Μεγάλη Παρασκευή: Παγκόσμια Ημέρα Αποξένωσης

Και πάλιν είπε διψώ.
 
Πλάστηκε ο άνθρωπος για τον Παράδεισο.
Η κορωνίδα της δημιουργίας είχε την ευκαιρία να κυβερνά, να τακτοποιεί και να απολαμβάνει τη Δημιουργία.
Από τη στιγμή που ελεύθερα αποφάσισε για το δικό του θέλω, έχασε τον εαυτό του και απομακρύνθηκε από την Κοινωνία της Αγάπης.
Αυτό το ΘΕΛΩ, το αποφάσισε με πλήρη συνείδηση, με ελεύθερη βούληση.
Θέλω εγώ, είπε ο υπερφίαλος άνθρωπος, διψασμένος για πλούτη και δόξα.
Προέταξε το ΕΓΩ του. 

Ο εγωισμός, η άρνηση της αγάπης, κυριάρχησε.

Άρχισε να αποθηκεύει τα υπάρχοντά του, έπεσε στην πλεονεξία.
Συσσώρευσε τα αγαθά του και έχασε τον εαυτό του.
Τον εαυτό του και τον συνάνθρωπο.
Αμάρτησε, αστόχησε, έγινε ξένος.
Κλεισμένος στο αποξενωμένο ΕΓΩ του, 

ζει στη δική του κόλαση, την Κόλαση της ΜΟΝΑΞΙΑΣ του.

Και ήρθε Εκείνος.
Ήπλωσεν τας παλάμας και ΗΝΩΣΕΝ τα διεστώτα.
Άνοιξε πάλιν, μπροστά στον αποξενωμένο άνθρωπο την ευθείαν ΟΔΟΝ της Κοινωνίας της Αγάπης.
Ο δρόμος της Αγάπης, της προσφοράς, είναι ο δρόμος που από την Κόλαση της αποξένωσης οδηγεί στον Παράδεισο της Κοινωνίας, της επικοινωνίας.
Ο δρόμος πλέον είναι ανοιχτός για όλους τους ανθρώπους, αρκεί να το θελήσουν.

το χαμομηλάκι