Όταν οι γονείς δουλεύουν συνεχώς...

Είμαι πατέρας ενός αγοριού 4 ετών. Δεδομένου ότι οι γονείς εργαζόμαστε όλη μέρα, αναρωτιέμαι αν υπάρχει περίπτωση το παιδί μας να βγάλει απωθημένα όταν μεγαλώσει καθότι περνά περισσότερο χρόνο με την γιαγιά και τον παππού.

Εξαρτάται για ποιόν λόγο περνάει χρόνο το παιδί με τους παππούδες. Είναι γιατί οι γονείς δουλεύουν ή γιατί δεν έχουν την διάθεση να ασχοληθούν με το παιδί τους; Στην πρώτη περίπτωση, καλύτερα το παιδί να είναι με τους παππούδες παρά με μία γυναίκα που το φυλάει η οποία σήμερα είναι… αύριο δεν είναι.

Τα σταθερά πρόσωπα αναφοράς έχουν ανάγκη τα μικρά παιδιά. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες τείνουν να δίνουν πολύ αγάπη στο εγγόνι τους και αυτό είναι ένα συναισθηματικό βίωμα εκείνο θα κουβαλάει μέσα του σε όλη του τη ζωή και θα το βοηθήσει να νιώσει ασφάλεια και εμπιστοσύνη στον έξω κόσμο.

Ωστόσο, θα πρέπει οι γονείς να παραμένουν γονείς και όχι υποκατάστατα των παππούδων. Ο τρόπος διαπαιδαγώγησης θα πρέπει να υποδεικνύεται από τους γονείς και ο καθένας να τηρεί τα όρια που του υποδεικνύει ο ρόλος του. Ο σεβασμός στο πρόσωπο των γονιών θα πρέπει να είναι δεδομένος.

Το μεγάλωμα μικρών παιδιών δεν είναι θέμα χρόνου αλλά ποιότητας. Οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες. Οι επιλογές ενός γονιού όλο και περιορίζονται. Αν οι γονείς δουλεύουν αλλά τον ελεύθερο χρόνο τους είναι αποκλειστικά κοντά στα παιδιά τους - π.χ. τα βάζουν για ύπνο, τους διαβάζουν παραμύθια, επικοινωνούν μαζί τους , ανταλλάσσουν συναισθήματα, είναι δίπλα στις ανάγκες και τις επιθυμίες τους και τους δίνουν άπλετη αγάπη - τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείτε.
Της Μυρσίνης Κωστοπούλου,
διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, myrsi@hol.gr

ygeia.tanea.gr