Αιτίες που πιθανόν προκαλούν ανορεξία στο παιδί…

Η μητέρα του τρίχρονου Άγγελου είναι απελπισμένη γιατί ο γιος της τρώει ελάχιστα. Δεν δέχεται να δοκιμάσει νέες γεύσεις. 

«Ευτυχώς πίνει πέντε μπουκάλια γάλα τη μέρα. Τα φαγητά που τρώει είναι λιγοστά. Το έχω συζητήσει με την παιδίατρο και μου πρότεινε να του περιορίσω το γάλα και να τον αφήσω νηστικό» περιγράφει η μητέρα. 

«Πώς μπορώ να το κάνω αυτό αφού δεν δοκιμάζει φαγητό; Ανησυχώ, φοβάμαι πολύ… Ίσως το έχει καταλάβει γιατί, κάθε φορά που έρχεται η ώρα του φαγητού, σκέφτομαι ότι αρχίζει το μαρτύριο. Πραγματικά, δεν με δυσκόλεψε η εγκυμοσύνη, ούτε ο τοκετός ούτε οι πάνες. 

Η άρνησή του όμως να φάει με έχει αποδιοργανώσει. Όταν είμαι μόνη μου πολλές φορές κλαίω, αισθάνομαι υπεύθυνη γι’ αυτό που συμβαίνει στο παιδί μου… 

Ο σύζυγός μου με στηρίζει, μου ζητά να προσπαθήσει και ο ίδιος, αλλά δεν τον αφήνω… Βλέπω πόσο αδύνατος είναι ο Άγγελος και φοβάμαι μήπως πάθει κάτι. Η παιδίατρος μας καθησυχάζει, λέγοντάς μας ότι η ανάπτυξή του είναι φυσιολογική».

Το παιδί που τρώει «λίγο» απασχολεί συχνά τους γονείς και, κατά κανόνα, δοκιμάζουν πολλούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν την «ανορεξία» του.
Αρκετοί μου αναφέρουν ότι αναγκάζονται να πιέζουν το παιδί να φάει, άλλοι το «ξεγελούν», όπως χαρακτηριστικά διηγούνται, βάζοντάς το να παρακολουθήσει ένα έργο στην τηλεόραση ή ένα dvd, ή διαβάζοντάς του ένα βιβλίο, προκειμένου να το ταΐσουν. Άλλοι συνεχίζουν να το ταΐζουν κι όταν είναι πλέον δέκα χρόνων. Σε κάποιες ακραίες περιπτώσεις το παιδί μπορεί να αντιδρά σε αυτή την πίεση κάνοντας εμετό.

Είναι γνωστό ότι κάθε παιδί έχει ένα δικό του ρυθμό ανάπτυξης και προσλαμβάνει αυθόρμητα την ποσότητα της τροφής που του είναι απαραίτητη. 

Mπορεί να υπάρχουν περίοδοι μικρότερων αναγκών και συνεπώς λιγότερης όρεξης· ας τις σεβαστείτε κι ας αποφεύγετε να επιβάλλετε κανόνες πολύ αυστηρούς, που ενέχουν τον κίνδυνο να προκαλέσουν μια επίμονη ανορεξία. Σπανιότερα, πίσω από τη σοβαρή ανορεξία του παιδιού κρύβονται σημαντικά προβλήματα.

Αιτίες που πιθανόν προκαλούν ανορεξία στο παιδί…

• Είναι γνωστό ότι οποιαδήποτε ασθένεια, ακόμα και ελαφριά, μπορεί να προκαλέσει παροδική ανορεξία σ’ ένα παιδί.
• Όταν οι γονείς δείχνουν μεγάλη αγωνία και ασχολούνται διαρκώς με το πόσο θα φάει το παιδί.
• Όταν το πιάτο του είναι συνεχώς πολύ γεμάτο με φαγητό, μπορεί να νιώσει απέχθεια.

Τι μπορείτε να κάνετε…

• Πάψτε να δείχνετε ανησυχία για την ποσότητα που θα φάει το παιδί σας.
• Προτιμάτε να βάζετε μικρές μερίδες στο πιάτο. Σε περίπτωση που το παιδί το ζητήσει, μπορείτε να σερβίρετε δεύτερη μικρομερίδα.
• Φτιάχνετέ του τα φαγητά που προτιμά.
• Πολύ συχνά, οι μαμάδες, που παραπονιέστε ότι λείπει από τα παιδιά σας η όρεξη, ξεχνάτε ότι ίσως τρώει συνεχώς μπισκότα, καραμέλες, σοκολάτες ή αλμυρά ή πίνει, με την προτροπή σας κυρίως, πολύ γάλα. Είναι βέβαιο ότι τη στιγμή του μεσημεριανού γεύματος θα αρνηθεί να φάει τις συνήθεις τροφές, που είναι λιγότερο γευστικές από τα σνακ.
• Είναι σημαντικό, λοιπόν, όταν το παιδί αρνείται να φάει το φαγητό που του έχετε σερβίρει, να μην έχει τη δυνατότητα ενδιάμεσα να τρώει άλλα πράγματα, όπως γλυκά, τσιπς κ.λπ.
• Στο γεύμα ή στο δείπνο πρέπει να κυριαρχεί ένα κλίμα ήρεμο, χαρούμενο, να επιδιώκετε να κάθεστε στο τραπέζι όσο πιο συχνά γίνεται όλη η οικογένεια, ή ο ένας γονιός τουλάχιστον, και να συζητάτε διάφορα θέματα.
• Αν η άρνηση του παιδιού για τροφή είναι επίμονη και συνεχίζεται για αρκετό καιρό, ή αν αγωνιάτε και του ασκείτε μεγάλη πίεση, τότε συζητήστε το με τον παιδίατρό σας και στη συνέχεια μην διστάσετε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας.

akappatou.gr

Βοήθησε το παιδί σου να αντιμετωπίσει το bullying στο σχολείο

Τρία βασικά πράγματα που πρέπει να κάνεις.

Το bullying είναι μια επιθετική συμπεριφορά - σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή και κοινωνική. Εκδηλώνεται κυρίως στο σχολείο, σκόπιμα, απρόκλητα και επαναλαμβανόμενα και τα περισσότερα παιδιά διστάζουν να μιλήσουν στους γονείς ή τους δασκάλους / καθηγητές του. Τα παιδιά αυτά δέχονται σωματική αλλά και ψυχολογική επίθεση από άλλα παιδιά.

‘Όταν το παιδί αρνείται να πάει στο σχολείο, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, είναι ανήσυχο και εκνευρίζεται με το παραμικρό ή άλλες φορές αποσύρεται, δείχνει στεναχωρημένος και σκεπτικός, χάνει αγαπημένα του πράγματα και χρήματα, είναι κάποια από τα πρώτα σημάδια που πρέπει να προσέξει ένας γονιός. Αν παρατηρήσει κάποιες από αυτές τις συμπεριφορές, ρώτησε το παιδί σου και, όσο δύσκολο κι αν του είναι, μπορεί να σου πει ότι κάτι συμβαίνει και πως κάποιοι συμμαθητές του του φέρνονται άσχημα. Τότε είναι πολύ πιθανό να δέχεται bullying.

Συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν το bullying:

• Απειλούν, κοροϊδεύουν, βρίζουν ακόμα και χτυπούν.
• Διαδίδουν προσβλητικά ψέματα.
• Στέλνουν προσβλητικά μηνύματα στο κινητό ή στο ίντερνετ.
• Κλέβουν αγαπημένα αντικείμενα.
• Εμποδίζουν τη συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες.
• Εξαναγκάζουν σε συμπεριφορές που είναι ταπεινωτικές.
• Παρενοχλούν με χυδαίες σεξουαλικές εκφράσεις.

Τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις το παιδί σου:

Άκουσε το και κουβέντιασε μαζί του, δίνοντάς του την αίσθηση ότι η γνώμη του είναι σημαντική. Ταυτόχρονα, πέρασε του το μήνυμα ότι είναι δικαίωμά του να νιώθει ασφάλεια στο σχολείο και να μην επιτρέπει να του φέρονται άσχημα. Ενίσχυσε το να συμμετέχει σε παρέες και σε ομάδες δραστηριοτήτων π.χ σπορ, όπου η ίδια η ομάδα παρέχει προστασία αλλά και προάγει τη φιλία, την ευγενή άμιλλα και τη συνεργασία.

Μην τα βάλεις μαζί του, αν δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει αυτά τα επιθετικά παιδιά. Μπορεί να φοβάται ότι, αν αντιδράσει θα του κάνουν μεγαλύτερο κακό ή αν το πει στους δασκάλους/καθηγητές του, τότε θα το χαρακτηρίσουν οι συμμαθητές του "καρφί" ή "δειλό" που ζητάει βοήθεια.

Δημιούργησε του την πεποίθηση ότι είσαι πάντα δίπλα του, φρόντισε να έχεις καλή σχέση μαζί του και διατήρησε μια συστηματική επαφή με τους δασκάλους/καθηγητές και τους άλλους γονείς του σχολείου.

ilovestyle.com

Πώς θα μεγαλώσετε ένα Παιδί με Αντιρατσιστικές Πεποιθήσεις; / Ten Steps to Raising an Anti-Racist Child

Τα βρέφη αναγνωρίζουν τη διαφορά στο χρώμα του δέρματος από μόλις τριών μηνών. Σε ηλικία δυόμιση ετών, το παιδί είναι σε θέση να παρατηρήσει και να μάθει ρατσιστικές προκαταλήψεις. Μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών, οι προκαταλήψεις έχουν πλέον εδραιωθεί.

Ten Steps to Raising an Anti-Racist Child

Δεν μπορείς να γίνεις η Έλσα από το «Ψυχρά και Ανάποδα», λέει ένα εξάχρονο ανοιχτόχρωμο κοριτσάκι στην σκουρόχρωμη συμμαθήτριά της. Το δέρμα σου έχει λάθος χρώμα, προσθέτει, παρόλο που και το ίδιο δεν έχει μακριά άσπρα μαλλιά και λευκό δέρμα σαν τη Βασίλισσα Έλσα στην συγκεκριμένη παιδική ταινία. 

Έχει ήδη ενστερνιστεί την ιδεολογία ότι η φυλή είναι μια σημαντική διαφορά. Το άλλο κοριτσάκι φαίνεται συντετριμμένο. Νιώθει παραγκωνισμένη και ντροπιασμένη για κάτι που δεν είχε παρατηρήσει ποτέ πριν.

Βιώνουμε μια περίοδο οξυμένης συνειδητοποίησης του ρατσισμού, η οποία φθείρει την κοινωνία μας και υπονομεύει τις εμπειρίες ζωής όλων μας, ανεξάρτητα από τη δική μας φυλετική κληρονομιά. 

Οι δολοφονίες ανθρώπων καθώς και οι διαμαρτυρίες που γίνονται σε όλο το κόσμο για τη δολοφονία τους, επισημαίνουν την επείγουσα ανάγκη για αλλαγές στη συλλογική συνείδηση και τη συμπεριφορά μας.

Τα βρέφη αναγνωρίζουν τη διαφορά στο χρώμα του δέρματος από μόλις τριών μηνών. Σε ηλικία δυόμιση ετών, το παιδί είναι σε θέση να παρατηρήσει και να μάθει ρατσιστικές προκαταλήψεις. 

Σε ηλικία τεσσάρων ή πέντε ετών, τα παιδιά μπορούν να επιδείξουν προφανείς προκαταλήψεις ή να νιώσουν τυχόν διακρίσεις λόγω του χρώματος του δέρματός τους. 

Μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών, οι προκαταλήψεις έχουν πλέον εδραιωθεί.

Τι μπορείτε να κάνετε για να μεγαλώσετε ένα παιδί με αντιρατσιστικές πεποιθήσεις;

1. Ξεκινήστε από εσάς τους ίδιους. 

Το πιο σημαντικό εργαλείο σας στην αντιρατσιστική εκπαίδευση είναι η δική σας συμπεριφορά. Τείνετε να νιώθετε πιο άνετα με συγκεκριμένες φυλές και λιγότερο άνετα με κάποιες άλλες; 

Το παιδί σας μπορεί να παρατηρήσει ακόμη και ανεπαίσθητες διαφορές στη γλώσσα σώματός σας και στη συμπεριφορά σας. 

Να είστε προσεκτικοί ως προς τη στάση και τη συμπεριφορά σας και προσπαθήστε να είστε φιλικοί, υπομονετικοί και γεμάτοι σεβασμό με όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φυλής.

2. Διευρύνετε τον κόσμο του παιδιού σας. 

Κάντε ότι μπορείτε για να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας βιώνει την ποικιλομορφία της καταγωγής, του χρώματος, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, της θρησκείας και των πολιτικών πεποιθήσεων.

Να είστε ειλικρινείς και ανοιχτοί ως προς τις διαφορές που παρατηρεί. Ναι, αυτό το αγοράκι έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος από εσένα. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο χρώμα, σωματότυπο και μέγεθος. 

Ενισχύστε οποιαδήποτε έλλειψη που υπάρχει στο περιβάλλον σας μέσα από βιβλία, ταινίες και εμπειρίες, που θα συμπεριλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων.

3. Εξοικειωθείτε με συζητήσεις σχετικά με τις φυλές και τον ρατσισμό. 

Όπως και η σεξουαλική εκπαίδευση, έτσι και η φυλετική εκπαίδευση μπορεί να είναι αγχωτική για κάποιους γονείς. Ξεκινήστε, διαβάζοντας και μιλώντας με άλλους ενήλικες σχετικά με το τι πρέπει να πείτε, ποιες ερωτήσεις να περιμένετε και πώς μπορείτε να απαντήσετε στο παιδί σας.

4. Ξεκινήστε από το σημείο αναφοράς του παιδιού σας. 

Αν έχετε διαβάσει κάποιο βιβλίο μαζί, το οποίο παρουσιάζει θέματα ρατσισμού ρωτήστε το, πώς του φάνηκε. Αν το παιδί σας έχει ακούσει κάτι σχετικά με αντιρατσιστικές διαμαρτυρίες, ρωτήστε το, ποια είναι η γνώμη του. Να αποδέχεστε και να σέβεστε οποιαδήποτε τοποθέτησή του.

Μην το κρίνετε, καθώς τα παιδιά μπορούν να υιοθετήσουν από πολύ μικρά ρατσιστικές συμπεριφορές. 

Αντ’ αυτού, αξιοποιήστε τις ερωτήσεις και τις παρατηρήσεις του για να συζητήσετε το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος έχει τα ίδια συναισθήματα και επιθυμίες με αυτό.

5. Πάρτε τον χρόνο που χρειάζεται. 

Μην προσπαθήσετε να καλύψετε όλες τις πτυχές του θέματος σε μια στιγμή. Απαντήστε στις ερωτήσεις του παιδιού σας, όταν αυτές προκύπτουν, λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο και την πολυπλοκότητα που αρμόζουν στο παιδί σας.

Εκθέστε το σε μέσα ενημέρωσης και καταστάσεις, όπου θα μπορούν να βιώσουν διαφορετικούς ανθρώπους. Συζητήστε θέματα από τον κόσμο γύρω σας, αλλά να μη θίγετε υπερβολικά το θέμα ούτε να χρησιμοποιείτε ένα υψηλότερο επίπεδο πολυπλοκότητας από την κατανόησή του.

6. Εστιάστε στα θετικά. 

Συζητήστε με το παιδί σας για το τι μπορείτε να κάνετε ως άτομα και ως οικογένεια για να διορθώσετε το πρόβλημα, σε ένα κατανοητό επίπεδο γι’ αυτό. 

