Γονεϊκότητα και Εμπιστοσύνη / Parenthood and Trust

Πώς επηρεάζει η γονεϊκότητα την εμπιστοσύνη στους ξένους; Προηγούμενες έρευνες έχουν υποστηρίξει δύο αντικρουόμενες προβλέψεις: 

Parenthood and Trust

Η μία πρόβλεψη είναι πως η απόκτηση παιδιών μας κάνει πιο προσεκτικούς και απρόθυμους να εμπιστευτούμε άτομα που δεν γνωρίζουμε.
Αυτή η πρόβλεψη βασίζεται στην ιδέα ότι η απόκτηση παιδιών ενεργοποιεί ένα γενικό σύστημα κινήτρων που προσανατολίζεται στην προστασία του εαυτού μας και της άμεσης οικογένειάς μας. Υπάρχουν κάποια προηγούμενα στοιχεία (κυρίως από εργαστηριακά πειράματα) που υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι γονείς είναι γενικά λιγότερο πρόθυμοι να αναλάβουν κινδύνους.

Από την άλλη πλευρά, άλλες έρευνες υποστηρίζουν την πρόβλεψη ότι η γονεϊκότητα κάνει τους ανθρώπους γενικά πιο περιποιητικούς και ότι η φροντίδα ενός βρέφους έχει θετικές δευτερογενείς επιδράσεις σε άλλες κοινωνικές σχέσεις. 

Η άποψη αυτή υποδηλώνει ότι η γονεϊκότητα κάνει τους ανθρώπους γενικά πιο κοινωνικούς και θετικούς απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι η γονεϊκότητα θα πρέπει να αυξάνει την εμπιστοσύνη προς τους αγνώστους.

Για να συγκρίνουν αυτές τις δύο αντικρουόμενες προβλέψεις, εξέτασαν πώς η μετάβαση στη γονεϊκότητα επηρέασε την εμπιστοσύνη με την πάροδο του χρόνου σε ένα δείγμα ενηλίκων από τις Κάτω Χώρες. 

Εξέτασαν πώς μεταβλήθηκαν τα επίπεδα εμπιστοσύνης των γονέων κατά τα έτη που προηγήθηκαν (και κατά τα έτη που ακολούθησαν) της μετάβασης στη γονεϊκότητα (τη γέννηση του πρώτου παιδιού).

Είναι σημαντικό ότι συνέκριναν επίσης νέους γονείς με μια ομάδα αντίστοιχων συμμετεχόντων ελέγχου. Αυτοί οι συμμετέχοντες ελέγχου ήταν άτεκνα άτομα που ήταν κατά τα άλλα παρόμοια με τους νέους γονείς (για παράδειγμα, όσον αφορά χαρακτηριστικά όπως η ηλικία, η κατάσταση σχέσης και το εισόδημα).

Το κύριο αποτέλεσμα της έρευνας ήταν ότι οι γονείς άρχισαν να νιώθουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μετά τη γέννηση των πρώτων τους παιδιών. Αντί για μια ξαφνική αλλαγή στην προσωπικότητα, οι θετικές επιδράσεις της γονεϊκότητας στην εμπιστοσύνη συσσωρεύτηκαν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.

    Αναμφισβήτητα, αυτές οι επιδράσεις της γονεϊκότητας μπορεί να συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου επειδή οι γονείς συσσωρεύουν όλο και περισσότερες θετικές κοινωνικές εμπειρίες, είτε με τα παιδιά τους είτε με τον κόσμο γενικότερα, οι οποίες ενισχύουν την ιδέα ότι τα ανθρώπινα όντα είναι γενικά καλοπροαίρετα.
    Εξέτασαν επίσης αν η εμπιστοσύνη κάνει κάποιον πιο πιθανό να γίνει γονέας. Αναμφισβήτητα, οι άνθρωποι που είναι κυνικοί για τον κόσμο μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να φέρουν νέα ζωή σε αυτόν. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια τεχνική που ονομάζεται ανάλυση επιβίωσης για να ελέγξουν αν η εμπιστοσύνη προβλέπει την πιθανότητα απόκτησης παιδιών.

    Δεν βρήκαν καμία σχέση μεταξύ της εμπιστοσύνης και της απόφασης για την απόκτηση παιδιών, αν και διαπίστωσαν (χωρίς έκπληξη) ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες και οι συμμετέχοντες με συντρόφους είχαν λιγότερες πιθανότητες να παραμείνουν άτεκνοι.

Τι μας κάνει να εμπιστευόμαστε
Η έρευνα εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πώς άλλα σημαντικά γεγονότα και μεταβάσεις της ζωής επηρεάζουν την εμπιστοσύνη.
Άλλα σημαντικά γεγονότα της ζωής, όπως ο γάμος, το διαζύγιο και η απόκτηση κατοικίδιου, μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμες αλλαγές στην εμπιστοσύνη με την πάροδο του χρόνου. 

Η εμπιστοσύνη είναι καλό πράγμα, αλλά εξακολουθούμε να γνωρίζουμε πολύ λίγα για το πώς να την καλλιεργούμε.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το «ναρκισσιστικό παιχνίδι»: Όταν ο θύτης παριστάνει το θύμα για να πάρει τον έλεγχο...

Ένας νάρκισσος θα προσπαθήσει να μας ανατρέψει αυτό το οποίο αντιλαμβανόμαστε κάθε φορά που τον αντιμετωπίζουμε. 

Θα κάνει τα πάντα για να μην αναλάβει την ευθύνη ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται ότι θα αδικήσει κάποιον. 

Με ποιους τρόπους όμως συμβαίνει αυτό;

Άρνηση
    Αυτή είναι η αγαπημένη αντίδραση ενός νάρκισσου κάθε φορά που προσπαθούμε να τον αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι πάντα ξεκάθαρο αν απλώς του λείπει η αυτογνωσία για να συνειδητοποιήσει πόσο βλαβερές μπορεί είναι οι πράξεις του ή αν αρνείται να αναλάβει την ευθύνη.
    Συχνά, μας προκαλεί μεγάλη σύγχυση το να βρισκόμαστε στο πλευρό κάποιου που ισχυρίζεται ότι νοιάζεται για εμάς, αλλά φαίνεται να αδιαφορεί για τις ανάγκες μας, όταν τελικά τις εκφράζουμε.

Ο φόβος ως μέσον επιβολής ελέγχου
    Ας θυμηθούμε, όταν θεωρήσαμε πραγματικά πολύ τρυφερό, στην αρχή της γνωριμίας με ένα νάρκισσο, το ότι υπήρξε εντελώς ανοιχτός και ευάλωτος μαζί μας. Συνήθως, αυτό είναι ενθαρρυντικό για το θύμα ενός νάρκισσου, ώστε να κάνει το ίδιο, αποκαλύπτοντας τους χειρότερους φόβους και τα πιο βαθιά του συναισθήματα. Εφόσον αυτό συμβεί, χρησιμοποιείται τελικά εναντίον του θύματος.
    Όταν ένας ναρκισσιστής αισθάνεται ότι τον ξεμπροστιάζουν, θα κάνει τα πάντα για να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο. Ο φόβος είναι ένα ισχυρό όπλο που γνωρίζει ότι θα κάνει το θύμα του να ανακαλέσει τις «κατηγορίες». Συχνές είναι οι απειλές της εγκατάλειψης και οι προσπάθειες απαξίας.

Ψέματα
    Άλλη μία συνήθης τακτική χειραγώγησης αποτελεί το ψέμα. Ο νάρκισσος μπορεί να μας μπερδέψει λέγοντας πολλά και μπερδεμένα πράγματα τα οποία είναι αναληθή. Είτε προσπαθεί να μας κάνει να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας (gaslighting) ή να μας εμπλέξει στον ιστό των ψεμάτων του, είτε επιδιώκει να μας πείσει για μία εναλλακτική πραγματικότητα.
    Αυτό μας κάνει να αμφισβητούμε την δική μας εκδοχή των γεγονότων και εντέλει, μοιάζει δισεπίλυτο να μπορέσουμε να καταλάβουμε αυτό που πραγματικά συμβαίνει.

«Προβολή» των αποτυχιών
    Ένας νάρκισσος τείνει να υποθέτει ότι όλοι είναι εξίσου τοξικοί με εκείνον. Πείθει τον εαυτό του ότι αυτό που κάνει είναι «προφανές και σωστό», οπότε είναι ξεκάθαρα δικό μας λάθος, αν επηρεαζόμαστε από αυτό.
    Αυτό που συμβαίνει είναι ότι «προβάλλει» τις δικές του αποτυχίες στο θύμα του. Αυτό έχει να κάνει με τις δικές του ανασφάλειες. Έτσι, αν για παράδειγμα απατά, θα κατηγορήσει το θύμα του ότι το έκανε επίσης, προκειμένου να επιρρίψει άλλου την προσοχή.

Μετατόπιση της ευθύνης
    Σύμφωνα με ένα νάρκισσο φταίμε για όλα. Ακόμα και αν είμαστε εντελώς απομακρυσμένοι από μία κατάσταση. Αν για παράδειγμα, είχε μια κακή μέρα στη δουλειά, την μεταθέτει πάνω μας, και αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο δικό μας λάθος, επειδή δεν είμαστε αρκετά υποστηρικτικοί ή δεν έχουμε κατανόηση.
    Ο νάρκισσος θα προβεί σε εντελώς παράλογες εξηγήσεις για την υποτιθέμενη εμπλοκή μας, απλώς και μόνο επειδή αρνείται να αναλάβει τον έλεγχο των πράξεών του. Η αλλαγή σαφώς και δεν είναι στη λίστα των προτεραιοτήτων του.

Αυτο-θυματοποίηση
    Στη λογική του, ο νάρκισσος υποθέτει ότι αν διεκδικήσει πρώτος τον ρόλο του θύματος, τότε δεν μπορούμε παρά να τον δικαιολογήσουμε. Η επιθυμία του είναι να απαλλαγεί από κάθε ευθύνη, αναγκάζοντας μας να ζητήσουμε συγγνώμη χωρίς ουσιαστικά να έχουμε κάνει κάτι άξιο απολογίας.
    Αυτό αποτελεί μία τακτική απόσπασης της προσοχής, για να μετατοπίσουμε το ενδιαφέρον μας από τις λανθασμένες ενέργειές του, σε εμάς, και στον τρόπο με τον οποίο ισχυρίζεται ότι τον πληγώνουμε και τον απογοητεύουμε.

Πρόκληση «οίκτου» και ενόχων
    Για όποιον αναρωτιέται, γιατί τα θύματα μένουν τόσο καιρό με ναρκισσιστές, αυτό συχνά έχει να κάνει με την ενοχή. Ένας νάρκισσος είναι εξαιρετικός στο να αφηγείται δακρύβρεχτες ιστορίες και να μας κάνει να αισθανόμαστε σαν το «σωσίβιο» του.
    Συχνά, χρησιμοποιεί τις άσχημες εμπειρίες του ως τρόπο για να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Έτσι δεν φαίνεται πλέον ως ο «κακός», αλλά μάλλον ως κάποιος που χρειάζεται τη βοήθειά μας για να τα πάει καλύτερα.

Πλαισίωση της ιστορίας
    Όλα είναι θέμα οπτικής, σωστά; Ο νάρκισσος έχει τον τρόπο να πλαισιώνει την ιστορία από τέτοια οπτική γωνία, όπου η αντίδρασή μας σε αυτήν θα φαίνεται αδικαιολόγητη. Θα μας πει ότι αντιδρούμε υπερβολικά επειδή ήταν απλώς ένα αστείο ή ότι είμαστε πολύ ευαίσθητοι και ευερέθιστοι, καθώς κανένας άλλος δεν θα στενοχωριόταν για τις πράξεις του.
    Χρειάζεται προσοχή γιατί τελικά η επανάληψη και επαναφορά του ίδιου κάθε φορά «πλαισίου», μας κάνει να βλέπουμε τελικά τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία, και όχι από την δική μας. Τότε είναι που αρχίζουμε να δικαιολογούμε όλες τις τρανταχτές ενδείξεις.

