Sunday, 22 January 2017

Αυτά τα καθημερινά μικρά κατορθώματα
Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Οι σκόρπιες σκέψεις παίρνουν σιγά σιγά υπόσταση. Γιατί αν κάτσεις κάτω, με χαρτί και με μολύβι, θα τα βρεις όλα εκεί. 
Τελικά αυτά που θέλουμε ή δεν θέλουμε να κάνουμε, αυτά που διαπιστώσαμε πως πρέπει ή δεν πρέπει να αποφεύγουμε, αυτά που διαπιστώσαμε πως τα έχουμε ανάγκη, είναι καλό να λέγονται και να γράφονται. Περισσότερο σαν υπενθύμιση, γιατί ορισμένα, κακά τα ψέματα, δεν θα αλλάξουν έτσι απλά. Και γιατί κάποια πράγματα δεν έρχονται, δεν φεύγουν και δεν σταματούν απλά γιατί τα γράψαμε σε μια λίστα.
Εγώ όμως ήμουν πάντα το κορίτσι που έγραφα σκέψεις, ιδέες, λίστες, έβαζα στόχους στο χαρτί και τους έβλεπα να γίνονται. 
Η χρονιά μάλλον δεν σκοπεύει να μου χαριστεί φέτος. Έβγαλε τα δόντια της από νωρίς. Ούτε εγώ όμως σκοπεύω να συνεχίσω με το κεφάλι χαμηλά. 
Δειλιάζω να βάλω στόχους, δεν θέλω να γεμίσω προσδοκίες, θέλω όμως να αισθάνομαι ότι επιτρέπεται να θέλω, να μπορώ κι αν δεν τα καταφέρω να πω "δεν πειράζει, τουλάχιστον προσπάθησες!".  
Αυτά τα καθημερινά μικρά κατορθώματα, αυτά που προκύπτουν βδομάδα τη βδομάδα, αυτά που με γεμίζουν, αυτά σκοπεύω να κυνηγήσω το 2017!
  • Φέτος θέλω να ακούγεται καθημερινά στο σπίτι μουσική.  
  • Θέλω να ανάβω τα κεριά μου και να χαμηλώνω τα φώτα στο τέλος της μέρας. 
  • Θα απέχω από συζητήσεις γεμάτες γκρίνια, δυσαρέσκεια και αρνητική διάθεση. Πέρυσι διαπίστωσα πως όλο αυτό με κούραζε απίστευτα. Κι ενώ οι καιροί φαίνεται πως ευνοούν αυτή την διάθεση, θέλω να βλέπω το καλό που μας συμβαίνει και να σταματήσω να γκρινιάζω παρέα με τους άλλους. Σε ενοχλεί κάτι; Άλλαξε το! Δεν μπορεί, κάποιος τρόπος θα υπάρχει...
  • Δεν θα θυσιάσω τις αξίες και τα ιδανικά μου για κανέναν λόγο. Αυτά είναι που με κάνουν αυτό που είμαι, ο λόγος για τον οποίο μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη το βράδυ, η αιτία που μπορώ να κοιτώ τα παιδιά μου και τον άντρα μου στα μάτια.
  • Θα βγάζω τον εαυτό μου από το κουτί που με περιβάλλει.
  • Θέλω να συνεχίσω να περπατάω περισσότερο, όπως ακριβώς τα είχα καταφέρει τους τελευταίους μήνες του 2016.
  • Λέω να αξιοποιήσω τον χρόνο που τα παιδιά κάνουν κάποια δραστηριότητα, κάνοντας... θα δείξει!
  • Δεν θα περάσει ούτε μια μέρα που δεν θα καθαρίσω το πρόσωπό μου πρωί και βράδυ. Το 2016 περίπου τα κατάφερα, εκτός από ελάχιστες μέρες. Γιατί όχι και φέτος;
  • Θα αρχίσω να τρώω όπως έτρωγα τους πρώτους μήνες της πρώτης μου εγκυμοσύνης. Με σεβασμό στο σώμα μου και στο παιδί μου!
  • Θα πίνω νερό. Είναι τώρα αυτό δύσκολο;
  • Θα φτιάχνω τα μαλλιά μου στην ώρα τους.
  • Θα συνεχίσω να διαβάζω το βιβλίο μου το βράδυ πριν κοιμηθώ και δεν θα ανοίγω την τηλεόραση.
  • Θα κάνουμε μονοήμερες εκδρομές. Τώρα αν μου προκύψει και κανένα Λονδίνο θα είμαι απολύτως ευτυχισμένη!
  • Θα καλώ στο σπίτι τους φίλους μας για φαγητό.
  • Το σπίτι μου θα γίνει ο χώρος όπου αισθάνομαι καλά.
  • Συγκρίσεις τέλος!
Και κάπου εδώ λέω να σταματήσω γιατί θα αρχίσω να γράφω τα άλλα τα μεγάλα και είπαμε, δεν θέλω...

Καλή χρονιά, με εσωτερική ηρεμία, ανοχή, αποδοχή, 
γέλιο και παιδικότητα!

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki