Είπε την σκέψη του στον κύκνο. “Βασικά,” απάντησε ο κύκνος, “αισθανόμουν έτσι μέχρι που συνάντησα έναν παπαγάλο, ο οποίος είχε δύο χρώματα. Τώρα πιστεύω ότι ο παπαγάλος είναι το ομορφότερο πουλί στον κόσμο”.
Το κοράκι πήγε στον παπαγάλο και του είπε αυτό που σκεφτόταν.
Ο παπαγάλος είπε, “ήμουν πολύ χαρούμενος μέχρι που είδα το παγόνι. Εγώ έχω μόνο δύο χρώματα ενώ το παγόνι έχει πολλά χρώματα.”
Τότε το κοράκι αποφάσισε να επισκεφτεί το παγόνι που ήταν στον ζωολογικό κήπο και είχε συγκεντρωμένους γύρω του
εκατοντάδες ανθρώπους. Όταν ο κόσμος έφυγε, τότε το κοράκι πλησίασε
το παγόνι λέγοντας του: “Εσύ παγόνι,” είπε το
κοράκι, “είσαι τόσο όμορφο. Καθημερινά σε επισκέπτονται χιλιάδες
άνθρωποι για να σε θαυμάσουν. Εμένα όταν με δουν οι άνθρωποι με διώχνουν
μακριά. Νομίζω ότι είσαι το πιο ευτυχισμένο πουλί επάνω στον πλανήτη.”
Το παγόνι τότε απάντησε, “πάντα πίστευα ότι είμαι το πιο όμορφο και ευτυχισμένο πουλί στον πλανήτη. Όμως εξαιτίας της ομορφιάς μου, είμαι φυλακισμένο στον ζωολογικό κήπο. Διαπίστωσα ότι σε ολόκληρο τον ζωολογικό κήπο, ότι το κοράκι είναι το μόνο πουλί που δεν είναι σε κλουβί. Οπότε τις τελευταίες μέρες σκεπτόμουν ότι αν ήμουν κοράκι, θα πετούσα ελεύθερα παντού.”
Αυτό είναι ένα βασικό πρόβλημα σ' εμάς τους ανθρώπους. Συγκρίνουμε τον εαυτό μας χωρίς λόγο με άλλους ανθρώπους με αποτέλεσμα να είμαστε θλιμμένοι. Δεν είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε. Όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος που οδηγεί σε λύπη και ανασφάλεια. Να νιώθεις όμορφα και να ζεις την ζωή σου, για αυτό που είσαι και όπως είσαι.
Άγνωστου συγγραφέα - Ελεύθερη απόδοση Πάνος Τσινόπουλος
enallaktikidrasi
Ακριβως έτσι είμαστε οι ανθρωποι με τίποτε δεν είμαστε ευχαριστημενοι και να ξεραμε πόσο λίγα πράγματα χρειαζομαστε για να είμαστε καλά..!! πολύ διδακτική η ιστορια ...χαμομιλακι μου... να είσαι καλά ..!!
ReplyDelete