Βαγγέλης Γιακουμάκης: «Έναν καφέ να πιω μη με βασανίζετε»

................................

Στο πηγάδι του ναζιστικού Σαλόν Κίτυ που ζούμε, ο καθένας παίζει το ρόλο που προβλέφτηκε γι' αυτόν απ' τις τσατσάδες της κοινωνίας.
Άλλος πορτιέρης, άλλος βασανιστής, άλλος πουτάνα, άλλος παρατηρητής αμέτοχος στις κουίντες να ευχαριστεί το Θεό που δεν είναι ο ίδιος στους βασανιζόμενους.
Και ακούω στο μυαλό μου την κραυγή του παιδιού «έναν καφέ να πιω μη με βασανίζετε» και σκέφτομαι τους στίχους του ποιητή: (Σεφέρης «ΤΕΛΕΥΤΑlΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ»)

“κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας
ή αυτό που θα 'λεγες αλλιώς, νέμεση μοίρα
ή μονάχα κακές συνήθειες, δόλο και απάτη,
ή ακόμη ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων”.
 

Σε όλους τους Βαγγέληδες που κάθε μέρα βασανίζονται μέσα στην ανοχή και τα γελάκια των άλλων φωνάζω:

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ, ΕΙΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΊΤΕ.
ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΤΕ ΣΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΓΎΡΩ ΣΑΣ.

Σοφία Λαμπίκη

 ολόκληρο το κείμενο εδώ: ideopigi