Friday, 29 November 2024

Τα πιο Ωραία Παιχνίδια για το Παιδί σου είναι αυτά που Απολαμβάνετε Μαζί

Παιχνίδια υπάρχουν, από τα εντυπωσιακά που γεμίζουν το δωμάτιο, μέχρι τα απλά που γεμίζουν τις όμορφες στιγμές. 
Ένα κείμενο - ύμνος στα αγαπημένα παιχνίδια μπαμπά και παιδιών.
Σταύρος Καραΐνδρος

Γιατί, υπάρχει καλύτερο πράγμα από το παιδί να απολαμβάνει τα αγαπημένα του παιχνίδια με τον μπαμπά; Και επειδή ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας, ναι θα στηθείτε μπροστά στην οθόνη με τα joystick και θα απολαύσετε τις χαρές μίας παιχνιδοκονσόλας, αλλά υπάρχουν και αυτά που απλώς χρειάζεται ένα τραπέζι και παιχνιδιάρικη διάθεση.

Θυμάστε εκείνο το ποδοσφαιράκι με τους παίκτες που είχαν ελατήρια; 

Εκείνο το κλασικό που το έβλεπες στα πανηγύρια και ήταν πάντα αυτό που ζητούσες από τους γονείς; 
Ε, λοιπόν, μπορεί να μοιάζει παλαιομοδίτικο, μπορεί να το χαρακτηρίζεις ρετρό, είναι όμως από τα πιο διασκεδαστικά για τους πιτσιρικάδες τούτης της εποχής. 
Φαντάσου, τώρα, τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει γνωρίζοντας να χρησιμοποιούν smartphones και tablets να παθαίνουν πλάκα με ένα παιχνίδι που ούτε συναρμολόγηση χρειάζεται, δεν έχει κανά σούπερ ντούπερ εξοπλισμό και κοστίζει μέχρι 10 ευρώ.

Ή ακόμα και την κλασική τρίλιζα, το παιχνίδι που γίνονταν ομηρικές 'μάχες' τα προηγούμενα χρόνια και είχε την ευκολία να το παίξεις οπουδήποτε. 
Ή το, ακόμα πιο κλασικό, 'όνομα, ζώο, πράγμα' που 'ακονίζει' το μυαλό των πιτσιρικάδων.

Παιχνίδια υπάρχουν, από τα εντυπωσιακά που γεμίζουν το δωμάτιο, μέχρι τα απλά που γεμίζουν τις όμορφες στιγμές. 
Από την απόκτηση του παιχνιδιού, όμως, η μεγαλύτερη λαχτάρα του παιδιού είναι να μη χάσει την αθωότητά του. Κι εδώ ακριβώς έρχεται ο "χαζομπαμπάς" να φροντίσει γι' αυτό.

Δαιμονοποιούμε τα video games; Προφανώς και όχι. Και αυτά έχουν τη χάρη τους, προφανώς όταν υπάρχει ο απαιτούμενος γονικός έλεγχος. Ένα ποδοσφαιράκι πατέρα-γιου είναι το μεγαλύτερο οικογενειακό 'ντέρμπι' και η ευκαιρία να δεις τον εαυτό σου σε... mini me.

Το θέμα, όμως, δεν είναι μόνο τα παιχνίδια και ποια θα είναι αυτά. Το θέμα είναι ο χρόνος και η διάθεση για να αποτυπώσει το παιδί σου στη μνήμη του ευχάριστες και δημιουργικές στιγμές. 
...............
Η χαρά τους δεν είναι μόνο όταν ο Άγιος Βασίλης τους φέρει το δώρο που ζητούσαν ολόκληρη τη χρονιά. 
Η χαρά τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν το δώρο αυτό το απολαύσει μαζί με τους γονείς. 
Εκεί έρχεται η ώρα του πατέρα. Να το συναρμολογήσει και να χαρίσει στον μικρό τη λαχτάρα των εορτών. 
Μην ξεχνάτε ότι όλοι ήμασταν κάποτε παιδιά.

περισσότερα εδώ: oneman
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ο γάιδαρος και το πηγάδι - Donkey in the Well

Πρώτη ανάρτηση: Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου 2011

Πατάμε πάνω στο πρόβλημα
και κάνουμε ένα βήμα πάνω.
Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι.
Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.

Donkey in the Well - An Inspirational Story

Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά. Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.
Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από  ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως,  προς έκπληξη όλων, ησύχασε.
Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε.
Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! 
Με κάθε φτιαριά χώμα που έπεφτε  στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και να έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.
Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν  να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω  στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού. 

Ηθικό δίδαγμα:
Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.

schizas
πηγή της πηγής:
entirimitulogu
ευχαριστούμε τον ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ, που μας το έστειλε

Thursday, 28 November 2024

Μπαμπά, Μαμά, Φοβάμαι το Σκοτάδι! / Fear of the Dark

Ο φόβος είναι ένα παρεξηγημένο συναίσθημα. Όλοι τον θεωρούν ελάττωμα και μειονέκτημα, σε αντίθεση με το θάρρος και την τόλμη που δημιουργούν θαυμασμό.
.
 Fear of the Dark    
    Όμως από την ηλικία των 2-3 ετών, όταν ο εγκέφαλος του παιδιού αρχίζει να αναπτύσσεται και να προσπαθεί να διερευνήσει και να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του, ο φόβος αντανακλά την ανησυχία που δημιουργεί το άγνωστο, το δυσνόητο και το ανεξέλεγκτο και προειδοποιεί για τον κίνδυνο που μπορεί να υποκρύπτεται. 
Ο φόβος αναπτύσσεται μόλις ο εγκέφαλος λάβει ένα σήμα, πως κάτι κακό, δυσάρεστο και απειλητικό βρίσκεται μπροστά μας και μας προετοιμάζει για να το αντιμετωπίσουμε.
    Για να βοηθήσουμε το παιδί να ξεπεράσει το φόβο του σκοταδιού, όπως και τους άλλους φόβους, πρέπει να το στηρίζουμε για να τον εκφράσει, να τον εκλογικεύσει και να τον αντιμετωπίσει. Δεν ωφελεί να τον αγνοούμε, ούτε βέβαια να ειρωνευόμαστε και να απαξιώνουμε το παιδί που φοβάται.

Πέντε τρόποι αντιμετώπισης των φόβων ενός παιδιού
Νο 1 : Άκου
    Ενθάρρυνε το παιδί να σου μιλήσει για τις φοβίες του. Πολλές φορές αποφεύγουμε να ανοίξουμε συζήτηση για τις φοβίες με το παιδί μας, γιατί ίσως πιστεύουμε ότι θα τις κάνουμε χειρότερες αν μιλάμε γι' αυτές. Όμως, όταν ένα παιδί μιλήσει για τις φοβίες του σε κάποιον, τότε μπορεί να τις κατανοήσει και ίσως να τις ξεπεράσει. 
    Ακόμα και να μην τις ξεπεράσει με την συζήτηση, μαθαίνει ένα πολύ σημαντικό μάθημα στην ζωή του, ότι πρέπει να μιλάμε για αυτά που μας ανησυχούν και μας φοβίζουν,ώστε να καταφέρουμε να τα αντιμετωπίσουμε όταν θα είμαστε έτοιμοι.
Η φοβία του παιδιού σου ίσως δεν φύγει με την συζήτηση, αλλά η διάθεση και η όρεξή σου να το ακούσεις, του δίνει να καταλάβει ότι η φοβία του δεν είναι τόσο τρομακτική τελικά και μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Νο 2 : Αναγνώρισε τις φοβίες του Μίλα με το παιδί σου. 

    Είναι δύσκολο να βρεις τί να πεις, χωρίς να αισθανθεί ότι το κοροϊδεύεις ή το ειρωνεύεσαι. Θέλει προσοχή γιατί, έχοντας ξεχάσει πώς είναι να είσαι παιδί και να έχεις απεριόριστη φαντασία, μπορεί η φοβία του παιδιού σου να σου φανεί γελοία ή αστεία και να θέλεις να γελάσεις, γιατί ΕΣΥ ξέρεις ότι δεν έχει τίποτα να φοβάται. 
    ΤΟ ΠΑΙΔΙ όμως δεν το γνωρίζει και πρέπει να του δώσεις να το καταλάβει. Μπορείς να πάρεις από το χεράκι το παιδί σου και να κάνετε μια μικρή βόλτα στο δωμάτιο, να κοιτάξετε μαζί κάτω από το κρεβάτι,να ανοίξετε μαζί την ντουλάπα ή το μπαούλο με τα παιχνίδια και όταν βεβαιωθείς ότι αισθάνεται ασφάλεια, να το ηρεμήσεις διαβάζοντάς του ένα παραμύθι για να χαλαρώσει και να κοιμηθεί γαλήνια και ήσυχα. Σε αυτή την ηλικία,το παιδί είναι στην διαδικασία που δημιουργεί την δική του άποψη για τον κόσμο που το περιβάλλει, οπότε είναι επιτακτική ανάγκη να πιστέψει ότι η γνώμη και η σκέψη του είναι σεβαστές.

Νο 3 : Να παρέχεις υποστήριξη
    Στην ηλικία που αρχίζουν οι φοβίες,υπάρχει ταυτόχρονα ένα κλίμα χαράς και ενθουσιασμού και από την πλευρά των γονέων,αλλά και από την πλευρά των παιδιών ,γιατί πλέον τα παιδιά αρχίζουν να ανεξαρτοποιούνται και να αναγνωρίζουν τον κόσμο σαν μικρά ανθρωπάκια. Εδώ λοιπόν είναι που πρέπει η συνεχής στήριξη των γονέων να είναι παρούσα σε στιγμές που οι φοβίες κάνουν την εμφάνισή τους. Μπορεί να χρειαστεί να επισκέπτεσαι συχνά το δωμάτιο που κοιμάται το παιδί για να τσεκάρεις ότι αισθάνεται ασφάλεια, να το αγκαλιάζεις συχνά και να του δείχνεις κάθε στιγμή ότι είσαι εκεί και θα είσαι συνοδοιπόρος του, και στις φοβίες και στις ήρεμες στιγμές και να του υπενθυμίζεις συνεχώς ότι το αγαπάς.

Νο 4 : Επέτρεψε στο παιδί να "παθιαστεί" με τον φόβο του.
    Όλως περιέργως, πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν τις φοβίες τους με το να συζητάνε συνέχεια γι' αυτές. Μπορεί να χρειαστεί να ακούσεις την ίδια ερώτηση ξανά και ξανά ή να σου ζητάει να διηγηθείς μια τρομακτική ιστορία συνέχεια. Στην ουσία,αυτή η "τακτική" που υιοθετούν τα παιδιά είναι χαλιναγώγηση του φόβου τους. Παθιάζονται τόσο πολύ με αυτόν,ώσπου στο τέλος,αρχίζουν να τον ξεπερνάνε ή ακόμα και να τον βαριούνται μιας και δεν έχει πλέον ενδιαφέρον μετά από τόση συζήτηση!     Τώρα,αν διαπιστώσετε ότι η εμμονή του παιδιού σας με τον φόβο, ξεπεράσει το χρονικό όριο κάποιων μηνών και τραβήξει παραπάνω,ίσως είναι καλό να επισκεφτείτε έναν ειδικό για να μιλήσει είτε με το παιδί σας απευθείας,είτε με εσάς και να σας υποδείξει κάποιες στρατηγικές για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε την φοβία του παιδιού.

Νο 5 : Βοήθησε το παιδί να αναπτύξει επιδεξιότητες

    Όσο σημαντικό και αν είναι να ξεπεράσει ένα παιδί τους φόβους του, η εμπειρία αυτή προσφέρει την ευκαιρία να το βοηθήσεις να αναπτύξει επιδεξιότητες που θα του χρησιμεύσουν στην ζωή του.            Μπορείς να μάθεις στο παιδί πώς να διαχειρίζεται τον φόβο του, να τον αναγνωρίζει, να τον ερευνά σε βάθος και να εφευρίσκει στρατηγικές για να δημιουργεί το αίσθημα της ασφάλειας στον εαυτό του. Η έρευνα σχετίζεται με την διασταύρωση πληροφοριών που θα μαζεύει από το περιβάλλον του ή την εξερεύνηση του χώρου που του προκαλεί φόβο, μόνο του. 
    Η αντιμετώπιση του σκοταδιού μπορεί να γίνει αρχικά με ένα είδος παιχνιδιού όπως το "Μπου-Τα"!με το παιδί να κρύβεται κάτω από την κουβέρτα και να την ανοιγοκλείνει όποτε θέλει αυτό, ώστε να συνηθίσει την αλλαγή από σκοτάδι σε φως και ανάποδα,αλλά υπό τον έλεγχο του ίδιου.  
    Η στρατηγική του να αισθανθεί ασφαλής από μόνο του, περιλαμβάνει την χρήση φακού ή μικρής λάμπας το βράδυ στο δωμάτιο ώστε να νιώθει ότι μπορεί να ελέγξει γύρω,εφόσον βλέπει.Το βασικό είναι να οδηγήσετε το παιδί στο να σκέφτεται ιδέες για να αντιμετωπίσει τον φόβο του. Οι ιδέες σε κάνουν δυνατό σε αντίθεση με τον φόβο που σε αφήνει ευάλωτο.

 πηγή: aggalitsa

Το Αλφαβητάρι των Αξιών

για να γίνουμε Άνθρωποι με Α κεφαλαίο.
Μεγαλώνετε. Σιγά σιγά κάνετε όνειρα, θέτετε στόχους και προσπαθείτε να τους πραγματοποιήσετε. Οι γνώσεις όμως δεν είναι ποτέ αρκετές, αν δε στηρίζονται σε στέρεες βάσεις, σε αξίες.
Το παρακάτω μικρό αλφαβητάρι αναφέρεται στα θεμέλια που μπορούμε να βασιστούμε για να γίνουμε Άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Ας το δούμε...

     Ακρόαση
  • Ακούω τους άλλους, προσεχτικά. Δεν τους διακόπτω ούτε σκέφτομαι τι θα πω μετά. Ενδιαφέρομαι ειλικρινά να μάθω την πραγματικότητά τους.
  • Δε χρειάζεται να λέω πολλά, αλλά αυτά που λέω να έχουν ουσία.
  • Εκτιμώ την αξία της σιωπής και της ακρόασης...
  • Ακούω και τα μηνύματα του εαυτού μου, τα συναισθήματά μου, το σώμα μου.
     Αποδοχή
  • Αποδέχομαι τους άλλους. Δεν τους κατακρίνω, γιατί ποτέ δεν έχω όλα τα δεδομένα.
  • Επιλέγω να βλέπω σε αυτούς το καλό. Δεν υιοθετώ κατακρίσεις ή κουτσομπολιά για κάποιο πρόσωπο· περιμένω να το γνωρίσω ο ίδιος.
  • Όταν υπάρχει κάτι αρνητικό, δεν κριτικάρω το άτομο αλλά την πράξη του. Θυμάμαι πάντοτε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν.
  • Μια αρνητική πράξη στο παρελθόν δε χαρακτηρίζει κάποιον ούτε στο σύνολό του ούτε για πάντα.
  • Προσέχω τις λέξεις που χρησιμοποιώ. Αν δεν έχω να πω κάτι καλό για κάποιον, καλύτερα να μην πω τίποτα!
  • Προσπαθώ να βλέπω τα κοινά με τους άλλους, παρά τις διαφορές μας.
  • Δεν κρίνω, για να μην κριθώ...
      Αυτοεκτίμηση
  • Επαινώ τον εαυτό μου. Εκτιμώ καθημερινά αυτά που κάνω και αυτό που είμαι. Αναγνωρίζω όλα τα καλά σημεία του χαρακτήρα μου, όλα τα ταλέντα μου και όλες τις δυνάμεις μου.
  • Αποδέχομαι τις αδυναμίες μου, χωρίς να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Ο καθένας άλλωστε είναι μοναδικός. Επαινώ τον εαυτό μου σε κάθε μου προσπάθεια να γίνω καλύτερος, να εκπληρώσω το δυναμικό μου, που είναι απεριόριστο.  
  • Θυμάμαι ποιος είμαι και τι αξίζω (βλ. εδώ). Αρνούμαι τις αρνητικές σκέψεις που με κρίνουν αρνητικά (π.χ. «είμαι κουτός») και τις αντικαθιστώ με θετικές σκέψεις αποδοχής («είμαι έξυπνος, μπορώ να τα καταφέρω»).
  • Όταν πιστεύω στον εαυτό μου, ανοίγω το δρόμο για να προχωρήσω μπροστά! 
     Γενναιοδωρία
  • Ο πλούτος δεν είναι συγκέντρωση αγαθών αλλά στάση ζωής. Δεν προσφέρω στους άλλους μόνο υλικά αγαθά αλλά και το χρόνο μου, τη διάθεσή μου, τον καλό μου λόγο, το χαμόγελο και τη βοήθειά μου.
  • Σκέφτομαι τους άλλους σε κάθε ευκαιρία. Όσο περισσότερα δίνω τόσο πλουσιότερος νιώθω, τόσο περισσότερα μου φέρνει η ζωή! 
     Διαίσθηση
  • Πιστεύω στη διαίσθηση και στην προσωπική μου αλήθεια. Δεν παρασύρομαι από τις γνώμες των άλλων ούτε τους αφήνω να με κάνουν ό,τι θέλουν.
  • Ακούω τη γνώμη των ατόμων που εμπιστεύομαι, ωστόσο δε θεωρώ τους άλλους πιο ικανούς ή πιο έξυπνους από εμένα. Κανείς δεν κατέχει το αλάνθαστο και κανείς δεν μπορεί να καθορίσει το μέλλον μου.
  • Πιστεύω στην προσωπική μου αλήθεια, ακούω τη διαίσθησή μου και αναλαμβάνω την ευθύνη για τη ζωή μου...
     Ειλικρίνεια
  • Είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Παραδέχομαι τις αληθινές
  • μου σκέψεις, τα πραγματικά μου συναισθήματα. Μόνο μέσα από την ειλικρινή παραδοχή μπορώ να αλλάξω κάτι άσχημο πάνω μου.
  • Όταν είμαι ειλικρινής, οι άλλοι με εμπιστεύονται κι εγώ εμπιστεύομαι τον εαυτό μου.
  • Δε φοβάμαι να παραδεχτώ τα λάθη μου. Τα λάθη δε σημαίνουν ότι δεν έχω αξία! Θυμάμαι ότι αυτός που δεν κάνει λάθη είναι αυτός που δεν κάνει τίποτα!
  • Όταν νιώθω ασφαλής με τον εαυτό μου, δε φοβάμαι να πω την αλήθεια και στους άλλους.
     Επιμονή
  • Επιμένω σε ένα στόχο που αξίζει. Δεσμεύομαι σε ανθρώπους που αξίζουν. Έχω στο μυαλό μου ότι για να αποδώσει μια προσπάθεια καρπούς χρειάζεται χρόνο, αφοσίωση και επιμονή.
  • Όταν αναλαμβάνω μια ευθύνη, δεσμεύομαι να την ολοκληρώσω. Δεν αφήνω τις περιστασιακές απογοητεύσεις να με καταβάλλουν!
  • Επιμένω να κάνω το καλύτερο που μπορώ κι έχω πίστη ότι κάτι καλό θα προκύψει στο τέλος!
     Ευγένεια
  • Οι κανόνες της ευγένειας είναι σημαντικοί για τη ζωή μου, την κάνουν αξιοπρεπή και πολιτισμένη. Εκφράσεις όπως «καλημέρα», «με συγχωρείτε», «ευχαριστώ», «παρακαλώ» δεν είναι παλιομοδίτικες αλλά απαραίτητες για την ποιότητα της καθημερινότητάς μου.
  • Δε χρειάζεται να περιμένω να είναι ο άλλος ευγενικός. Δίνω πρώτος το παράδειγμα ενός πολιτισμένου ανθρώπου που σέβεται τον εαυτό του!
  • Όταν διαμαρτύρομαι, το κάνω με ευγένεια και χρησιμοποιώ τον πληθυντικό –είναι και πιο αποτελεσματικό! 
     Ευγνωμοσύνη
  • Μαθαίνω να εκτιμώ τα καλά που έχω τώρα και δεν γκρινιάζω για κάποιο άπιαστο μελλοντικό όνειρο!
  • Αρνούμαι την γκρίνια. Τα καλά που έχω στη ζωή μου δεν είναι δεδομένα και είμαι καθημερινά ευγνώμων γι’ αυτά: είμαι υγιής και αρτιμελής, η χώρα μου δε βρίσκεται σε πόλεμο, έχω να φάω, υπάρχει η όμορφη φύση γύρω μου, υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπούν, μπορώ να βελτιωθώ, έχω τη δυνατότητα να μάθω, μπορώ να επικοινωνήσω και να μιλήσω ελεύθερα.
  • Όσα καλά δεν εκτιμώ, ελαττώνονται. Όσα εκτιμώ, αυξάνονται. Εκτιμώ ακόμη και τις δυσκολίες, γιατί φέρνουν οφέλη που δε φαίνονται αμέσως (π.χ. δύναμη και υπομονή).
     Σεβασμός
  • Χρησιμοποιώ λέξεις που δείχνουν σεβασμό προς τους άλλους. Δεν κάνω ό,τι μου έρθει αλλά σκέφτομαι τις συνέπειες στους άλλους.
  • Σέβομαι τα συναισθήματα των γύρω μου. Δεν ενοχλώ με θόρυβο. Μαζεύω τα πράγματά μου από τη διπλανή θέση του λεωφορείου πριν μου το ζητήσουν. Σέβομαι τα δημόσια αγαθά.
  • Δεν κάνω αυτό που δε θα ήθελα να μου κάνουν. 
     Συγχώρεση
  • Γνωρίζω πότε μου έχουν φερθεί άδικα, αλλά αυτό έχει να κάνει με εκείνους. Λέω αυτό που με πείραξε όταν είμαι ψύχραιμος, όμως δεν έχω ανάγκη για εκδίκηση.
  • Μιλώ σε άτομο της εμπιστοσύνης μου για ό,τι με πλήγωσε και προχωρώ τη ζωή μου. Δεν αναλώνομαι να σκέφτομαι ξανά και ξανά κάποιο λυπηρό γεγονός, ούτε φτιάχνω σενάρια του τύπου «αν δεν είχε γίνει αυτό...»    
  • Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, θρηνώ για τις απώλειες, μαθαίνω ό,τι μπορώ από την εμπειρία και προχωρώ μπροστά! 
     Συμπόνια
  • Τα πιο προσωπικά συναισθήματα είναι και τα πιο κοινά. Όλοι μας έχουμε κοινή ανάγκη να αποφεύγουμε τον πόνο και να επιδιώκουμε την ευτυχία.
  • Προσπαθώ να μπω στη θέση των άλλων και να αντιληφθώ πώς μπορεί να νιώθουν. 
  • Η συμπόνια που νιώθω για όλα τα ζωντανά πλάσματα έχει πίστη και αισιοδοξία, όχι οίκτο.
  • Προτιμώ τη συμπόνια στην πράξη μέσα από την εθελοντική προσφορά!
     Συνεργασία
  • Μαθαίνω να μοιράζομαι, να διεκδικώ και να υποχωρώ, όπου χρειάζεται.
  • Η αξία της ομαδικής εργασίας είναι μεγαλύτερη από την αξία της πρωτιάς! Αντί να είμαι πρώτος και καλύτερος προτιμώ να είμαι μαζί με τους άλλους.
     Υπομονή
  • Κάνω υπομονή στις δυσκολίες της ζωής. Δε χρειάζεται να έχω πάντα την «αμοιβή» τώρα. Η ζωή δεν είναι fast food!
  • Έχω υπομονή στις ουρές, στην κίνηση κτλ. Ποτέ δεν ξεσπώ τον εκνευρισμό μου στους άλλους. Έχω υπομονή, όταν οι άλλοι ανταποκρίνονται πιο αργά από όσο θα ήθελα.
  • Η προσπάθεια έχει τη δική της αξία, ακόμη κι αν δεν έρθει το αποτέλεσμα που επιθυμώ. Μαθαίνω μέσα από τις εμπειρίες μου.
  • Ζω το τώρα, όχι την προσδοκία!

ΚΕΙΜΕΝΟ: Βικτωρία Πρεκατέ 

Wednesday, 27 November 2024

Το «ναρκισσιστικό παιχνίδι»: Όταν ο θύτης παριστάνει το θύμα για να πάρει τον έλεγχο...

Ένας νάρκισσος θα προσπαθήσει να μας ανατρέψει αυτό το οποίο αντιλαμβανόμαστε κάθε φορά που τον αντιμετωπίζουμε. 
Θα κάνει τα πάντα για να μην αναλάβει την ευθύνη ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται ότι θα αδικήσει κάποιον. 
Με ποιους τρόπους όμως συμβαίνει αυτό;
Άρνηση
    Αυτή είναι η αγαπημένη αντίδραση ενός νάρκισσου κάθε φορά που προσπαθούμε να τον αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι πάντα ξεκάθαρο αν απλώς του λείπει η αυτογνωσία για να συνειδητοποιήσει πόσο βλαβερές μπορεί είναι οι πράξεις του ή αν αρνείται να αναλάβει την ευθύνη.
    Συχνά, μας προκαλεί μεγάλη σύγχυση το να βρισκόμαστε στο πλευρό κάποιου που ισχυρίζεται ότι νοιάζεται για εμάς, αλλά φαίνεται να αδιαφορεί για τις ανάγκες μας, όταν τελικά τις εκφράζουμε.

Ο φόβος ως μέσον επιβολής ελέγχου
    Ας θυμηθούμε, όταν θεωρήσαμε πραγματικά πολύ τρυφερό, στην αρχή της γνωριμίας με ένα νάρκισσο, το ότι υπήρξε εντελώς ανοιχτός και ευάλωτος μαζί μας. Συνήθως, αυτό είναι ενθαρρυντικό για το θύμα ενός νάρκισσου, ώστε να κάνει το ίδιο, αποκαλύπτοντας τους χειρότερους φόβους και τα πιο βαθιά του συναισθήματα. Εφόσον αυτό συμβεί, χρησιμοποιείται τελικά εναντίον του θύματος.
    Όταν ένας ναρκισσιστής αισθάνεται ότι τον ξεμπροστιάζουν, θα κάνει τα πάντα για να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο. Ο φόβος είναι ένα ισχυρό όπλο που γνωρίζει ότι θα κάνει το θύμα του να ανακαλέσει τις «κατηγορίες». Συχνές είναι οι απειλές της εγκατάλειψης και οι προσπάθειες απαξίας.

Ψέματα
    Άλλη μία συνήθης τακτική χειραγώγησης αποτελεί το ψέμα. Ο νάρκισσος μπορεί να μας μπερδέψει λέγοντας πολλά και μπερδεμένα πράγματα τα οποία είναι αναληθή. Είτε προσπαθεί να μας κάνει να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας (gaslighting) ή να μας εμπλέξει στον ιστό των ψεμάτων του, είτε επιδιώκει να μας πείσει για μία εναλλακτική πραγματικότητα.
    Αυτό μας κάνει να αμφισβητούμε την δική μας εκδοχή των γεγονότων και εντέλει, μοιάζει δισεπίλυτο να μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει.

«Προβολή» των αποτυχιών
    Ένας νάρκισσος τείνει να υποθέτει ότι όλοι είναι εξίσου τοξικοί με εκείνον. Πείθει τον εαυτό του ότι αυτό που κάνει είναι «προφανές και σωστό», οπότε είναι ξεκάθαρα δικό μας λάθος, αν επηρεαζόμαστε από αυτό.
    Αυτό που συμβαίνει είναι ότι «προβάλλει» τις δικές του αποτυχίες στο θύμα του. Αυτό έχει να κάνει με τις δικές του ανασφάλειες. Έτσι, αν για παράδειγμα απατά, θα κατηγορήσει το θύμα του ότι το έκανε επίσης, προκειμένου να επιρρίψει άλλου την προσοχή.

Μετατόπιση της ευθύνης
    Σύμφωνα με ένα νάρκισσο φταίμε για όλα. Ακόμα και αν είμαστε εντελώς απομακρυσμένοι από μία κατάσταση. Αν για παράδειγμα, είχε μια κακή μέρα στη δουλειά, την μεταθέτει πάνω μας, και αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο δικό μας λάθος, επειδή δεν είμαστε αρκετά υποστηρικτικοί ή δεν έχουμε κατανόηση.
    Ο νάρκισσος θα προβεί σε εντελώς παράλογες εξηγήσεις για την υποτιθέμενη εμπλοκή μας, απλώς και μόνο επειδή αρνείται να αναλάβει τον έλεγχο των πράξεών του. Η αλλαγή σαφώς και δεν είναι στη λίστα των προτεραιοτήτων του.

Αυτο-θυματοποίηση
    Στη λογική του, ο νάρκισσος υποθέτει ότι αν διεκδικήσει πρώτος τον ρόλο του θύματος, τότε δεν μπορούμε παρά να τον δικαιολογήσουμε. Η επιθυμία του είναι να απαλλαγεί από κάθε ευθύνη, αναγκάζοντας μας να ζητήσουμε συγγνώμη χωρίς ουσιαστικά να έχουμε κάνει κάτι άξιο απολογίας.
    Αυτό αποτελεί μία τακτική απόσπασης της προσοχής, για να μετατοπίσουμε το ενδιαφέρον μας από τις λανθασμένες ενέργειές του, σε εμάς, και στον τρόπο με τον οποίο ισχυρίζεται ότι τον πληγώνουμε και τον απογοητεύουμε.

Πρόκληση «οίκτου» και ενόχων
    Για όποιον αναρωτιέται, γιατί τα θύματα μένουν τόσο καιρό με ναρκισσιστές, αυτό συχνά έχει να κάνει με την ενοχή. Ένας νάρκισσος είναι εξαιρετικός στο να αφηγείται δακρύβρεχτες ιστορίες και να μας κάνει να αισθανόμαστε σαν το «σωσίβιο» του.
    Συχνά, χρησιμοποιεί τις άσχημες εμπειρίες του ως τρόπο για να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Έτσι δεν φαίνεται πλέον ως ο «κακός», αλλά μάλλον ως κάποιος που χρειάζεται τη βοήθειά μας για να τα πάει καλύτερα.

Πλαισίωση της ιστορίας
    Όλα είναι θέμα οπτικής, σωστά; Ο νάρκισσος έχει τον τρόπο να πλαισιώνει την ιστορία από τέτοια οπτική γωνία, όπου η αντίδρασή μας σε αυτήν θα φαίνεται αδικαιολόγητη. Θα μας πει ότι αντιδρούμε υπερβολικά επειδή ήταν απλώς ένα αστείο ή ότι είμαστε πολύ ευαίσθητοι και ευερέθιστοι, καθώς κανένας άλλος δεν θα στενοχωριόταν για τις πράξεις του.
    Χρειάζεται προσοχή γιατί τελικά η επανάληψη και επαναφορά του ίδιου κάθε φορά «πλαισίου», μας κάνει να βλέπουμε τελικά τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία, και όχι από την δική μας. Τότε είναι που αρχίζουμε να δικαιολογούμε όλες τις τρανταχτές ενδείξεις.

Απομάκρυνση
    Το να απομακρυνθεί ένας νάρκισσος, αποτελεί τον τρόπο του να μας δώσει ένα μάθημα. Είναι σαν να μας τιμωρεί, ώστε να «πάρουμε το μάθημά μας», για να τον «εκτιμήσουμε» περισσότερο, μόλις μας δώσει ξανά σημασία και προσοχή. Μας ενσταλάζει ένα σύστημα ανταμοιβής, ώστε να θεωρήσουμε ότι πρέπει να ζούμε για να τον ευχαριστήσουμε, διαφορετικά θα υποστούμε τις συνέπειες.

«Εναλλασσόμενες» ενδείξεις στοργής
    Ένας νάρκισσος μετακινείται από το «μηδέν στο εκατό» πραγματικά γρήγορα. Τη μία είναι θυμωμένος μαζί μας αγνοώντας μας και την άλλη μας κάνει να νιώθουμε οι πιο τυχεροί άνθρωποι στον κόσμο. Αυτό το κάνει για δύο βασικούς λόγους: Πρώτον, είναι ένας τρόπος να ρυθμίσουμε την συμπεριφορά μας, έτσι ώστε να προσπαθούμε πάντα να κερδίσουμε τη στοργή του. Δεύτερον, είναι μία μέθοδος για να μας φέρει πίσω μόλις αισθανθεί ότι μπορεί να μας χάσει.

Διάδοση ψευδών πληροφοριών
    Σε αρκετές περιπτώσεις, ένας νάρκισσος, για να προσπαθήσει να επιβάλλει την δική εκδοχή του, επιδίδεται σε ανυπόστατες διαδόσεις για εμάς, σε άλλους ανθρώπους. Αυτός είναι ένας τρόπος για να «θολώσει τα νερά» αποκτώντας «αριθμητική» δύναμη και υπέροχη (αρκετοί άνθρωποι θα δεχθούν την δίκη του εκδοχή). Επιπλέον, αισθάνεται ότι έτσι δημιουργεί ένα άλλοθι που μπορεί να μας προβάλλει ως αντικειμενική αλήθεια.
    Αυτού του είδους οι τακτικές είναι που μας κάνουν να αισθανόμαστε «τρελοί» και μόνοι. Καταλήγουμε να αναρωτιόμαστε αν κάνουμε λάθος που είμαστε οι μοναδικοί που τον βλέπουμε όπως πραγματικά είναι.

Μιλώντας με τους «αγαπημένους» μας
    Ένας νάρκισσος λατρεύει να τροφοδοτεί το εγώ του, έχοντας τους πάντες στο πλευρό του. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να απευθυνθεί στα αγαπημένα μας πρόσωπα πίσω από την πλάτη μας, ισχυριζόμενος ότι χρειάζεται συμβουλές, μόνο και μόνο για μας στοχοποιήσει. Αποζητά την ενσυναίσθηση με οποιοδήποτε τίμημα.
    Αυτός είναι επίσης ένας τρόπος για να μας απομονώσει και να μας κάνει να χάσουμε το σύστημα υποστήριξής μας, ώστε να αισθανθούμε ότι δεν έχουμε κανέναν δίπλα μας, παρά μόνο τον ίδιο.

Μονοπωλώντας την συζήτηση
    Η συζήτηση με έναν ναρκισσιστή δεν θα λέγαμε ότι είναι ακριβώς αμφίδρομη. Ένας νάρκισσος αρέσκεται στο να ακούει τον εαυτό του να μιλάει. Αυτός είναι ένας τρόπος για να...
.....
η συνέχεια εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μην πνίγετε το παιδί σας στα δώρα!

Σε κάθε γιορτή έχουμε το ίδιο δίλημμα: Τι να τους πάρουμε, τα έχουν όλα. Τα παιδιά μας, τα ανίψια, τα βαφτιστήρια, τα παιδιά των φίλων, πριν προλάβουν να επιθυμήσουν κάτι, το έχουν κιόλας αποκτήσει.
Και κάθε χρόνο, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, επαναλαμβάνεται η ίδια τελετουργία: Εμείς και όλοι οι υπόλοιποι μαζί τα πνίγουμε στα δώρα.

Πριν κάνετε λοιπόν το κουμάντο σας και φέτος με τον Αϊ-Βασίλη, διαβάστε τις παρακάτω απαντήσεις στις πιο καίριες ερωτήσεις σχετικά με τα δώρα των παιδιών, τα καλά και τα στραβά τους.


Κατ’ αρχάς είμαστε όλοι παιδιά της εποχής μας. Όλα όσα βλέπουμε, δηλαδή, μας γεννούν επιθυμίες, ενώ κατά καιρούς όλοι μας μπερδεύουμε το «ευχαριστιέμαι» με το «ξοδεύω» και το «υπάρχω» με το «έχω».

Έτσι και με τα παιδιά μας, συχνά τείνουμε να πιστέψουμε ότι η ευτυχία τους βρίσκεται ή τουλάχιστον εξαρτάται από την αφθονία αγαθών και ότι καλοί γονείς είμαστε όταν τους την προσφέρουμε. Είναι μια εποχή που η «έλλειψη» ή η «μη εκπλήρωση» είναι λέξεις που μας τρομάζουν, ιδιαίτερα όταν αφορούν τα παιδιά.
Μερικοί από εμάς, συγχέουν τόσο πολύ τις ζωτικές ανάγκες (αγάπη, τρυφερότητα, σωματική επαφή, κατανόηση, φυσική παρουσία των γονιών και πολλά άλλα) των παιδιών με τις παροδικές τους επιθυμίες («Πάμε jumbo τώρα!»), που τρέμουν στην ιδέα ότι θα τα βλάψουν ή θα τα στιγματίσουν ανεπανόρθωτα αν οι φίλοι τους ή τα ξαδέρφια τους πάρουν πιο πολλά ή πιο «καλά» δώρα από τα ίδια.
Επιπλέον, τα πολλά δώρα είναι μια κλασική -αδέξια και άστοχη στην ουσία- προσπάθεια να εξαγοράσουμε τις ενοχές μας που δεν έχουμε χρόνο, που λείπουμε πολύ, που δεν ασχολούμαστε αρκετά μαζί τους, κάπως σαν να τους λέμε: «Βλέπεις, σε σκέφτομαι, σε φροντίζω, εκπληρώνω τις επιθυμίες σου…».


Τα παιδιά μπορεί να βρεθούν σε μεγάλη σύγχυση, να καταλήξουν να πιστεύουν ότι η πιο σίγουρη απόδειξη αγάπης και αναγνώρισης των δικών τους είναι τα πολλά και ακριβά δώρα. Με τον καταιγισμό από δώρα, μέσα στον ψυχισμό των παιδιών τείνουν να μπερδευτούν το συναίσθημα, η χρηματική αξία, τα δώρα. Κινδυνεύουν, λοιπόν, να αρχίσουν να αδιαφορούν για όσους τα πλησιάζουν χωρίς να φέρνουν τα πολυπόθητα «καλούδια». Και θα έχουν επίσης δυσκολία να αντιλαμβάνονται τη συμβολική αξία κάθε προσφοράς που τους γίνεται, της απλής, καλοπροαίρετης χειρονομίας.



Oι γιορτές και τα δώρα που ανταλλάσσουμε είναι μια ιεροτελεστία γεμάτη συμβολισμούς και γι’ αυτό καλό είναι να μην τα προσφέρουμε υπό όρους. Υπάρχουν άλλες στιγμές και ευκαιρίες, πολύ πιο κατάλληλες, για να επιβραβεύσουμε ή να τιμωρήσουμε τα παιδιά, αν το θεωρούμε απαραίτητο. Τα δώρα είναι ένας ωραίος τρόπος να μυήσουμε τα παιδιά στην ευχαρίστηση του «δούναι και λαβείν» και καλό είναι να κρατήσουμε μακριά καθετί που υπαγορεύει ότι «η αξία σου εξαρτάται από τις πράξεις σου, τη συμπεριφορά σου, τα επιτεύγματά σου».



Μετά από ένα διαζύγιο, σχεδόν πάντα τα παιδιά κάνουν διπλές γιορτές, μία φορά στη μαμά και μία στον μπαμπά. Και ο μεγάλος φόβος των χωρισμένων γονιών είναι ότι τα παιδιά θα περάσουν καλύτερα με τον άλλον. Έτσι, προσπαθούν να προσφέρουν όσο πιο πολλά μπορούν. Αυτό όμως συνήθως υπαγορεύεται από το δικό τους ναρκισσιστικό συμφέρον («Κι αν περνάει καλύτερα εκεί κι εμένα δεν με θέλει πια;»), παρά από την πεποίθησή τους ότι αυτό είναι το καλύτερο για τα παιδιά. Τα δώρα σε μια τέτοια κατάσταση συνοδεύουν ένα «αίτημα αγάπης» προς τα παιδιά. Αυτά από τη μεριά τους είναι εγκλωβισμένα σε αυτή την κατάσταση αντιπαλότητας των γονιών για τη διατήρηση της δικής τους εύνοιας και δεν είναι δύσκολο να μπουν κι αυτά στο «παιχνίδι» και να καταντήσουν μικροί τύραννοι που απαιτούν συνεχώς και δεν ικανοποιούνται ποτέ: «Θέλετε να σας αγαπάω; Δώστε μου ό,τι σας ζητήσω!».



Δεν θα το αποφύγουμε αν επιμένουμε να το πνίγουμε στα δώρα, πολλά από τα οποία κιόλας κοροϊδεύει, επειδή δεν τα ζήτησε κι επειδή πήρε έτσι κι αλλιώς όλα όσα είχε ζητήσει. Θα γίνει επίσης «μπλαζέ» και ανικανοποίητο αν το αφήσουμε να πιστεύει ότι κάθε επιθυμία του είναι για μας υποχρέωση. Αντίθετα, είναι σημαντικό να του δώσουμε την ευκαιρία να εκφράσει επιθυμίες, χωρίς αυτές να πραγματοποιούνται άμεσα και πάντα. Δεν είναι κλισέ: Μόνο έτσι μπορεί να μάθει να ονειρεύεται, να φαντάζεται τον εαυτό του μελλοντικά, να ξεχωρίζει και να νιώθει τη στιγμή που οι επιθυμίες του εκπληρώνονται, χωρίς να χτυπιέται στο πάτωμα από πείσμα όταν αυτό δεν συμβαίνει. Αυτή είναι μια σημαντική εμπειρία και για έναν ακόμη λόγο: Αποδεσμεύεται από την παιδική φαντασίωση της παντοδυναμίας («Εγώ είμαι το κέντρο του κόσμου, όλα περιστρέφονται γύρω από μένα και τις επιθυμίες μου») και ωριμάζει.



Μάλλον πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι αυτό πότε-πότε θα μας συμβαίνει, εφόσον τα παιδιά «ταΐζονται» με τόσα δώρα. Μπορούμε, όμως, είτε πρόκειται για τα δικά μας παιδιά είτε για παιδιά συγγενών και φίλων, να φροντίσουμε να μάθουμε από τα ίδια τι τους αρέσει και να κάνουμε μια λίστα αν οι επιθυμίες είναι πολλές. Πάντως, είναι μάλλον δύσκολο να θέλει ένα παιδί πολύ χίλια πράγματα ταυτόχρονα. Από την άλλη, αν αποφασίσουμε να μην τα ρωτήσουμε και να τους κάνουμε έκπληξη, θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι δεν επιλέγουμε κάτι «άσχετο». Επομένως, καλό θα είναι να επικεντρωθούμε στα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις του παιδιού και όχι στις δικές μας! Σκεφτείτε, επίσης, ότι πολλές φορές δώρα που δεν εντυπωσίασαν καθόλου στην αρχή γίνονται αγαπημένα αντικείμενα, κάτι που συμβαίνει συχνά με τα βιβλία ή τα παιχνίδια κατασκευών.



Τα Χριστούγεννα είναι μια ευκαιρία για τους ενηλίκους να κάνουν μια «βουτιά» στη δική τους παιδική ηλικία. Αυτό βέβαια δεν είναι πάντα ευχάριστο. Έτσι, όσο πιο πολύ στερήθηκαν οι ίδιοι σαν παιδιά, τόσο πιο πολύ νιώθουν την επιτακτική ανάγκη να επανορθώσουν, προσφέροντας στα παιδιά τους άφθονα και πλούσια δώρα. Συμβαίνει συχνά κάποια από τα δώρα των παιδιών να μην είναι καθόλου ανιδιοτελή («Με αυτό το Playstation θα διασκεδάζω κι εγώ», «Ένα τέτοιο σπίτι της Barbie το ονειρευόμουν πάντα»), συχνά μάλιστα είναι άσχετα με την ηλικία του παιδιού ή ακόμα και με τις επιθυμίες του. Oι ίδιοι οι γονείς είναι πολλές φορές αυτοί που κάνουν τα παιδιά να ζητούν το «καλύτερο, ακριβότερο, πιο προχωρημένο», ενώ ταυτόχρονα αγανακτούν και τα κατηγορούν ότι είναι αχάριστα.

volosnow

Tuesday, 26 November 2024

Τα ζωάκια δεν είναι παιχνίδια!

– Τι παιχνίδι θέλεις για τις γιορτές;
– Ένα σκυλάκι!
Τα ζωάκια (τα αληθινά)
δεν είναι παιχνίδια.
Το να υιοθετήσουμε ή να αγοράσουμε ένα μικρό ζώο προϋποθέτει πολλά:
● να υπάρχει κατάλληλος χώρος γι’ αυτό,
● πολύς χρόνος για βόλτα και φροντίδα,
● έξοδα για τροφή, γιατρό κ.ά.
Είναι, περίπου, σαν να μπαίνει άλλο ένα παιδί στο σπίτι μας!
Γι’ αυτό και η απόφαση πρέπει να παίρνεται με σοβαρότητα και αφού συνυπολογιστούν όλα. Κυρίως, π.χ., ότι το κουταβάκι δε θα μείνει πάντα κουταβάκι, αλλά θα εξελιχθεί ίσως σε μεγάλο σκύλο. Και ότι αν βαρεθούμε να παίζουμε μαζί του, δεν μπορούμε να το πετάξουμε, όπως θα κάναμε με ένα λούτρινο σκυλάκι...

 Ή μήπως μπορούμε;

podilato98

Monday, 25 November 2024

Όλη η αλήθεια για τα παιχνίδια 😃

Μπορεί να έχεις ξοδέψει όλη σου την περιουσία σε ακριβά, καλαίσθητα παιχνίδια που προάγουν τη σκέψη, βελτιώνουν τις κινητικές δεξιότητες. 
Μπορεί να έχεις σπαταλήσει χρόνο και φαιά ουσία μελετώντας άρθρα επί άρθρων για το ποια παιχνίδια είναι τα κατάλληλα για ένα παιδί της ηλικίας του δικού σας.

Η Κατερινούλα και η Βία κατά των Γυναικών

    Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση.
    Όλες οι στατιστικές και οι εκθέσεις και τα πορίσματα όλων των Διεθνών Επιτροπών και των Παγκόσμιων Οργανισμών λένε ότι η βία κατά των γυναικών είναι μεγάλος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. 
    Μας λένε ακόμη τα κείμενα ότι η άσκηση βίας αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών (του δικαιώματος στην ελευθερία, στη ζωή, στη σωματική ακεραιότητα, στην ασφάλεια, στην αξιοπρέπεια).

International Day for the Elimination of Violence against Women

    Όμως, ένα κορίτσι, μια νέα γυναίκα, μια κοπέλα, πριν πολλά πολλά χρόνια, τον 4ο αιώνα μ.Χ., υπερασπίστηκε το δικαίωμα της στην ελευθερία, στη ζωή, στην αξιοπρέπεια. 
Έ, άνθρωποι, να τιμάτε αυτή τη μέρα
την Αγία Αικατερίνη
    Στάθηκε περήφανα μπροστά στον αυτοκράτορα, αντιμετώπισε τους σοφούς της εποχής, στα ελληνικά βέβαια, εκεί στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και διεκδίκησε το δικαίωμά της να μιλά ελεύθερα, να εκφράζεται ελεύθερα, να σκέφτεται ελεύθερα, να πιστεύει αυτό που θέλει. 
    Αγωνίστηκε με τίμημα την ίδια της τη ζωή υπερασπιζόμενη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Βασανίστηκε άδικα και σκληρά. Είχε κάθε ευκαιρία να γλυτώσει τον θάνατο, όμως προτίμησε να μη προδώσει ούτε τον εαυτό της, ούτε Αυτόν που πίστευε.
    Το κορίτσι αυτό, την Κατερινούλα, την τιμούν όλοι οι λαοί της γης, κάθε 25η Νοεμβρίου για την θυσία της, αιώνες τώρα.
Και ήρθε ένα μαγαζάκι που το λένε ΟΗΕ, 25 χρόνια πριν και καθιέρωσε την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, διαλέγοντας εκούσια ή ακούσια αυτή την συγκεκριμένη μέρα, την 25η Νοεμβρίου, αλλάζοντας απλά το περιτύλιγμα.
Έ, άνθρωποι, να τιμάτε αυτή την μέρα την Αγία Αικατερίνη, που το μαρτύριο της αντιπροσωπεύει τον αγώνα των γυναικών για τα δικαιώματά τους και όχι ένα κενό γράμμα σε μια διακήρυξη επίφασης της διεκδίκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους καταστολείς της ελευθερίας των λαών.

το χαμομηλάκι

Saturday, 23 November 2024

Τα καλύτερα παιχνίδια του τελευταίου αιώνα

από "Μπομπιρες εν δρασει"

Σε οποιαδήποτε δεκαετία των τελευταίων εκατό χρόνων κι αν μεγαλώσατε, αποκλείεται να μην έχετε «συναντηθεί» με τους πλαστικούς/λούτρινους/χνουδωτούς ήρωες που ακολουθούν. Το Time.com ανέλαβε το "τιτάνιο" εργο να συγκεντρώσει τα 100 σπουδαιότερα παιχνίδια όλων των εποχών κι εμείς επιλέγουμε τα αγαπημένα μας. Μπορεί πολλά από τα παιχνίδια που ακολουθούν να δημιουργήθηκαν πολύ πριν γεννηθούμε, αλλά συνέχισαν να πρωταγωνιστούν στην παιδική μας καθημερινότητα για γενιές και γενιές. Είστε έτοιμοι για μία βόλτα με την –παιδική- μηχανή του χρόνου;
Εκτός συναγωνισμού πάντα:
Κούκλες, πλαγγόνες,
κουτσούνες, μαριονέττες.
Σε κάθε γωνιά της γης υπάρχουν μέσα στα παιδικά όνειρα και συνοδεύουν τους ανθρώπους ως τα γηρατειά. Οι κούκλες είναι αναπαραστάσεις της ανθρώπινης μορφής, σημαντικές στην κοινωνικοποίηση των παιδιών αλλά και με ένα σημαντικό ρόλο στην λατρεία και στην ανακούφιση ψυχικών τραυμάτων, ως όχημα τρυφερότητας και ως σιωπηλοί ακροατές του ανθρώπινου πόνου. Εντυπωσιακό είναι  πώς από τα παιχνίδια που και σήμερα είναι τα πλέον αγαπητά στα παιδιά, η μπάλα, η κούκλα, και η κούνια (αιώρα) υπήρχαν σχεδόν παντού, σε όλους τους λαούς, εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Yo-yo
Από τα παλιότερα παιδικά «gadgets» του κόσμου, το yo-yo ξεκίνησε να παριστάνει το ασανσέρ από τον 5ο αιώνα π.Χ. Ωστόσο, έπρεπε να περιμένει ως τα '20s για να πάρει την σημερινή του μορφή και να βρεθεί σε κάθε σπίτι που φιλοξενεί μπόμπιρες. Το πρώτο εργοστάσιο yo-yo ιδρύθηκε στις ΗΠΑ το ’28 και ξεκίνησε με πωλήσεις 300.000 κομματιών ημερησίως – και συνεχίζει.

Viewmaster 
Ποιος δεν έχει «κρυφοκοιτάξει» σαν παιδί από ήρωες του Disney μέχρι ιστορικά μνημεία μέσα από τα «μαγικά» μάτια του viewmaster; Το 1938, πολύ πριν το Avatar και τις 3D τηλεοράσεις του 21ου αιώνα, αξιοποιείται από έναν δαιμόνιο φωτογράφο η αυτόματη λήψη από δύο φωτογραφικές μηχανές, από την οποία προκύπτει το «στερεοσκοπικό» αποτέλεσμα του viewmaster. Στροφή προς το φως, τα παιδικά μάτια στο μαγικό κουτάκι, και η προσωπική προβολή slides ξεκινάει.

Slinger 
Το χρωματιστό-ελατήριο-που-κατεβαίνει-την-σκάλα. Αυτό είναι το επίσημο ελληνικό όνομα του slinger – τουλάχιστον για όλους όσους παίξαμε έστω και λίγο μ’ αυτό. Μπορεί να μην κρατάει το ενδιαφέρον για πολύ, αλλά στα παιδικά μάτια που το βλέπουν για πρώτη φορά να κάνει γκελ στην κατηφόρα, φαντάζει σαν το πιο ικανό και ευέλικτο ον στο δωμάτιό του.

Μπουρμπουλήθρες 
Ο θαυματουργός κύλινδρος, που για να τον ανανεώσουμε κλέβαμε απορρυπαντικό πιάτων από την κουζίνα και διασκεδάζαμε απλώς γεμίζοντας το δωμάτιο με μπουρμπουλήθρες, προσπαθώντας να τις κάνουμε όσο πιο μεγάλες μπορούμε, είναι ένα gadget που σίγουρα έχει περάσει από τα χέρια κάθε παιδιού. Αφενός γιατί είναι πολύ φθηνό, και αφετέρου γιατί, για να εντυπωσιαστεί η παιδική αθωότητα δεν χρειάζονται πολλά: Αρκούν μερικές φουσκάλες που αιωρούνται στον αέρα. Σήμερα, η βελτιωμένη εκδοχή έφερε στο προσκήνιο τα "bubble guns", ηλεκτρικά "όπλα" που παράγουν απίστευτες ποσότητες μπουρμπουλήθρας.
περισσότερα στο Παιδείας Απάνθισμα

Πολλές φορές δεν είναι τα λάθη μας αυτά που ενοχλούν... Καληνύχτα σας...

... είναι που τους τους χαλάς την πιάτσα... 

Είναι και εκείνες οι φορές, που, ενώ τα κάνεις όλα σωστά, ενώ τα κάνεις όλα όπως πρέπει, οι άνθρωποι θυμώνουν μαζί σου.
Θυμώνουν μαζί σου, σε κατηγορούν και βγάζουν το χειρότερο εαυτό τους. 
Και προσπαθείς εσύ να καταλάβεις τι τους πείραξε, αλλά αυτοί δεν εξηγούν.
Επιλέγουν να μένουν εγκλωβισμένοι στα μούτρα τους, στη στεναχώρια τους, στον εαυτούλη τους και στη σιωπή τους…

Ξέρεις…
Πολλές φορές δεν είναι τα λάθη μας αυτά που ενοχλούν τους δίπλα μας. Πολλές φορές, είναι η αγάπη. Είναι η ειρήνη. 
Είναι η πραότητα. Είναι η ηρεμία που έχουμε.

Τα βλέπουνε όλα αυτά οι άνθρωποι και ελέγχονται…
Ελέγχονται επειδή οι ίδιοι τους ούτε αγαπάνε, ούτε ειρηνεύουν…
Και έτσι, προσπαθούν με τον θυμό και την επίθεση, να κρύψουν τη δική τους απραξία.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Friday, 22 November 2024

Βήχας και Κρυολόγημα: Αιθέρια Έλαια για να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα

Τα αιθέρια έλαια χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες σε πολλούς πολιτισμούς ως φυσικό μέσο πρόληψης και αντιμετώπισης πολλών παθήσεων, μεταξύ αυτών και του κοινού κρυολογήματος.
Σε αντίθεση με τα φαρμακευτικά προϊόντα, ένα φυτό έχει συχνά πολλές ιδιότητες. 
Για παράδειγμα η λεβάντα έχει αντιφλεγμονώδεις, αντισηπτικές, αγχολυτικές και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες.

Τα αιθέρια έλαια μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ως εξής:
– Ρίξτε 8-10 σταγόνες σε βραστό νερό και κάντε εισπνοές έχοντας προηγουμένως τοποθετήσει μία πετσέτα πάνω στο κεφάλι σας για να συγκρατεί τους υδρατμούς.

– Κάντε μασάζ στην επιδερμίδα. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ τα αιθέρια έλαια αδιάλυτα, καθώς μπορεί να προκληθούν δυσάρεστες αντιδράσεις, π.χ. κάψιμο με την έκθεση στον ήλιο. 
Τα αιθέρια έλαια πρέπει να αραιώνονται με κάποιο ουδέτερο έλαιο, όπως είναι το ελαιόλαδο ή το λάδι καρύδας.
Δείτε παρακάτω τα έλαια που μπορούν να ανακουφίσουν από τον βήχα και τα άλλα συμπτώματα του κρυολογήματος.
Έλαιο τεϊόδεντρου: 
Μελέτη έχει δείξει ότι έχει αντιιικές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση των ιών που προκαλούν λοιμώξεις του ρινικού βλεννογόνου και αναπνευστικά προβλήματα. Έχει βρεθεί επίσης ότι έχει αντιμικροβιακές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες.
Έλαιο ευκαλύπτου: 
Έχει αντιιικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες, μειώνει τη φλεγμονή και καταστέλλει τον βήχα, ρίχνει τον πυρετό και καταπραΰνει τη θωρακική συμφόρηση.
Έλαιο μέντας: 
Λόγω της μενθόλης που περιέχει, αποτελεί φυσικό αποσυμφορητικό και αντιπυρετικό. Μελέτη του 2013 διαπίστωσε ότι βοηθά τους βρόγχους και διευκολύνει την αναπνοή.
Έλαιο χαμομηλιού: 
Μελέτη του 2010 διαπίστωσε ότι οι εισπνοές με αιθέριο έλαιο χαμομηλιού μπορούν να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα του κρυολογήματος.
Έλαιο δενδρολίβανου: 
Έχει βρεθεί ότι βοηθά στην αραίωση της βλέννας και τη μείωση της φλεγμονής.
Έλαιο λιβανιού: 
Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν στην αντιμετώπιση του βήχα και της βρογχίτιδας.
Έλαιο ρίγανης: 
Περιέχει ενώσεις που καταπολεμούν τα μικρόβια.
Έλαιο θυμαριού: 
Έχει δράση ανάλογη με αυτή του ελαίου ρίγανης και προστατεύει από τους ιούς και τα βακτήρια.
Έλαιο κανέλας: 
Μελέτη του 2017 έδειξε ότι καταπολεμά τα μικρόβια που προκαλούν προβλήματα του αναπνευστικού.
Έλαιο λεβάντας: 
Έχει μελετηθεί περισσότερο από όλα τα αιθέρια έλαια. Βοηθά στον ύπνο και στη μείωση της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Είναι χρήσιμο για τη βελτίωση της διάθεσης και κατά την περίοδο του κρυολογήματος.
Έλαιο περγαμόντου: 
Μελέτη έδειξε ότι οι εισπνοές αρώματος περγαμόντου επί 15 λεπτά μείωσαν τα επίπεδα κορτιζόλης.
Έλαιο φασκόμηλου: 
Μειώνει το άγχος και σας βοηθά να κοιμηθείτε.
Έλαιο σανταλόξυλου: 
Μελέτη έδειξε ότι έχει ηρεμιστική δράση και βοηθά στην επιμήκυνση του σταδίου REM του ύπνου.

Onmed
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki