Πρωτότυπο | Απόδοση στη Νεοελληνική |
---|---|
Τὸν ἥλιον κρύψαντα τὰς ἰδίας ἀκτίνας, καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ διαρραγέν, τῷ τοῦ Σωτῆρος θανάτῳ, | Βλέποντας τον ήλιο να κρύβει τις ίδιες του τις ακτίνες και το καταπέτασμα του ναού να σχίζεται με τον θάνατο του Σωτήρα, |
ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων· δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ· |
ο Ιωσήφ προσήλθε στον Πιλάτο και θερμά τον ικετεύει λέγοντας: Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, που από βρέφος σαν ξένος φιλοξενείται στον κόσμο. |
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον· | Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, που οι συμπατριώτες του από μίσος τον θανατώνουν σαν ξένο. |
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ξενίζομαι βλέπειν τοῦ θανάτου τὸ ξένον· | Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, γιατί παραξενεύομαι καθώς βλέπω την ξενιτιά του θανάτου. |
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους· | Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, που ξέρει να φιλοξενεί τους φτωχούς και τους ξένους. |
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν Ἑβραῖοι τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ· | Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, που οι Εβραίοι με φθόνο εξόρισαν απ’ τον κόσμο. |
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι· | Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, να τον κρύψω σε τάφο, γιατί σαν ξένος δεν είχε που να γείρει το κεφάλι. |
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ὃν ἡ Μήτηρ καθορῶσα νεκρωθέντα ἐβόα· | Δώσ’ μου τούτο τον ξένο, που αντικρύζοντάς τον νεκρό, η Μάνα του φωνάζει: |
Ὦ Υἱὲ καὶ Θεέ μου, εἰ καὶ τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι, καὶ καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορῶσα, ἀλλὰ τῇ σῇ ἀναστάσει θαρροῦσα μεγαλύνω. | Ω, Υιέ και Θεέ μου, αν και πληγώνονται τα σωθικά μου κι η καρδιά μου σπαράζει που σε βλέπει νεκρό, αλλά αναθαρρώντας απ’ την ανάστασή σου, δοξάζω Σε. |
Καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς λόγοις δυσωπῶν τὸν Πιλᾶτον ὁ εὐσχήμων λαμβάνει τοῦ Σωτῆρος τὸ σῶμα, | Και με τούτα τα λόγια ικετεύοντας τον Πιλάτο ο άρχοντας λαμβάνει του Σωτήρος το σώμα, |
ὃ καὶ φόβῳ ἐν σινδόνι ἐνειλήσας καὶ σμύρνῃ, κατέθετο ἐν τάφῳ τὸν παρέχοντα πᾶσι ζωὴν αἰώνιον καὶ τὸ μέγα ἔλεος. | και σε σεντόνι και σμύρνα το τυλίγει με φόβο πριν το βάλει στον τάφο. Το Σώμα αυτό που παρέχει σε όλους την αιώνια ζωή και το μέγα έλεος. |
Απαρχή
Φιλοξενία: Το
Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment