Friday 16 February 2007

Παιδεραστία και Chat Rooms


Τα δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας, γνωστά ως ‘Chat Rooms’ είναι ιδιαίτερα αγαπητά σε παιδιά, αλλά και σε μεγάλους γιατί δίνουν τη δυνατότητα σύγχρονης επικοινωνίας σε πραγματικό χρόνο. Είναι ηλεκτρονικοί τόποι, όπου τα παιδιά μπορούν να κάνουν νέες φιλίες, καθώς επιτρέπουν την επικοινωνία απευθείας με ανθρώπους που μπορεί να βρίσκονται στην άλλη πλευρά της γης. Είναι όμως γεγονός ότι οι παιδεραστές χρησιμοποιούν τις δυνατότητες των chat rooms και των προγραμμάτων άμεσης επικοινωνίας μέσω μηνυμάτων (Instant Messenger) για να πλησιάσουν τα παιδιά και τους νέους επιδιώκοντας να τα παρενοχλήσουν ή ακόμη και να παρασύρουν για να τα κακοποιήσουν σε μια προσωπική συνάντηση. Τα κορίτσια μεταξύ 13 και 17 χρόνων διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο από τέτοιους ανθρώπους.

Τις περισσότερες φορές οι παιδεραστές χρησιμοποιούν ψεύτικα στοιχεία για να προσεγγίσουν τα υποψήφια θύματά τους (όνομα, ηλικία, ενδιαφέροντα) και με πονηρές μεθόδους ξεγελάνε τα παιδιά και τα πείθουν να τους δώσουν τη διεύθυνση του σπιτιού τους, το όνομα του σχολείου τους, και το τηλέφωνό τους.

Τα chat rooms φιλοξενούνται στο Διαδίκτυο, παρέχοντας πρόσβαση από οπουδήποτε στον κόσμο. Τα παιδιά τείνουν να πιστεύουν ότι τα chat rooms είναι ασφαλή, καθώς είναι δημόσιοι χώροι επικοινωνίας και επιτρέπουν την ανωνυμία. Οι παιδεραστές αρχίζουν να συνομιλούν με τα υποψήφια θύματα για να δημιουργήσουν ένα προφίλ τους και να συλλέξουν όσο περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την διεύθυνσή τους, τα ενδιαφέροντά τους, και τις σεξουαλικές τους εμπειρίες. Στη συνέχεια η συζήτηση κατευθύνεται σε θέματα σεξουαλικού περιεχόμενου, και πολλές φορές ο παιδεραστής στέλνει φωτογραφίες παιδικής πορνογραφίας για να δημιουργήσει στο παιδί την αίσθηση ότι δεν είναι κάτι κακό, αλλά και να το φέρει σε δύσκολη θέση, έτσι ώστε να μην το αναφέρει στους γονείς του. Τέτοιες ενέργειες αποσκοπούν στο να αποδυναμώσουν τα παιδιά και να τα πείσουν να συμμετάσχουν αργότερα σε σεξουαλικές πράξεις.

Εκτός από τους δημόσιους χώρους επικοινωνίας, τα λεγόμενα Internet Relay Chat (IRC) επιτρέπουν και την διαπροσωπική επικοινωνία, μέσω ιδιωτικών χώρων συνομιλίας. Επίσης, τώρα τελευταία αρχίζει να γίνεται ιδιαίτερα αγαπητό το λεγόμενο ICQ, από τον αγγλικό όρο “I Seek You” (σε ελεύθερη μετάφραση «Σε ψάχνω»), όπου μέσα από μια λίστα διευθύνσεων κάποιος μπορεί να επιλέξει να συνομιλήσει με κάποιο πρόσωπο ορισμένης ηλικίας, και με συγκεκριμένα ενδιαφέροντα, σε ιδιωτικό δωμάτιο συνομιλίας. Τέτοια δωμάτια είναι ιδιαίτερα αγαπητά στους παιδεραστές, γιατί δεν αφήνουν ηλεκτρονικά αποτυπώματα, οπότε είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν.

«Μη με λησμόνει» ... Μη με ξεχνάς

Τα λουλούδια «μη με λησμόνει»,
σύμβολο των εξαφανισμένων παιδιών

Η κακοποίηση ανηλίκων

Η κακοποίηση ανηλίκων από τους γονείς ή στενούς συγγενείς απασχολεί την κοινωνία μας θεσμικά από την αρχαιότητα. Τα ελληνικά δικαστήρια κατά καιρούς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Το παιδί που έχει υποστεί κακοποίηση εάν δεν αποκτήσει κουλτούρα και υγιή ψυχισμό γίνεται βίαιος χαρακτήρας με αναπτυγμένες σαδιστικές τάσεις προς τους άλλους ανθρώπους. Το κακοποιημένο άτομο για να ξεφύγει από τον σοβαρό τραυματισμό και τα βιώματα της κακοποίησής του, πρέπει να δεχθεί βομβαρδισμό παιδείας, πνευματικής ανάπτυξης, ψυχικής ισορροπίας και κοινωνικής θαλπωρής.
Διαφορετικά θα έχουμε άγρια εγκλήματα που θα καταλήγουν στα δικαστήρια και θα αναπαράγονται με διαφορετικές όμως εξωτερικεύσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε δίκη νεαρών βιαστών που είχα στη Λιβαδειά το έτος 1994 εις βάρος μίας κοπέλας 17 ετών εξακριβώθηκε από έρευνα ότι και οι τρεις δράστες είχαν τεράστια ψυχοπαθολογικά προβλήματα από άγρια κακοποίηση που είχαν υποστεί σε ηλικία 10 ετών. Το φοβερό είναι ότι οι δράστες στο πρόσωπο του θύματος έπαιρναν εκδίκηση για τη σωματική και ψυχολογική καταπίεσή τους που ήταν η μητέρα τους.
Ατυχώς ελάχιστες κακοποιήσεις ανηλίκων φθάνουν στη Δικαιοσύνη, διότι οι συγγενείς συγκαλύπτουν τα αδικήματα, λόγω της κοινωνικής κατακραυγής και έτσι βοηθούν τη διαιώνιση της ασθένειας.

Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο νεαρός δράστης της διπλής δολοφονίας συζύγου και πεθεράς που υπερασπίστηκα πρόσφατα στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών είχε βαθύτατα διαταραγμένη ψυχολογία από την άγρια κακοποίηση που δέχθηκε στα 12 του χρόνια από τη μητέρα του και τον χωρισμένο πατέρα του. Αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι ο δράστης οδηγήθηκε στο έγκλημα από κακοποίηση που δημιούργησε αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητάς του.
Κλασικό παράδειγμα κακοποιημένου από τη γέννησή του που από έλλειψη κοινωνικής μέριμνας οδηγήθηκε στην αναπαραγωγή της βίας που γαλουχήθηκε.
Οι κακοποιημένοι νιώθουν εχθρότητα για τους ανθρώπους με έντονα ψυχωσικά συμπτώματα, με απρόβλεπτες εκρήξεις. Η μακροχρόνια δικαστική εμπειρία μας πείθει ότι πολλές φορές, εκτός από τον δράστη, κύρια είναι ένοχοι εκείνοι που κρύβονται πίσω του και που συντέλεσαν να γίνει εγκληματίας.

Η βία αναπαράγει βία.
Η μόνη θεραπευτική αγωγή για όλα αυτά τα φαινόμενα δεν είναι η καταστολή, αλλά η κοινωνική μέριμνα και η πρόληψη.
 
Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2007
 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki