Leo Tolstoy: «Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;»

Μια από τις ιστορίες του Λεβ Νικολάιεβιτς Τολστόι, είναι μικρή ιστορία αυτή έχει τον τίτλο «Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;» Η ιστορία μιλάει για έναν αγρότη, τον Παχόμ που ο ίδιος απόκτησε περιουσία και τα υπάρχοντα του τα πολλά άναψαν μέσα του μια επιθυμία να αποκτήσει όλο και πιο πολλά.

How Much Land Does a Man Need?
Σχετικό: Η Παραβολή του άφρονα πλουσίου (Video για παιδιά)

------------------------------------

"Η τύχη το έφερε και συνάντησε ο Παχόμ έναν άλλο αγρότη που ήρθε από πάνω από τον Βόλγα και επίσης έναν πλανόδιο έμπορο που ταξίδευε από μέρος σε μέρος. Από αυτούς, λοιπόν, ο Παχόμ έμαθε για απέραντες εκτάσεις γης που μπορούσε να τις αποκτήσει καθένας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέμε, από κάποιους που έμεναν πολύ μακριά, και ήταν νομάδες, είχαν ζώα και μετακινούνταν από μέρος σε μέρος. Αυτούς τους έλεγαν «Μπασκίρς.»

Μια και δυο λοιπόν ο Παχόμ ξεκίνησε, ταξίδεψε και έφτασε σε εκείνη την μακρινή γη. Το έδαφος ήταν παρθένο και απαλό σαν την παλάμη του ανθρώπου και μαύρη όπως ο σπόρος της παπαρούνας, και το χορτάρι έφτανε ψηλά ως το στήθος.

«Και ποια είναι η τιμή;» ρώτησε ο Παχόμ.

«Η τιμή μας είναι πάντοτε η ίδια: χίλια ρούβλια την ημέρα» του απάντησαν

Ο Παχόμ δεν καταλάβαινε.

«Την ημέρα; Τι είδους τιμή είναι αυτή; Πόση έκταση είναι αυτό;»

«Δεν ξέρουμε να το υπολογίσουμε» είπε ο αρχηγός τους.

«Το πουλάμε με την ημέρα. Όσο μπορείς να περπατήσεις σε μια μέρα, όσο σε πηγαίνουν τα πόδια σου και αντέχεις για μια μέρα να πηγαίνεις, είναι δικό σου, και η τιμή είναι πάντα χίλια ρούβλια.»

Ο Παχόμ έχασε τη μιλιά του από την έκπληξη.

«Ναι,» είπε, «αλλά σε μια μέρα μπορώ να προλάβω να περπατήσω και να καλύψω ένα τεράστιο μέρος από γη.»

Ο αρχηγός τους γέλασε.

«Θα είναι όλο δικό σου!» του είπε. «Αλλά υπάρχει ένας όρος. Θα πρέπει την ίδια μέρα να επιστρέψεις στο μέρος από το οποίο ξεκίνησες. Αν δεν επιστρέψεις στο μέρος από όπου ξεκίνησες, τα λεφτά σου είναι χαμένα».

.

το υπόλοιπο κείμενο στην πηγή μας: antikleidi

Παιδιατρικό Ιατρείο για ανασφάλιστους στο "ΑΤΤΙΚΟΝ"

Από τις 15 Μαΐου 2013, δωρεάν κλινική εξέταση
ή και εμβολιασμός σε παιδιά ανασφάλιστων
και άπορων οικογενειών

....................................................................................................... 

Η θέση του σωματείου μας είναι η διεύρυνση της ποιοτικής και δωρεάν δημόσιας υγείας, και η εξάλειψη κάθε επιχειρηματικής δράσης στην περίθαλψη.
........................................................................................................

από τις 15 Μαΐου 2013, δωρεάν κλινική εξέταση
ή και εμβολιασμό σε παιδιά ανασφάλιστων
και άπορων οικογενειών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Π.Γ.Ν. "ΑΤΤΙΚΟΝ"

Σας ενημερώνουμε ότι από τις 15 Μαΐου 2013,
θα λειτουργεί στα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία του ΑΤΤΙΚΟΥ Νοσοκομείου, Παιδιατρικό Ιατρείο για δωρεάν κλινική εξέταση ή και εμβολιασμό σε παιδιά ανασφάλιστων και άπορων οικογενειών, κατά τις εργάσιμες ώρες, εκτός των ημερών  γενικής εφημερίας του νοσοκομείου. 

(τηλ. ραντεβού 210 5832535).
Η ικανοποίηση του αιτήματος του σωματείου εργαζομένων και των κοινωνικών φορέων της περιοχής από τη Διοίκηση του νοσοκομείου και την Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική στις σκληρές αυτές εποχές της φτώχειας, της ανεργίας, της απόλυτης εμπορευματοποίησης και της ραγδαίας υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι μια μικρή συμβολή κοινωνικής προσφοράς στο δοκιμαζόμενο λαό της Δυτικής Αθήνας.  

Τέτοιες ενέργειες, εκτός των άλλων, τιμούν το ρόλο του δημόσιου λειτουργού που τόσο έχει κατασυκοφαντηθεί, και αναβαθμίζει την εικόνα του ΕΣΥ.

Η θέση του σωματείου μας είναι η διεύρυνση της ποιοτικής και δωρεάν δημόσιας υγείας, και η εξάλειψη κάθε επιχειρηματικής δράσης στην περίθαλψη. Πιστεύουμε ότι ανάλογες πρωτοβουλίες πρέπει να πολλαπλασιαστούν σε όλα τα νοσοκομεία και Κέντρα Πρωτοβάθμιας Υγείας.

.

Αναρτήθηκε από 

Το Δ.Σ. του Σωματείου του Π.Γ.Ν. "ΑΤΤΙΚΟΝ"

Ψηφιακό σχολικό περιοδικό «ΣΥΝΔΕΤΗΡΑΣ» της Πάτρας

Κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του ψηφιακού περιοδικού ΣΥΝΔΕΤΗΡΑΣ που εκδίδουν τρία σχολεία της Πάτρας μαζί.

Κυκλοφόρησε το πρώτο Τεύχος του Ηλεκτρονικού Περιοδικού «Συνδετήρας». Μαθητές τριών Δημοτικών Σχολείων της πόλης μας, του 11ου (Δ/ντρια: Μαρία Πολυδώρου), του 35ου ( Δ/ντής: Ευάγγελος Κομποχόλης) και του 50ου Πατρών (Δ/ντρια:Αγγελική Πολυδώρου), αφού χωρίστηκαν σε ομάδες Αρχισυντακτών, Συντακτών, Συνεργατών και Συνδρομητών, συνεργάστηκαν και μέσα από μια διαδικασία παρήγαγαν τα δικά τους ψηφιακά άρθρα.

Σκοπός της δημιουργίας του Ηλεκτρονικού Σχολικού Περιοδικού των τριών σχολείων, όπως μας πληροφορούν οι διευθυντές τους στο εισαγωγικό τους σημείωμα,  είναι να έρθουν οι μαθητές πιο κοντά, να γνωριστούν καλύτερα , να συνεργαστούν, να ανταλλάξουν ιδέες, να καλλιεργήσουν τις έννοιες της ευγενούς άμιλλας της υπευθυνότητας, να εξοικειωθούν με τη δημοσιογραφική εμπειρία , να αναπτύξουν τις συντακτικές τους ικανότητες και τελικά να παράγουν ποιοτικό ψηφιακό περιεχόμενο που θα διαχυθεί στις υπηρεσίες του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου προκειμένου να διαβαστεί από μαθητές άλλων σχολείων .

Εμείς το ξεφυλλίσαμε, το διαβάσαμε, το ευχαριστηθήκαμε, μας άρεσε πάρα πολύ η ιδέα της συνεργασίας των τριών σχολείων και δεν έχουμε παρά να δώσουμε συγχαρητήρια και στα παιδιά και στους εκπαιδευτικούς για την εξαιρετική δουλειά που παρουσιάζουν. 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

10 τρόποι να σταματήσετε τους αδερφικούς καβγάδες (χωρίς να βάλετε τις φωνές)

Οι διαφωνίες είναι αναπόφευκτες σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις και πολύ περισσότερο ανάμεσα στα αδέρφια. Με αυτές τις απλές τεχνικές θα καταφέρετε (ελπίζουμε) να φέρετε ξανά την ειρήνη στο σπίτι σας. 
.

My kids quarrel constantly. Help!

Προσπαθήστε να τους εξηγήσετε τις επιπτώσεις
των πράξεών τους χωρίς απειλές.

1. Αναλάβετε το ρόλο του διαμεσολαβητή και όχι του δικαστή
 Είναι πράγματι δύσκολο να σκεφτεί κάποιος τι είναι σωστό και τι λάθος όταν βλέπει τα παιδιά του να χτυπάνε το ένα το άλλο. Η πρώτη σας αντίδραση να τρέξετε να προστατέψετε τη σωματική τους ακεραιότητα και να τα χωρίσετε είναι σωστή. Προσπαθήστε να τους εξηγήσετε τις επιπτώσεις των πράξεών τους χωρίς απειλές.Το κάθε παιδί καταλαβαίνει ότι με το να χτυπήσει το άλλο παιδί προκαλεί πόνο. Δώστε τους εναλλακτικές λύσεις για να λύσουν τον καυγά τους. Εάν η κατάσταση έχει ξεφύγει και συνεχίζουν, μιλήστε τους αργότερα. Για την ώρα βάλτε τους σε διαφορετικούς χώρους να ηρεμήσουν. Μην φτάσετε στο σημείο να «εμπλακείτε» κι εσείς στον καβγά φωνάζοντας. Μιλήστε απόλυτα και μην ζητάτε εξηγήσεις.  

2. Αποφύγετε να πάρετε το μέρος του ενός ή του άλλου
Μην μπείτε στον πειρασμό να ορίσετε ποιος είναι ο «θύτης» και ποιος το «θύμα». Και μην παίρνετε το μέρος του μικρότερου παιδιού επειδή νιώθετε την ανάγκη να το προστατέψετε –κυρίως όταν είναι στατιστικά διαπιστωμένο ότι 7 στους 10 καβγάδες ξεκινούν από τα μικρότερα αδέρφια. Στόχος σας πρέπει να είναι να εξηγήσετε και στα δύο ότι με τον καβγά στο τέλος δεν θα κερδίσει κανένας. Αποφύγετε τους χαρακτηρισμούς «Έλα εσύ που είσαι καλό παιδί», «Είσαι εγωίστρια, τα θέλεις όλα δικά σου»…

3. Ποτέ μην βάζετε «ταμπέλες» στα παιδιά σας
Μην το κάνετε, ακόμα κι όταν η πρόθεσή σας είναι καλή (π.χ. «η κόρη μου είναι πολύ κοινωνική, ενώ ο γιος μου ντροπαλός»). Στο κάτω-κάτω, τα παιδιά θα πρέπει να έχουν την ελευθερία να αλλάξουν καθώς μεγαλώνουν.

4.  Αν είναι να παρέμβετε, μην το κάνετε ζήτημα
Από το να βγάλετε άκρη με το ποιος φταίει και ποιος οφείλει να κάνει τι, είναι προτιμότερο να δώσετε μια απλή και σύντομη εξήγηση, όπως «νομίζω ότι είστε και οι δύο πολύ κουρασμένοι. Καλύτερα να ετοιμαστείτε για ύπνο» ή «η αδερφή σου πέρασε μια άσχημη μέρα στο σχολείο και είναι λίγο εκνευρισμένη. Ας την αφήσουμε λίγη να ηρεμήσει».

5. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ορίσει ξεκάθαρους κανόνες
Οι κανόνες πρέπει να είναι ίσοι για όλους συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σας. Επιλέξτε μια ήρεμη στιγμή για να διδάξετε στα παιδιά στρατηγικές επίλυσης συγκρούσεων. Εξηγήστε τους ότι το ξύλο απαγορεύεται, αλλά μπορούν να εκφράσουν αλλιώς το θυμό τους, ώστε να είναι όλοι πιο χαρούμενοι κι ότι όταν έχουν θυμώσει, χρειάζεται να το πουν στον άλλον και να του εξηγήσουν τι δεν τους αρέσει στη συμπεριφορά του. Εάν τα δείτε να χτυπιούνται ξανά, τους υπενθυμίζετε τον καινούριο κανόνα και, χωρίς να ρωτήσετε ποιος φταίει, τα καθοδηγείτε να εκφράσουν το θυμό τους αλλιώς.

6. Αντιμετωπίστε την κατάσταση με χιούμορ
Αναζητήστε τρόπους που θα βοηθήσουν στην εκτόνωση της κατάστασης και θα απομυθοποιούν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Σε αυτή την περίπτωση, το χιούμορ βοηθά.  

7. Βοηθήστε τα να μάθουν να παίζουν μαζί
Παρατηρήστε ποια παιχνίδια αρέσουν και στα δύο. Εάν για παράδειγμα τους αρέσουν οι πλαστελίνες, τα παιχνίδια ρόλων, η ζωγραφική ή οι κατασκευές, φροντίστε να προμηθευτείτε τέτοια παιχνίδια και τα απαραίτητα υλικά και δώστε τα στα παιδιά. Προκειμένου να τα κάνετε να παίξουν μαζί μια καλή πρακτική είναι να καθίσετε στην αρχή μαζί τους και να αποχωρήσετε διακριτικά όταν δείτε ότι έχουν αρχίσει και συνεργάζονται. Καλύτερα να αποφύγετε τις εντολές τύπου «Παίξτε μαζί» ή να βγάζετε λόγους για να τα πείσετε. Προτιμότερο να τα προτρέψτε με έμμεσο τρόπο.

8. Διαθέστε προσωπικό χρόνο με το κάθε παιδί ξεχωριστά
Φροντίστε να αφιερώνετε προσωπικό χρόνο στο καθένα και να αναδεικνύετε τα θετικά στοιχεία που κάνουν το κάθε παιδί μοναδικό και διαφορετικό.

9. Μην περιμένετε ότι δεν θα μαλώσουν ποτέ
Συχνά οι γονείς εξιδανικεύουν τις οικογενειακές σχέσεις και πιστεύουν ότι πρέπει να είναι όλοι αγαπημένοι, να μη μαλώνουν και, κατά συνέπεια, τ’ αδέλφια οφείλουν να ζουν αρμονικά. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει. Οι οικογενειακές σχέσεις είναι οι πιο καθοριστικές σχέσεις στη ζωή μας, άρα σε αυτές θα προβάλουμε και το καλό και το κακό κομμάτι του εαυτού μας. Όσο δεν επιτρέπουμε να εκφραστεί η αρνητική πλευρά μας τόσο αυτή θα επανέρχεται με πλάγιους και ύπουλους τρόπους.

10. Μην προσπαθείτε να είστε απολύτως δίκαιοι
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη που τρέφουν οι γονείς για όλα τα παιδιά τους ανεξαιρέτως, όμως το κάθε παιδί δεν είναι το ίδιο και ο κάθε γονιός σύμφωνα με τα βιώματα και τις εμπειρίες του, μπορεί να νιώθει πιο κοντά σε ένα συγκεκριμένο παιδί ή αντίθετα να δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με ένα άλλο. Μόνο και μόνο η διαφορά ηλικίας δημιουργεί «αδικίες» ως προς την φροντίδα και την ενασχόληση με το παιδί. Το ζητούμενο δεν είναι να είμαστε όλοι ίσοι αλλά να μπορέσει ο καθένας να βρει τη θέση που του αρμόζει σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία, το φύλο και την ηλικία του.                  

Με τη συνεργασία  της Αγγελικής Παρίου (ψυχολόγος, ειδική παιδαγωγός, ομαδική αναλύτρια)  
imommy

Οι 10 «εκπλήξεις» της πατρότητας

Είναι αυτά τα καινούρια και πρωτόγνωρα συναισθήματα που νιώθει ένας άντρας μόλις ξεκινήσει τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής που λέγεται πατρότητα. 
.

Ten surprises of new fatherhood

Η πατρότητα αποτελεί μια νέα κατάσταση πραγμάτων με  έντονα συναισθήματα, νέες προσδοκίες, ευθύνες, πίεση, σύγχυση. Κάποια από τα συναισθήματα αυτά ο νέος μπαμπάς τα νιώθει αμέσως μόλις φύγει με το μωρό από μαιευτήριο. Κάποια άλλα, λίγο αργότερα. Σίγουρα πάντως έρχεται κάποια στιγμή που ξέρεις πως η ζωή σου αλλάζει για πάντα. O Armin A. Brott, μπαμπάς τριών παιδιών και συγγραφέας των best seller: The Expectant Father: Facts, Tips, and Advice for Dads-to-Be και The New Father: A Dad's Guide to the First Year μας δίνει το δεκάλογο με τα πιο δυνατά πράγματα που νιώθει ένας άντρας μόλις γίνεται πατέρας

1. Νιώθεις μπερδεμένος
Αυτό το συναισθηματικό μπέρδεμα είναι το πρώτο και μεγαλύτερο σε διάρκεια συναίσθημα για κάθε νέο μπαμπά. Από τη μια νιώθεις περήφανος και απίστευτα δυνατός που κατάφερες να δημιουργήσεις μια ζωή από την άλλη νιώθεις τελείως αδύναμος και αβοήθητος μπροστά στη θέα αυτού του παράξενου πλάσματος. Και βέβαια μπροστά στην αλλαγή πάνας.
2. Βιώνεις μια άλλου είδους αγάπη
Η οποία δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Μέχρι τώρα γνώριζες την αγάπη της μητέρας, το σκίρτημα του πρώτου έρωτα, την τρυφερή αγάπη για τη σύντροφό σου. Αλά αυτή η αγάπη που νιώθεις γι’ αυτό το πλάσμα δε μπορεί να συγκριθεί με καμία.
3. Νιώθεις αμφιθυμία
Την μια μέρα νιώθεις μια έντονη αγάπη για το μωρό σου και την άλλη το κοιτάζεις σαν να μην πιστεύεις πως είναι δικό σου. Είναι δικό σου; Νοιάζεσαι στ’ αλήθεια γι’ αυτό; Και για όλα αυτά τα αμφιθυμικά συναισθήματα νιώθεις τεράστιες ενοχές. Μήπως τελικά δεν είσαι άξιος για πατέρας; Λάθος. Η αμφιθυμία είναι χαρακτηριστικό κάθε καλού πατέρα. Και θα τη νιώθεις για τα επόμενα 50 χρόνια. Γι’ αυτό καλό είναι να τη συνηθίσεις.
4. Και...κατάθλιψη
Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν πως η επιλόχεια κατάθλιψη αφορά αποκλειστικά τις γυναίκες, αλλά η σκληρή αλήθεια είναι πως είναι και ανδρική υπόθεση. Και μπορεί οι ορμόνες σου να λειτουργούν μια χαρά-σε αντίθεση με της συντρόφου σου- ωστόσο η δική σου επιλόχεια κατάθλιψη σημαίνει «προσγειώνομαι στην πραγματικότητα». Και η πραγματικότητα έχει να κάνει με την ανάληψη  νέων ευθυνών και με την…αυπνία.   
5. Και φόβο
Είναι το συναίσθημα που θα στοιχειώνει τους πρώτους μήνες μετά τη γέννηση του μωρού. Τώρα είναι που συνειδητοποιείται τι σημαίνει να γίνεσαι πατέρας και που νιώθεις πως για την υπόλοιπη ζωή σου είσαι υποχρεωμένος να προστατεύεις αυτό το πλάσμα που τώρα που κοιμάται μοιάζει τόσο ανυπεράσπιστο και τόσο αβοήθητο. Μήπως η πατρότητα είναι ένα τεράστιο λάθος, αναρωτιέσαι. Όχι. Ο φόβος αυτός αποτελεί μια φυσιολογική μετάβαση. Από άντρας γίνεσαι σύζυγος και από σύζυγος πατέρας.
6. Η σχέση σου αλλάζει.
 Πριν γίνετε γονείς εσύ και η σύντροφός σου περνούσατε ώρες μαζί, διασκεδάζατε μαζί, μαγειρεύατε μαζί. Από τότε που ήρθε το μωρό, εκείνη κάνει τα πάντα «μαζί με το μωρό. Κοιμάται μαζί του, μαγειρεύει μαζί του, παίζει μαζί του, μιλάει μαζί του (αν και το μωρό δε μιλάει). Υπομονή, όλες οι μαμάδες λειτουργούν έτσι στην αρχή. Αυτό που εσείς μπορείτε να κάανετε είναι να χαλαρώσετε και να μιλάτε λίγη ώρα μέσα στην ημέρα για πράγματα πέρα από αυτά που αφορούν το μωρό.  
7. Μαθαίνεις νέους τρόπους επικοινωνίας
Για τους πρώτους δύο μήνες, ίσως η συνεννόηση μεταξύ σας είναι λίγο περίεργη. Ίσως τα συναισθήματα σας δε βρίσκουν την κατάλληλα ανταπόκριση από εκείνο: Λίγα χαμόγελα, καθόλου γέλια και ελάχιστη ανταπόκριση. Κάποιες φορές του «γεια» κι εκείνο βάζει τα κλάματα. Του κάνετε «τσα» κι εκείνο απαντάει «ντα-ντα». Εντάξει μην παίρνετε τη γνώμη του τόσο σοβαρά. Μην παίρνετε τόσο σοβαρά . Απλώς αγκαλιάστε το και χαιδέψτε του το κεφαλάκι. Τα μωρά δε θέλουν και περισσότερα!
8. Μιλάς για εντελώς νέα πράγματα 
Εσείς που κοροιδεύατε τους μπαμπάδες στην αντροπαρέα επειδή συζητούσαν μόνο για  πάνες, σχολεία, γουλίτσες και εμετούς, κάνετε ακριβώς το ίδιο. Και δεν σας πειράζει καθόλου. 
9. Μαθαίνεις τι σημαίνει πρόγραμμα και…ευελιξία.
Πριν γίνεις πατέρας, απλώς έπαιρνες τα κλειδιά του αυτοκινήτου και έβγαινες βόλτα. Τώρα ξέρεις πως το να πας με το μωρό στο σούπερ-μάρκετ χρειάζεσαι εξοπλισμό αντίστοιχο με αυτό που θα χρειαζόσουν για ν’ ανεβείς στο Έβερεστ. Και εκεί που νομίζεις πως είσαι έτοιμος για την αποστολή…ξαφνικά λερώνει την πάνα του. Και όλα ανατρέπονται.
10. Σου μαθαίνει τι σημαίνει να «αγαπιέσαι».
Και ενώ εσύ προσπαθείς να ερμηνεύσεις τις συμπεριφορές του και να καταλάβεις τι σημαίνουν οι κραυγούλες και οι χειρονομίες του, εκείνο ξαφνικά απλώνει το χεράκι του και αρχίζει να σφίγγει τον αντίχειρα σου με όλη του τη δύναμη. Και τον φιλάει τρυφερά. Και μετά ακουμπάει το κεφαλάκι του στο στήθος σου και αποκοιμιέται νιώθοντας ασφαλές και σίγουρο στην αγκαλιά σου. Και τότε καταλαβαίνεις ποιο είναι το αληθινό νόημα της ζωής.
imommy

ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΥΜΝΟΥ: Η Σιωπή και το Χαμόγελο!

Η ΣΙΩΠΗ
Η σιωπή είναι μια τέχνη. Όπως και το αντίθετο ο λόγος. Η ικανότητα του “λέγειν” συμπληρώνεται άριστα από την ικανότητα να σιωπά κανείς. Στην κατάλληλη στιγμή όπου κι αν πρέπει. Είπαν ότι η μεγαλύτερη ευγλωττία έγκειται στην τέχνη της σιωπής.
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι έλεγε : “Τον άνθρωπο πρέπει να τον κρίνουμε όχι μόνο από τον τρόπο που μιλάει αλλά και από τον τρόπο που σωπαίνει”. Ο Αϊνστάϊν ισχυριζόταν ότι τρία πράγματα είναι απαραίτητα για την ευτυχία: Η εργασία, η ψυχαγωγία και το κλειστό στόμα! Η σιωπή δεν κάνει ποτέ γκάφες. Διαφυλάττει τον άνθρωπο από περιπέτειες.
Σιωπή. Οι ευγενέστερες, οι ωραιότερες ψυχές μες στο βασίλειό της μεγάλωσαν τα ιδανικά τους και εβάθυναν τις σκέψεις τους. Τα εκλεκτότερα πνεύματα αναγεννήθηκαν στο Φως της ομορφιάς της! Δείχνει ωριμότητα η σιωπή και αυτοσυγκράτηση. Στις καθημερινές αφορμές. Τότε που αντιδρά κανείς στην κακότητα και στις προσβολές. Με ανωτερότητα, με σιωπή.
Ο Δροσίνης σ΄ ένα ωραίο ποίημά του μας θυμίζει ότι:

“Πώς νά σαι ακριβομίλητος

τ΄αηδόνι σε μαθαίνει.

Τον ένα μήνα κελαηδεί,

τους έντεκα σωπαίνει…”!

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Το χαμόγελο. Μια στιγμούλα είναι η ζωή του και όμως η ανάμνησή του διαρκεί κάποιες φορές αιώνια. Δεν υπάρχει κανένας τόσο πλούσιος που να μπορεί να κάνει χωρίς αυτό, και κανένας τόσο φτωχός όσο αυτοί που το στερούνται. Δημιουργεί ευτυχία μέσα στο σπίτι, συνδαυλίζει την καλή θέληση σε μία δουλειά και προσυπογράφει τη φιλία. Είναι μία ανάπαυση για τους κουρασμένους, ένα γλυκοχάραμα για τους αποθαρημμένους, ένα ηλιόφωτο για τους θλιμμένους και το καλύτερο αντίδοτο που έχει η Φύση για τις στενοχώριες.

Και όμως δεν μπορείς να το αγοράσεις, να το ζητιανέψεις, να το δανειστείς, ή να το κλέψεις, επειδή δεν ωφελεί σε τίποτε, εκτός αν σου το χαρίσουν!

Να στέκεσαι:

Στους άλλους χαμογελαστός,

Στον εαυτό σου αυστηρός,

Στην ανάγκη, γενναίος

Στη βιοπάλη, πρόσχαρος,

Στις αντιξοότητες, απτόητος,

Στις πεποιθήσεις σου, εδραίος,

Στις μικρότητες, αγέρωχος,

Στους ευτελείς, γενναιόψυχος,

Όταν σε χειροκροτούν, απαθής,

Όταν σε σφυρίζουν ασάλευτος!

2ogymnasiokalymnou