Monday 12 October 2015

Κηδεύτηκε ο μικρότερος αγνοούμενος της Τουρκικής εισβολής, ένα βρέφος μόλις 6 μηνών

Όταν βρέθηκαν τα οστά ο μικρός Ανδρέας είχε την πιπίλα του.

Μέσα σε ατμόσφαιρα ανείπωτης οδύνης τελέστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας η κηδεία του μικρότερου αγνοούμενου της τουρκικής εισβολής, Ανδρέα Κυριάκου, ο οποίος το 1974 ήταν βρέφος, μόλις έξι μηνών. 
Μαζί κηδεύτηκαν και τα άλλα πέντε μέλη της οικογένειας του, η μητέρα του Αγγελική Κυριάκου, 25 ετών το 1974, οι θείες του Σούλα και Μάρω 11 και 19 ετών και η γιαγιά του Ελένη, 46 χρονών. 
Τα οστά όλων τους βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Τραχώνι Κυθρέας, στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.

Όταν βρέθηκαν τα οστά ο μικρός Ανδρέας είχε την πιπίλα του. Οι γυναίκες και το παιδί δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ. Το βρέφος είχε πληγεί και στο πόδι, πριν δολοφονηθεί. Ο πατέρας του μικρού Ανδρέα ήταν στρατιώτης την περίοδο της τουρκικής εισβολής και πληροφορήθηκε τα διαδραματισθέντα αργότερα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου πέρασε πολύ δύσκολες ώρες και κινδύνεψε και η ζωή του. Όταν έφτασε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, δεν βρήκε ούτε τη γυναίκα του ούτε το παιδί του.
Στην κηδεία επικήδειο εκφώνησαν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ και ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης τόνισε ότι ευθύνη της πολιτείας είναι να δικαιώσει τη θυσία των ηρώων του '74. Είμαστε, επεσήμανε, έτοιμοι και ώριμοι, πρόσθεσε, να οικοδομήσουμε μια πατρίδα με ειρηνικό μέλλον.
Απηύθυνε επίσης έκκληση στην τουρκική πλευρά να συνεργαστεί, για να δοθεί ένα τέλος στο δράμα των αγνοουμένων. Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ Αντρος Κυπριανού τόνισε ότι ένας τρόπος υπάρχει να τιμωρηθεί το έγκλημα του 74, να αποτραπεί ο στόχος του, που δεν είναι άλλος από τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Μαρίνος Σιζόπουλος ανέφερε ότι εκκρεμούν τα καθήκοντα όλων στον τόπο, όσο παραμένουν αδικαίωτες οι θυσίες του ηρώων του 74.


Περισσότερα: Κύπρος

1 comment:

  1. Η ανθρώπινη θηριωδία δεν έχει όρια, εκείνο το καιρό ήμουν φοιτήτρια στην Αθήνα και εν συνεχεία έφυγα με το προσκοπισμό σαν νοσοκόμα στον Έβρο.

    ReplyDelete

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki