Tuesday 2 January 2024

Λάθη από... Αγάπη!

Όλοι οι γονείς θέλουμε ένα πράγμα για τα παιδιά μας: να είναι ευτυχισμένα! Το κάνουμε όμως σωστά; 
Γιατί οι γονείς κάνουν λάθη στην ανατροφή των παιδιών τους;
Επειδή επιθυμούν να τους τα δώσουν όλα, θεωρώντας ότι αυτό είναι η καλύτερη απόδειξη της αγάπης τους και επειδή πιστεύουν ότι αν πουν «όχι» ή βάλουν όρια στο παιδί αυτό θα το δει ως τιμωρία και θα στεναχωρηθεί.
Λάθη από Αγάπη…
1. Να κάνουμε το παιδί να νιώθει σαν βασιλιάς/βασίλισσα
    Φυσικά και είναι σημαντικό να κάνετε το παιδί σας να νιώθει μοναδικό, σπουδαίο και λατρεμένο! Αυτό όμως είναι διαφορετικό από το να του φέρεστε σαν να είναι μονάρχης, κάνοντάς του όλα τα χατίρια, υποκύπτοντα σε όλα του τα καπρίτσια και μη βάζοντάς του όρια. Τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνο με ‘ναι’, χωρίς ‘όχι’ και χωρίς οριοθέτηση τελικά γίνονται πολύ πιο αδύναμα από τα παιδιά που μεγάλωσαν σε οικογένειες που τους έβαζαν όρια και ζορίζονται γενικότερα στις σχέσεις τους και τη ζωή τους αργότερα.

2. Να του δίνουμε πάρα πολλά χρήματα
    Τα χρήματα είναι μέσο συναλλαγής και εργαλείο, αλλά δεν είναι αξεσουάρ και δεν αγοράζουν την ευτυχία! Όσο νωρίτερα το καταλάβει ένα παιδί, τόσο καλύτερα! Βοηθήστε το να καταλάβει τη σημασία της φιλίας, της υποστήριξης, του μοιράσματος, των ωραίων εμπειριών με τους φίλους του, αλλά μην το αφήσετε να θεοποιήσει το χρήμα και τα υλικά αγαθά.

3. Να μην του επιτρέπουμε να ‘εργαστεί’ για να κερδίσει κάτι
    Ο Φρόιντ έλεγε ότι βασικά για την ανθρώπινη ζωή είναι η δουλειά και το παιχνίδι. Ακόμα και ένα παιδί πρέπει να μάθει από μικρό στην υπευθυνότητα και στο να έχει καθήκοντα. Φυσικά και δεν εννοώ ότι το παιδί πρέπει να εργάζεται ή να έχει υποχρεώσεις για να κερδίσει τα βασικά πράγματα (φαγητό, ρούχα, σπίτι, κλπ). Αλλά κανένα παιδί δεν έπαθε τίποτα επειδή έκανε μια ‘δουλειά’ και πληρώθηκε γι’ αυτή (ώστε να εξοικονομήσει χρήματα να πάρει κάτι που το ίδιο επιθυμεί). Και για τα μικρότερα παιδιά οι δουλειές του σπιτιού, πχ, να βάλει τα πιάτα και τα μαχαιροπήρουνα στο τραπέζι, προσφέρουν από μόνες τους την ανταμοιβή του «τα κατάφερα και χάρη στη δική μου δουλειά τώρα τρώμε». Δε χρειάζεται η αμοιβή να είναι πάντα χρήματα, αλλά χρειάζεται να έχει το παιδί την αίσθηση ότι έχει υποχρεώσεις και καθήκοντα και αυτό είναι κάτι που του δίνει επίσης κάποιο είδος υλικής, πρακτικής ή ηθικής ανταμοιβής.

4. Να μην το ενθαρρύνουμε να προσφέρει
    Διδάξτε στο παιδί σας τον νόμο του υγιούς «πάρε-δώσε» στις σχέσεις. Δείξτε του από νωρίς ότι οι σχέσεις βασίζονται σε αμοιβαιότητα και ότι δε σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας. Μάθετε στο παιδί σας να μοιράζεται, να συνεργάζεται, να προσφέρει εθελοντικά το χρόνο του.

5. Nα μη του ζητάμε να δείχνει ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη
    Το κάθε παιδί αξίζει το καλύτερο! Ναι, αυτό το πιστεύω με την καρδιά μου, αλλά εξίσου σημαντικό είναι για ένα παιδί να μάθει να εκτιμάει τα όσα έχει, υλικά και μη, και να έχει μια αίσθηση ευγνωμοσύνης. Ακόμα και οι απλές λέξεις, ‘ευχαριστώ’παρακαλώ’ είναι μικρές ασκήσεις ευγνωμοσύνης και εκτίμησης για όσα έχουμε. Και φυσικά η πιο ενεργητική στάση ζωής, όπου κανείς μετράει τα καλά και όμορφα στη ζωή του και αισθάνεται ωραία αισθήματα είναι κάτι που ξεκινάει από τη μικρή ηλικία.

6. Να φερόμαστε σαν κακομαθημένο παιδί μπροστά στο παιδί μας
    Πολλές φορές εμείς οι γονείς λέμε στο παιδί μας «κάνε αυτό που σου λέω!». Έχετε όμως αναρωτηθεί ποτέ αν εσείς οι ίδιοι κάνετε αυτό που λέτε στο παιδί σας; Ή μήπως φέρεστε κι εσείς σαν κακομαθημένο παιδί, όταν θέλετε κάτι ή όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως επιθυμείτε; Τα παιδιά μαθαίνουν κυρίως από το παράδειγμά μας και λιγότερο από τις συμβουλές μας…

7. Να μη βάζουμε όρια
    Όλα τα παιδιά από τη φύση τους τεστάρουν τα όρια που τους βάζουν οι γονείς τους, για να διαπιστώσουν τι περιθώρια έχουν. Χωρίς οριοθέτηση δεν μπορεί ο γονιός να διδάξει σωστή συμπεριφορά, τι επιτρέπεται και τι όχι να κάνει το παιδί. Όταν λοιπόν ο γονιός λέει συνέχεια ‘ναι’ και δε λέει ‘όχι’, δε βάζει όρους και όρια στο παιδί του νομίζοντας ότι έτσι του δείχνει ακόμα περισσότερη αγάπη, στην πραγματικότητα του κάνει κακό! Το παιδί χρειάζεται όρια, γιατί αυτά θα του τα βάλει και το σχολείο, και οι φίλοι, και αργότερα η κοινωνία και η εργασία του. Οπότε το να μάθει από νωρίς να κινείται σε ένα πλαίσιο όπου υπάρχουν περιορισμοί, ευθύνες, υποχρεώσεις μαζί με όλα τα ωραία δημιουργεί καλό χαρακτήρα και παιδί που είναι συνεργάσιμο και αγαπητό.

8. Να το αφήνουμε να κάνει πάντα το δικό του

    Καθένας μας θέλει να γίνει το δικό του, όποια και αν είναι η ηλικία μας! Όμως, είναι σημαντικό για ένα παιδί να μάθει μέσα στην οικογένειά του ότι δεν είναι δυνατό να γίνεται πάντα το δικό του. Υπάρχουν και οι άλλοι γύρω του και θα πρέπει να σεβόμαστε τη γνώμη και τις επιθυμίες τους.

9. Να του προσφέρουμε δώρα για τους λάθος λόγους
    Με μια λέξη, μη δωροδοκείτε το παιδί σας! Είναι πολύ εύκολο να τάξει κανείς δώρα και φαγώσιμα σε ένα παιδί που γκρινιάζει, που δε συνεργάζεται, που ουρλιάζει… Τι διδάσκει όμως αυτό στο παιδί; Ότι η κακή συμπεριφορά επιβραβεύεται και ότι αν θέλει να κερδίσει κάτι καλό θα είναι να φερθεί άσχημα. Και μάλιστα, όσο πιο άσχημα φερθεί τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ανταμοιβή του!

10. Να μην ενθαρρύνουμε κοινωνικές σχέσεις που θα το βοηθήσουν
    Δεν εννοώ ότι το παιδί σας θα πρέπει να κάνει παρέα με τον οποιονδήποτε. Καλό είναι να το βοηθήσετε να επιλέξει τις σωστές παρέες αλλά και να το ενθαρρύνετε να γνωρίσει ανθρώπους που έχουν να του προσφέρουν κάτι. Έτσι, μια καλή ιδέα είναι να του επιτρέψετε να παραβρεθεί σε μια συγκέντρωση δικών σας συγγενών ή φίλων που έχουν μια διαφορετική άποψη, που κάνουν κάτι ιδιαίτερο, που ασχολούνται με τον εθελοντισμό, που έχουν ειδικές γνώσεις. Με αυτό τον τρόπο ανοίγετε τους ορίζοντες του παιδιού σας ενώ ταυτόχρονα περνάτε κι εσείς ωραία!

11. Να μην αναγνωρίζουμε τις ευθύνες του παιδιού μας
    Κάθε παιδί μαζί με τα δικαιώματά του θα πρέπει να έχει και κάποιες ευθύνες, όσο μικρές και αν είναι αυτές. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει το παιδί σας ότι είναι υπεύθυνο για τις πράξεις του και να ξέρει ότι όταν κάνει λάθη θα πρέπει να τα διορθώσει και να μάθει από αυτά. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει το ίδιο το παιδί να αναγνωρίζει ότι είναι υπεύθυνο για τις πράξεις και τις επιλογές του και ότι υπάρχουν συνέπειες, θετικές ή αρνητικές, στο κάθε τι.
___________________
Γράφει η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος

infokids.gr
antikleidi

Λες στο παιδί σου «Είσαι βλάκας»;;

ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ. ΜΗΝ ΤΑ ΛΕΣ.
ΤΟ... ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ...
Είσαι βλάκας…. Ηλίθιο… Χαζό είσαι και δεν καταλαβαίνεις… 
Δεν σε θέλω… Δεν σε αγαπάω!

Μπορώ να γράφω και άλλα για ώρες… Λόγια που ίσως δεν προορίζονται να κάνουν τόσο μεγάλο κακό, αλλά καταφέρνουν να δολοφονούν την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας...

Μεγάλωσα έχοντας την εντύπωση ότι είμαι άσχημη, ότι δεν μου αξίζει η αγάπη, ότι είμαι χαζή βλαμμένη ζωηρή, ισοδυναμώ με 10 αγόρια και «αμφιβόλου ηθικής» γιατί τόλμησα να δεχτώ δώρο του Αγίου Βαλεντίνου στα 14 μου από ένα συμμαθητή μου !!!!

Είμαι 33 χρόνων και ακόμα θυμάμαι τον εαυτό μου να πασχίζει για το απουσιολόγιο του τμήματος και αφού τα κατάφερα να πάρω τους μεγαλύτερους βαθμούς, όταν τα έδειξα στη μητέρα μου, αυτή είπε: 
Πώς κάνεις έτσι; Δεν είναι και 20 ! Να σημειώσω πως είχα 19,5!!!
Με τον καιρό κατάφερα να καταρρίψω όλες τις λέξεις που κάποτε με πλήγωναν και δεν ήμουν εγώ!
Κατάφερα να μάθω τι λέξεις μου αξίζουν και με τι λέξεις θα επιτρέψω να με αποκαλούν! Πέρασα πολύ καιρό ψάχνοντας να ανακαλύψω εμένα και πολύ περισσότερο χρόνο να καταλάβω πως δεν έφταιγα εγώ!
Γιατί, όταν κατηγορείς ένα παιδί εσύ η Μαμά του…, γι' αυτό αυτή είναι η πραγματικότητα! Γιατί η Μαμά του είναι ο κόσμος του όλος!
Ο άνθρωπος που θέλει να μοιάσει, που θαυμάζει, που αγαπάει και για χάρη του προσπαθεί να καταφέρει πράγματα για να ακούσει ένα μπράβο! 
Για να καταφέρει να σε εντυπωσιάσει!

Βάζω στο Στάθη να κάνει διάφορα όπως π.χ. να τρώει μόνος του ή να πετάξει το pampers της μικρής και αν τα καταφέρνει, έστω και κουτσά στραβά, εγώ χειροκροτώ ζητωκραυγάζω!!! 
Βλέπω στα ματάκια του την λάμψη την περηφάνια.
Νιώθει πως τα κατάφερε!
Ας μεγαλώσουμε παιδιά χωρίς τέτοια τραύματα… Τραύματα που θα τα δυσκολέψουν στη ζωή τους… Τραύματα που θα τα κουβαλάνε μια ολόκληρη ζωή!
Ας γεμίζουμε τη μέρα τους με θαυμασμό και χειροκρότημα! Ας τα κάνουμε να ξεχειλίζουν από αυτοπεποίθηση.

kikiri-kou

Τα Χριστούγεννα των Αστέγων των Αθηνών...

Κάθε Χριστούγεννα οι ίδιες εικόνες στο κέντρο της Αθήνας: 
Πίσω από τα στολίδια και τα χαμόγελα, οι άστεγοι

Κάθε Χριστούγεννα το κέντρο της Αθήνας γεμίζει φωτάκια, στολίδια, δέντρα και χαμόγελα. Οι άνθρωποι κάνουν τα ψώνια τους, περπατάνε με τους αγαπημένους τους και παίρνουν μια «ανάσα» από τη δύσκολη καθημερινότητα. 
Πίσω από όλα αυτά, «κρύβονται» πολλές πιο δύσκολες και απάνθρωπες καθημερινότητες.
Κάτω από τα δέντρα και δίπλα σε πολυκαταστήματα γεμάτα καταναλωτές, συνάνθρωποί μας κοιμούνται στον δρόμο. 
Ζητούν μόνο μια μικρή οικονομική βοήθεια, ένα πιάτο φαγητό, μια κουβέρτα.

Η εικόνα γνωστή. Κάθε χρόνο είναι εκεί. 
Αβοήθητοι και χαμένοι στο πλήθος... Ως πότε;

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki