Το Άστρο της φιλίας

Κάθε άνθρωπος θα διαβεί τη δική του έρημο.

Το θέμα είναι πως θα βγει από αυτήν.

Τι θα χάσει, τι θα κερδίσει.

Η διάβαση της ερήμου είναι η διάβαση της γνώσης, με τον πόνο και τη δοκιμασία του πνεύματος.

Αν λοιπόν βιώνοντας τον πόνο του πνεύματος και της ψυχής απ' όσα γίνονται γύρω μας και σε προσωπικό επίπεδο, ας σκεφθούμε πως μέσα στον κόσμο δεν είμαστε μόνοι. Αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια της ψυχής και κάπου δίπλα μας θα συναντήσουμε το άστρο της φιλίας.

Ας το αγαπήσουμε, μπορεί να μας πονέσει, να το πονέσουμε αλλά θα μας χαρίσει αφάνταστο πλούτο.

Λοιπόν, αν κάποτε μείνουμε, με τα χέρια άδεια ας μη λυπηθούμε. Ας τα απλώσουμε μέσα στη νύχτα της αδιαφορίας, της ψευτιάς, της παράνοιας του χρήματος και της τρέλας του πολέμου και είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο πως ένα αστέρι περιμένει κάπου να το καλέσουμε. Τότε θα νιώσουμε πως δεν είμαστε μόνοι μας. Τότε θα μπορέσουμε πολλοί μαζί να πολεμήσουμε το κακό που σκάβει τις ρίζες της ζωής μας, θα έχουμε χρόνο να ταξιδέψουμε στο χώρο του πνεύματος.

Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,

Η ύπαρξη μας είναι συνάρτηση της ύπαρξης των άλλων.

http://taspa-anemi.blogspot.com