«Ἄρτον καὶ θεάματα»: Μια τακτική που κρατάει σχεδόν 2.000 χρόνια

Χρησιμοποιούμε πολλές φορές την φράση «Άρτον και θεάματα», κυρίως κοροϊδευτικά. Η προέλευση της κρατάει σχεδόν 2.000 χρόνια και πάντα είχε την ίδια σημασία: τα τεχνάσματα των κυβερνώντων, ώστε να παραπλανούν τον λαό με εφήμερες απολαύσεις, αποσπώντας τον από τα πραγματικά του προβλήματα.

Στην ρωμαϊκή περίοδο, οι αυτοκράτορες μάζευαν τον λαό στις αρένες προσφέροντάς τους θέαμα, είτε με μονομαχίες είτε με λιοντάρια, ενώ κάποιες φορές από αυτές μοίραζαν σιτάρι ή ψωμί. Στα λατινικά η έκφραση ήταν «panem et circenses» και κατά τον διάσημο Ρωμαίο σατυρικό ποιητή Γιουβενάλη, ο λαός έστω και προσωρινά ξεχνούσε τα καθημερινά του προβλήματα, με αντάλλαγμα λίγο ψωμί ή διάφορες θεαματικές «παραστάσεις».

Η φράση ταξίδεψε στους αιώνες και έφτασε στο σήμερα. Και έφτασε στο σήμερα, κυρίως γιατί οι συγκεκριμένες τακτικές εφαρμόστηκαν από τους κυβερνώντες ανεξαρτήτως πολιτεύματος. Οι πολιτικοί συνεχίζουν να προσφέρουν εφήμερες απολαύσεις με σκοπό να αποσπάσουν την προσοχή από φλέγοντα ζητήματα και να την μεταφέρουν αλλού. Προσφέρουν δηλαδή «Άρτον και θεάματα», στιγμιαία πλην εντυπωσιακά τεχνάσματα, για να συνεχίσουν να κάνουν την δουλειά τους. Ή σε κάποιες περιπτώσεις να ζουν εις βάρος του λαού.

Ιδιαίτερα δημοσιογραφικά, η φράση χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλον τον κόσμο. Το θέαμα στην αρένα ή το ψωμί, έχει αντικατασταθεί με το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ και έκτακτα επιδόματα. 

Και αυτό συμβαίνει σε όλον τον κόσμο. Όχι μόνο στην χώρα μας...

πηγήπηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τα τρόφιμα που προορίζονται για τα παιδιά συχνά δεν είναι αυτό που φαίνονται...

Δημητριακά με μέλι για πρωινό που έχουν περισσότερες θερμίδες και αλάτι από τα σοκολατένια. 
Γιαούρτια με γεύσεις φρούτων που... περιέχουν λιγότερα λίπη από τα απλά, αλλά περισσότερες θερμίδες. 
Πατατάκια με ηλιέλαιο που έχουν σχεδόν τις μισές θερμίδες από αυτά με ελαιόλαδο. Τα τρόφιμα που προορίζονται για τα παιδιά συχνά δεν είναι αυτό που φαίνονται...

.

.«Θρεπτική αξία ανά 100 γραμμάρια: 392 θερμίδες, 0,7 γραμμάρια αλάτι» γράφει η συσκευασία μιας μάρκας δημητριακών με μέλι.  
«Ανά 100 γραμμάρια, 386 θερμίδες, 0,2 γραμμάρια αλάτι» αναγράφεται στα σοκολατένια δημητριακά της ίδιας εταιρείας. «383 θερμίδες και 1,15 γραμμάρια αλάτι» γράφουν τα σοκολατένια δημητριακά μιας άλλης εταιρείας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι τιμές αυτές είναι πάρα πολύ υψηλές, δεδομένου ότι ένα παιδί σχολικής ηλικίας χρειάζεται την ημέρα 1.300 έως 1.500 θερμίδες (ανάλογα με το πόσο δραστήριο είναι) και 3 έως 5 γραμμάρια αλάτι. 

H σύγκριση, ωστόσο, των προϊόντων αυτών δημιουργεί την εύλογη απορία πώς είναι δυνατόν ένα τρόφιμο που περιέχει μέλι να είναι πιο παχυντικό και αλμυρό από ένα άλλο με σοκολάτα - και πώς μπορεί δύο παρόμοια προϊόντα να έχουν τόση διαφορά στο αλάτι που περιέχουν.
«Είναι γεγονός ότι αν διαβάσει κανείς πολύ προσεκτικά τις ετικέτες παρόμοιων προϊόντων για παιδιά, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές στη σύνθεση και τη διατροφική αξία τους» απαντά ο κ. Αντώνης Καφάτος, καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. «Αυτό οφείλεται στο ότι για να είναι νόστιμο και ελκυστικό για το παιδί ένα τρόφιμο, πρέπει να περιέχει λίπος, ζάχαρη και αλάτι. Αν αφαιρέσεις αυτά τα συστατικά, απλούστατα δεν θα το θέλει, διότι από μικρό μαθαίνει σε αυτές τις γεύσεις και μετά δεν μπορεί να φάει κάτι απλό και υγιεινό όπως το παραδοσιακό, λίγο ξινό, λευκό γιαούρτι με φρεσκοκομμένα φρούτα».

 
«Δεν τα πιάνει το μάτι σου»
Μοιραία λοιπόν βρίσκει κανείς άφθονα λίπη, αλάτι και ζάχαρη, σε διάφορες αναλογίες, σε τρόφιμα που «δεν τα πιάνει το μάτι του». Παραδείγματος χάρη, το λευκό γιαούρτι για παιδιά μιας εταιρείας περιέχει 83 θερμίδες και 3,3 γραμμάρια λίπος, αλλά το αντίστοιχο μίας άλλης 108 θερμίδες και 4,6 γραμμάρια λίπος και μιας τρίτης 97 θερμίδες και 4,6 γραμμάρια λίπος. 

Αντίστοιχα, τα παιδικά γιαούρτια με γεύσεις φρούτων έχουν κατά μέσον όρο δέκα θερμίδες παραπάνω, αλλά λιγότερα λίπη (3 έως 4 γραμμάρια στις περισσότερες μάρκες) - ίσως διότι δεν τα έχουν και τόσο πολλή ανάγκη, αφού το φρούτο προσδίδει γεύση από μόνο του. Στα γιαούρτια αναγράφεται και ζάχαρη στα συστατικά τους - το ίδιο και σε προϊόντα όπως πολλές σάλτσες κέτσαπ, τροφές για μωρά και φρουτοχυμοί, για να είναι ελκυστικά στους λιλιπούτιους καταναλωτές τους. 

Εκεί, όμως, που γίνεται αληθινή «σφαγή», είναι στα σνακ όπως τα πατατάκια και τα γαριδάκια. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, με επικεφαλής τον κ. Καφάτο, ολοκλήρωσαν προσφάτως τη χημική ανάλυση σε 14 από αυτά, τα οποία προμηθεύθηκαν από σούπερ μάρκετ του Ηρακλείου, διαπιστώνοντας ότι πατατάκια και γαριδάκια παρουσιάζουν τεράστιες διακυμάνσεις στην περιεκτικότητά τους σε λίπη, αλάτι και θερμίδες. Στην πραγματικότητα, το αλάτι κυμαίνεται από 0,80 έως 3,86 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια τροφίμου, τα λίπη από 9 έως 42 γραμμάρια και οι θερμίδες από 82 έως 380!
Αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας
«Αυτού του είδους τα σνακ περιέχουν μεγάλη ποσότητα λίπους και πολύ αλάτι, και μόνο υγιεινά και κατάλληλα για τα παιδιά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, όπως δυστυχώς ισχύει και για πολλά άλλα τρόφιμα που διατίθενται ως παιδικά στο εμπόριο» τονίζει ο κ. Καφάτος. «Και δεν είναι μόνο ότι παχαίνουν, αλλά συνήθως περιέχουν κακής ποιότητας λίπη, που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας και άλλων δεινών». 

Σε ανάλογο συμπέρασμα κατέληξε προ μηνός αντίστοιχη μελέτη που διεξήχθη στη Βρετανία από το Ίδρυμα Προδιαγραφών Εμπορίου (TSI) της χώρας. Σε αυτή τη μελέτη αναλύθηκαν 279 είδη παιδικών τροφίμων και το συμπέρασμα ήταν ότι τα λίπη και το αλάτι που αυτά περιέχουν «τροφοδοτούν την ωρολογιακή βόμβα της παχυσαρκίας».
Οι υπεύθυνοι αυτής της έρευνας ανακοίνωσαν ότι εάν ένα παιδί τρώει τα προϊόντα με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε λίπη, είναι δυνατόν να καταναλώνει 130 γραμμάρια λίπους την ημέρα (!), όταν θα έπρεπε να καταναλώνεται περίπου η μισή ποσότητα. Αντίστοιχα, αν το παιδί τρώει τα τρόφιμα με το περισσότερο αλάτι, θα φτάσει να καταναλώνει 13,5 γραμμάρια αλάτι την ημέρα - ποσότητα σχεδόν τριπλάσια από τη συνιστώμενη.

Το διαβάσαμε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

εμείς το βρήκαμε εδώ: ksipnistere

Πότε είναι όλα «μέλι-γάλα»;

Πολλές φορές το πρόβλημα, είναι ότι οι άνθρωποι δε σε δέχονται όπως είσαι.
Όταν πας με τα νερά τους, με τα θέλω τους, όταν ευθυγραμμίζεσαι στην κοσμοθεωρία τους, όλα είναι καλά. 

Όλα «μέλι-γάλα».

Όταν όμως τολμήσεις να έχεις μια άποψη διαφορετική, όταν δεν συμμορφωθείς με αυτό που έχουν στο μυαλό τους, εκεί είναι που χαλάει η δουλειά. 

Εκεί είναι που τα σπάτε…
Και δώστου τα μούτρα, δώστου οι ενοχές, δώστου τα παράπονα και οι παρατηρήσεις.

Αυτό είναι πολλές φορές το πρόβλημα…
Οι ατελείωτες προσδοκίες που έχουν οι άλλοι από σένα.

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι