Ο αγώνας των γονέων της Νίκαιας για την δημιουργία στην πόλη τους Ειδικού Σχολείου που θα μπορεί να ανταποκριθεί στις εκπαιδευτικές ανάγκες παιδιών με βαριές αναπηρίες, έχει ξεκινήσει εδώ και ενάμισι χρόνο.
Το κάτι παραπάνω από δίκαιο αίτημα τους, δυστυχώς, δεν έχει ακόμα ικανοποιηθεί. Δεν ζητούν παρά ένα σχολείο... Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, η ... λεπτομέρεια που έκανε τους γονείς της Νίκαιας να νιώσουν την ανάγκη να οργανωθούν και να πάρουν τις τύχες των παιδιών τους στα χέρια τους, ήταν ο τελευταίος περί ειδικής αγωγής ψηφισθείς νόμος 3699/08. “Όλοι οι γονείς που έχουμε παιδιά με αναπηρία τα οποία δεν έχουν ποτέ πάει σχολείο, διότι απλούστατα δεν υπάρχει σχολείο που μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους, νιώσαμε ότι μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα” μας μυεί στο τότε κλίμα ο Κώστας Παπαδόπουλος, πρόεδρος επί 8 χρόνια (2001- 2008) της ένωσης συλλόγων γονέων Νίκαιας. Σημειωτέον ότι στην περιοχή του δήμου Νίκαιας που είναι ο 8ος πληθυσμιακά μεγαλύτερος δήμος της χώρας,οι υπάρχουσες δομές ειδικής αγωγής εξαντλούνται σε κάποιες (μετρημένες) παράλληλες στηρίξεις, μόνο στα δημοτικά σχολεία και μόνο για απλές-εύκολες περιπτώσεις παιδιών (δυσλεξία, ελαφριά νοητική υστέρηση κ.ο.κ.) που μπορούν να ενταχθούν.
Με τις αρχές της περσινής χρονιάς, λοιπόν, οι πλέον απηυδισμένοι των γονέων προχώρησαν στη σύσταση επιτροπής, για την διεκδίκηση δημιουργίας ειδικού σχολείου στον δήμο Νίκαιας. Ξεκίνησαν να μαζεύουν υπογραφές και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι στην προσπάθειά τους δεν ήταν τόσο μόνοι και λίγοι όσο στην αρχή της πίστευαν. Το κείμενο διεκδίκησης υπεγράφη από 4000 και πλέον συμπολίτες τους. “Θα υπέγραφαν και άλλοι, θα υπέγραφαν σχεδόν όλοι αν δεν σταματάγαμε κάποια στιγμή την συλλογή των υπογραφών” αποτιμά ο Κ. Παπαδόπουλος εκ των πρωταγωνιστών της όλης διαδικασίας.
Μετά τις υπογραφές, ξεκίνησαν τα υπομνήματα.Παντού! Προς κάθε πιθανό (να ενεργοποιηθεί και να προχωρήσει την υπόθεση) αποδέκτη. Προς το υπουργείο παιδείας, τα κόμματα, τους βουλευτές της περιοχής, τον δήμαρχο της πόλης, τις δημοτικές παρατάξεις, το νομάρχη. Οι βουλευτές ανταποκρίθηκαν. Λιντζέρης, Διαμαντίδης, Λαφαζάνης, Νεράτζης, Αράπη, υπέβαλλαν επερωτήσεις στηρίζοντας το αίτημα και την αναγκαιότητα ικανοποίησής του. Μία πρώτη άτυπη συμμαχία για την δημιουργία του ειδικού σχολείου έμοιασε να γεννιέται, δημιουργώντας βάσιμη στους πρωτεργάτες γονείς αισιοδοξία, ότι τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους. Ότι αργά ή γρήγορα ο αγώνας τους θα δικαιωθεί ...
Δυστυχώς, στην αληθινή ζωή ποτέ δεν είναι απλά τα πράγματα, ενίοτε δε τα πλέον απρόβλεπτα – μη αναμενόμενα μπορεί να συμβούν, δημιουργώντας αδιέξοδα ή δυσκολίες. Η δημοτική αρχή Νίκαιας, λοιπόν, που βάσει της κοινής λογικής θα αναμένετο να σταθεί αλληλέγγυα στο αίτημα, ήταν αυτή που έπραξε το ακριβώς αντίθετο.
Καταρχάς, σύμφωνα με τα καταγγελόμενα απ’ την επιτροπή των αγωνιζομένων γονέων,δεν καταδέχτηκε καν να εντάξει το θέμα στα προς συζήτησιν του δημοτικού συμβουλίου.Κατόπιν, πιεζόμενοι οι της δημοτικής πλειοψηφίας από την μεγάλη κινητοποίηση για το ειδικό σχολείο που έμοιαζε να εδραιώνεται, κατήγγειλαν τους γονείς ότι οι πράξεις τους υπαγορεύονται από μικροπολιτική εναντίον του δημάρχου σκοπιμότητα! Και, εντέλει, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν στους γονείς την αγωνιστική πρωτοκαθεδρία, διαμήνυσαν ότι έχουν εντοπίσει για την δημιουργία του σχολείου το κατάλληλο οικόπεδο και ότι το πράγμα προχωράει ..
Εξ’ όσων η επιτροπή για την δημιουργία ειδικού σχολείου στη Νίκαια μας ενημερώνει το συγκεκριμένο οικόπεδο – που έχει προταθεί στον ΟΣΚ για να περάσει υποτίθεται από επιτροπή καταλληλότητας- είναι κάτι παραπάνω από ακατάλληλο. Τόσο ακατάλληλο, που η επίκληση του και μόνο από πλευράς δημοτικής αρχής, δημιουργεί στους γονείς την υπόνοια της σκόπιμης μπλόφας! Όπως χαρακτηριστικά μας τονίζουν, “είναι απέναντι από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις της άρσης βαρών, ο όλος χώρος είναι καταπατημένος, υπάρχουν εκεί σπίτια, δεν θα τους βγάλουν ποτέ...”
Μπλόφες με το δικαίωμα στην μόρφωση παιδιών με βαριές αναπηρίες και με τις αγωνιώδεις των γονιών τους προσπάθειες να το διασφαλίσουν; Γιατί όχι, όπως έχει αποδειχτεί σ’ αυτή την χώρα όλα είναι πιθανά. Οι γονείς, βέβαια, όχι απλώς δεν το βάζουν κάτω,αλλά έχοντας και τους αναπηρικούς φορείς συμμάχους στο πλευρό τους εντείνουν πεισμωμένοι την προσπάθειά τους. Πλέον, δεν ζητούν την συμπαράσταση μόνο των Νικαιωτών στον δίκαιο αγώνα τους, αλλά και του κάθε προοδευτικού Έλληνα πολίτη.