Η έλλειψη νερού σκοτώνει...

Η Αφρική υποφέρει ιδιαίτερα από την έλλειψη πόσιμου νερού

Η έλλειψη νερού σε πάρα πολλές περιοχές της υδρογείου σκοτώνει... Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα περίπου 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις βασικής υγιεινής και 1,4 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν ετησίως από ιάσιμες ασθένειες. Επίσης 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα βρεθούν αντιμέτωποι με το πρόβλημα της λειψυδρίας.
Σημειώνεται ότι την Κυριακή άρχισε στη Στοκχόλμη η παγκόσμια εβδομάδα νερού με τη συμμετοχή 2500 ειδικών από 140 χώρες. Στο τέλος της Συνόδου θα πραγματοποιηθούν νέες δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις που σχετίζονται με τη μείωση των αποθεμάτων του πόσιμου νερού, τη μόλυνση των υδάτων και τις συνέπειες των κλιματικών αλλαγών.
Στην Ελλάδα η συνολική ετήσια κατανάλωση ανέρχεται σε 8 δισ. κυβικά μέτρα και μέχρι το 2020 αναμένεται να αγγίξει τα 9 δισ.
 
18/08/2008  
πηγή: http://www.skai.gr

Μαμά.. τι το θες το μωρό; Έχεις εμένα!

Όταν για τους γονείς έρχεται η εξαιρετικά ευχάριστη στιγμή να αποκτήσουν και δεύτερο παιδί, για το πρωτότοκο αρχίζει μια δύσκολη περίοδος. Ενώ είχε συνηθίσει να απολαμβάνει όλη την αγάπη και την προσοχή των γονιών του, τώρα πρέπει να κάνει παραχωρήσεις στο μικρό «εισβολέα». Μια κατάσταση, που δεν του είναι καθόλου ευχάριστη, γι' αυτό και διεκδικεί δυναμικά την αγάπη των γονιών του, που νομίζει ότι έχασε. Τα μεγαλύτερα προβλήματα ζήλιας θα τα αντιμετωπίσετε αν το πρώτο παιδί είναι δύο με τριών ετών, χωρίς να σημαίνει ότι αν είναι μεγαλύτερο δε θα ζηλεύει.

Προετοιμάστε το παιδί για την άφιξη του μωρού

Για να μειώσετε κάπως τον αντίκτυπο του νέου μωρού, καλό είναι να μιλήσετε στο μεγαλύτερο παιδί από την αρχή της εγκυμοσύνης. Αν είναι μικρότερο από τεσσάρων ετών, μη δώσετε ιδιαίτερη έμφαση, γιατί τα πολύ μικρά παιδιά δεν ενδιαφέρονται για γεγονότα που αργούν να συμβούν. Εξηγήστε, πάντως, στο παιδί σας με σαφήνεια ότι όταν γεννηθεί το μωρό, εσείς θα τα αγαπάτε και τα δύο εξίσου. Δώστε του να καταλάβει ότι δεν έχει λόγο να ανησυχεί για το νέο μωρό, γιατί και εσείς και ο μπαμπάς του, θα συνεχίσετε να το αγαπάτε όπως και πριν. Καλό είναι, μάλιστα, να του μιλήσετε για το πως γίνεται η σύλληψη των παιδιών και πόσο στενή είναι η σχέση του με το μωρό. Φροντίστε, επίσης, να συμπεριλάβετε το παιδί σας στις ετοιμασίες και τις αγορές για το νέο μωρό.

Αν το παιδί είναι προσχολικής ηλικίας

Το παιδί στην ηλικία μεταξύ δύο και τριών ετών, βρίσκεται ακόμη στη φάση που είναι πολύ συνδεδεμένο με τη μητέρα του. Η είδηση, επομένως, για τον ερχομό ενός νέου παιδιού είναι πολύ φυσικό να του δημιουργήσει αναστάτωση. Παράλληλα, σε αυτή την ηλικία το νήπιο δεν έχει μάθει ακόμη να μοιράζεται, είτε πρόκειται για τα παιχνίδια του, είτε για την αγάπη των γονιών του. Πριν τον ερχομό του μωρού, καλό είναι το παιδί της προσχολικής ηλικίας να έχει κάνει όλες τις σημαντικές αλλαγές στην καθημερινότητά του. Λέγοντας αλλαγές, εννοούμε, να έχει μάθει να χρησιμοποιεί την τουαλέτα, να έχει αλλάξει δωμάτιο και να έχει συνηθίσει το κανονικό κρεβάτι. Διότι, με τη γέννηση του μωρού θα είναι πολύ πιεσμένο, με τη γενικότερη αναστάτωση, για να μπει στη διαδικασία και άλλων αλλαγών, οπότε αν δεν τα έχει μάθει ως τότε καλύτερα να τα αναβάλλεται για μετά τον ερχομό του μωρού.

Η πρώτη γνωριμία με το μωρό

Όταν το παιδί δει το αδερφάκι του θα πρέπει να του εξηγήσετε ότι είναι πολύ μικρό και ευάλωτο και χρειάζεται αγάπη και φροντίδα από όλους. Μπορείτε να του δείξετε πώς να το χαϊδεύει και να το φιλάει αλλά να του πείτε ότι μπορεί να το βλέπει μόνο όταν κάποιος μεγάλος είναι μπροστά. Δεν πρέπει ποτέ να αφήνετε το μεγαλύτερο παιδί σας μαζί με το βρέφος, γιατί υπάρχει κίνδυνος να το πονέσει ή να το τραυματίσει άθελά του. Πείτε του επίσης, ότι τώρα θα έχει τη δική σας αγάπη αλλά και την αγάπη του μωρού, έτσι ώστε το παιδί σας να νιώσει σημαντικό και να δει θετικά το νέο μωρό.

Οι παλιμπαιδισμοί και οι πρώτες γκρίνιες

Είναι πολύ πιθανό, όταν το μεγαλύτερο παιδί σας, δει τις περιποιήσεις που θα κάνετε στο νεογέννητο να αρχίσει να κάνει σα μωρό. Θα σας ζητήσει να το θηλάσετε, να του βάλετε πάνα, να του βρείτε παλιά του παιχνίδια και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Το καλύτερο είναι να μην το αποπάρετε και γιατί όχι να ενδώσετε για μια - δυο φορές, μην αφήσετε όμως να συνεχιστεί για πολύ αυτή η κατάσταση. Αν και το πιθανότερο είναι ότι μετά από λίγο θα το εγκαταλείψει από μόνο του. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι θα σταματήσει να διεκδικεί της προσοχής σας. Μια πολύ συνηθισμένη αντίδραση είναι να σας ζητά κάτι με μεγάλη επιμονή τις στιγμές που θα θηλάζετε ή θα περιποιείστε το μωρό. Αντιμετωπίστε την κατάσταση με υπομονή και σκεφτείτε ότι όλα γίνονται για την αγάπη σας.

Βρείτε χρόνο για το μεγαλύτερο παιδί

Αν και μοιάζει δύσκολο, ειδικά αν έχετε επιστρέψει και στη δουλειά σας, θα πρέπει όμως να βρίσκετε χρόνο για το μεγαλύτερο παιδί. Θα του είναι ευκολότερο να δεχτεί την ύπαρξη του μωρού, όταν θα βλέπει ότι δεν το αγνοείτε και ότι συνεχίζετε να ασχολείστε μαζί του. Μπορείτε να ζητάτε από το παιδί σας να σας βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού ή να έρθει να παίξετε μαζί με το μωρό. Δώστε του σταδιακά και διακριτικά να καταλάβει ότι έχει μεγαλώσει και ότι θα πρέπει να έχει μια προστατευτική διάθεση απέναντι στο μωρό.

Καθώς το μωρό μεγαλώνει

Όταν το μωρό αρχίσει να μπουσουλάει και να περιφέρεται στο σπίτι, συχνά θα βρίσκει παιχνίδια που δεν του ανήκουν. Αν το μεγαλύτερο παιδί είναι στη δύσκολη περίοδο των δύο με τριών ετών, δε θα δέχεται να δώσει στο μωρό τα παιχνίδια του και θα αντιδρά έντονα. Αν το μεγαλύτερο είναι πάνω από έξι με εφτά, ενδέχεται να απολαμβάνει το παιχνίδι με το μωράκι. Βέβαια, όσο το μωρό θα μεγαλώνει τόσο οι εντάσεις θα αυξάνονται, γιατί θα αρχίσει να μπλέκεται όλο και πιο συχνά στα πόδια του μεγαλύτερου. Καλό είναι να υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος για το μεγαλύτερο, στον οποίο να μην μπορεί το μωρό να πηγαίνει, για να αποφεύγονται οι συχνές συναντήσεις.

Όταν τα πράγματα αγριέψουν

Το μωρό, βέβαια, κάποια στιγμή θα μεγαλώσει αρκετά και τότε οι μικρές γκρίνιες θα μετατραπούν σε πολύ δυναμικούς και θορυβώδεις καβγάδες. Είναι κάτι που δε γίνεται να το αποφύγετε, γι' αυτό πρέπει να είστε προετοιμασμένοι και οι δύο γονείς για το πώς θα αντιδράσετε. Το σημαντικότερο όλων είναι να μη φανεί ποτέ και για κανένα λόγο ότι είστε με το μέρος του ενός ή του άλλου παιδιού. Ακόμη και όταν επεμβαίνετε για να σταματήσετε έναν έντονο τσακωμό, δε θα πρέπει να ρίξετε ευθύνες στο ένα παιδί. Θα πρέπει να τους ζητήσετε να σταματήσουν και εάν τα παιδιά σας θέσουν ως κριτή για το ποιος έχει δίκιο, να αποφύγετε να πάρετε θέση. Αν πάρετε το μέρος του ενός παιδιού, αμέσως δημιουργείτε στο άλλο το αίσθημα ότι το αδικείτε και ότι έχετε αδυναμία στο άλλο παιδί.

Το μεγάλο παιδί είναι «ήρωας» για το μικρό

Όταν το μικρότερο παιδί φτάσει γύρω στην ηλικία των δύο ετών θα αρχίσει να θεωρεί το μεγαλύτερο παιδί ως πρότυπο. Για το μικρότερο παιδί ο μεγαλύτερος αδερφός του ξέρει τα πάντα και ό,τι κάνει είναι τέλειο. Παράλληλα με αυτόν τον έντονο θαυμασμό, το μικρότερο παιδί θα αρχίσει να ακολουθεί το μεγαλύτερο παντού. Αν, μάλιστα, το μεγαλύτερο είναι πάνω από εφτά και έχει αρχίσει να κάνει παρέα με άλλα παιδάκια της γειτονιάς, θα θέλει και το μικρό να πηγαίνει μαζί του. Για εσάς η προσκόλληση αυτή θα είναι μια ευχάριστη αλλαγή, γιατί θα βρίσκετε λίγες στιγμές ησυχίας. Θα είναι καλύτερο όμως να μην επιτρέπετε στο μικρό αυτή τη συμπεριφορά για να μην καταπιέζεται το μεγαλύτερο παιδί. Με μόνη εξαίρεση, αν το μεγαλύτερο παιδί δεν ενοχλείται από τη συνεχή παρουσία του μικρού, οπότε μπορείτε να τα αφήνετε να παίζουν μαζί.

mynewbaby

Το ντόπινγκ και ο ποιητής...

Πεκίνο 2008

Σοκ για τον Ελληνικό αθλητισμό

16/08/2008

Ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα δέχεται ο ελληνικός αθλητισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
Η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια και χρυσή Ολυμπιονίκης της Αθήνας, Φανή Χαλκιά, βρέθηκε θετική στην απαγορευμένη ουσία Μ3 (μεθυλτριενολόνη).

skai.gr

Δεκαπέντε, ναι, δεκαπέντε οι ντοπαρισμένοι...
Συνειρμικά ήρθαν στο νου μου οι παρακάτω στίχοι

Οι Μοιραίοι (απόσπασμα)

«
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!

Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
»

Κ. Βάρναλη