Δικαιώματα του παιδιού και... σχολείο

Γράφει η Σπετσέρη Κατερίνα, Μαθήτρια Γ' Λυκείου

Στην σύγχρονη κοινωνία που χαρακτηρίζεται από κρίση ηθικών αξιών και αρχών, οι ατομικές και κοινωνικές ανάγκες έχουν μονοδρομηθεί στον χώρο των παράλογων υλικοτεχνικών επιδιώξεων και έχει καταρρακωθεί κάθε έννοια σεβασμού προς στον άνθρωπο και δη στα παιδιά.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι γενικότερα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οι βασικές και θεμελιώδεις ελευθερίες του καθενός και ότι τα δικαιώματα των παιδιών, ειδικότερα, αποτελούν τα βασικά δικαιώματα που έχει το κάθε παιδί απανταχού της Γης όπως η στέγαση, η τροφή, η υγειονομική περίθαλψη, η υγεία και η αξιοπρέπεια είναι έκδηλο το πόσο σημαντική είναι η προάσπισή τους.
Δυστυχώς όμως σήμερα, παρά την συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του παιδιού στις δυτικές χώρες, εξακολουθούν να παραβιάζονται, τόσο παγκοσμίως, όσο και στις χώρες, όπου είναι κατοχυρωμένα. Βασικό παράδειγμα αποτελεί η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας και η παιδική επαιτεία, καθώς δεν λείπουν τα φαινόμενα παιδιών που εργάζονται στους δρόμους και στα φανάρια ως μικροπωλητές και είναι θύματα των επιτήδειων που τα εξωθούν στην εργασία, είτε αυτοί λέγονται γονείς, είτε αποτελούν κυκλώματα, και που πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα συγκινηθούν οι άνθρωποι λόγω του οίκτου που θα αισθανθούν στο θέαμα των παιδιών αυτών.
Ποιος μπορεί να παραβλέψει όλα εκείνα τα κρούσματα παιδιών που εργάζονται σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής ράβοντας ρούχα, μπάλες ή δένοντας κόμπους σε χαλιά πληγώνοντας τα χέρια τους για να εφοδιάζεται ο δυτικός κόσμος με όλα αυτά τα «αναγκαία» υλικά αγαθά παίρνοντας ταυτόχρονα πενιχρούς μισθούς; Ποιος μπορεί, ακόμη, να κλείσει τα μάτια στα παιδιά εκείνα που είναι άστεγα, λιμοκτονούν και πεθαίνουν κατά χιλιάδες από έλλειψη βασικών φαρμάκων και εμβολίων, την ίδια στιγμή που τα παιδιά της Ευρώπης και της Αμερικής ως «παιδιά ενός ανώτερου Θεού» ζουν έχοντας τα πάντα και απαιτώντας κόμη περισσότερα; Είναι αξιοθρήνητο, τόσο για τον ευρύτερο κύκλο ενός πλανήτη που διέπεται από την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και των επιστημών, όσο και για το πιο περιορισμένο επίπεδο μιας κοινωνίας που φαινομενικά θέλει να ονομάζεται σύγχρονη και πολιτισμένη, να υπάρχουν παιδιά, τα οποία στερούνται τα βασικά και για τους περισσότερους δεδομένα υλικά αγαθά, όπως η τροφή, η στέγαση, η ένδυση, η εκπαίδευση και το σημαντικότερο όλων, το δικαίωμα στην ζωή.
Για να μην αναφερθούμε σε άλλες περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης των ελευθεριών των παιδιών, όπως... 
η παιδική πορνεία και οι βιασμοί μικρών παιδιών, που προωθούνται κυριολεκτικά από τους γονείς στους οίκους ανοχής με σκοπό την αποκόμιση χρημάτων. Βασικά παραδείγματα επίσης αποτελούν η οικογενειακή βία, οι ξυλοδαρμοί και οι τόσο τραγικές, αλλά παράλληλα συχνές περιπτώσεις αφαίρεσης οργάνων από παιδιά σε υποτιθέμενες ανεπτυγμένες χώρες όπως η Βραζιλία, όπου τα παιδιά πέφτουν θύματα μιας καλοστημένης παγίδας, με σκοπό  τα χρήματα, ενός φαινομένου που τόσοι γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν καταγγέλλει.
Και ποιος από μέσα στον ανεπτυγμένο και σύγχρονο κόσμο μας αναρωτήθηκε για μια στιγμή για τις συνέπειες όλων αυτών των κρουσμάτων; Ποιος σκέφτηκε πως αυτά τα παιδιά παύουν πλέον να είναι παιδιά; Πως ο ψυχικός και συναισθηματικός τους κόσμος πλήττεται ανεπανόρθωτα, με συνέπεια να μην μπορέσουν ποτέ να εξελιχθούν σε υγιείς ανθρώπους και να γίνου  προσαρμόσιμα μέλη μιας κοινωνίας; Κανείς! Όλοι γυρίζουν την πλάτη και κλείνουν τα μάτια σ’ αυτά τα παιδιά που περιθωριοποιούνται στέλνοντας μηνύματα αγωνίας και απόγνωσης, αλλά τα μηνύματα αυτά δεν φτάνουν ποτέ στα αυτιά κανενός. Η κοινωνία έχει άλλα, σοβαρότερα προβλήματα να λύσει από εκείνα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της ανισότητας, της αδικίας, της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των παιδιών. Όμως η κατάσταση αυτή δεν γίνεται, δεν πρέπει να συνεχιστεί. «Οι καιροί ου μενετοί» Η εύρεση τρόπων αντιμετώπισης των τραγικών αυτών κρουσμάτων της κατάφωρης καταπάτησης των δικαιωμάτων των παιδιών είναι ίσως κάτι παραπάνω από απλώς αναγκαία. Είναι επιτακτική!
Βασικός φορέας που μπορεί να επιτύχει αυτό το άκρως απαιτητικό έργο έργο είναι το σχολείο, το οποίο ως θεσμοθετημένη μορφή παιδείας με στόχο την  προπαρασκευή εκπαίδευση των νέων ανθρώπων πνευματικά, ηθικά και ψυχοκοινωνικά, ώστε να γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες και να ενταχθούν ομαλά και πλήρως στον κοινωνικό βίο, μπορεί να προβάλει την ανάγκη ανθρωπιστικής παιδείας.
Ένας τομέας, στον οποίο πρέπει επίσης να στοχεύσει το σχολείο είναι η ηθικοποίηση και η κατάκτηση της αυτογνωσίας εκ μέρους κάθε παιδιού. Έτσι το νέο άτομο έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει ηθικές αξίες , που μπορεί το σχολείο να του εμφυσήσει, όπως η ηθική, ο σεβασμός, η μεγαλοψυχία και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και δη στα πιο απροστάτευτα μέλη της κοινωνίας, τα παιδιά. Έχοντας λοιπόν αποκτήσει τις ηθικές αυτές αξίες, το άτομο, θα διαμορφώσει έναν σωστό χαρακτήρα με αποτέλεσμα να μην εκμεταλλευτεί ποτέ το ίδιο τα παιδιά.
Ένας άλλος στόχος του σχολείου για την αποφυγή των φαινομένων αυτών είναι η καλλιέργεια της αισθητικής αγωγής και του κριτικού πνεύματος. Δεν πρέπει να λησμονείται το γεγονός ότι όλα τα μέλη της κοινωνίας, από τους μελλοντικούς πολιτικούς ηγέτες, έως τους μελλοντικούς απλούς πολίτες περνούν στο σχολείο το πρώτο μέρος της ζωής τους. Συνεπώς με την καλλιέργεια της καλαισθησίας και της κριτικής σκέψης από το σχολείο, όλοι οι άνθρωποι θα μπορούν να αντιλαμβάνονται τις υγιείς συνήθειες και συμπεριφορές και θα έχουν την δυνατότητα να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος και την αλήθεια από το ψέμα, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση συνείδησης που δεν θα τους επιτρέπει ούτε να επιδοθούν στο μέλλον σε συμπεριφορές εκμετάλλευσης των παιδιών, αλλά ούτε και να μπορούν να σιωπήσουν μπροστά σε τέτοια περιστατικά.
Τέλος, ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπίσει το σχολείο τις περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης των ελευθεριών των παιδιών είναι να στραφεί στους γονείς των απιδιών αυτών, που θεωρεί ότι καταπατούν κάποιο βασικό δικαίωμα του παιδιού τους, όπως για παράδειγμα αυτό της μόρφωσης. Μπορεί συνεπώς να οργανώσει διάφορα ενημερωτικά σεμινάρια και εκδηλώσεις για τους γονείς σχετικά με το μεγαλείο της γνώσης και της μάθησης, με στόχο να τους πείσει να καταλάβουν την λανθασμένη τους συμπεριφορά και να την διορθώσουν, προσφέροντας στο παιδί τους κάτι που δικαιούται και του στερούσαν.
Είναι επομένως αναγκαία η κατανόηση της σοβαρότητας του προβλήματος αυτού που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία μας, έτσι ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί το πολυπόθητο αποτέλεσμα της επίλυσής του. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αφυπνιστούν όλοι οι άνθρωποι, όλοι οι καθωσπρέπει άνθρωποι του σήμερα που αδιαφορούν για όσα γίνονται γύρω τους. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επιλυθεί το φλέγον αυτό ζήτημα της κατάφωρης καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των παιδιών, του μέλλοντος δηλαδή της κοινωνίας κι ατου πλανήτη, γιατί όπως ειπώθηκε κάποτε και από τον Αδαμάντιο Κοραή: " Τα παιδιά αποτελούν τα άνθη της φυλής ". Είμαστε επομένως κάτι παραπάνω από απλώς υποχρεωμένοι να τους προσφέρουμε και με το παραπάνω την φροντίδα μας.

Πηγή: spetserikaterina.blogspot.gr/

thebest.gr