Μενέλαος Λουντέμης - «Ἔλα κοντά μου... » Κατεδαφίζεται το σπίτι των παιδικών του χρόνων

Ἔλα κοντά μου, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.

Τὶς φωτιὲς τὶς σβήνουν τὰ ποτάμια.

Τὶς πνίγουν οἱ νεροποντές.

Τὶς κυνηγοῦν οἱ βοριάδες.

Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.

Ἔλα κοντά μου δὲν εἶμαι ἄνεμος.

Τοὺς ἄνεμους τοὺς κόβουν τὰ βουνά.

Τοὺς βουβαίνουν τὰ λιοπύρια.

Τοὺς σαρώνουν οἱ κατακλυσμοί.

Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ὁ ἄνεμος.

Ἐγὼ δὲν εἶμαι παρὰ ἕνας στρατολάτης

ἕνας ἀποσταμένος περπατητὴς

ποὺ ἀκούμπησε στὴ ρίζα μιᾶς ἐλιᾶς

ν᾿ ἀκούσει τὸ τραγούδι τῶν γρύλων.

Κι ἂν θέλεις, ἔλα νὰ τ᾿ ἀκούσουμε μαζί.

Κατεδαφίζεται το σπίτι των παιδικών χρόνων

του Μενέλαου Λουντέμη