Μαθήματα ανθρωπιάς από φτωχούς! / Compassionate Homeless Man Shares Food With Others

Compassionate Homeless Man Shares Meal With Stranger 

When Others Wouldn’t In Food Court

💖 Το video που θα δείτε αποδεικνύει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ο πλούτος ενός ανθρώπου βρίσκεται στην καρδιά του και όχι στο πορτοφόλι του, ενώ η διάθεση κάποιου να μοιραστεί τα όσα έχει με τους άλλους δεν εξαρτάται από την ποσότητα αγαθών που διαθέτει.

Ποιοι προσφέρουν περισσότερα στους άλλους;
💖 Όσα περιγράφονται στο βίντεο που ακολουθεί, επιβεβαιώνονται και από τους ίδιους τους επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν μια εξήγηση του λόγου που κάνει τους φτωχούς ανθρώπους πιο πρόθυμους να δώσουν από το υστέρημα τους. 

💖 Στο πλαίσιο επιστημονικής έρευνας αμερικανών και καναδών ερευνητών, διαπιστώθηκε ότι οι φτωχότεροι και λιγότεροι μορφωμένοι είναι πιο ικανοί στο να συναισθάνονται τους άλλους και να αποκρυπτογραφούν τα συναισθήματα τους από ο,τι οι πλούσιοι.
💖 Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτά τα χαρακτηριστικά των φτωχότερων ατόμων οφείλονται στο ότι οι άνθρωποι κατώτερων εισοδηματικών τάξεων συχνά, λόγω ανάγκης, υποχρεώνονται να εξαρτώνται από τους άλλους και αυτό σταδιακά έχει βελτιώσει την ικανότητά τους να αντιλαμβάνονται καλύτερα τον συναισθηματικό κόσμο των γύρω τους.
💖 Στο πλαίσιο της έρευνας συμμετείχαν 200 εθελοντές διαφόρων επιπέδων εισοδήματος και μόρφωσης, από τους οποίους οι ερευνητές ζήτησαν να αξιολογήσουν, αφού δουν φωτογραφίες κάποιων προσώπων, ποια συναισθήματα είχαν οι εικονιζόμενοι. 

💖 Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι πιο μορφωμένοι τα πήγαν χειρότερα στην αντίληψη των συναισθημάτων των εικονιζόμενων. Πιο συγκεκριμένα οι απόφοιτοι μέσης εκπαίδευσης ήταν, κατά μέσο όρο, κατά 7% πιο ακριβείς στην κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης των εικονιζόμενων, σε σχέση με τους αποφοίτους ανώτερης εκπαίδευσης.
💖 Σε προηγούμενη έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι πλουσιότεροι είναι πιο κακότροποι με τους ξένους, από ό,τι οι φτωχότεροι, ενώ οι φτωχοί είναι και πιο γενναιόδωροι σε ό,τι αφορά τα χρήματά από ό,τι οι πλούσιοι.
💖 Οι ερευνητές συμπέραναν μελετώντας τα ευρήματα της μελέτης ότι όσοι ανήκουν στην ανώτερη τάξη δεν είναι ιδιαίτερα καλοί στην αναγνώριση των συναισθημάτων που νιώθουν άλλοι άνθρωποι. 

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στο ότι οι πιο πλούσιοι και πιο μορφωμένοι μπορούν να επιλύουν τα προβλήματά τους χωρίς να χρειάζεται να έρχονται σε επαφή με άλλους, όπως πρέπει να κάνουν οι φτωχότεροι.
—————–

VIDEO

Η προσφορά κάνει καλό!
💖 Η προφορά στο κοινωνικό σύνολο ή στο περιβάλλον μέσω του εθελοντισμού κάνει καλό στην υγεία, υποστηρίζουν οι ερευνητές. 

Οι εθελοντές τείνουν να είναι πιο υγιείς και ζουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με έρευνα.
💖 Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι εκείνοι που βοηθούν τακτικά τους άλλους, είχαν 20% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα σε σύγκριση με όσους δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ τους με κάποια εθελοντική εργασία.
💖 Σε μια ανασκόπηση των 40 διεθνών μελετών διαπιστώθηκε ότι η συνήθεια να βοηθάμε τους άλλους συνδέεται με μια θετική επίδραση στην ψυχική μας υγεία, με μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης, αλλά και αύξηση της ικανοποίησης που λαμβάνουμε από τη ζωή μας.
💖 Οι ερευνητές αναφέρουν πάντως πως δεν είναι ακόμα σίγουροι για το κατά πόσο τα ευρήματά τους έχουν σχέση με το ότι οι υγιείς έχουν χρόνο να εργαστούν εθελοντικά, ή αν ο εθελοντισμός είναι εκείνος που τους βοηθάει να βελτιώσουν πραγματικά την υγεία τους.

______
antikleidi

British Museum: Αν επέστρεφε τα κλεμμένα...

Αν το Βρετανικό Μουσείο επέστρεφε τα κλεμμένα στους λαούς 

που λεηλάτησε, θα έμενε με τα εξής "εκθέματα"!!

Το Χαμομηλάκι

«Το παλτό» - The Coat: A Story of Charity

«Το παλτό» είναι μια αληθινή ιστορία από την παιδική ηλικία του Προέδρου Heber J. Grant  που απεικονίζει ένα νεαρό αγόρι που δίνει το παλτό του σε άλλο παιδί που το έχει ανάγκη.

Τα Παιδιά μαθαίνουν την Ανθρωπιά από τους Γονείς τους... 

inewsgr

Keanu Reeves: «Επιλέγω το μονοπάτι μου», "I choose my path"

«Δεν μπορώ να είμαι κομμάτι ενός κόσμου όπου οι άντρες ντύνουν τις γυναίκες τους σαν πόρνες, επιδεικνύοντας οτιδήποτε θα έπρεπε να είναι πολύτιμο για αυτούς. 

Σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει η έννοια της τιμής και της αξιοπρέπειας, και όπου κάποιος δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτές, όταν λέει "υπόσχομαι".

Όπου οι γυναίκες δεν θέλουν παιδιά και οι άντρες δεν θέλουν οικογένεια.
Όπου τα κορόιδα πιστεύουν ότι είναι επιτυχημένα πίσω από το τιμόνι των αυτοκινήτων των πατεράδων τους, και όπου ένας αδύναμος πατέρας προσπαθεί να σας αποδείξει ότι είστε ένα τίποτα.
Όπου οι άνθρωποι αναληθώς δηλώνουν ότι πιστεύουν στον Θεό, με ένα ποτήρι αλκοόλ στα χέρια τους και την έλλειψη κάθε κατανόησης για την θρησκεία τους.
Όπου η έννοια της ζήλιας θεωρείται ντροπιαστική και η ευπρέπεια μειονέκτημα.
Όπου οι άνθρωποι ξέχασαν την αγάπη και απλά ψάχνουν για τον καλύτερο σύντροφο.
Όπου οι άνθρωποι επιδιορθώνουν κάθε θόρυβο στο αυτοκίνητό τους κάνοντας οικονομία σε χρήματα και χρόνο. Μοιάζουν τόσο φτωχοί που μπορούν να κρυφτούν μόνο πίσω από ένα ακριβό αμάξι.
Όπου τα αγόρια σπαταλάνε τα χρήματα των γονιών τους στα κλαμπ, πιθηκίζοντας πρωτόγονους ήχους και τα κορίτσια τους ερωτεύονται γι' αυτό.
Όπου οι άντρες και οι γυναίκες δεν είναι εδώ και καιρό αναγνωρίσιμοι και όλο αυτό ονομάζεται ελευθερία επιλογής, αλλά αυτοί που επιλέγουν ένα διαφορετικό μονοπάτι είναι στιγματισμένοι ως καθυστερημένοι δεσπότες.

Επιλέγω το μονοπάτι μου, αλλά είναι κρίμα που δεν βρήκα παρόμοια κατανόηση στους ανθρώπους εκείνους που ευχόμουν να την βρω περισσότερο»
--------------------
"I cannot be part of a world where men dress their wives as prostitutes by showing everything that should be cherished. 

Where there is no concept of honor and dignity, and one can only rely on those when they say “I promise” . 

Where women do not want children, and men don’t want a family. 

Where the suckers believe themselves to be successful behind the wheel of their father's cars, and a father who has a little bit of power is trying to prove to you that you’re a nobody. 

Where people falsely declare that they believe in God with a shot of alcohol in their hand, and the lack of any understanding of their religion. 

Where the concept of jealousy is considered shameful, and modesty is a disadvantage. 

Where people forgot about love, but are simply looking for the best partner. 

Where people repair every rustle of their car, not sparing any money or time, and themselves, they look so poor that only an expensive car can hide it. 

Where the boys waste their parents money in nightclubs, aping under the primitive sounds, and girls fall in love with them for this. 

Where men and women are no longer identifiable and where all this together is called freedom of choice, but for those who choose a different path-get branded as retarded despots. 

I choose my path, but it’s a pity that I did not find similar understanding in the people among whom I wished to find it most of all"

Keanu Reeves 

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

29 Νοεμβρίου: Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό (!!)

Οι υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου είναι 

οι Διεθνείς Ημέρες Γεωπολιτικής Υποκρισίας

Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό "γιορτάζεται" κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.

Η επιλογή της 29ης Νοεμβρίου δεν είναι τυχαία. Την ημερομηνία αυτή του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Εβραϊκού» κι ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η οποία θα υπέκειτο σε ειδικό καθεστώς.

Η απόφαση ελήφθη με 33 θετικές ψήφους (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία, Καναδάς Βραζιλία, Βολιβία, Κόστα Ρίκα, Δομινικανή Δημοκρατία, Ισημερινός, Γουατεμάλα, Αϊτή, Νικαράγουα, Παναμάς, Παραγουάη, Περού, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα, Βέλγιο, Δανία, Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, ΣΣΔ Λευκορωσίας, ΣΣΔ Ουκρανίας, Λιβερία, Νότιος Αφρική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Φιλιππίνες), έναντι 13 αρνητικών (Ελλάδα, Τουρκία, Ινδία, Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, Λίβανος, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Συρία, Υεμένη, Αίγυπτος, Κούβα). Δέκα χώρες απείχαν από την ψηφοφορία (Μεγάλη Βρετανία, Γιουγκοσλαβία, Κίνα, Αργεντινή, Χιλή, Κολομβία, Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Μεξικό, Αιθιοπία) και μία απουσίαζε (Ταϊλάνδη). 

Η αρνητική ψήφος της χώρας μας, που ισοδυναμούσε με την παραδοχή ενός μοναδικού αραβικού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης, σχετιζόταν με την ύπαρξη της μεγάλης ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο.

Οι Ισραηλίτες αποδέχθηκαν την απόφαση του ΟΗΕ, ενώ οι Παλαιστίνιοι την απέρριψαν, έχοντας με το μέρος τους την πληθυσμιακή υπεροχή (65%-35%) και την υποστήριξη των αραβικών κρατών. Από τα δύο κράτη που προέβλεπε η απόφαση 181 του ΟΗΕ, μόνο το Ισραήλ υφίσταται σήμερα.

Οι Παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να κάνουν τα πρώτα βήματα -μετ’ εμποδίων είναι η αλήθεια- για τη δημιουργία του δικού τους κράτους. Πολλοί, όμως, Παλαιστίνιοι ζουν ακόμη σε εδάφη που κατέχουν οι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούτ Αμπάς, σε δηλώσεις του το 2011 παραδέχθηκε ότι η απόρριψη της απόφασης του ΟΗΕ το 1947 εκ μέρους των Αράβων ήταν λανθασμένη.

Στις 29 Νοεμβρίου 2012, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με την απόφαση 67/19 ενέκρινε την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή, μία πολιτική, διπλωματική, αλλά και συμβολική νίκη, που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα. Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες (μεταξύ τους η Ελλάδα και η Κύπρος), 9 ψήφισαν κατά, 41 χώρες απείχαν και 5 απουσίαζαν.

© SanSimera.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Αντίρρηση στην Εφηβεία είναι... είδος πρώτης ανάγκης

Το παιδί σας υποστηρίζει το αντίθετο από αυτό που του λέτε ακόμα κι όταν γνωρίζει ότι έχει άδικο.
Η συμπεριφορά του σας βγάζει από τα ρούχα σας με αποτέλεσμα οι εντάσεις στο σπίτι σας να είναι καθημερινό φαινόμενο.

Η αντίρρηση στην εφηβεία είναι είδος πρώτης ανάγκης, όλα τα παιδιά της ηλικίας αυτής είναι πνεύματα αντιλογίας.

Πώς πρέπει να αντιμετωπίσετε την κατάσταση

Αφήστε το παιδί σας να "εξασκείται". 

Ο έφηβος μπορεί να φέρνει αντιρρήσεις απλώς επειδή θέλει να εξασκήσει την επιχειρηματολογική του ικανότητα.

Ακούτε υπομονετικά όσα σας καταλογίζει και φροντίστε να απαντάτε με την κοινή λογική. Το παιδί αργά ή γρήγορα θα μάθει να αναπτύσσει σωστά τα επιχειρήματά του, γιατί θα έχει ως πρότυπο τη σωστή επιχειρηματολογία των μεγάλων-γονιών, δασκάλων κλπ.

Επιβραβεύστε το για τις εύστοχες παρατηρήσεις που κάνει. Είναι πάντα πιο αποδοτικό να τονώνετε το ηθικό παρά να υπογραμμίζετε το αρνητικό.

Βρείτε μια ισορροπία για να "φρενάρετε" την αντιδραστικότητά του, προτού χάσετε την υπομονή σας και καταλήξετε σε καβγά. 

Όταν νιώθετε ότι είσαστε στα όρια να εκνευριστείτε, να προφασίζεστε ότι έχετε μια δουλειά. 

Με το ίδιο πνεύμα της υπομονής κινηθείτε όταν κάνει εξάσκηση και στην άλλη καινούργια ικανότητά του, την άσκηση κριτικής.

Από το βιβλίο: «Παιδιά στην εφηβεία, γονείς σε κρίση»

Αλεξάνδρα A. Καππάτου
Το Χαμομηλάκι

Για να κάνετε τα παιδιά σας να αγαπήσουν τα όσπρια

   Υγιεινή διατροφή του παιδιού
Tips για να κάνετε τα παιδιά σας να αγαπήσουν τα όσπρια

Όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να πείσετε το παιδί σας να φάει όσπρια. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να το ενθαρρύνετε να δοκιμάσει έστω και μια μικρή ποσότητα οσπρίων, τα οποία είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και θρεπτικά συστατικά και προσφέρουν ζωντάνια, ενεργητικότητα και δύναμη.

Διαβάστε παρακάτω μερικές χρήσιμες συμβουλές,

ώστε να κάνετε το παιδί σας να φάει  όσπρια

 

Μη γεμίζετε το πιάτο του με όσπρια και λαχανικά.  
Tα παραγεμισμένα πιάτα τρομάζουν τα παιδιά πόσο μάλλον, όταν το περιεχόμενο τους δεν τα ελκύει γευστικά.  Bάλτε μικρή ποσότητα του φαγητού, που δεν συμπαθεί πολύ, στο πιάτο του και πείτε του μια ιστορία ενώ παράλληλα παροτρύνετε το παιδί σας να δοκιμάσει από το φαγητό του.

Ζητήστε από το παιδί σας να φάει μόνο μια μπουκιά. 
Εάν τη γεύση αυτή το παιδί σας δεν την έχει δοκιμάσει, τότε μπορεί να είναι επιφυλακτικό καθώς στα παιδιά δεν αρέσουν οι καινούργιες γεύσεις. Υποσχεθείτε στο παιδί σας πως ζητάτε από αυτό μόνο να δοκιμάσει μικρή ποσότητα. Εάν, αφού το δοκιμάσει, ακόμα δε θέλει να το φάει τότε θα πρέπει να το δεχτείτε.

Ξαναφτιάξτε το ίδιο φαγητό ανά τακτά διαστήματα.
Μην απογοητεύεστε αν το παιδί δεν έφαγε ένα φαγητό με την πρώτη φορά. Πολλά παιδιά χρειάζεται να δουν ένα φαγητό μπροστά τους αρκετές φορές, πριν αποφασίσουν ότι θα το τρώνε και αυτά. Επίσης, αλλάζουν γνώμη πολύ συχνά για το τι τους αρέσει και τι όχι, έτσι ένα φαγητό που μέχρι πριν ήταν το αγαπημένο τους, τώρα δεν το αγγίζουν και το αντίθετο. Συνεχίστε  λοιπόν, να φτιάχνετε τα φασολάκια και άλλα όσπρια και κάποια στιγμή μπορεί να τα φάει.

Ενθαρρύνετε το παιδί σας να φάει όσπρια αποτελώντας εσείς οι ίδιοι το παράδειγμα μίμησης. 
Προσπαθήστε να τρώτε τα όσπρια με ευχαρίστηση και να τονίζετε τη θρεπτική τους αξία. Εάν λοιπόν κάθεστε στο τραπέζι όλοι μαζί και βλέπει εσάς να ευχαριστιέστε τα όσπρια, θα θελήσει και το ίδιο να δοκιμάσει. Μην ξεχνάτε να τρώτε με ηρεμία, μασώντας αργά και καλά ώστε να δώσετε κι εκεί το καλό παράδειγμα.

Επιχειρήστε να μαγειρέψετε τα όσπρια με πρωτότυπες συνταγές
Επιλέξτε πρωτότυπες συνταγές με όσπρια. Μαγειρέψτε τα όσπρια και πολτοποιήστε φτιάχνοντας ένα νόστιμο πουρέ που είναι πιο εύκολο να το δοκιμάζουν τα παιδιά. Επίσης χρησιμοποιήστε τον πουρέ από τα όσπρια και φτιάξτε κεφτέδες με φασόλια, αρακά ή ρεβίθια. Βέβαια αυτή η επιλογή δεν είναι τόσο υγιεινή αλλά βοηθά το παιδί σας στη γευστική δοκιμή των οσπρίων.
- Oι φακές δεν γίνονται μόνο σούπα, μπορούν να γίνουν σαλάτα με καλαμπόκι ή ακόμα και να μαγειρευτούν με ρύζι, που θα δώσει στο φαγητό πιο οικεία και απαλή γεύση, ώστε να το παιδί να αποφασίσει να φάει.
- Στη φασολάδα, η οποία είναι το εθνικό μας φαγητό, μπορείτε να προσθέσετε πιπεριά, σέλινο, καρότο και πατάτες, προκειμένου να γίνει πιο νόστιμη.
- Nα έχετε πάντα στο ντουλάπι φασόλια κονσέρβα. Τα ξεπλένετε και μετά προσθέτετε μικρά άσπρα  φασόλια στη μακαρονάδα του παιδιού ή μαύρα στο ρύζι. Ανακατέψτε επίσης λίγα στη σαλάτα.
- Oι γίγαντες επίσης μπορούν να μπουν σε σάντουιτς με τυρί.

govastileto.gr

Μαμά/μπαμπά, Μην ακούς τι λέω!

Στην εφηβεία, κακά τα ψέματα, τα παιδιά μας δεν μας... πολυσυμπαθούν και πολλές φορές, μας μιλάνε απότομα και επιθετικά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ακόμα και τότε χρειάζονται την κατανόηση και την καθοδήγησή μας.

Αυτή την ανάρτηση την αλιεύσαμε από την σελίδα του Facebook του ψυχολόγου Δημήτρη Πετρούνια και, πραγματικά, συγκινηθήκαμε.

«Μαμά/μπαμπά,  Μην ακούς τι λέω!

Όταν σου λέω παράτα με, δεν το εννοώ. Μην μ’ αφήνεις μόνο. Φοβάμαι, δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος… ανησυχώ. Μην ακούς τι λέω. Δεν είμαι τόσο cool, όσο θέλω να δείχνω.

Θα ήθελα πολύ να είμαι άνετος και σίγουρος για τον εαυτό μου, θα ήθελα να μπορώ μόνος μου και να μην σε χρειάζομαι, όμως… δεν είμαι. Δεν μπορώ, όχι ακόμα.

Μην ακούς τι λέω! 

Δεν σε μισώ. Καθόλου. Το αντίθετο. Σ' αγαπώ πολύ και έχω ανάγκη την αγάπη σου, την αποδοχή σου, τον σεβασμό σου, την αναγνώριση σου. Μην ακούς τι λέω! Θέλω να είσαι υπερήφανη/ος για μένα, θέλω να με χαίρεσαι, θέλω να μ’ αγκαλιάζεις, θέλω να γελάς με τα αστεία μου, θέλω να ενθουσιάζεσαι μαζί μου, θέλω να είσαι εκεί, υπομονετικά και σταθερά.

Μην ακούς τι λέω! 

Με τον θυμό μου και την σκληρότητα, απλά κρύβω τον πόνο μου και την στεναχώρια μου. Φοβάμαι πολύ, πονάω και ο μόνος τρόπος που βρίσκω για να προστατευτώ είναι η επίθεση και ο θυμός.

Μην ακούς τι λέω! 

Μερικές φορές δεν ξέρω τι μου φταίει. Δεν ξέρω καν γιατί θυμώνω τόσο μαζί σου! Δεν ξέρω τι θέλω και τι όχι, δεν ξέρω που πατώ και που βρίσκομαι, δεν ξέρω ποιος είμαι, δεν ξέρω αν μ' αρέσω ή όχι, δεν ξέρω αν αρέσω στους άλλους, δεν ξέρω αν μ’ αγαπάς, δεν ξέρω τι να αλλάξω και πώς... Μερικές φορές απλά δεν ξέρω τίποτα! Άλλες φορές πάλι που ξέρω…. μου φαίνονται όλα βουνό. Είναι όλα τόσο μπερδεμένα και τόσο απειλητικά που απλά νευριάζω. Θυμώνω γιατί πληγώνομαι, γιατί νιώθω αδικημένος, γιατί νιώθω μόνος, γιατί νιώθω ανήμπορος, μπερδεμένος, μικρός…

Μην ακούς τι λέω! 

Όλα με νοιάζουν. Το παίζω αδιάφορος και σκληρός, απρόσιτος και υπέρ άνω… αλλά στην πραγματικότητα όλα με νοιάζουν, όλα τα προσέχω και όλα με πονάνε. Κάθε ειρωνικό σου βλέμμα, κάθε προσβολή, κάθε επίθεση, κάθε σιωπή, κάθε εγκατάλειψη... όλα τα βλέπω, όλα μ’ αγγίζουν κι ας σου λέω ότι δεν με νοιάζει. Μην ακούς τι λέω!

ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΙ ΛΕΩ! 

Μην με παρατάς. Μείνε εδώ κοντά μου, δίπλα. Κάνε υπομονή, κάνε την υπέρβαση και φέρσου καλύτερα από εμένα, δείξε μου πώς να είμαι, πώς να γίνω, δίδαξε μου όσα έχεις μάθει στην ζωή σου, πίστεψε σε μένα, υποστήριξε με ακόμη κι αν διαφωνείς, δώσε μου την ευθύνη αλλά μην με απορρίπτεις και μην μου κλείνεις την πόρτα.

Μείνε εδώ σταθερά, ήρεμα και με αγάπη. 

Κάνε υπομονή στις υπερβολές μου. Δείξε δύναμη και αντοχή στις ακρότητες μου, στα μπερδέματα μου, συνέχισε να μ’ αγαπάς με λόγια και με πράξεις ακόμα κι όταν κάνω λάθη, ακόμα κι όταν σε θυμώνω, σ’ απογοητεύω, σε στεναχωρώ. Κυρίως τότε. Τότε σε χρειάζομαι περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Μην ακούς τι λέω! 

Είσαι πολύ σημαντικός/η για μένα. Κάθε σου κουβέντα, κάθε σου βλέμμα, κάθε σου χάδι, κάθε σου νεύμα… μετράει για μένα. Άλλοτε μου δίνουν φτερά και άλλοτε με αλυσοδένουν με βαρίδια. Κι ας λέω ότι δεν σ’ ακούω, κι ας λέω πως δεν με νοιάζει τι πιστεύεις, κι ας σου γυρίζω την πλάτη, κι ας σου βαράω την πόρτα κατάμουτρα. Μην ακούς τι λέω!

Εσύ άκου μόνο την καρδιά σου και την αγάπη σου για μένα. Άκου μόνο το παιδί που αγάπησες. Άκου το ένστικτό σου. Άκου την ψυχή σου. Μάνα μου, γλυκιά μου μανούλα / πατέρα, γλυκέ μου μπαμπά…

Μην ακούς τι λέω. 

Άκου μόνο αυτό που βαθιά μέσα σου ξέρεις για μένα. Άκου την αγάπη σου!

Μην ακούς τι λέω!

Με πολλή αγάπη,
το παιδί σου»

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αγοράζουμε συνέχεια παιχνίδια, αλλά κοιτάξτε με τι τους αρέσει να παίζουν!

Μπορεί να έχεις ξοδέψει όλη σου την περιουσία σε ακριβά, καλαίσθητα παιχνίδια που προάγουν τη σκέψη, βελτιώνουν τις κινητικές δεξιότητες. 

Μπορεί να έχεις σπαταλήσει χρόνο και φαιά ουσία μελετώντας άρθρα επί άρθρων για το ποια παιχνίδια είναι τα κατάλληλα για ένα παιδί της ηλικίας του δικού σας.

Μπορεί να παραγγέλνεις τα πιο εξεζητημένα παιχνίδια από θείες και νονές και να απαγορεύεις να μπουν στο σπίτι σου όπλα, ηλεκτρονικά ή άλλα αντίστοιχα παιχνίδια. Όσο κόπο κι αν έχει βάλει ένας γονιός στο ποια παιχνίδια θα αγοράσει για το μικρό του, ένα είναι βέβαιο: όσο είναι ακόμη μωρό -άντε, νήπιο!- θα τα αγνοήσει. 

Θα γυρίσει με περιφρόνηση την πλάτη του στο ειδικό για την ηλικία του παζλ με ζωάκια και θα παίξει με το χαρτί υγείας σαν να είναι το σπανιότερο παιχνίδι στην ιστορία των παιχνιδιών! Αν έχετε παιδιά, το ξέρετε καλά. Αντί για τα παιχνίδια τους προτιμούν να ασχοληθούν με...

1. Το χαρτί υγείας / τη λεκάνη / το νερό της λεκάνης
Τι να τα κάνεις τα παιχνίδια όταν μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου στο ονειρεμένο περιβάλλον της τουαλέτας; 

Το χαρτί υγείας είναι η καλύτερη γιρλάντα και η λεκάνη ένα μικρό, ελκυστικό συντριβανάκι που σε περιμένει να διασκεδάσετε παρέα. Διορθώστε μας αν κάνουμε λάθος, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι όλα τα πιτσιρίκια αγαπούν να περνούν χρόνο στην τουαλέτα -και, όχι για τους προφανείς λόγους.

2. Κλειδιά: Η πιο αγαπημένη κουδουνίστρα

Πήρατε στο μωρό σας κουδουνίστρες πολύχρωμες, ευφάνταστες; Κουδουνίστρες που κάνουν θόρυβο ή βγάζουν γλυκιές μελωδίες; Εύγε! Μπορείτε να τις βάλετε στο συρτάρι, τώρα -δεν θα χρειαστούν. Σύμφωνα με έγκυρες έρευνες το 99,9% των παιδιών βρίσκει τα κλειδιά της μαμάς και του μπαμπά πολύ πιο ελκυστικά από ένα παιχνίδι που κατασκευάστηκε ειδικά για την ηλικία του! Και, εξυπακούεται, ότι τα κλειδιά θα βρουν σύντομα τον δρόμο για το στόμα του!

3. Όσο πιο βρώμικο, τόσο το καλύτερο

Όσο οι μαμάδες πασχίζουν να αποστειρώσουν ό,τι μπορεί να αποστειρωθεί τα μικρά τους αγγελούδια, μόλις ξεκινήσουν να μπουσουλάνε είναι βέβαιο ότι θα βρουν το μονοπάτι που οδηγεί στο κρυμμένο σκουπιδάκι κάτω απ' τον καναπέ, στην πατημένη τσίχλα στο πεζοδρόμια, στα σκουπίδια της κουζίνας, στα σκουπίδια του μπάνιου, στα σκουπίδια της γειτονιάς. 

Βάζουμε στοίχημα ότι αν μπορούσαν να βρουν τη διεύθυνση του κοντινότερου βοθρατζή θα πέρναγαν ευχαρίστως μια βολτίτσα...

4. Καλώδια - Πρίζες και ό,τι είναι επικίνδυνο

Πώς γίνεται να έχεις πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να κάνεις το σπίτι σου ένα όμορφο καταφύγιο στο οποίο θα μεγαλώσει το παιδάκι σου με ασφάλεια και παρ' όλ' αυτά εκείνο να βρίσκει τον τρόπο να ξετρυπώσει καλώδια, πολύπριζα και άλλες τρομακτικά αντικείμενα; 

Είναι λες και τα νήπια έχουν συνωμοτήσει για να μας κοψοχολιάζουν παίζοντας στα πιο επικίνδυνα μέρη και με τα πιο ακατάλληλα αντικείμενα!

5. Νερό: Το αγαπημένο τους παιχνίδι χειμώνα-καλοκαίρι

Θες επειδή το ανθρώπινο είδος προήλθε από αμφίβιους οργανισμούς, θες επειδή οι άνθρωποι περνάμε τους πρώτους εννέα μήνες της δημιουργίας μας στο νερό, τα παιδιά λατρεύουν το νερό και φροντίζουν να γίνουν μούσκεμα ακόμα και όταν έξω έχει -2!

6. Το φαγητό και το νερό του κατοικιδίου

Δεν έχουμε δοκιμάσει τροφή για σκύλους ή κονσέρβα για γάτες, αλλά θα μπορούσε να ορκιστούμε ενώπιον δικαστηρίου ότι αποκλείεται να είναι νοστιμότερα από τη φρουτόκρεμα ή την κρεμούλα που με αγάπη ετοιμάζουμε για τα παιδιά! 

Για λόγους μυστηριώδεις, τα νήπια μοιάζουν να έχουν τις ίδιες διατροφικές προτιμήσεις με τα κατοικίδιά μας, αφού πού τα χάνεις πού τα βρίσκεις όλο γύρω απ' τα πιατάκια τους περιφέρονται και... τσιμπολογούν!

7. Το πλυντήριο / τον φούρνο / τις κατσαρόλες
Μήπως φταίει που οι μαμάδες ασχολούνται κάθε τρεις και λίγο με τα της φασίνας και του νοικοκυριού; Δεν μπορούμε να συλλάβουμε για ποιον παρανοϊκό λόγο τα μωρά τρέφουν τέτοιο άσβεστο πάθος για τις ηλεκτρικές συσκευές και τα οικιακά σκεύη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, με την πρώτη ευκαιρία θα τσακώσουν με τα παχουλά χεράκια τους την πρώτη κατσαρόλα που θα βρεθεί στο δρόμο τους και θα παίξουν λίγα κρουστά για να περάσετε όλοι όμορφα (και ήσυχα!).

8. Κάθε τι ακριβό!
Πήρατε ένα -και μοναδικό για φέτος- ακριβό φόρεμα; Ο νόμος του Μέρφι για τις μαμάδες το λέει καθαρά: το μωράκι σας θα το λερώσει παίζοντας.
Ο καλός σας πήρε καινούριο tablet μετά από οικονομίες; Όλο και κάποιο ραγισματάκι θα αποκτήσει στην οθόνη. Αγαπάτε όσο τίποτα το βάζο-κειμήλιο της προγιαγιάς σας της Μικρασιατισσας; Το ίδιο και ο μπέμπης σας!
Γενικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο μικρός καταστροφέας θα τα καταφέρει να τα κάνει άνω-κάτω. Όμως, χαλάλι του! Τουλάχιστον έτσι, φτιάχνει όμορφες αναμνήσεις!
mama365

26 Νοεμβρίου του 1865: Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων

    Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, ένα από τα πλέον αγαπημένα παραμύθια μικρών και μεγάλων σ' όλο τον κόσμο, γράφτηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Άγγλο Λιούις Κάρολ, κατά κόσμον Τσαρλς Λούντβιντζ Ντόντγκσον. Στο κλασσικό αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας σατιρίσει και καυτηριάσει τον τρόπο ζωής της εποχής του, ενώ μεταφέρει και την αγωνία των παιδιών για τον κόσμο που τους φτιάχνουν οι μεγάλοι. Η Αλίκη, εκπρόσωπος της παιδικής αφέλειας και ανησυχίας, κουβαλά όλα τα ερωτήματα, τις αγωνίες και τα μυστήρια της εποχής της, ταξιδεύοντας σε μια χώρα της φαντασίας της, γεμάτη απορίες, αγωνία και περιέργεια.

    Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία αυτοσχέδια ιστορία, που έπλασε ο Ντόντγκσον το 1862, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με πλοίο στον Τάμεση. Συνταξίδευε με τρία αδερφάκια, τη 13χρονη Λορίνα Σαρλότ Λίντελ, τη 10χρονη Άλις (Αλίκη) Πλέζανς Λίντελ και την 8χρονη Εντίθ Μέρι Λίντελ, που έδειχναν να πλήττουν. Θέλοντας, λοιπόν, να διασκεδάσει την ανία τους, προθυμοποιήθηκε να τους πει μία ιστορία. Κεντρικό πρόσωπο ήταν ένα κοριτσάκι, ονόματι Αλίκη, που βαριόταν κι έψαχνε για μια περιπέτεια. Ονειροπολώντας, ταξίδεψε σ' έναν τόπο, όπου κουνέλια έτρεχαν πιεσμένα από το χρόνο, αόρατοι γάτοι έκαναν μαγικά, μπισκότα και μανιτάρια άλλαζαν τις διαστάσεις του ανθρώπου και η Ντάμα Κούπα της τράπουλας έκοβε τα κεφάλια των υπηκόων της.

    Τα κορίτσια ξετρελάθηκαν από την υπόθεση και η μικρή Άλις ζήτησε από τον Ντόγκσον να της γράψει την ιστορία. Της έδωσε το χειρόγραφο το Φεβρουάριο του 1863, με τίτλο Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη Γη. Αυτό το πρωτότυπο καταστράφηκε, πιθανότατα, από τον ίδιο τον Ντόγκσον, όταν ετοίμασε ένα πιο επιμελημένο αντίγραφο και το χάρισε στην Άλις ως χριστουγεννιάτικο δώρο, στις 26 Νοεμβρίου 1864.

Ένα αντίγραφο του βιβλίου έδωσε και στον φίλο και μέντορά του Τζορτζ ΜακΝτόναλντ, ο οποίος τον συμβούλευσε να το εκδώσει, όπως κι έκανε, αφού προηγουμένως το εμπλούτισε με μερικές ακόμα περιπέτειες. Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε στις 26 Νοεμβρίου του 1865, με τίτλο Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων και εικονογράφηση του Τζον Τένιελ. Ο ίδιος ο Ντόγκσον υπέγραψε με το ψευδώνυμο Λιούις Κάρολ.

    Αρχικώς τυπώθηκαν 2.000 αντίγραφα, τα οποία όμως δεν βγήκαν ποτέ στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, καθώς ο Τένιελ έκρινε ότι η ποιότητα της εκτύπωσης ήταν κακή. Η νέα έκδοση κυκλοφόρησε σε λιγότερο από τέσσερις μήνες και εξαντλήθηκε σχεδόν αμέσως. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει περισσότερες από 100 επανεκδόσεις, ενώ η ιστορία έχει μεταφερθεί αμέτρητες φορές στο θέατρο και τον κινηματογράφο ως ταινία κινουμένων σχεδίων.

© SanSimera
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Λάκης Παπαδήμας: Ο χειμώνας (κάποιας άλλης εποχής)

 

Ο χειμώνας ήλθε πάλι

κι όλοι γύρω στο μαγκάλι

έχουν μαζευτεί.

Ρίχτε κάστανα στη θράκα,

παραμύθια η γιαγιάκα

θα ‘ρθει, να μας ‘πει.

 

Έξω πέφτει το χαλάζι

και τη θύρα μας τραντάζει

τώρα ο Βοριάς.

Μεσ’ την κρύα ανατριχίλα

σκορπισθήκανε τα φύλλα

της κληματαριάς.

 

Μεσ’ την άγρια τούτη μπόρα

τρομαγμένα όλα τώρα

πάνε τα πουλιά.

 

Λίγη ζέστη για να βρούνε

τσίου – τσίου, θα κρυφθούνε,

μέσα στη φωλιά.

 

Από το Αναγνωστικό της Β’ τάξης του Δημοτικού,

ΟΕΔΒ, 1963

2006-2023: 17 χρόνια 🌼χαμομηλάκι🌼

Σήμερα, Του Αγίου Στυλιανού, προστάτη των παιδιών,

έχουμε γενέθλια!!

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Δειλά, σαν σήμερα πριν από 17 χρόνια, κάναμε την πρώτη μας ανάρτηση
Μας πήρε χρόνο μέχρι να «στήσουμε» το «χαμομηλάκι» μας τεχνικά, όμως, επειδή ήταν ολοκληρωμένο μέσα στο μυαλό και την καρδιά μας, ξεπεράσαμε τις τεχνικές δυσκολίες και πολύ σύντομα πήρε τη μορφή που βλέπετε.
Μέσα στα 17 αυτά χρόνια, με τα δύσκολα, τα εύκολα, τις προσωπικές μας λύπες, τις χαρές μας, το «χαμομηλάκι» δεν έπαψε ούτε μια μέρα, ούτε μια στιγμή, να είναι στις προτεραιότητες μας
Κλάψαμε, δακρύσαμε με τα άσχημα, γελάσαμε, χαρήκαμε με τα ευχάριστα, που συμβαίνουν στα παιδιά όλου του κόσμου.
Δεν πάψαμε ούτε στιγμή να ευχόμαστε να έρθει κάποια μέρα που μόνο ευχάριστες ειδήσεις θα έχουμε να αναρτήσουμε.

Όσα περιγράψανε στο ξεκίνημά μας, στη Συντροφιά του Χαμομηλιού, μετά από 17 χρόνια και 18.251 αναρτήσεις, ΟΛΑ ισχύουν μέχρι κεραίας.
Είπαμε, να φτιάξουμε ένα ιστολόγιο, ένα blog, μια συντροφιά ΧΩΡΙΣ ΛΕΦΤΑ, για να λέμε πράγματα για τα παιδιά.
Να λέμε αυτά που αγαπάνε τα παιδιά.
Να λέμε αυτά που στενοχωρούν τα παιδιά.
Να λέμε πώς να προφυλαχτεί ένα παιδί.
Να λέμε πώς ένα παιδί θα μεγαλώσει καλύτερα, πώς θα νοιώσει καλύτερα.
Να στηλιτεύσουμε όλα τα κακά, όλα τα δυσάρεστα, όλα τα εγκλήματα που γίνονται σε βάρος των παιδιών

Το παιδί είναι ο αδύναμος κρίκος του ιστού της κοινωνίας μας
και εκεί χτυπάει το κακό.
Το παιδί είναι το πιο απροστάτευτο πλάσμα σ’ αυτό τον κόσμο.
Σ' αυτόν τον κόσμο τον «καλό».
Το παιδί, πρέπει κάποιος άλλος να το προστατεύσει.
Πρέπει να το προστατεύσει η μάνα του, ο πατέρας του, ο γονιός του, ο κηδεμόνας του, ο δάσκαλός του, η κοινότητα, η πολιτεία.
Το παιδί δεν μπορεί μόνο του. Είναι ευάλωτο παντελώς, από κάθε άποψη. Ευάλωτο σωματικά, ψυχικά, πνευματικά.

Και είπαμε, έστω και ένα παιδάκι να γλυτώσει,
αξίζει αυτή η προσπάθεια.
Έστω και ένα.

Και από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Όταν ξεκίνησε το Χαμομηλάκι, ήταν λίγα ιστολόγια που αναφέρονταν στο παιδί, κυρίως γονιών που ήθελαν να μοιραστούν την χαρά τους για το παιδί τους, ή να ελαφρύνουν τον πόνο τους για το παιδί τους που υπέφερε, κοινοποιώντας το πρόβλημα του παιδιού τους, για να πάρουν δύναμη από την συμπαράσταση των συνανθρώπων μας. Λίγες ιστοσελίδες οργανωμένες υπήρχαν.

Αλλά λες και φύσηξε ένας ούριος άνεμος. Από τότε έγιναν πολλές ιστοσελίδες αλληλεγγύης, πολλά ιστολόγια που αναφέρονται στο παιδί. Πώς να ντύσουμε το παιδί μας, πώς να του μαγειρέψουμε, πώς να το μεγαλώσουμε, τι να προσέχει το παιδί, τι να αποφεύγει το παιδί. Ο κόσμος ήθελε το καλό και το στήριξε, ίσως να ήταν η συγκυρία, ίσως να ήταν ότι ο κόσμος απηύδησε, αλλά μου φαίνεται ότι και το Χαμομηλάκι έβαλε το λιθαράκι του. Γέμισε ο τόπος, ο δικτυακός, με πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.

Βλέπουμε στα διάφορα sites χαμομηλάκια-λουλουδάκια να κοσμούν την πρόσοψή τους και χαιρόμαστε, επειδή νοιώθουμε ότι οι άνθρωποι αγάπησαν το Χαμομηλάκι. Νιώθουμε, ότι αγριεύουν οι «κόσμοι», όταν ακούσουν για την κακοποίηση ενός παιδιού. Νιώθουμε ότι οι μανάδες σφίγγουν πιο πολύ το παιδάκι τους στην αγκαλιά τους, όταν έρθει η κακιά η είδηση.

Κι εμείς αυτό θέλαμε. Θέλαμε, να ευαισθητοποιηθούν οι άνθρωποι. Θέλαμε να θυμώνουν, όταν ακούνε ότι πειράζουν τα παιδιά. Θέλαμε να αρχίσουν να προσέχουν περισσότερο τα παιδιά τους αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Και θα δείτε, κάποια στιγμή, θα έρθει η ώρα, που σιωπηλά, μ’ ένα χαμομηλάκι στο πέτο θα κατεβούμε όλοι στο Σύνταγμα. Θα κατεβούμε για να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας. Επειδή τα έχουμε κάνει ρόιδο.

Το πρώτο θέμα στο Χαμομηλάκι εκείνη την 26η Νοεμβρίου ήταν η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού και ένα χρόνο μετά διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι η γενέθλια ημερομηνία της ιστοσελίδας το Χαμομηλάκι, ήταν η γιορτή του Αγίου Στυλιανού, του προστάτη των Παιδιών, ίσως επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Κάθε ανάρτηση ανεβαίνει με την ίδια χαρά, στολίζεται με την ίδια προσοχή, επειδή έχουμε την πεποίθηση ότι όλα τα άρθρα, οι ζωγραφιές, τα ποιήματά, οι σκέψεις, τα παραμύθια και τόσα άλλα -πρωτότυπα ή αναδημοσιευμένα- τον πρώτο μας σκοπό υπηρετούν:να βοηθηθεί έστω και ένα, ΕΝΑ παιδάκι – χαμομηλάκι.

Το Χαμομηλάκι

Las Hermanas Mirabal: Έδωσαν τη ζωή τους για να ανατρέψουν τον μισογύνη δικτάτορα Trujillo

Πολλοί γνωρίζουν ότι η 25η Νοεμβρίου είναι η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, αλλά πολύ λιγότεροι γνωρίζουν την ιστορία πίσω από αυτήν, την ιστορία των τριών γενναίων γυναικών ακτιβιστριών, των Aδελφών Μιραμπάλ, που έδωσαν τη ζωή τους για να τερματίσουν μια δικτατορία. 

Στις 25 Νοεμβρίου 1960, τρεις από τις τέσσερις αδελφές Μιραμπάλ, 

η Minerva, η Maria Teresa και η Patria, σκοτώθηκαν από τη δικτατορία του Rafael Leonidas Trujillo στη Δομινικανή Δημοκρατία, προκαλώντας διαμαρτυρίες που τελικά οδήγησαν στη δολοφονία του δικτάτορα στις 30 Μαΐου, 1961.

Ο Trujillo εξελέγη Πρόεδρος της Δομινικανής Δημοκρατίας το 1931 με δημόσια ψηφοφορία μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα.

Σύντομα μετατράπηκε σε έναν από τους πιο σκληρούς δικτάτορες στην ιστορίας της Λατινικής Αμερικής και κυβέρνησε τη χώρα κάτω από ένα τυραννικό καθεστώς για τρεις δεκαετίες. 

Για πολλά χρόνια ο Trujillo υποστηρίχθηκε από την αστική τάξη, η οποία εκτίμησε τις πολιτικές οικονομικής ανάπτυξης που εφάρμοσε και έκανε τα στραβά μάτια στις αυξανόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Καθώς η διαφθορά αυξήθηκε σημαντικά, εκείνοι που επωφελήθηκαν περισσότερο από την οικονομική πρόοδο ήταν οι επιχειρηματίες του πελατειακού και διεφθαρμένου κύκλου του Trujillo και οι στρατιωτικοί που στήριζαν την τυραννία του.

Καθ΄ όλη τη διάρκεια της εξουσίας του, ο Trujillo έλεγχε το ραδιόφωνο, τον Τύπο και τις υπηρεσίες μεταφοράς και τηλεπικοινωνιών και χρησιμοποιούσε ένα εκτεταμένο δίκτυο μυστικής αστυνομίας και κατασκόπων για να καταστείλει κάθε αντιπολίτευση εναντίον του. 

Όποιος τολμούσε να μιλήσει εναντίον του φυλακιζόταν, βασανιζόταν ή δολοφονούνταν από αγνώστους. Ο Trujillo ήταν προσωπικά υπεύθυνος για τη δολοφονία τουλάχιστον 50 χιλιάδων ανθρώπων. 

Είχε δώσει απευθείας εντολή για τη γενοκτονία του Πάρσλεϊ, που διεξήχθη από το Δομινικανό Στρατό το 1937 ενάντια στους Αϊτινούς που ζούσαν στη χώρα, με αποτέλεσμα το θάνατο περίπου 20 χιλιάδων ανθρώπων.

Ως σκληρός και μισογύνης δικτάτορας, ο Trujillo χρησιμοποιούσε την εξουσία του για τη συστηματική κακοποίηση γυναικών και κοριτσιών. 

Προσλάμβανε άντρες για να διατρέχουν την ύπαιθρο για νεαρά κορίτσια, τα οποία απήγαγε και βίαζε, καθώς και «επιλεγμένα» κορίτσια που προσκαλούνταν στα πάρτι που οργάνωνε ο ίδιος για να ασελγήσει πάνω τους. 

Μετά από μια τέτοια αποστολή οι αδελφές Μιραμπάλ, οι οποίες ήταν από αγροτική οικογένεια της μεσαίας τάξης, αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν σε ένα από τα πάρτι του. 

Εκεί o Trujillo στόχευσε τη Minerva. Η Minerva απέρριψε τις σεξουαλικές προτάσεις του Trujillo, τον χαστούκισε στο πρόσωπο και έφυγε από το πάρτι με την οικογένειά της.

Ο Trujillo, εξοργισμένος από την συμπεριφορά της, προσπάθησε να κάνει τη ζωή της Minerva μια σκέτη κόλαση. Σύντομα, ο πατέρας της Minerva φυλακίστηκε και βασανίστηκε, με αποτέλεσμα να πεθάνει λίγο μετά την αποφυλάκιση του. 

Στο δεύτερο έτος της νομικής σχολής η Minerva αποκλείστηκε από τα μαθήματα έως ότου έδωσε μια δημόσια ομιλία που εκθείαζε τις αρετές του Trujillo. Ακόμα και όταν αποφοίτησε χρόνια αργότερα, της αρνούνταν να ασκήσει το επάγγελμα.

......

η συνέχεια στην αγαπημένη μας Ιδεοπηγή

 

Las Hermanas Mirabal

Η μία στις τρεις γυναίκες κακοποιείται

Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

Στη χώρα μας, μόνο το πρώτο τετράμηνο του 2023 καταγράφηκαν 3.100 περιστατικά κακοποίησης με θύματα γυναίκες

Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών παραμένει μια από τις πιο κοινές και διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι 736 εκατομμύρια γυναίκες — σχεδόν μία στις τρεις — έχουν υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία από σύντροφο, σεξουαλική βία εκτός συντρόφου ή και τα δύο, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.

Η μάστιγα αυτή έχει ενταθεί σε διάφορα περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένων των χώρων εργασίας και του Διαδικτύου, και στοιχεία δείχνουν πως έχει επιδεινωθεί μετά την πανδημία της Covid-19.

Τουλάχιστον 3.100 θύματα φέτος

Mόνο το πρώτο τετράμηνο του 2023 είχαν καταγραφεί από την Αστυνομία 3.100 περιστατικά βίας σε όλη την Ελλάδα, όταν μόνο το 1 στα 40 περιστατικά τελικά καταγγέλλεται. Πριν τελειώσει το 2023, 9 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί από τον νυν ή πρώην σύντροφο τους ή κάποιο άντρα. Σε έρευνα της έκθεσης GSNI, το 26% των γυναικών άνω των 15 ετών έχουν υποστεί βία από τον σύντροφό τους.

Το 25% των ερωτηθέντων θεωρεί δικαιολογημένο ένας άντρας να χτυπά τη γυναίκα του

Περίπου 89.000 γυναίκες και κορίτσια δολοφονήθηκαν
σκόπιμα πέρυσι, ανέφεραν η UN Women

Χαρακτηριστικά από την έρευνα του Μεσογειακού Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) προκύπτει ότι το 2021 η Ελλάδα είχε καταγράψει αύξηση 187,5% στις γυναικοκτονίες, που ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη.

Θλιβερά είναι και τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το 25% των ερωτηθέντων εκφράζει την άποψη ότι είναι δικαιολογημένο ένας άνδρας να χτυπάει τη γυναίκα του.

Την ίδια ώρα στην έκθεση του ΟΗΕ αναφέρεται ότι ο αριθμός των γυναικών και των κοριτσιών που δολοφονήθηκαν παγκοσμίως το 2022 έχει αυξηθεί στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών.

Περίπου 89.000 γυναίκες και κορίτσια δολοφονήθηκαν σκόπιμα πέρυσι, ανέφεραν η UN Women που καλύπτει τα γυναικεία ζητήματα και η UNODC που είναι υπεύθυνη για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος.

Όταν η Δικαιοσύνη… χαϊδεύει τους θύτες

Δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη δεν στέκεται στο πλευρό του θύματος. Τρανταχτά παραδείγματα η Όλγα και η Έφη που δεν βρίσκονται πλέον μαζί μας.

Το πρωί της Παρασκευής 14 Ιανουαρίου του 2022 η Όλγα ούρλιαζε για τη ζωή της. Ζητούσε βοήθεια ενώ δεχόταν βάναυσα χτυπήματα στο κεφάλι και τα πλευρά από τον σύντροφό της. Είχαν μόλις τρεις μήνες σχέση.

Όταν η αστυνομία έφτασε στο σπίτι τη βρήκαν λιπόθυμη, να αιμορραγεί. Ο δράστης είχε πάρει το αυτοκίνητο και είχε εξαφανιστεί για να γλιτώσει τη σύλληψη. Μετά από τρεις ημέρες, συνοδεία δικηγόρου, παρουσιάστηκε στη Διεύθυνση Ασφαλείας Νοτιοανατολικής Αττικής όπου ομολόγησε την πράξη του… ισχυριζόμενος όμως πως δεν ήθελε να την στείλει στο νοσοκομείο.

Η ‘Ολγα μετά από 1.5 χρόνο νοσηλείας, δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει, ούτε να κινηθεί. Πάλεψε μέχρι το τελευταίο λεπτό, αλλά δεν τα κατάφερε.

Για πάνω από 20 χρόνια ο Βαγγέλης, ο δολοφόνος της, κακοποιούσε τις κοπέλες και συζύγους του και πάντοτε γλίτωνε. Το δικαστήριο (κατά πλειοψηφία) του αναγνώρισε το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη, αφού μετά τον άγριο ξυλοδαρμό της Όλγας, ειδοποίησε την αδελφή του και εκείνη το ΕΚΑΒ κι έτσι όπως είπε ο εισαγγελέας, «συνέβαλε στο να παραμείνει στη ζωή το θύμα».

Αναγνώριση ελαφρυντικού όμως έγινε και για τον σύζυγο της Έφης Τσιχλάκη, η οποία τον Μάρτιο του 2016 είχε βρεθεί νεκρή με μια σφαίρα στο κεφάλι και άγρια κακοποιημένη μέσα στο σπίτι της στα Χανιά.

Στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο του Αρείου Πάγου ο Κώστας Λεμενιτάκης, που είχε καταδικαστεί με ποινή-χάδι 8 χρόνων, αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της…καλής συμπεριφοράς και αφέθηκε ελεύθερος!

Γιατί η 25η Νοεμβρίου;

Το 1981 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών επέλεξε να καθιερώσει την 25η Νοεμβρίου ως την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία…

Όλα ξεκίνησαν το 1960. Η Patria, η Minerva και η María Teresa Mirabal — τρεις αδελφές από μεσοαστική οικογένεια, όλες παντρεμένες με παιδιά — μπορεί να μην έμοιαζαν για επαναστάτριες, όμως, ζώντας υπό τον βίαιο δικτάτορα της Δομινικανής Δημοκρατίας Ραφαέλ Τρουχίγιο στα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι αδελφές Mirabal διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να εργαστούν στην αντίσταση.

Κατά τη διάρκεια των 31 ετών της εξουσίας του Τρουχίγιο, το καθεστώς κατέστειλε βίαια τις πολιτικές ελευθερίες και τη διαφωνία. Οι αδελφές Mirabal βοήθησαν στην οργάνωση και ανάπτυξη του υπόγειου κινήματος που αμφισβητούσε το καθεστώς και συνελήφθησαν επανειλημμένα για τις δραστηριότητές τους.

Η Μινέρβα κάποτε αγνόησε τους φόβους των συμμάχων της για τη ζωή της, λέγοντας: «Αν με σκοτώσουν, θα απλώσω τα χέρια μου από τον τάφο και θα είμαι πιο δυνατή».

Οι αδερφές Mirabal

Εκπλήρωσε την υπόσχεσή της. Η κρατική δολοφονία των τριών αδελφών, ηλικίας 36, 34 και 25 ετών, στις 25 Νοεμβρίου 1960, εξόργισε την κοινή γνώμη και αποτέλεσε βασικό έναυσμα για τη δολοφονία του ίδιου του Τρουχίγιο, έξι μήνες αργότερα, από μια ομάδα αντιφρονούντων.

Μετά τη μετάβαση στη δημοκρατία στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι Πεταλούδες, όπως αποκαλούν τις αδελφές Mirabal οι Δομινικανοί, έγιναν σύμβολα τόσο της δημοκρατικής όσο και της φεμινιστικής αντίστασης. Μια τέταρτη αδελφή Mirabal, η Dede, η οποία συμμετείχε λιγότερο ενεργά στην αντίσταση, επέζησε του καθεστώτος και βοήθησε να συνεχιστεί η κληρονομιά των αδελφών της μέχρι το θάνατό της το 2014, ιδρύοντας ένα ίδρυμα και ένα μουσείο στο όνομά τους.

Ο ΟΗΕ καθιέρωσε την ημερομηνία του θανάτου τους την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

in.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Αγία Αικατερίνα, η κόρη της Αλεξάνδρειας (και για παιδιά)

    Η Αγία Αικατερίνη ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαϊκής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, ρητορικής και γνώριζε πολύ καλά πολλές ξένες γλώσσες δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, 

του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων.

Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, σε πολύ νεαρή ηλικία και εργάστηκε υπέρ αυτού με ενθουσιασμό και θέρμη για την διάδοση του.

περισσότερα εδώ

Η Αγία Αικατερίνη είναι προστάτιδα του Πανεπιστημίου των Παρισίων και διαφόρων επαγγελματικών κλάδων σε πολλές χριστιανικές χώρες του κόσμου...

Πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Οι Τρίδυμες Αρετές: Αξιοπρέπεια, Αυτοεκτίμηση, Φιλότιμο

Γεμίζουν οι πλατείες πολλών Πόλεων, στην Χώρα μας και αλλαχού, με κάθε ηλικίας και εθνικότητας πολίτες  με μια φωνή έκκλησης για «αξιοπρέπεια». Συγκινητικό, αν μη τι άλλο, το θέαμα! Ένα πηγαίο συναίσθημα και ένα αίτημα… «λογικό» ενός Λαού που τόσα έχει δώσει στην Οικουμένη, αλλά πάντα νιώθει ... αδικημένος! 

Πώς  να ξεδιαλύνει κανείς  που βρίσκεται το δίκαιο και που το άδικο αρχίζει!

Έχει, άραγε, νόημα στην εποχή μας η λέξη αξιοπρέπεια! Μπορεί από μόνη της ως αίτημα να αποφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα! Ας τα δούμε  σύντομα, αλλά μεθοδικά.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

Αξιοπρέπεια: Είναι «ο τρόπος ζωής, κατά τον οποίο σέβεται κανείς τον εαυτό του, δεν τον ταπεινώνει, ώστε να κερδίζει τον σεβασμό των άλλων, δεν πέφτει σε μικρότητες. Η υπερηφάνεια με ευγένεια ήθους». Αυτά αναγράφει το λεξικό. Στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπάρχει ακριβές αντίστοιχο της ρωμαϊκής έννοιας  αξιοπρέπεια [dignitas]. Μια πολιτική έννοια με ουσιώδη γνωρίσματα την ευγενή καταγωγή, το δημόσιο λειτούργημα και την κοινωνική προσφορά. Ένας βαθμός  ιερότητας την συγκαθόριζε την αξιοπρέπεια και το κύρος του Ρωμαίου αξιωματούχου, ως πρόσωπο. “Sanctus senatus”[Ιερά Σύγκλητος]. Όχι μόνον  προνόμιο, αλλά δεσμευτική επιταγή για αυτοπειθαρχία και γενναιοδωρία. Μια αίσθηση ανωτερότητας, «υψηλό φρόνημα». Μεγαλοψυχία. Η αξιοπρέπεια δεν έρχεται σε αντίθεση προς την ανθρωπιά αλλά την εμπεριέχει. Ο Κικέρων θεωρεί την αυτογνωσία, ως γνώση του προορισμού του ανθρώπου, βασική προϋπόθεση για την πραγμάτωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Θεολογικά ο άνθρωπος θεωρήθηκε, ως εάν εικόνα του Θεού, καθόσον ως πνευματικό ον αποπνέει την αξιοπρέπεια του Δημιουργού του.  Βασίζεται στην ελεύθερη βούλησή του [αυτεξούσιο] ως προσώπου, που έχει την ιδιαίτερη δεκτικότητα του θείου. Έτσι η αξιοπρέπεια καθίσταται αθάνατη, καθόσον ως ουσία βασίζεται στην αιώνια τάξη, ανεξάρτητα από τον πεπερασμένο φορέα.

Σταδιακά άρχισε να διακρίνεται η αξιοπρέπεια σε δυο μορφές αξίας: στην ηθική που απονέμεται σε εκείνον που εκπληρώνει «τις υποχρεώσεις του ανθρώπου ως άνθρωπος» και στην «τιμητική κοινωνική θέση που χορηγείται λόγω εξαιρετικής προσφοράς».

Η αναγέννηση και η μεταρρύθμιση εξυμνούν την ομορφιά αυτού του Κόσμου και θεωρούν τον άνθρωπο ως ένα εξίσου όμορφο ον. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν βλάπτεται από την ευτέλεια της καταγωγής. Οι άνθρωποι δεν είναι δούλοι αλλά ζηλωτές της φύσης. Η θέση του ανθρώπου, ως στέμματος της δημιουργίας, εξασφαλίζει την ανταμοιβή για την αρετή του με τη θεία χάρη.

Η εξισωτική αντίληψη του φυσικού δικαίου στρέφεται κατά των αξιών στην ιεραρχικά δομημένη κοινωνία των τάξεων.

Ο Καντ θεωρεί τον άνθρωπο αυτοσκοπό και η αυτονομία είναι ο μοναδικός λόγος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ο Σίλλερ εναποθέτει  στον ίδιο τον άνθρωπο την αξιοπρέπεια σε σχέση με τα ειδικά πνευματικά και ηθικά χαρίσματά του.

Τον 19ο αιώνα αρχίζει ο υποβιβασμός της αξιοπρέπειας με την διάδοση των υλιστικών αντιλήψεων[ Φόϋρμπαχ και Μαρξ] μέχρι τον χυδαίο υλισμό [1860-1870] και της ωφελιμιστικής –λειτουργικής θεώρησης του ηθικού φαινομένου.

Ο Νίτσε υπογραμμίζει: «…ο άνθρωπος έχασε πάρα πολλά από την αξιοπρέπειά του, παρά τις προσπάθειες  όσων στη θέση του νεκρού θεού θέτουν την ηθική…».

Μια σχετική αναβίωση της αξιοπρέπειας οφείλεται στον αγώνα των νεοκαντιανών κατά των ωφελιμιστικών –ευδαιμονιστικών τάσεων χωρίς να επεκταθεί πολύ.

Παρά την ρητή αναφορά της έννοιας της αξιοπρέπειας στο προοίμιο της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών [26-06-1945] και στη «Γενική διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» [10 Δεκ 1948] η καθολική αναγνώριση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου δεν κατάφερε να αποκτήσει σημαντική δεσμευτικότητα, λόγω της αντιφατικής πολλαπλής φιλοσοφικής και πολιτικής χρήσης της.

Μέσα στο κλίμα της μαζικής κοινωνίας και της εμπορευματοποίησης των πάντων, που επικρατεί τις τελευταίες δεκαετίες η έκφραση «ανθρώπινη αξιοπρέπεια» έχει καταστεί μάλλον ένας κενός τόπος μεταξύ πολλών άλλων.

Αληθεύει, ίσως, αυτό που Γκαίτε αποφαίνεται: «τώρα ο άνθρωπος ως ποιητής του εαυτού του θα αποκτήσει αυτοσυνείδηση και θα δημιουργήσει μόνος του τις συνθήκες της ζωής του και θα θεμελιώσει μια ανεξάρτητη αξιοπρέπεια».

Αυτοεκτίμηση [self-esteem]: «Η προσωπική κρίση της αξίας του ατόμου, η οποία εκφράζεται  με τις στάσεις που αναπτύσσει απέναντι στον εαυτό του» [Coopersmith].   Είναι η ικανότητα [αρετή] να δίνει κάποιος αξία στον εαυτό του και να τον μεταχειρίζεται με αξιοπρέπεια, αλήθεια και αγάπη. Συνώνυμες έννοιες: [self-concept] αυτο-ιδέα, [self-image] αυτοεικόνα, [self-acceptance] αυτοαποδοχή κοκ.

Η αυτοεκτίμηση είναι πηγή ενέργειας. Όταν εκτιμώ το εαυτό μου έχω μεγαλύτερες πιθανότητες να αντιμετωπίσω τη ζωή με ειλικρίνεια και δύναμη. Όταν θεωρώ τον εαυτό μου υποτιμητικά νιώθω ως θύμα. Θεωρώ τους άλλους υπεύθυνους για τις πράξεις μου. Αισθάνομαι  δυσπιστία και απομόνωση, που προκαλούν κατάπτωση.

Η υψηλή αυτοεκτίμηση δεν πρέπει να συγχέεται με τον εγωισμό, που αποτελεί κακή μορφή  «ανωτερότητας». Η αυτοεκτίμηση είναι η αναγνώριση της αξίας του εαυτού μας. Το μόνο αντίδοτο στο φόβο της απόρριψης. Εντάσσεται στα γνωρίσματα που μοναδικά ανήκουν στον άνθρωπο και του προσδίδουν την  ανθρωπινότητα.

Οι ψυχολόγοι μας διαβεβαιώνουν ότι η αυτοεκτίμηση [θετική ή αρνητική] δεν είναι έμφυτη στο άτομο, αλλά είναι αποτέλεσμα της ποιότητας των εμπειριών  του και της αλληλεπίδρασης  με το ψυχολογικό και κοινωνικό περιβάλλον του.  Αυτοεκτίμηση, έστω και ελλιπής, εμφανίζεται από τα πρώτα χρόνια της ζωής και κρυσταλλώνεται σταδιακά. Το οικογενειακό περιβάλλον είναι ο πιο σπουδαίος παράγοντας, αλλά το σχολείο και η κοινωνική νοοτροπία τελικά ασκούν τεράστια επιρροή.

Επιβεβαιώνεται η θεωρία του αυτοκαθρεπτιζόμενου εαυτού [looking-glass self]  σύμφωνα με την οποία τα συναισθήματα που τρέφει το άτομο για τον εαυτό του αντανακλούν τα συναισθήματα των άλλων προς αυτό.

Η αύξηση της αυτοεκτίμησης είναι δυνατή ανεξάρτητα από την ηλικία και εδράζεται στην αυτογνωσία, τον  αυτοέλεγχο και την  αυτοπειθαρχία.

Όσο πιο πολύ εκτιμάει κανείς τον εαυτό του, τόσο πιο λίγα απαιτεί από τους άλλους.  Όσο πιο λίγα απαιτεί, τόσο περισσότερο τους εμπιστεύεται. Όσο πιο πολύ  εμπιστεύεται τον εαυτό του και τους άλλους τόσο πολύ ευκολότερα τους αγαπάει και λιγότερο τους φοβάται. Τόσο πιο πολλά οικοδομεί μαζί τους. Τόσο πιο πολύ τους γνωρίζει. Τόσο πιο στέρεοι είναι δεσμοί και οι γέφυρες ανάμεσα σε αυτόν και τους άλλους. Τόσο υγιής Κοινωνία δομείται….

Σήμερα κάτω από ένα ανελέητο βομβαρδισμό ανεξέλεγκτων πληροφοριών,  με  εύθραυστους οικογενειακούς δεσμούς, με αμβλυμμένες τις κλασσικές αξίες και με άκριτη «ισότητα» που οδηγεί σε γενική ισοπέδωση η υψηλή αυτοεκτίμηση καθίσταται μάλλον  ουτοπία. Στην καλύτερη περίπτωση να αναπτυχθεί ένας εγωισμός  που απέχει πολύ από την υψηλή αυτοεκτίμηση, από την οποία αναδύεται η ευσταθής αυτοπεποίθηση.

Το Φιλότιμο [philotimo]: Η έντονη συναίσθηση της τιμής. Η ενσυνείδητη προσπάθεια για ανταπόκριση στο καθήκον. Συσχετίζεται με την γενναιότητα, τη τιμιότητα, την ευθύτητα, την ευθιξία, τη μεγαλοψυχία, την άμιλλα και την ελληνική λεβεντιά.

Έχει ονομασθεί Ελληνικό Φιλότιμο, καθόσον είναι ιδιάζουσα έννοια του ελληνικού τρόπου σκέψεως και αντίδρασης.

Είναι αρετή και συνιστά την κινητήρια δύναμη για επιτεύγματα που εγγίζουν την έννοια του θαύματος. Στο ελληνικό φιλότιμο αποδίδονται όλα τα κατορθώματα της φυλής μας και η διαρκής παρουσία- προσφορά της στην Ιστορία  της Ανθρωπότητας.

Τις τελευταίες δεκαετίες φαίνεται ότι αμβλύνθηκε σημαντικά η έννοια Ελληνικό Φιλότιμο, γιατί ο εξωτερικός κίνδυνος που μας ενώνει δεν είναι τόσο ορατός και  πλημμυρίσαμε από την ατομική  «ευδαιμονία».

ΣΥΝΘΕΣΗ- ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Οι τρεις παραπάνω έννοιες συνιστούν η καθεμιά της μια διακεκριμένη αρετή, καθόσον είναι δυνατότητα ενέργειας αλλά και ειδοποιός δυνατότητα.

Αναδύονται από τη σύνθεση των ρυθμιστικών αξιών της αλήθειας, του κάλλους και του αγαθού. Ήτοι έχουν ρεαλιστικό, αισθητικό και ηθικό χαρακτήρα.

Είναι τρίδυμες αρετές με μόνη διαφορά μεταξύ τους  την εκάστοτε αναλογία και προτεραιότητα των συνιστωσών αξιών. Στην αξιοπρέπεια κυριαρχεί η ρεαλιστική αντικειμενικότητα, στην αυτοεκτίμηση η εσωτερική αρμονία  και στο φιλότιμο η ηθική στάση.

Και οι τρεις άπτονται της αξίας της ιερότητας, καθόσον αναφέρονται στον άνθρωπο ως πρόσωπο- υπέρτατη αξία.

Η καθεμιά ξεχωριστά προσφέρει αξιόλογη δύναμη σε ένα ορίζοντα εφαρμογής. Από την ταυτόχρονη, όμως, και αρμονική τους σύνθεση αναδύεται το ευγενές  πείσμα. Μια δυναμική αρετή που ανήκει αυθεντικά στην ιερότητα, ως κρυσταλλωμένη πεποίθηση με ισχυρό ρίζωμα στο καταπίστευμα των προγόνων μας και την ιερά παράδοσή μας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Όταν συνδυασθούν αρμονικά οι αρετές της αξιοπρέπειας, της αυτοεκτίμησης και του ελληνικού φιλότιμου συγχωνεύονται οι ορίζοντες εφαρμογής τους, οπότε αναδύεται καινούργια δύναμη δράσεως το πανίσχυρο θετικό πείσμα.

Με αυτό το πείσμα, που εδράζεται σε στέρεα και υγιή θεμέλια των τρίδυμων αρετών, ο Έλληνας πάλεψε σε όλους τους αγώνες του.

Με το ευγενές  πείσμα γίνεται άλλος άνθρωπος.

Το μυαλό του ξελαμπικάρει και βλέπει την πραγματικότητα, όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι.

Η καρδιά του πλημμυρίζει με αγνό παλμό.

Αναγνωρίζει τα λάθη του και διδάσκεται από αυτά. Αποδέχεται τις ενοχές του  και τις συνέπειες τους και δεν τις αποδίδει στους άλλους και στον …Εωσφόρο. Πνίγει τη μουρμούρα και βρίσκει το χαμόγελό του.  Τότε θεωρεί τον εαυτό του άξιο να αναλάβει τις ευθύνες του. Αξιοποιεί τις δυνάμεις του…

Συγχωνεύει τις αντιδικίες και στραγγαλίζει τη διχοστασία και τη διχόνοια.   Συνειδητοποιεί, ότι το ατομικό όφελος είναι συνάρτηση εκείνου του διπλανού του, γι΄αυτό τοποθετεί το δικό του συμφέρον κάτω από το εθνικό.

Εγκαταλείπει τον καφενέ και αρπάζει με θάρρος και αυτοπεποίθηση τα «όπλα» της ζωής και του αγώνα προόδου. Με τα δικά του χέρια οργώνει τα ευλογημένα  χώματα της Γης των Πατέρων του και παράγει  ασύγκριτα προϊόντα.

Σταματάει τις «καταλήψεις» και ανοίγει τα Σχολειά και τα Πανεπιστήμια για σπουδές και για μάθηση. Η οξύνοιά του κατεβάζει νέες ιδέες προόδου και ανάπτυξης. Καθαρίζει τις μοναδικές στον Κόσμο ακτές της θάλασσας της Πατρίδας του.

Σχεδιάζει και χτίζει μια νέα Χώρα. Ρυθμίζει, χωρίς υποδείξεις ξένων, όσα απαιτούνται για μια εύρυθμη Κοινωνία.

Δημιουργεί μια Πατρίδα σύγχρονη, η οποία ως εφάμιλλη  μπορεί να συνεργάζεται αρμονικά  στο σημερινό Παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Εφαρμόζει τους Νόμους της Πολιτείας, γιατί έχει ξεκαθαρίζει στο μυαλό του ότι οι νόμοι περιορίζουν  στο βαθμό που απαιτεί η αρμονική  συνύπαρξη  το ύπατο αγαθό, την ατομική του ελευθερία,  αλλά η βία της αναρχίας την θανατώνει.

Με αυτά τα συναισθήματα, τις σκέψεις  και τα πιστεύω συνεργάζεται με τον συμπατριώτη του και δεν το καταπολεμάει. Τον αμιλλάται.

Με αυτό τον ψυχικό παλμό κατόρθωσε η φυλή μας, τα όσα μοναδικά  έχει  πετύχει.

Και είναι τότε, που οι Ξένοι νιώθουν  θαυμασμό και όχι οικτιρμό. Τότε υμνούν τα επιτεύγματα και προστρέχουν ως φιλέλληνες.

Έτσι ακριβώς έγινε σε όλους τους αγώνες του Έθνους μας.

Έτσι γράφηκε η Ένδοξη Ελληνική Ιστορία, από την αρχαιότητα έως την Παλιγγενεσία του 1821 και το Έπος της γενιάς του 1940.   

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι, το παράδειγμα των προγόνων μας το διδάσκει:     Ενωμένοι πετυχαίνουμε θαύματα. Η διχοστασία μας καταστρέφει.

Το γνωρίζουμε καλά, αλλά ο κακός εαυτός μας δεν μας αφήνει να το παραδεχτούμε.

Φταίει μόνον η ιδιοσυγκρασία της φυλής μας; Ίσως. Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.  

Πιστεύουμε ότι πιο πολύ φταίει η λαθεμένη κουλτούρα μας. Ένα μίγμα άκρατου ατομικισμού και προσωπικής ευδαιμονίας, που συνιστούν ουσιαστικά ένα είδος μηδενισμού, που καταλύει κάθε κοινωνικό δεσμό.

Δεν νιώθουμε, πια, ότι ανήκουμε σε ένα σύνολο, στο οποίο θα θέλαμε να ζήσουμε και εκείνο να μας φροντίζει.  Ζητάμε από τους άλλους να μας δώσουν ό,τι και εμείς ακόμη δεν είμαστε  σίγουροι ότι το αξίζουμε.

Την αξιοπρέπεια εμείς τη διασφαλίζουμε με τη στάση μας και δεν μας τη χαρίζει κανένας, όταν δεν  πείθουμε ότι την αξίζουμε.

Δεν απομένει παρά να αναπτύξουμε την προσωπική μας, αλλά και την εθνική μας αυθεντική υψηλή αυτοεκτίμηση. Να πιστέψουμε στον εαυτό μας με ειλικρίνεια και με ρεαλιστική βάση. Να τον αγαπήσουμε.  Να τον φροντίσουμε όπως το αξίζει.

Να αναπτύξουμε το Ελληνικό Φιλότιμο.

Τότε θα αναδυθεί σίγουρα το ευγενές πείσμα δράσεως.

Με αυτά τα νάματα να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας.

Και τότε  το Εθνικό, με το οποίο είναι συνυφασμένο και το  προσωπικό, καλό, όπως  και η αξιοπρέπειά μας είναι  απόλυτα εξασφαλισμένα.

Όλα τούτα όμως  είναι εύγευστοι καρποί της σφαιρικής καλλιέργειας και ανάπτυξης της ανθρώπινης προσωπικότητας. Του ελεύθερου  ανθρώπου ως όλον.

Είναι έργο, σκοπός και επίτευγμα της  Παιδείας μας που ονομάζουμε Ολιστική Παιδεία. Κοντολογίς της Παιδαγωγίας και της Ανδραγωγίας.

Το οφείλουμε, θαρρούμε, στην Πατρίδα και τα παιδιά μας  να ασχοληθούμε όλοι μας μεθοδευμένα με επιμέλεια και φιλότιμο με αυτού του είδους την ευρύτατη Παιδεία.

Πρέπει και μπορούμε να αρχίσουμε με πείσμα. Ποτέ δεν είναι αργά.

Γράφει ο Δημήτρης Μπάκας

elzoni.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι