Έρευνα που έγινε για λογαριασμό γνωστής εταιρείας ελαστικών σε 1000 παιδιά ηλικίας από 4 έως 16 ετών στην Ευρώπη, έδειξε πως το 40% των παιδιών αναστατώνονται όταν οι γονείς τους χάνουν την ψυχραιμία τους και βρίζουν ή έχουν επιθετική συμπεριφορά στο τιμόνι.
Μάλιστα για ένα παιδί στα τρία η εμπειρία είναι ανησυχητική αλλά και τρομακτική ενώ σχεδόν τα δύο τρίτα (63%) των παιδιών παραδέχονται ότι οι γονείς τους οδηγούν πολύ «επιθετικά».
Τα τρία τέταρτα ανέφεραν ότι οι γονείς χρησιμοποιούν απρεπείς εκφράσεις ή βρίζουν τους άλλους οδηγούς και ένα στα πέντε τόνισε ότι ο «υπεύθυνος ενήλικας» στο αυτοκίνητο μιλούσε στο κινητό ενώ οδηγούσε.
Παράλληλα, οι οδηγικές πρακτικές των γονιών αναγκάζουν το 22% των ανηλίκων να «χωθούν» στο κάθισμα τους, για να προστατευθούν.
Όπως φάνηκε από την έρευνα, ένα στα πέντε παιδιά έχει ήδη ζητήσει από τους «δικούς τους» να βελτιώσουν τον τρόπο που οδηγούν, έστω και αν το 14% από αυτά αποκαλύπτουν ότι φοβούνται πολύ να πουν στους γονείς τους ότι είναι αδιάφοροι γονείς.
Η επιλογή του είδους της επιχείρησης αποτέλεσε για μας μία δύσκολη και ταυτόχρονα αρκετά χρονοβόρα διαδικασία! Θέλαμε να είναι μια επιχείρηση που θα βελτιώσει την καθημερινή ζωή των μελών της κοινωνίας μας, ενώ ταυτόχρονα θα αποτελέσει ένα ανταγωνιστικό προϊόν έτοιμο να επιβιώσει στις δυσκολίες της σημερινής αγοράς!
Πρώτο μέλημα μας λοιπόν ήταν να αναρωτηθούμε καταρχήν οι ίδιοι και στη συνέχεια να ρωτήσουμε τον περίγυρό μας «τι μας/σας λείπει;»
Πρώτη σκέψη όλων των μελών της ομάδας μας (που κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι ότι ανήκουμε σε οικογένειες με πάνω από ένα παιδιά!) ήταν να κάνει κάποιος τα αδέρφια μας να ησυχάσουν! Εκπλαγήκαμε όμως όταν οι γνωστοί μας (ενήλικες) ανέφεραν σε μεγάλο ποσοστό μεταξύ σοβαρού και αστείου το ίδιο πράγμα: «αυτό που χρειαζόμαστε είναι κάποιον να προσέχει τα παιδιά για να ησυχάσουμε».
Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα μας!
Και ποια είναι αυτή; Με λίγα λόγια, μια ιστοσελίδα που προσφέρει άμεσα και χωρίς χρέωση μία λίστα με νταντάδες που έχουν περάσει από ψυχολογικές αξιολογήσεις και ειδικά τεστ! Ο κάθε γονέας που χρειάζεται κάποιον να προσέξει το παιδί του μπορεί πλέον άμεσα και εύκολα να βρει την κατάλληλη νταντά για το παιδί του με τη βοήθεια (εάν εκείνος επιθυμεί έτσι) ορισμένων κριτηρίων επιλογής (ηλικία, φύλο, ειδικές γνώσεις κλπ).Με ένα και μόνο μήνυμα η νταντά είναι στο σπίτι του!
Αμέσως μόλις συλλάβαμε την ιδέα μας λοιπόν, βγήκαμε στον δρόμο και ρωτήσαμε περαστικούς κάθε ηλικίας τι πιστεύουν για την επιχείρησή μας! Προς μεγάλη μας έκπληξη όλοι ανεξαρτήτως ηλικιακής ομάδας ενθουσιάστηκαν με την επιχείρησή μας, λέγοντας ότι είναι κάτι που πραγματικά λείπει από τη χώρα μας!
Με αυτή την επιχείρηση, σκοπός μας είναι να αλλάξουμε τις καταναλωτικές συνήθειες της κοινωνίας μας και το χάσμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στις οικογένειες και τον θεσμό της «νταντάς». Γνωρίζουμε καλά ότι όλο και περισσότερο το καθεστώς που ήθελε τις μαμάδες στο σπίτι να προσέχουν τα παιδιά εξαλείφεται (εάν δεν έχει ήδη εξαλειφθεί).
Η ανάγκη λοιπόν, για ειδικό και έμπιστο προσωπικό εποπτείας των παιδιών είναι μεγάλη και εμείς είμαστε εδώ να δώσουμε τη λύση! Γνωρίζοντας έτσι ότι βασικός παράγοντας που οδηγεί τους γονείς να αποφεύγουν την πρόσληψη νταντάδων είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης, φροντίσαμε να βάλουμε ως όρο για την προβολή μιας νταντάς στην ιστοσελίδας μας την αξιολόγησή της από ειδικούς ψυχολόγους!
Ενώ ταυτόχρονα, έχοντας υπόψη τις υπάρχουσες δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, δίνουμε την ικανότητα στους γονείς εύκολα και γρήγορα να βρουν αν θέλουν, την νταντά με τις χαμηλότερες αποδοχές! Για τους εξοικειωμένους με την τεχνολογία γονείς, έχουμε κατασκευάσει ειδική εφαρμογή για τα κινητά τηλέφωνα την οποία μπορεί κανείς να κατεβάσει και να κλείνει νταντά κατευθείαν από οποιοδήποτε μέρος! Αυτή η επιχείρηση δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου από τους μαθητές.
Τόσο η ιστοσελίδα όσο και η εφαρμογή, δημιουργήθηκαν αποκλειστικά από τη δική μας προσπάθεια, χωρίς τη βοήθεια ειδικών! Έτσι, μεγάλο πλεονέκτημα αποτέλεσε για μας, το γεγονός ότι εξαιτίας της προσωπικής μας εργασίας αλλά και της άυλης φύσης της επιχείρησής μας, είχαμε μηδενικό κόστος έναρξης της επιχείρησής μας! Τα έσοδά μας προς το παρόν προέρχονται από χορηγούς που διαφημίζονται στην ιστοσελίδα μας. Με τα χρήματα αυτά καλύπτουμε όλες τις ανάγκες που προκύπτουν από τη συμμετοχή της ομάδας μας στον διαγωνισμό νεανικής επιχειρηματικότητας!
Τέλος, σημαντικό για την ομάδα είναι το γεγονός ότι με την επιχείρηση "naninanny" έχει ήδη κερδίσει έναν διαγωνισμό νεανικής επιχειρηματικότητας, και ταυτόχρονα ότι τη χαρακτηρίζει η ομαδικότητα και η καλή συνεργασία των μελών της! Μέσα από όλη τη διαδικασία δημιουργίας της επιχείρησης καταφέραμε όχι μόνο να γίνουμε συνεργάτες, αλλά πάνω από όλα φίλοι οι οποίοι μοιράζονται έναν κοινό σκοπό! Την επιχείρησή μας! Και αυτό μας έκανε ακόμα πιο ενωμένους, έτοιμους να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία αλλά και μας οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα για το οποίο είμαστε περήφανοι!
Εκτός από το site, θα μας βρείτε επίσης στο facebook και το twitter. Το app μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ Η ομάδα αποτελείται από τους: Μαρία Ειρήνη Λάμπρου Πρόεδρο Ιφιγένεια Χριστοφορίδου Αντιπρόεδρο Ευγένιο Παμπούκο Οικονομικό Δ/ντή Ιοκάστη Σταγάκη Δ/ντρια Μάρκετινγκ Δανάη Μπριλλή Δ/ντρια Προσωπικού Μαίρη Λυράκου Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων και Εξυπηρέτησης Πελατών Ερωφύλη Σμυρνιωτάκη Υπέυθυνη Πληροφοριακών Συστημάτων Σύμβουλος: Μάρκος Χαμπάκης - ασφαλιστική εταιρεία MetLife Υπεύθυνος Καθηγητής: Ηλίας Μπουλτζής
Είμαστε με σκυμμένα κεφάλια πάνω από ένα «έξυπνο κινητό»
γιατί ξεχάσαμε εμείς να είμαστε έξυπνοι
Της Ηλέκτρας Αστέρη
Όλα τρέχουν. Αμείλικτα και γρήγορα. Ο χρόνος, τα συναισθήματα, οι ζωές μας. Κάποιες φορές ίσως να μην καταλαβαίνουμε πολλά και τα προσπερνάμε. Ώρες ώρες μας σοκάρει το αλλιώτικο και το διαφορετικό. Έχουμε συνηθίσει στα δεδομένα και ό,τι αλλάζει την άθλια ρουτίνα μας το «πετάμε έξω». Κανείς δεν θέλει να ξεβολευτεί. Είναι ωραίο το βόλεμα που σου προσφέρει η ρουτίνα.
Όσο περιδιαβαίνω όμως στα σοκάκια της ζωής, βλέπω καταστάσεις που μου θυμίζουν πόσο ξεχάσαμε να ζούμε. Ανήκουμε σε μια γενιά που περπατάει με σκυμμένα κεφάλια πάνω από ένα «έξυπνο κινητό», γιατί ξεχάσαμε εμείς να είμαστε έξυπνοι. Ξεχάσαμε πολλά, αλλά δεν ξέρω πλέον ποια έχουν αξία και ποια όχι…
Ξεχάσαμε να λέμε καλημέρα και να την εννοοούμε... Ξεχάσαμε να χαμογελάμε ειλικρινά… Ξεχάσαμε να συμπεριφερόμαστε σωστά… Ξεχάσαμε να λέμε την αλήθεια... Ξεχάσαμε να προσφέρουμε την θέση μας στον ηλικιωμένο του λεωφορείου… Ξεχάσαμε να εμπιστευόμαστε την ζωή…
Τα σκυμμένα κεφάλια οδηγούν σε απώλεια αυτοπεποίθησης.
Δεν διεκδικούμε και δεν προσφέρουμε.
Ίσως τα σκυμμένα κεφάλια -όχι απαραίτητα από τα smartphones- είναι το σήμα κατατεθέν της γενιάς μου. Ίσως να είναι και η απογοήτευση για το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ.
Όμως τα σκυμμένα κεφάλια δεν ταιριάζουν στους νικητές. Τα σκυμμένα κεφάλια είναι για εκείνους που θα ακολουθήσουν, όχι για αυτούς που ηγούνται.
Άνθρωποι που αποκαλείς γνωστούς, φίλους, συμφοιτητές, συνάδελφους, κολλητούς, γείτονες, συμμαθητές. Πόσο γεμάτη ζωή με τόσους ανθρώπους, σκέφτεσαι και χαμογελάς αθώα.
Προχωράς δυο βήματα και νιώθεις πως το τσουβάλι σα να έχει ελαφρύνει.
Ανοίγεις και βλέπεις πως κάποιοι λείπουν, πως κάποιοι έχουν φύγει ή τους έχεις διώξει και εσύ. Όχι μην ανησυχείς δε σε κακολογούν, ούτε τους κακολογείς, απλά έτσι είναι οι άνθρωποι, απλά χάνονται, απλά δε συνεχίζουν, απλά δεν ταιριάζουν. Κλείνεις το τσουβάλι ανέκφραστα, έχεις τόσους πολλούς που δε σε νοιάζει.
Προχωράς άλλα τρία βήματα. Κοντοστέκεσαι ξάφνου.
Σα να έχει ελαφρύνει και άλλο το άτιμο.
Το ανοίγεις και τι να δεις… Ούτε οι μισοί. Μα σαν να προστέθηκαν και κάποιοι άλλοι, λίγοι, όχι πολλοί. Μα τι στην ευχή; Εσύ θα έπαιρνες όρκο ότι κάποιοι θα ήταν μέσα και κάποιοι άλλοι δε θα έμπαιναν ποτέ. Κλείνεις συλλογισμένος το τσουβάλι και προχωράς άλλα τέσσερα βήματα.
Μα το τσουβάλι το νιώθεις πιο ελαφρύ από ποτέ,
επικίνδυνα ελαφρύ θα έλεγε κανείς.
Σταματάς να δεις μήπως τρύπησε το τσουβάλι και άδειασε μονομιάς, αλλά μια χαρά το βλέπεις. Ξεμπλέκεις τα δεμένα κορδόνια του και κοιτάς μέσα. Μα τους εκατό κλέφτες σκέφτεσαι, τι έχει γίνει; Που εξαφανίστηκαν όλοι; Ψάχνεις εδώ, ψάχνεις εκεί, λίγους νοματαίους βλέπεις.
Προχωράς άλλο ένα βήμα μικρό, όχι μεγάλο και πλέον είσαι σίγουρος
ότι το τσουβάλι έχει τρυπήσει.
Το κοιτάς από κάτω και όντως είναι τρύπιο. Αναθεματίζεις για ώρα από εδώ και εκεί, μέχρι που προσέχεις πως κάποιοι λίγοι έχουν γαντζωθεί τριγύρω και με κόπο κρατιούνται, αλλά δεν παραιτούνται. Δεν είναι πολλοί.Μια χούφτα άνθρωποι, οι δικοί σου άνθρωποι.
Τους κοιτάς και τους αναγνωρίζεις.
Είναι αυτοί που και η απουσία τους καμιά φορά ήταν ορατή μόνο στο μάτι, γιατί ήξερες πως είναι κάπου στο εκεί. Είναι αυτοί που και στο δικό τους τρύπιο τσουβάλι της φιλίας, είσαι αυτός που γαντζώθηκε, που δεν παραιτήθηκε. Μπαλώνεις χαρούμενος το τσουβάλι, το ρίχνεις στις πλάτες και το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Δε φοβάσαι πια μήπως αδειάσει, αλλά μήπως και γεμίσει, γιατί επιτέλους νιώθεις πιο γεμάτος από ποτέ.
Και, αν σου πουν πως φταις εσύ που τους έβαλες όλους στο ίδιο τσουβάλι, να τους πεις πως το τσουβάλι της φιλίας χωράει πολλούς μα στο τέλος κρατάει λίγους.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/r29vz2xl/avvxsehdwdo32relji6egodftnoxefh0ohiniptpaggpi6slbps1axnjjsupo7v6o38yjy13eeqarthx_15eztyeqjzvf7dgs96uv7pnsuu26efnetjdlw8rhaxvkg9ckccpgnux8uugk110isjw2_tr9unvefedjimc9nhnwrckdvmi0gqrj-faummvmhtg5pv1/s1600/hamomilaki.viber.png")
Posts