Δώστε του να καταλάβει ότι είναι καλό που τόσοι πολλοί άνθρωποι παίρνουν μέρος σε διαδηλώσεις και άλλες δράσεις, κάνοντας τη διαφορά.

Να είστε ειλικρινείς σχετικά με την πολυπλοκότητα και τις διαστάσεις της κατάστασης, αλλά βοηθήστε το να κατανοήσει ότι, η αλλαγή επιτυγχάνεται μέσα από μικρά ατομικά βήματα. Ακόμα και το πιο μικρό άτομο μπορεί να κάνει την αλλαγή που πρέπει να γίνει.

7. Αμφισβητείστε τον ρατσισμό όπου τον αντιλαμβάνεστε. 

Ακόμα και ανεπαίσθητες ενέργειες και η φαινομενικά ακίνδυνη γλώσσα μπορούν να υποστηρίξουν τον ρατσισμό. Ακριβώς όπως, οι πρώτες φεμινίστριες αμφισβητούσαν τα στερεότυπα των γυναικών στα μέσα ενημέρωσης, ακριβώς έτσι και οι γονείς με αντιρατσιστικές πεποιθήσεις είναι σημαντικό να αμφισβητούν τα στερεότυπα γύρω μας.

Επισημάνετε στο παιδί σας τις φυλετικές διαφορές στη δουλειά και στο εισόδημα, όταν τις παρατηρείτε μαζί του στα μέσα ενημέρωσης και στην πραγματική ζωή. Δώστε έμφαση στο θέμα δικαιοσύνης.

8. Συζητήστε την πίεση από συνομήλικους.

Έχουμε μάθει πολλά τα τελευταία χρόνια σχετικά με την καταπολέμηση του εκφοβισμού. Τα ίδια μαθήματα μπορούν να εφαρμοστούν και στον αντιρατσισμό. 

Βοηθήστε το παιδί σας να καταλάβει τη σπουδαιότητα να αντιστέκεται στον ρατσισμό, όταν τον βλέπει να συμβαίνει, ανεξάρτητα από το αν γίνεται το ίδιο στόχος. 

Μιλήστε για το φαινόμενο του θεατή, διδάσκοντας στο παιδί σας, γιατί είναι σημαντικό να καταδικάζει ανοιχτά τις αδικίες που αντιμετωπίζει στην καθημερινή ζωή του.

9. Βοηθήστε το παιδί σας να γίνει σύμμαχος ενάντια στο ρατσισμό. 

Μπορείτε να ξεκινήσετε με το βιβλίο Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές του Πάνου Χριστοδούλου ή το Σκληρό καρύδι της Ελένης Σβορώνου. Ρωτήστε το παιδί σας, πώς μπορεί να γίνει ένας ενεργός σύμμαχος κατά του ρατσισμού στην καθημερινή του ζωή.

10. Υποστηρίξτε αντιρατσιστικά προγράμματα στο σχολείο. 

Οι γονείς είναι αποτελεσματικοί υποστηρικτές των προγραμμάτων καταπολέμησης του εκφοβισμού και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θα δεχτούν το ενδιαφέρον σας, να δείτε αντιρατσιστικές δραστηριότητες να υλοποιούνται στο σχολείο του παιδιού σας.

Βοηθήματα

Παρακάτω θα βρείτε κάποιες ιδέες για να ξεκινήσετε και υπάρχουν και άλλες εξαιρετικές λίστες βιβλίων και βοηθημάτων που δημοσιεύονται καθημερινά.

Βιβλία για παιδιά και νέους με κέντρο τον ρατσισμό και την ξενοφοβία

Στη ζυμαροχώρα ένα βίντεο για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία

Ένα τρίγωνο στη χώρα των κύκλων ένα παιδικό βίντεο για τον ρατσισμό

Πως οι γονείς μεταφέρουν τον ρατσισμό με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και την Ναταλία Δραγούμη

Στατιστικά για τον ρατσισμό στα σχολεία από τον Συνήγορο του Παιδιού

Απόδοση: Σοφία Ανδριανάκη

psychologynow