Ας δώσουμε ένα χέρι βοηθείας!!!!!

ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ... ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ

 

Ο μικρός Στέλιος 3 ετών ( οικογένεια Κοτανίδη ) που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας (στο κεφάλι), θα χρειαστεί τις επόμενες ημέρες να μεταβεί στο Λονδίνο για άμεση λεπτή επέμβαση. Ο μικρός Στέλιος έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι μέλος ασπρόμαυρης οικογένειας και όσοι μπορούμε πρέπει να βοηθήσουμε αυτό το παιδί.

 

Η ανάγκη του για χρήματα στην οικογένεια είναι τεράστια . 

Σαν μια μικρή προσπάθεια βοήθειας και από την πλευρά μας εκτός από ποσό που θα καταθέσει ο σύνδεσμος αλλά και η εκπομπή PAOK SUPPORTERS γιατί πάνω από όλα πρέπει σε τέτοιες στιγμές να είμαστε ευαίσθητοι , καλούμε όσους μπορούν να βοηθήσουν την οικογένεια για να μεταβεί ο Στέλιος στο Λονδίνο.
 

Μπορείτε να καταθέσετε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό στον παρακάτω λογαριασμό:
Εθνική Τράπεζα: 235/495655-98 Koτανίδης Δημήτριος
 

Σημασία δεν έχει τι ποσό θα καταθέσει ο καθένας , αλλά η ανθρώπινη κίνηση και η ευαισθητοποίηση του καθενός μας !!! 

Μέσω της εκπομπής PAOK SUPPORTERS θα δοθούν και περισσότερες πληροφορίες στον κόσμο αλλά και από την οικογένεια του παιδιού !!!

ευχαριστούμε

FCPAOK.GR

Μειώθηκαν σε 15 από 150 τα δελφίνια σε μόλις 10 χρόνια

Γρι-γρι, μηχανότρατες και βιντζότρατες 

προκαλούν τη μεγαλύτερη καταστροφή 

Το Ιόνιο χάνει τα δελφίνια του... Μία από τις τελευταίες περιοχές της κεντρικής Μεσογείου, όπου συναντώνται κοινά δελφίνια, η θάλασσα του Ιονίου, βρίσκεται αντιμέτωπη με τον άμεσο κίνδυνο του αφανισμού των σπάνιων δελφινιών από τα νερά της.

.

.

Σύμφωνα με εντατική επιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή, ο αριθμός των κοινών δελφινιών έχει μειωθεί από τα 150 στα 15 τα τελευταία δέκα χρόνια.

Η αρνητική τάση δεν θεωρείται συνέπεια μετανάστευσης ή μετακινήσεων ευρείας κλίμακας, αλλά αποδίδεται στην έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης. Τη μεγαλύτερη καταστροφή φαίνεται πως προκαλούν τα γρι γρι, οι μηχανότρατες και οι βιντζότρατες. Στο πλαίσιο αυτό, 10 διεθνείς και 3 ελληνικές ερευνητικές και περιβαλλοντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις απευθύνουν έκκληση ζητώντας την άμεση λήψη διαχειριστικών μέτρων της αλιείας προκειμένου να προστατευτεί ο σπάνιος οικισμός δελφινιών.

Συγκεκριμένα, ζητούν την αυστηρή εφαρμογή της νομοθεσίας και του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την πάταξη της παράνομης αλιείας, την επιβολή χρονικών περιορισμών στην αλιεία με γρι γρι και μηχανότρατα, την πλήρη απαγόρευση της βιντζότρατας και την υιοθέτηση πιο επιλεκτικών στατικών διχτυών από όλα τα σκάφη παράκτιας αλιείας.

.

Το βραχύρυγχο κοινό δελφίνι είναι ένα από τα τέσσερα είδη δελφινιών που ζουν στη χώρα μας και αποτελούσε κάποτε το πιο κοινό είδος κήτους της Μεσογείου. Παρ όλα αυτά, τα τελευταία 10 χρόνια έχει επισημανθεί η δραματική μείωση του πληθυσμού του.

Η θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Λευκάδας και πέριξ του νησιού Κάλαμος ήταν ένας από τους τελευταίους θυλάκους πυκνής παρουσίας στη δυτική και ανατολική Μεσόγειο.

Τα κοινά δελφίνια είναι σπάνια ή απόντα από την κεντρική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής τάφρου, της Αδριατικής, άλλων τμημάτων του Ιόνιου, ενώ λίγα ακόμη δελφίνια εντοπίζονται στον Κορινθιακό κόλπο.

Η συγκεκριμένη περιοχή του Ιονίου φιλοξενεί επίσης την απειλούμενη μεσογειακή φώκια και τη θαλάσσια χελώνα Καρέτα Καρέτα, ενώ αποτελεί περιοχή συγκέντρωσης γόνου μπακαλιάρου. Ως εκ τούτου έχει χαρακτηριστεί Τόπος Κοινοτικής Σημασίας NATURA 2000.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
Αναρτήθηκε από hamomilaki ♀ στις 2:42 μμ

Δέσποινα Αχλαδιώτη, η κυρά της Ρω — Η τελευταία ηρωίδα της μοναξιάς μεσοπέλαγα

Το 1982... πεθαίνει σε ηλικία 92 ετών η Κυρά της Ρω, η γενναία γερόντισσα Δέσποινα Αχλαδιώτη, που για 40 χρόνια ύψωνε την κυανόλευκη στην ακριτική νησίδα της Ρω, όπου είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της από το 1924.

Η κυρά της Ρω

Σ΄ ένα μικρό σύμπλεγμα νησιών από τα οποία το μεγαλύτερο είναι η Μεγίστη-Καστελόριζο, ανήκει κι ένα μικρό νησάκι. Η Ρω βρίσκεται τρία μίλια  βόρεια της Μεγίστης και δύο μίλια περίπου δυτικά της Μικράς Ασίας.

Άγονο έδαφος, χωρίς πλαγίες με κυπαρίσσια, κουκουναριές, μυγδαλιές ή αχλαδιές, δίχως αηδόνια να κελαηδούν περιορίζεται σε λίγο χορτάρι. Επί 34 χρόνια -από το 1927-1961- σ΄ αυτό το ξερονήσι έζησε μια Ελληνίδα νησιώτισσα. Η Δέσποινα Αχλαδιώτου. Συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής από τον οποίο τα 34 χρόνια της τα αφιέρωσε για ένα σκοπό ιερό. Να υψώνει την γαλανόλευκη στο μικρό νησί. Να δηλώνει έτσι την παρουσία της. Πως είναι τόπος κατοικήσιμος, τόπος ελληνικός. Για να μην πατήσουν οι Τούρκοι γείτονες (όπως έγινε το 1929). Μα πάντα κάτι έρχεται να λερώσει με αίμα τις σελίδες της ιστορίας. 

Έτσι λοιπόν κι ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος ήρθε να χαράξει τα ερυθρά γράμματα του στους τόμους της Ιστορίας του Ελληνικού έθνους. Κάτι υπάρχει πάντα ν΄ απαλύνει τον πόνο. Τότε λοιπόν η κυρά Δέσποινα αποτραβήχτηκε για λίγο στο Καστελόριζο. Εκεί έκρυβε στοργικά τους Έλληνες και συμμάχους αξιωματικούς για να τους φυγαδεύσει αργότερα στη Μέση Ανατολή μηνώντας έτσι πως δεν θ΄ αργήσει έτσι η ώρα της λευτεριά. 

Μετά τον πόλεμο η ζωή της κυρά-Δέσποινας βρήκε τον κανονικό της ρυθμό. Μια μέρα όμως από την φυσική ομορφιά του νησιού της βρέθηκε στο άστυ. Από τον άγριο αγέρα και τα λυσσασμένα κύματα βρέθηκε ν’ ακούει τους θορύβους των μηχανών. 

Στην Αθήνα λοιπόν πήγε για να τιμηθεί και να παρασημοφορηθεί μεταξύ άλλων κι από την Ακαδημία Αθηνών. Για το πώς ένιωσε είπε λίγα λόγια. Λιτά, καθαρά, γνήσια, ελληνικά όπως η ψυχή της. 

Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τα αγαπώ … έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα μου, όταν έφυγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο.

Με την ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες(…). Βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χιλιάδες εκατοντάδες μέτρα από τις τούρκικες ακτές (…). Την ελληνική σημαία θέλω να μου την βάλουν μαζί στον τάφο! 

Ο Ν. Π. Βασιλειάδης στο βιβλίο «Για την ελευθερία», κάνοντας  ένα σχόλιο για την κυρά της Ρω: 

«Στις πιο δύσκολες τούτες μέρες που όλα όσα γλυκαίνουν και ομορφαίνουν  τη ζωή μας κρίνονται και κατακρίνονται ανελέητα από τους ρηχούς και κομπλεξικούς θολοκουλτουριάρηδες, η Δέσποινα Αχλαδιώτου, η κυρά της Ρω, δεν είναι παράδειγμα μόνο φιλοπατρίας για κάθε Έλληνα. Δεν είναι μονάχα η φωνή της Ελλάδας. Είναι κάτι αφάνταστα μεγάλο! Είναι ένα σύμβολο, μια ιδέα, μια πίστη.»

Η Δέσποινα Αχλαδιώτου πέταξε στην αθανασία το Μάιο του 1982 και κηδεύτηκε με τιμές εθνικής ηρωίδας.

Λία Ρακοβόλιου