Απομάκρυνση
    Το να απομακρυνθεί ένας νάρκισσος, αποτελεί τον τρόπο του να μας δώσει ένα μάθημα. Είναι σαν να μας τιμωρεί, ώστε να «πάρουμε το μάθημά μας», για να τον «εκτιμήσουμε» περισσότερο, μόλις μας δώσει ξανά σημασία και προσοχή. Μας ενσταλάζει ένα σύστημα ανταμοιβής, ώστε να θεωρήσουμε ότι πρέπει να ζούμε για να τον ευχαριστήσουμε, διαφορετικά θα υποστούμε τις συνέπειες.

«Εναλλασσόμενες» ενδείξεις στοργής
    Ένας νάρκισσος μετακινείται από το «μηδέν στο εκατό» πραγματικά γρήγορα. Τη μία είναι θυμωμένος μαζί μας αγνοώντας μας και την άλλη μας κάνει να νιώθουμε οι πιο τυχεροί άνθρωποι στον κόσμο. Αυτό το κάνει για δύο βασικούς λόγους: Πρώτον, είναι ένας τρόπος να ρυθμίσουμε την συμπεριφορά μας, έτσι ώστε να προσπαθούμε πάντα να κερδίσουμε τη στοργή του. Δεύτερον, είναι μία μέθοδος για να μας φέρει πίσω μόλις αισθανθεί ότι μπορεί να μας χάσει.

Διάδοση ψευδών πληροφοριών
    Σε αρκετές περιπτώσεις, ένας νάρκισσος, για να προσπαθήσει να επιβάλλει την δική εκδοχή του, επιδίδεται σε ανυπόστατες διαδόσεις για εμάς, σε άλλους ανθρώπους. Αυτός είναι ένας τρόπος για να «θολώσει τα νερά» αποκτώντας «αριθμητική» δύναμη και υπέροχη (αρκετοί άνθρωποι θα δεχθούν την δίκη του εκδοχή). Επιπλέον, αισθάνεται ότι έτσι δημιουργεί ένα άλλοθι που μπορεί να μας προβάλλει ως αντικειμενική αλήθεια.
    Αυτού του είδους οι τακτικές είναι που μας κάνουν να αισθανόμαστε «τρελοί» και μόνοι. Καταλήγουμε να αναρωτιόμαστε αν κάνουμε λάθος που είμαστε οι μοναδικοί που τον βλέπουμε όπως πραγματικά είναι.

Μιλώντας με τους «αγαπημένους» μας
    Ένας νάρκισσος λατρεύει να τροφοδοτεί το εγώ του, έχοντας τους πάντες στο πλευρό του. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να απευθυνθεί στα αγαπημένα μας πρόσωπα πίσω από την πλάτη μας, ισχυριζόμενος ότι χρειάζεται συμβουλές, μόνο και μόνο για μας στοχοποιήσει. Αποζητά την ενσυναίσθηση με οποιοδήποτε τίμημα.
    Αυτός είναι επίσης ένας τρόπος για να μας απομονώσει και να μας κάνει να χάσουμε το σύστημα υποστήριξής μας, ώστε να αισθανθούμε ότι δεν έχουμε κανέναν δίπλα μας, παρά μόνο τον ίδιο.

Μονοπωλώντας την συζήτηση
    Η συζήτηση με έναν ναρκισσιστή δεν θα λέγαμε ότι είναι ακριβώς αμφίδρομη. Ένας νάρκισσος αρέσκεται στο να ακούει τον εαυτό του να μιλάει. Αυτός είναι ένας τρόπος για να...

.....
η συνέχεια εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι