Τα πιο συνηθισμένα λάθη στη διατροφή των παιδιών

Όλοι οι γονείς θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας, είτε αυτό αφορά στην ανατροφή τους είτε στη διατροφή τους. 

Ωστόσο, μερικές φορές άθελά μας κάνουμε λάθη. 

Προκειμένου λοιπόν να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας έχουν μια ισορροπημένη διατροφή που ενισχύει την ανάπτυξη αλλά και τη συγκέντρωσή τους, αποφεύγουμε τα παρακάτω διατροφικά ατοπήματα.

Το πρωινό τους περιλαμβάνει πολλή ζάχαρη
Το πρωινό αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας και αναπόσπαστο μέρος μιας σωστής και ισορροπημένης διατροφής, καθώς χαρίζει στον οργανισμό την απαιτούμενη ενέργεια και βασικά θρεπτικά συστατικά. 

Ένα πλούσιο πρωινό βοηθάει την καλύτερη δυνατή λειτουργία του οργανισμού των παιδιών, σωματική και πνευματική, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της καθημερινότητας. 

Μερικές φορές μπορεί να έχουμε βρει ένα πρωινό που αρέσει στο παιδί, το οποίο όμως περιλαμβάνει πολλή ζάχαρη. 

Φροντίζουμε να περιορίσουμε τα μπισκότα, τα δημητριακά με ζάχαρη και το συσκευασμένο κέικ στο πρωινό του παιδιού και προτιμάμε βρώμη με γάλα, γιαούρτι με δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα και μέλι ή ένα τοστ με τυρί και γαλοπούλα.

Χρησιμοποιούμε λιχουδιές για επιβράβευση
Η επιβράβευση των παιδιών είναι απαραίτητη προκειμένου να ενθαρρύνουμε τη σωστή συμπεριφορά τους. 

Ωστόσο, ένα συχνό λάθος που κάνουμε ως γονείς είναι να επιβραβεύουμε το παιδί δίνοντάς του λιχουδιές. 

Με αυτόν τον τρόπο όμως κάνουμε τις ανθυγιεινές τροφές πιο δελεαστικές και χτίζουμε μια λάθος σχέση του παιδιού με τη διατροφή.

Αποφεύγουμε τα όσπρια
Τα παιδιά πρέπει να τρώνε όσπρια τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα. 

Επειδή όμως τα περισσότερα παιδιά αντιπαθούν τα όσπρια, μπορεί να τα αποφεύγουμε ώστε να μη μείνει το μικρό μας νηστικό. Αυτή όμως δεν είναι μια σωστή λύση. 

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δοκιμάσουμε νέες συνταγές και να βρούμε τύπους οσπρίων ή συνταγές που αρέσουν περισσότερο στο παιδί. 

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση των λαχανικών.

Δεν μαγειρεύουμε ψάρι
Είτε επειδή δεν αρέσει σε εμάς είτε επειδή μυρίζει το σπίτι, συχνά το ψάρι καταναλώνεται σε πολύ μικρή συχνότητα στη σύγχρονη ελληνική οικογένεια. 

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι πρέπει να τρώμε ψάρια και θαλασσινά 2-3 φορές την εβδομάδα και τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα λιπαρό ψάρι.

Παραγγέλνουμε πολύ συχνά φαγητό
Το φαγητό τύπου delivery μπορεί να λειτουργήσει ως τρόπος εκτόνωσης και απόλαυσης. 

Δεδομένου όμως ότι δεν μπορούμε να μειώσουμε την κατανάλωση έτοιμου φαγητού από το παιδί όταν εμείς οι ίδιοι το έχουμε ανάγει σε τρόπο ζωής, φροντίζουμε να το περιορίσουμε σε μία καθιερωμένη ημέρα της εβδομάδας.

«Βαρύ» βραδινό
Ειδικά όταν το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας και διαβάζει και το βράδυ, δεν πρέπει να φορτώνουμε πολύ το βραδινό του γεύμα, καθώς η υπερβολική ποσότητα τροφής παίρνει αίμα από τον εγκέφαλο για το στομάχι και προκαλεί υπνηλία. 

Παράλληλα, το «βαρύ» βραδινό υποβαθμίζει την ποιότητα του ύπνου του παιδιού. 

Μια σαλάτα με κοτόπουλο ή φέτα ή λίγο κρέας από το μεσημέρι με μία φέτα ψωμί, ένα τοστ ή μια αραβική πίτα με τυρί, κοτόπουλο/ γαλοπούλα/ αβγό, λαχανικά και ένα ποτήρι γάλα ή μια φρουτοσαλάτα με μέλι και γιαούρτι είναι μερικές καλές επιλογές για τα βραδινά γεύματα του παιδιού.

zarpanews

Πανδημία: Τα παιδιά, σφουγγάρια φόβων και θλίψεων

Όλα τα παιδιά βρέθηκαν να απορροφούν κατά κύριο λόγο το ψυχικό status των γονέων τους μέσα στην εξωτερική πραγματικότητα της πανδημίας που κινητοποίησε ασυνείδητα σενάρια απώλειας και φόβου.

Ο Άγγλος παιδίατρος και ψυχαναλυτής Donald W. Winnicott σημείωνε πως το οικογενειακό περιβάλλον οφείλει να παρουσιάσει στο παιδί τον εξωτερικό κόσμο διατηρώντας την αυταπάτη, δίχως την οποία η συνάντηση του παιδιού με αυτή την πραγματικότητα θα ήταν τραυματική.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του σε ένα δικό του ποίημα, όπου αναφέρεται στην ψυχική οδύνη ενός παιδιού για τον ψυχικό πόνο της μητέρας του, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στις οδύνες ή στις επιθυμίες του παιδιού.

Το παιδί απορροφά δηλαδή τις καθηλώσεις και τις φαντασιώσεις των ενηλίκων που το μεγαλώνουν. 

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ψυχική υγεία ενός παιδιού εν μέσω μια τραυματικής συνθήκης όπως η πανδημία; 

«Η ψυχική υγεία των παιδιών είναι ανάλογη με την προσαρμοστικότητα των γονιών ή των ανθρώπων που έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους» 

διασαφηνίζει και η πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, Χαρά Τζιουβάρα, κατά τη διάρκεια της Ανοιχτής Συζήτησης «Επίδραση του COVID-19 στην κοινότητα και στην ψυχική υγεία των παιδιών», που διοργάνωσαν οι Γιατροί του Κόσμου στο πλαίσιο του προγράμματος OPENS MINDS 21.

Ο κόσμος μέσα στον οποίο μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά και καλούνται να δράσουν διαφέρει πολύ από τον κόσμο των γονιών τους. Αν o Covid-19 είχε συμβεί πριν από μερικές δεκαετίες, δεν θα βιώναμε την πανδημία μέσα από ένα ψηφιακό μετασύμπαν, με το όποιο θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Ζούμε σε μια εποχή που η «πρόσβαση στο διαδίκτυο θεωρείται ανθρώπινο δικαίωμα» όπως έγραφαν προ μηνών οι «Financial Times».

Τα σχολεία, ωστόσο, έκλεισαν χωρίς προηγουμένως να έχει διασφαλιστεί «αυτό το δικαίωμα» σε όλους τους μαθητές μέσα από κρατικές επενδύσεις στην αγορά υπολογιστών και συνδέσεις στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ανισοτήτων στην εκπαίδευση και ενός χάσματος μεταξύ των ευνοημένων και των μη ευνοημένων παιδιών.

Σε αυτό προστέθηκε το αίσθημα πλήξης, η εγκατάσταση ενός αόρατου φόβου και μιας δυσβάσταχτης –συνειδητής ή ασυνείδητης– ενοχής για το πώς ενδέχεται ως φορείς να «μολύνουν» τους μεγάλους.

Πριν από μερικές εβδομάδες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έθιξε τον αντίκτυπο της υγειονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία των παιδιών εστιάζοντας στον κίνδυνο της φτώχειας, στις ανισότητες στην παιδεία, στην έκθεση στην κακοποίηση.

Ολα τα παιδιά βρέθηκαν να απορροφούν κατά κύριο λόγο το ψυχικό status των γονέων τους μέσα στην εξωτερική πραγματικότητα της πανδημίας που κινητοποίησε ασυνείδητα σενάρια απώλειας και φόβου.

