Τι είναι η εφηβεία;
Η εφηβεία είναι μια δύσκολη περίοδος της ζωής μας. Είναι η ηλικία που αρχίζουμε να ζητάμε την ανεξαρτησία μας και να διαμορφώνουμε την ταυτότητά μας. Ακόμη είναι η περίοδος μετάβασης της παιδικής ηλικίας στην ώριμη ηλικία.
Έφηβοι και γονείς
Ο γονείς πολλές φορές επιβάλλουν τις δικές τους αξίες και ιδανικά. Τότε ο έφηβος τους απορρίπτει, δείχνει να μην τους εκτιμά και τους ειρωνεύεται. Άλλοτε πάλι επαναστατεί, επίμονα και σκληρά.
Πολλοί γονείς, που δεν είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτές τις αλλαγές, απογοητεύονται, πιστεύουν πως “έχασαν” το παιδί τους αφού αποτύγχανε στην αγωγή του. Πρέπει να προσπαθούν να δουν τα πράγματα μέσα από τα μάτια τους. Αν το κάνουν αυτό θα ανακαλύψουν ότι πίσω από κάθε άρνηση βρίσκεται κάτι άλλο που προσπαθεί να πει το ίδιο. Είναι αλήθεια πως μερικοί από τους εφήβους έχουν περισσότερη δυσκολία στην αντιμετώπισή τους από τους γονείς, από μερικούς άλλους. Και είναι επίσης λογικό οι γονείς να μην είναι οι μόνοι υπεύθυνοι γι’ αυτόν το χαρακτήρα των παιδιών τους. Αν οι γονείς θέλουν τον έφηβο να φέρεται ως ώριμος άνθρωπος, πρέπει να του φερθούν ως ώριμο άτομο. Η ψυχραιμία και η ηρεμία είναι τα βασικά κλειδιά για κάθε δύσκολη κατάσταση. Το ίδιο χρειάζεται να συμβαίνει και μέσα στο σχολικό του περιβάλλον και στην κοινωνία που ζει.
Ο έφηβος ζητά από τους γονείς το “παράδειγμα” για να ακολουθήσει. Ζητά “πρότυπα” για να ταυτισθεί, αποδοχή και κατανόηση. Επίσης οι γονείς είναι ανάγκη να μη βγάζουν όλα τα απωθημένα της συζυγικής τους ζωής στην επιφάνεια, κατά την εποχή της εφηβείας των παιδιών τους. Όταν η σχολική απόδοση των παιδιών περιορίζεται ή αυτά αρχίζουν τις νυκτερινές εξόδους, οι γονείς πρέπει να τηρήσουν κοινή πορεία απέναντί τους. Αν οι έφηβοι καταφεύγουν σε εξεζητημένο ντύσιμο, αν ζητούν μεγάλο χαρτζιλίκι, αν παρασύρονται από κακές παρέες, οι γονείς να συνεργάζονται μαζί τους ή να ζητούν τη βοήθεια ειδικών, ώστε να προλαβαίνουν και όχι να θεραπεύουν καταστάσεις.
Η φιλία στην εφηβεία
Η γνώμη των φίλων έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στη συμπεριφορά των έφηβων και σε ό ,τι κάνουν και αυτό γιατί σε αυτή την ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο της ζωής τους μαζί διαμορφώνουν την ταυτότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι τώρα που αυτή η εικόνα του «ποιος είσαι» είναι ακόμα θολή, ο έφηβος έχει ανάγκη από ανθρώπους της ίδιας ηλικίας γύρω του που περνούν και οι αυτοί την ίδια φάση και έχουν την ίδια ανάγκη να μοιραστούν τους προβληματισμούς τους μαζί του.
Ακόμη ένας λόγος που οι φίλοι είναι τόσο σημαντικοί είναι ότι αποτελούν τους «συμμάχους» στη μάχη για την ανεξαρτησία που κάνει κάθε νέος στην ηλικία σου. Αυτό σημαίνει ότι ενώ μέχρι τώρα στην οικογένεια ο έφηβος ήταν το παιδί και οι μεγαλύτεροι έπαιρναν τις σημαντικές αποφάσεις για αυτόν, τώρα νιώθει ισοδύναμο μέλος μιας παρέας, όπου μπορεί να αποφασίζει για τον εαυτό του.
Τέλος, η φιλία είναι τόσο σημαντική σε αυτή την ηλικία γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι ότι ανήκεις κάπου. Στα σχολεία π.χ. υπάρχουν πολλές παρέες που συνήθως έχουν «ταμπέλες» ανάλογα με τα κοινά τους χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα - "ταμπέλες" που παίζουν κι αυτές το ρόλο τους στη διαμόρφωση της ταυτότητας του καθενός.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΠΑ (Β'4)