Με τα μάτια στραμμένα στο Φως!

Πολύ γνωστός ο διάλογος που αναφέρω. Για όσους τον ξέρουν, μια υπενθύμιση, για όσους δεν τον έχουν διαβάσει, κάτι όμορφο.

“…Καθηγητής: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτητής: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθηγητής: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
Φοιτητής: Κύριε καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθηγητής: Ναι.
Φοιτητής: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθηγητής: Ναι.
Φοιτητής: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». 

 «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.
(Στην αίθουσα επικρατεί σιγή…)
Φοιτητής: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθηγητής: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτητής: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως. Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθηγητής: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ μου;
Φοιτητής: Κύριε, θέλω να καταλήξω ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική…
Καθηγητής: Ελαττωματική; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτητής: Κύριε καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε καθηγητά, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως είναι η σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα, αυτή την ενέργεια. Το να βλέπεις τον θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής. Είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου κάτι, κύριε καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθηγητής: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φοιτητής: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθηγητής: …
Φοιτητής: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθηγητής: …
Φοιτητής (προς την τάξη): Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του κυρίου καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του κυρίου καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθηγητής: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.
Φοιτητής: Αυτό είναι, κύριε… Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά..

Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο: το σκότος και το φως. “Καὶ εἶπεν ὁ Θεός• γενηθήτω φῶς• καὶ ἐγένετο φῶς”. (Γένεσις 1:3). 

Τόσο απλά: “καὶ ἐγένετο φῶς!” Και όμως τόσο πολύπλοκα.

Τελικά, τι είναι το φως; Το φως είναι προαπαιτούμενο για την ζωή, καθώς αποτελεί τη βασική πηγή ενέργειας στις τροφές μας. Το φως είναι ατμοσφαιρική ομορφιά, στην αυγή και στο ηλιοβασίλεμα, στο ουράνιο τόξο, στο βόρειο και νότιο σέλας. Το φως είναι προαπαιτούμενο για την όραση. Το φως του ηλίου, της σελήνης και των άστρων ομορφαίνει τις ζωές όλων των ανθρώπων στην γη.

Το φως είναι το θεμέλιο και του σύγχρονου κόσμου: η δημιουργία, εκμετάλλευση, μετάδοση και ανίχνευσή του είναι βασικά στοιχεία των τηλεπικοινωνιών, της βιομηχανικής παραγωγής, των ιατρικών συσκευών, της δημόσιας τέχνης, των φαντασμαγορικών οπτικών παρουσιάσεων, του εξοπλισμού βιοτεχνολογίας, των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και του εργαστηριακού εξοπλισμού ο οποίος είναι απαραίτητος για την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. 

Το φως είναι η πηγή πληροφορίας σχετικά με την δημιουργία του σύμπαντος, των φωτοφυσικών διεργασιών στα άστρα και της οικουμενικής ισχύος των φυσικών νόμων παντού στο σύμπαν.

Το φως μας σαγηνεύει, μας κινητοποιεί και μας συνδέει. 

Οι άνθρωποι ενθουσιάζονται όταν κοιτάνε σε ένα τηλεσκόπιο ή σε ένα μικροσκόπιο για να παρακολουθήσουν το μακρόκοσμο ή τον μικρόκοσμο. Και σήμερα για πρώτη φορά, οι επιστήμονες έχουν απαθανατίσει σε φιλμ τη λάμψη του φωτός που εκπέμπεται τη στιγμή που ένα ανθρώπινο σπερματοζωάριο έρχεται σε επαφή με το ωάριο. Το φαινόμενο είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν μόνο σε ζώα, αλλά κανείς δεν είχε παρατηρήσει τη λάμψη της ανθρώπινης σύλληψης.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που ανακάλυψε η ομάδα έρευνας του πανεπιστημίου του Northwestern είναι το πως ορισμένα ωάρια είναι πιο φωτεινά από άλλα, πράγμα που αποτελεί μια άμεση ένδειξη της ικανότητάς τους να εξελιχθούν σε ένα υγιές έμβρυο. 

Ποιος είναι ο λόγος αυτού του σπινθηρισμού τη στιγμή της σύλληψης;

Τους πήρε μερικά χρόνια για να συλλάβουν σε εικόνα αυτό το γεγονός, αλλά από τη στιγμή που το πέτυχαν το 2014 για πρώτη φορά, παρακολούθησαν σε βίντεο δισεκατομμύρια άτομα ψευδαργύρου να απελευθερώνονται τη στιγμή ακριβώς που το σπερματοζωάριο διατρυπά την κυτταρική μεμβράνη ενός ωαρίου του θηλαστικού.

Χρησιμοποιώντας ένα νέο αισθητήρα φθορισμού, που είναι σε θέση να ανιχνεύει την κίνηση των ατόμων ψευδαργύρου στα κύτταρα, η ομάδα εντόπισε τους θύλακες ψευδαργύρου εντός του ωαρίου και βρήκε περίπου 8.000 θαλάμους, που ο καθένας περιέχει περίπου 1 εκατομμύριο ιόντα ψευδαργύρου έτοιμα για έκρηξη . Τα μικροσκοπικά «πυροτεχνήματα» που προκύπτουν βρέθηκε ότι διαρκούν για περίπου 2 ώρες μετά τη γονιμοποίηση.

Σήμερα, η ίδια ομάδα μαγνητοσκόπησε αυτό το γεγονός τη στιγμή της σύλληψης σε ένα ανθρώπινο ωάριο. “Ήταν αξιοσημείωτο, – λέει η Teresa Woodruff ένα μέλος της ομάδας- ανακαλύψαμε τις λάμψεις ψευδαργύρου σε ανθρώπινα ωάρια που σου κόβει την ανάσα.”

Μέχρις εδώ η επιστήμη, και τώρα μια απλή αντίληψη σχετικά με τον άνθρωπο και το φως:

”Μια ημέρα που αναλογιζόμουν τις κοσμικές δυνάμεις που διαπερνούν και συνθέτουν τα άτομα και τα πάντα, είδα καθαρά τα παρακάτω ,σχετικά με εμένα: Το απόλυτο είναι ένας κεντρικός, άδειος και φωτεινός χώρος μέσα στον άνθρωπο. Αυτός είναι ο οίκος του Πατρός, η πραγματική μας κληρονομιά που η ανθρωπότητα την αποποιήθηκε, όπως ο Άσωτος Υιός, και τράβηξε μακριά της, προς την εξορία. Αυτό ενισχύει την βεβαιότητα ότι κάποτε ο άνθρωπος ζούσε στον Οίκο του Πατρός μέσα του και ότι μετά έπεσε στο σκοτάδι. Τώρα, αρχίζω να βλέπω απ’αυτό το πρίσμα τις παραβολές του Χριστού.

Η επιστροφή στην Βασιλεία των Ουρανών, είναι ακριβώς αυτή η επιστροφή στον αρχικό, φωτεινό χώρο στο κέντρο του ανθρώπου. Τώρα επίσης καταλαβαίνω την πτώση του Αδάμ, τι αντιπροσώπευε ο Παράδεισος, καθώς και την πτώση των Αγγέλων. Αμαρτία είναι ακριβώς αυτή η απομάκρυνση από το φωτεινό απόλυτο στο κέντρο του ανθρώπου. Πριν από την πτώση, πριν από την αναχώρηση του Ασώτου, πριν από την πτώση των Αγγέλων, τα πάντα ήταν φως, ενότητα, ευδαιμονία, αρμονία. Μετά, κάτι έγινε. Ένα σχίσμα, μια πτώση, κερματισμός, ασυνειδητότητα”. (Σοφίας Άντζακα “Από τον εγωκεντρισμό στην καθαρή συνειδητότητα”)

Εγώ δεν έχω πρόσβαση να μελετήσω σε μικροσκόπιο ή σε εργαστήρια το φως και τις επιδράσεις του, αλλά αυτά που βλέπω και διαβάζω μου επαληθεύουν την πίστη μου: είμαστε φως! Από τη στιγμή της σύλληψης -βλέπε άνω μελέτες – μέχρι που φεύγουμε από αυτό το κόσμο, είμαστε φως! 

Εάν δεν εκπέμπουμε φως, τουλάχιστον ας ακολουθήσουμε το Φως!… Η πίστη είναι σαν την ηλιαχτίδα: σου φωτίζει τη ζωή, σε ζεσταίνει και σε οδηγεί στον Ήλιο. Στην Πηγή του Φωτός.

Συγγραφέας π. Δανιήλ Σιλουανός

Γεννημένος στη Ρουμανία, αλλά ερωτευμένος με την Ελλάδα και την ελληνική γλώσσα, ζει αφοσιωμένος στην ελευθερία και στην Αγάπη. Η μεταμορφωτική αγάπη του Χριστού αιχμαλωτίζει την ψυχή του και αφιερώνεται ολοκληρωτικά στον Θεό. Μονάζει κάνοντας βίωμα τις θεολογικές γνώσεις. Συνειδητοποιώντας πως η Αγάπη θα σώσει το κόσμο, διακονεί ανιδιοτελώς τον συνάνθρωπό του ως Ιερέας, προσπαθώντας με την σωκρατική μέθοδο να εκμαιεύσει κάτι που ο άλλος έχει ήδη μέσα του, όχι να μεταδώσει άλλες γνώσεις. Λατρεύει το διάβασμα, την κλασική μουσική και το πιάνο. Είναι πιστοποιημένος Coach του HeartMath.

enallaktikidrasi.com