Friday 21 August 2015

Όσα έμαθα όταν απέκτησα δεύτερο παιδί

10 πράγματα που έμαθα όταν απέκτησα 2ο παιδί

Νούμερο 1: Ότι αγοράζω πλέον πρέπει να είναι διπλό. Πάντα! Ζυγός αριθμός.
Πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ με το μεγάλο σου παιδί (ο μπαμπάς και το μικρό παιδί είναι στο σπίτι), σου ζητά ένα kinder αυγό, του το αγοράζεις, γυρίζετε σπίτι, βλέπει ο μικρός το αυγό και θέλει να το πάρει. Ο μεγάλος αντιστέκεται, αρχίζει ο τσακωμός, αρχίζει η γκρίνια, τα νεύρα κουρέλια. Ξαναβγαίνεις, πετάγεσαι στο περίπτερο για άλλο ένα αυγό ή απλά μένεις με τις τύψεις που αδίκησες τον μικρό.
Έχετε βγει για ψώνια με τον μικρό, σου ζητά μια κίτρινη μπάλα, του την αγοράζεις, γυρίζετε σπίτι όλο χαρά. Σχολάει ο μεγάλος από το σχολείο, βλέπει την μπάλα, θέλει να παίξει, ο μικρός αρχίζει την γκρίνια γιατί είναι δικιά του η μπάλα, ο μεγάλος νιώθει αδικημένος που δεν τον σκέφτηκες κι αυτόν. Ξαναβγαίνεις έξω, αγοράζεις μια ίδια μπάλα αλλά πράσινη (γιατί οι κίτρινες τελείωσαν), γυρίζεις σπίτι, χαίρεται ο μεγάλος αλλά ο μικρός θέλει τώρα την πράσινη μπάλα! Αρχίζει ο τσακωμός, τα τραβήγματα, όχι δικιά μου είναι να λέει ο μεγάλος, ατό ατό να φωνάζει ο μικρός.
Ηθικό δίδαγμα: Όχι μόνο να αγοράζω πάντα διπλό αριθμό αλλά να αγοράζω ακριβώς το ίδιο είδος σε μέγεθος και σε χρώμα γιατί ο τσακωμός σε καρτερεί στη γωνία. Ζυγός αριθμός γιατί αρχίζουν τα εσύ έχεις πιο πολλά από μένα!

Νούμερο 2: Δυσκολίες στον ύπνο παντός τύπου. 
Όταν έχεις ένα παιδί μπορείς να το κοιμίσεις το μεσημέρι ή το βράδυ κι εκείνη την ώρα ή να ξεκουραστείς κι εσύ ή να κάνεις κάποια δουλειά πιο ήσυχα και ήρεμα. Όταν έχεις δύο παιδιά σχεδόν ποτέ δεν θα μπορέσεις να τα συγχρονίσεις να κοιμηθούν. Την ώρα δηλαδή που έχεις κοιμίσει τον μικρό κι έχεις βάλει τον μεγάλο να δει κάποια ταινία ή να παίξει ήσυχα στο δωμάτιο του και λες ωραία ας κάνω αυτό, τότε αρχίζει ο μεγάλος τα μαμά θέλω χυμό, μαμά πεινάω, μαμά έλα να με βοηθήσεις τώρα που μπορείς, μαμά καθάρισε μου ένα μήλο, μαμά τι σημαίνει αυτό;
Όταν έχεις δυο παιδιά ο ένα ενοχλεί τον άλλο στον ύπνο. Όταν κοιμάται ο μεγάλος κι ο μικρός ξυπνά μέσα στη νύχτα με κλάματα και τσιρίδες (αλήθεια γιατί τα μωρά κλαίνε όταν νυστάζουν και ξανακλαίνε όταν ξυπνάνε;) τότε ενοχλεί τον μεγάλο κι αυτός τοποθετεί το μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι του για να βουλώσει τα αυτιά του. Αντιθέτως όταν κοιμάται ο μικρός κι ο μεγάλος είναι ξύπνιος όση ησυχία κι αν προσπαθήσει να κάνει ως παιδί θα πατήσει κάποιο παιχνίδι με ήχο, κάτι θα του πέσει από τα χέρια, θα θέλει εκείνη την ώρα να παίξει playstation στο ίδιο δωμάτιο ή θα θέλει να φτιάξει πύργους με τα τουβλάκια του οι οποίοι θα γκρεμιστούν κάποια στιγμή με κραδασμούς και το μωρό θα ξυπνήσει.
Όταν έχεις ένα παιδί μπορείς κάπως να το κουμαντάρεις να κοιμάται στο κρεβάτι του εξηγώντας κι αιτιολογώντας. Όταν έχεις δυο παιδιά και το μικρότερο έρχεται στο κρεβάτι σου δεν μπορείς να απαιτείς από το μεγάλο να κοιμάται στο κρεβάτι του γιατί είναι λογικό να νιώθει παραγκωνισμένος (μαμά γιατί εσείς να κοιμάστε όλοι μαζί ενώ εγώ μόνος μου; είναι άδικο!) με αποτέλεσμα να χάνεις κάθε έλεγχο και να προσπαθείτε κάποιες νύχτες να χωρέσετε και οι τέσσερις στο διπλό κρεβάτι.

Νούμερο 3: Ξεχνάμε τις εξόδους, το σινεμά, τα μπουζούκια και κάθε είδους ξενύχτι. 
Όταν έχεις ένα παιδί μπορείς να το αφήσεις στη γιαγιά και να βγεις για ένα ποτό ή γιατί όχι να κοιμηθεί εκεί για να μπορέσεις να ξενυχτήσεις με την ησυχία σου και να μπορέσεις να κοιμηθείς μετά το ξενύχτι. Γιατί εντάξει, ωραία τα βόλεψες, άφησες το παιδί σου όση ώρα εσύ διασκέδαζες αλλά τι γίνεται όταν γυρνάς στις 5 και το παιδί ξυπνά στις 7; Πώς θα ανταποκριθείς την υπόλοιπη ημέρα με μόνο 2 ώρες ύπνο; Όταν όμως έχεις δυο παιδιά είναι σίγουρα πιο δύσκολο πρακτικά να στα κρατήσει η γιαγιά οπότε κόβεις για ένα διάστημα κάθε είδους ξενύχτι αφού πέρα από τα παραπάνω η αλήθεια είναι πως δεν έχεις και κουράγιο για όλα αυτά εφόσον παρακαλάς να τα πάρει ο ύπνος για να ξαπλώσεις κι εσύ επιτέλους!
Στο δικό μας σπίτι για να καταλάβετε μαζέψαμε και το home cinema αφού δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε (τουλάχιστον προς το παρόν) να δούμε κάποια ταινία οπότε γιατί να σκονίζεται άδικα;

Νούμερο 4: Πλυντήρια, σιδέρωμα στο θεό.
Με το ένα παιδί έβαζα ένα πλυντήριο κάθε δύο μέρες, με τα δύο παιδιά αυτό αντιστράφηκε και βάζω 2 πλυντήρια κάθε μία μέρα! Πραγματικά ούτε εγώ δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό που μου συνέβη.
Γυρίζει ο μεγάλος από το σχολείο με ρούχα χάλια είτε γιατί λερώθηκε με το κολατσιό του είτε γιατί έχει πάνω του αφηρημένη τέχνη από μαρκαδόρους, ρούχα στα άπλυτα. Τον αλλάζω γιατί έχει μάθημα κεραμικής κι όταν πάω να τον πάρω μετά από δύο ώρες τον βλέπω άσπρο από πάνω μέχρι κάτω λες κι απλώνει τον πηλό όλο πάνω του, δεν ξέρω τι κάνει πάντως…ρούχα στα άπλυτα. Το ίδιο ισχύει βέβαια κι όταν πάει στην θεατρική αγωγή αφού κάθονται ή ξαπλώνουν πάνω στη σκηνή που πατάνε όλοι με τα παπούτσια.
Ο μικρός από την άλλη είναι στη φάση που θέλει να τα κάνει όλα μόνος του με αποτέλεσμα να λερώνεται κάθε μέρα όλη μέρα με αποτέλεσμα να τον αλλάζω σχεδόν 3-4 φορές, μία γιατί έλιωσε τη σοκολάτα πάνω του, μία γιατί θέλει να πιει χυμό μόνος του και καταλήγει ο μισός πάνω στην μπλούζα του, μία γιατί είχαμε διαρροές στην πάνα και λερώθηκε, μία γιατί ήθελε να ζωγραφίσει και τα ρούχα του οπότε σαν να έχουν ουράνιο τόξο. Ρούχα στα άπλυτα.
Ο σύζυγος από την άλλη γυρνώντας από την μια δουλειά αλλάζει ρούχα για να πάει στην άλλη, ρούχα στα άπλυτα. Βάλε και καμιά πετσέτα, καμιά μαξιλαροθήκη, κανένα σεντόνι. Ε, να. Στα λεγα εγώ!

Νούμερο 5: Μαζί τα κάναμε, εγώ τα μεγαλώνω.
Μαζί με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού ο άντρας παθαίνει μια παράκρουση, βαράει κόκκινο από το άγχος για τα οικονομικά και συνήθως οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις αυξάνονται με αποτέλεσμα να λείπει πολλές περισσότερες ώρες από το σπίτι κι έτσι να νιώθεις πελαγωμένη, μόνη, σαν να τα μεγαλώνεις μόνη σου ένα πράγμα. Και ξέρεις αν έχεις μάθει να τα κάνεις όλα μαζί του μετά σου κακοφαίνεται διπλά! Μόνη στην παιδίατρο, μόνη στο σχολείο, μόνη στο σουπερ μαρκετ, μόνη σαν το λεμόνι.

Νουμερο 6: Το δεύτερο παιδί σοφέρ.
Αν δεν είσαι από τις τυχερές που μένουν μαζί, πάνω ή κάτω από γονείς και πεθερικά τότε το δεύτερο παιδί θα γίνει σίγουρα ο συνταξιδιώτης σου σε όλα τα καθημερινά πέρα δώθε. Να πας τον μεγάλο σχολείο, να πας να τον πάρεις και μετά βέβαια σε όλες τις απογευματινές του δραστηριότητες το δεύτερο παιδί θέλοντας και μη θα μπαίνει και θα βγαίνει στο αμάξι ταλαιπωρώντας και τον εαυτό του αλλά και εσένα αφού θα πρέπει να ντύνεις και να ετοιμάζεις και τα δυο παιδιά κουβαλώντας πάντα βέβαια την τσάντα του σπορ μπίλι (ξέρεις, πάνα, μωρομάντηλα, νερό, μπισκοτάκια κλπ).

Νούμερο 7: Μειώνεται ο αποκλειστικός χρόνος με τον μεγάλο.
Αλήθεια μου λείπει πολύ ο χρόνος που είχα να ασχοληθώ μονάχα με τον μεγάλο και τώρα νιώθω πως χάνω κάποια πράγματα της ζωής του χωρίς να το θέλω μα εκ των πραγμάτων δεν γίνεται. Ακόμη και τα επιτραπέζια παιχνίδια που παίζαμε στο σπίτι πλέον ο μικρός δεν μας αφήνει αφού άλλοτε αρπάζει το ζάρι και τρέχει σε όλο το σπίτι κι άλλοτε τουμπάρει όλο το ταμπλό. Για εξόδους μόνοι μας (όπως να δούμε μια παιδική ταινία στο σινεμά) ούτε λόγος αφού είπαμε ο χρόνος είναι περιορισμένος όπως είναι περιορισμένη κι η βοήθεια που έχουμε πλέον αφού κάποιος θα πρέπει να κρατήσει τον μικρό κι αυτός δεν θα είναι ο μπαμπάς του (είπαμε είναι στη δουλειά).

Νούμερο 8: Χάος στο σπίτι.
Όσο κι αν προσπαθώ να κάνω το σπίτι να φαίνεται τακτοποιημένο δεν τα καταφέρνω με τίποτα. Φτιάχνω εγώ χαλάνε αυτοί. Σκόρπια παιχνίδια παντού, ζωγραφιές στους τοίχους, αμαξάκια, τουβλάκια, δεινόσαυροι παντού! Σκουπίζεις και σφουγγαρίζεις όλη την ώρα ή απλά δέχεσαι πως θα σας φάνε τα μυρμήγκια. Ψίχουλα παντού από μπισκότα, σταγόνες από χυμό,ο καναπές ένα χάλι.

Νούμερο 9: Βιβλία γιοκ.
Αν με το ένα παιδί προσπαθούσες να διαβάσεις στα κλεφτά, όταν αυτό κοιμόταν (γιατί μόνο τότε έχεις χρόνο κι ησυχία) κάποιο βιβλίο τότε με τα δύο δεν υπάρχει καμία πιθανότητα! Μάζεψε τα, σήκωσε τα ψηλά στη βιβλιοθήκη μέχρι να πάνε παιδικό σταθμό ή σχολείο γιατί αλλιώς όχι μόνο δεν πρόκειται να τα διαβάσεις αλλά υπάρχει κι η πιθανότητα να στα πετσοκόψουν και να τα δεις ένα ωραίο πρωινό στο πάτωμα του σπιτιού σου χαρτοπόλεμο. Βιβλίο για την παραλία μην πάρεις, κρίμα είναι να το κουβαλάς τσάμπα.

Νούμερο 10: Απέραντη, ατελείωτη αγάπη. (last but not least). 
Έμαθα πως η καρδιά με τον ερχομό του δεύτερου παιδιού μεγαλώνει. Η αγάπη πολλαπλασιάζεται. Η αγκαλιά μεγαλώνει και τους χωρά και τους δυο. Ο ένας είναι το δεξί σου χέρι κι ο άλλος το αριστερό. Η οικογένεια ολοκληρώνεται, ο μεγάλος έχει πλέον αδερφό, τα γέλια αυξάνονται και τα μπαγκάζια των διακοπών δεν χωρούν με τίποτα στο αυτοκίνητο.

by sofiaathanasiadou, mikroimegaloi.gr
Πηγή: 4seasonswithgeo.com

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki