Στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και οι έφηβοι!

Στα βαθιά από την εφηβεία τους βουτάνε τα Ελληνόπουλα, που φαίνεται να έχουν αποβάλει από το λεξιλόγιό τους τις έννοιες «ανεμελιά», «ελεύθερος χρόνος» και «διασκέδαση». 

Why Are Teens Unhappy?

Αντιθέτως, για ολοένα και περισσότερους μαθητές του λυκείου το άγχος και η πίεση αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητάς τους, ενώ όσες ώρες βρίσκονται στο σχολείο περιμένουν πώς και πώς πότε θα χτυπήσει το κουδούνι για να φύγουν.

Κι αν πιστεύει κανείς ότι η επιστροφή τους στο σπίτι συνεπάγεται ξεκούραση και χαλάρωση, μάλλον κάνει λάθος. Σειρά μετά παίρνουν το διάβασμα, τα ιδιαίτερα και τα φροντιστηριακά μαθήματα, αφού η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τους νέους να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τις σπουδές και την επαγγελματική τους αποκατάσταση.

Αυτή είναι η δυσάρεστη πραγματικότητα που ζουν οι σύγχρονοι έφηβοι, όπως αποτυπώθηκε σε έρευνα που πραγματοποίησε σε μαθητές ηλικίας μεταξύ 15 και 18 ετών το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής.

Υψηλά επίπεδα άγχους ταλαιπωρούν τους μαθητές του λυκείου, σε σημείο που αρκετά παιδιά απογοητεύονται από το σχολείο αλλά και τη ζωή τους γενικότερα, και σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζουν ψυχοσωματικά συμπτώματα.  

Ποιες είναι οι αιτίες;  

Από τη μια, η πίεση που δέχονται από την οικογένειά τους προκειμένου να τελειώσουν -και μάλιστα με καλούς βαθμούς- το λύκειο για να εισαχθούν σε κάποιο πανεπιστήμιο και να βρουν δουλειά.

Από την άλλη, οι υψηλές σχολικές απαιτήσεις, όπως η υπερβολικά μεγάλη διδακτέα και εξεταστέα ύλη και η νοοτροπία της «παπαγαλίας», που τους έχει γίνει βίωμα λόγω του «μπαμπούλα» των πανελλαδικών εξετάσεων.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι οι μαθητές έχουν πλέον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, αφού μετά το σχολείο ξεκινά ο γολγοθάς των ιδιαίτερων και των φροντιστηρίων: Εννέα ώρες εβδομαδιαίως είναι ο μέσος όρος των συμπληρωματικών απογευματινών μαθημάτων που κάνουν οι έφηβοι.Αλλά το άγχος τους δεν τελειώνει εκεί. Η μεγαλύτερή τους έννοια, όπως απαντούν οι ίδιοι, είναι να τελειώσουν το σχολείο, να σπουδάσουν και να βρουν δουλειά. Ειδικά τα αγόρια είναι διατεθειμένα να παραλείψουν το στάδιο των σπουδών για να αποκατασταθούν επαγγελματικά το γρηγορότερο δυνατό.

Με το ζόρι στο σχολείο

Στην καθημερινότητά τους, οι μαθητές πηγαίνουν σχεδόν «με το ζόρι» στο σχολείο, αφού οι περισσότεροι δεν αισθάνονται καλά όταν βρίσκονται εκεί και, μάλιστα, κάποιοι νιώθουν ανασφάλεια για το τι μπορεί να τους συμβεί. Οι μεταξύ τους σχέσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν και οι καλύτερες, με τα παιδιά να έχουν αποξενωθεί και τη σχολική βία να έχει μπει για τα καλά στη ζωή τους.  

Μοναδική αχτίδα φωτός είναι οι ικανοποιητικές σχέσεις που η πλειονότητα των εφήβων δηλώνει ότι έχει με τους καθηγητές της.

Εύη Πανταζοπούλου