που πυροδότησε αυτά τα συναισθήματα. Στη συνέχεια δώστε του παράδειγμα για μια λύση που θα σας ηρεμήσει, π.χ. «πάω μία μικρή βόλτα ώστε να ηρεμήσω». Το παράδειγμά σας είναι αυτό το οποίο θα αντιγράψει το παιδί σας.

2. Οι δυσκολότερες στιγμές είναι όταν το παιδί σας στρέφει τον θυμό του εναντίον σας. Να θυμάστε ότι ο θυμός είναι μεταδοτικός. Σε τέτοιες καταστάσεις ξεσπάσματος και εκρήξεων θυμού του παιδιού σας, είναι βασικό να παραμείνετε ήρεμοι, σταθεροί και ψύχραιμοι.

Προσπαθήστε να μην χάσετε τον έλεγχο και βρεθείτε στην ίδια θέση με το παιδί φωνάζοντας ή να μιλώντας έντονα. Για να το πετύχετε αυτό, θέστε ως απαράβατο κανόνα στην οικογένεια ότι «σε αυτό το σπίτι λύνουμε τις διαφορές μας και τα προβλήματά μας όταν ηρεμήσουμε και νιώσουμε έτοιμοι να συζητήσουμε αυτό που μας θύμωσε». Ενισχύστε αυτόν τον κανόνα με κάθε τρόπο και σε κάθε ανάλογη ευκαιρία.

Π.χ. την επόμενη φορά που το παιδί σας είναι θυμωμένο και επιμένει σε κάτι με το οποίο δεν συμφωνείτε, μπορείτε να πείτε «Χρειάζομαι ένα διάλειμμα. Ας το συζητήσουμε αργότερα», στη συνέχεια αποχωρήστε από το χώρο με ηρεμία και χωρίς να ανταπαντήσετε σε ό,τι και αν το παιδί σας πει. Κάντε το παιδί σας να κατανοήσει ότι η μαμά και ο μπαμπάς θα μιλήσουν μαζί του και ότι είναι πρόθυμοι να ακούσουν τι το απασχολεί όταν θα ηρεμήσει.
3. Όταν το παιδί εκφράζει το θυμό του φωνάζοντας, κλωτσώντας πράγματα και χτυπώντας, αυτό σημαίνει ότι είναι οι μόνοι τρόποι για να δείξει τα συναισθήματά του. Βοηθήστε το να αναπτύξει ένα λεξιλόγιο συναισθημάτων με λέξεις και συνώνυμα αυτών που περιγράφουν το πώς νιώθει π.χ. οργισμένος, θυμωμένος, νευριασμένος, απογοητευμένος, ενοχλημένος, έξω φρενών....και ενθαρρύνετέ το να τις χρησιμοποιεί.
4. Όταν ζητάτε από το παιδί σας να κάνει κάτι και εκείνο αντιδρά π.χ. να τακτοποιήσει το δωμάτιό του ή να κοιμάται νωρίς, απλά πείτε το με λίγα λόγια, ξεκάθαρα και χωρίς να δίνετε επιλογές ή χωρίς να το ζητάτε υπό τύπου ερώτησης. π.χ. «Σε παρακαλώ πήγαινε τώρα να τακτοποιήσεις το δωμάτιό σου» ή «Είναι 9.00 η ώρα. Πήγαινε στο κρεβάτι σου για ύπνο». Αποφύγετε να το ρωτήσετε «Θα τακτοποιήσεις το δωμάτιό σου τώρα ή όταν τελειώσεις το παιχνίδι;» . Όσο πιο συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι είστε στο τι του ζητάτε, τόσο λιγότερα περιθώρια αντίδρασης και αντίρρησης του αφήνετε. 

Πηγή:ygeiaonline.gr

Αναρτήθηκε από Βασίλης