Κάποια παιδιά βρέθηκαν ξαφνικά εκτεθειμένα στους κινδύνους του σπιτιού τους, στην περίπτωση που μεγαλώνουν με κακοποιητικούς ή ψυχικά αποσταθεροποιημένους γονείς δίχως να έχουν την αλληλεπίδραση με τους συμμαθητές τους και την υποστήριξη άλλων ενηλίκων, όπως των καθηγητών τους.

Κάποια άλλα παιδιά, που εγκαταλείφθηκαν μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών, εκτέθηκαν στο πορνογραφικό υλικό του διαδικτύου κινδυνεύοντας να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης σεξουαλικής κακοποίησης.

Μερικά παιδιά που δεν είχαν πρόσβαση στο διαδίκτυο, βρέθηκαν εκτεθειμένα στον κίνδυνο της σχολικής αποτυχίας. Και τα ήδη αδύναμα παιδιά –εκείνα που νοσούν ή έχουν κάποια αναπηρία– ήρθαν αντιμέτωπα με ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά και φόβο.

Ποιο είναι το συνολικό αποτύπωμα της πανδημίας στην ψυχική υγεία και στην παιδεία και πώς θα πρέπει να το διαχειριστούμε τόσο τώρα όσο και μετά το τέλος της υγειονομικής κρίσης; 

Πόσο διαφορετικό είναι αυτό το αποτύπωμα και κατ’ επέκταση, πόσο διαφορετική θα πρέπει να είναι η διαχείριση των παιδιών, των ευάλωτων παιδιών, των εφήβων με αυτοκτονικό ιδεασμό ή με ειδικές ανάγκες;

Ο ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής Γιάννης Καλυβόπουλος, μέσα από την κλινική του εμπειρία με ευάλωτους πληθυσμούς στους Γιατρούς του Κόσμου, εστιάζει στο μετατραυματικό στρες και στους τρόπους αποφυγής καθήλωσης σε μια τραυματική πραγματικότητα.

Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και οι υπόλοιποι εισηγητές από το Χαμόγελο του Παιδιού και το Home Project, αναδεικνύοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, οι φροντιστές και οι θεραπευτές τους στους Ξενώνες ασυνόδευτων και κακοποιημένων παιδιών.

Με δεδομένο πως οι επαφές είναι ανέπαφες δεδομένου του πως ζούμε, δρούμε και εργαζόμαστε πιο αποσωματικοποιημένοι από ποτέ, «ο άλλος καλείται να συλλέξει όλο το σώμα στη φωνή και όλο τον εαυτό του στο αυτί μου» όπως έγραφε ο Ρολάν Μπαρτ. Και σε αυτή τη φράση μπορεί να συμπυκνωθεί η ψυχαναλυτική κλινική ακόμα και με τον παιδικό Αλλο μέσα στην «εικονική κοινωνία» της πανδημίας, το ξέσπασμα της οποίας δημιούργησε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για όλους.

Τι σημαίνει η μη δυνατότητα προσαρμογής του γονέα στη συνθήκη Covid; 

Πώς μπορούμε να αντιστρέψουμε το κλίμα για να μετριαστεί το ψυχικό αποτύπωμα αυτής της υγειονομικής κρίσης στα παιδιά; 

Με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί η επιστροφή στη «νέα κανονικότητα» έτσι ώστε να μη μεταλλαχθεί η επιδημία του Covid-19 σε επιδημία ψυχικών νόσων;

Η απάντηση μοιάζει να κρύβεται στον ψυχισμό των γονέων και των κηδεμόνων. Διότι «πίσω από τα φυλακισμένα παιδιά συναντάμε φυλακισμένους γονείς», όπως υπογράμμισε η Χαρά Τζιουβάρα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να υποστηριχθούν οι ενήλικες ζωές που αποσταθεροποιήθηκαν οικονομικά και κοινωνικά και να υπάρξει φροντίδα υγείας για όσους βίωσαν έξαρση ψυχοσωματικών φαινομένων, καταθλίψεων και ψυχωτικών επεισοδίων. 

Για να μπορέσουν οι μεγάλοι να μεταβολίσουν το αρνητικό σε θετικό και τα παιδιά να μεγαλώσουν σε ένα πιο ασφαλές περιβάλλον με λιγότερη θλίψη, φόβο ή βία.

Όπως είναι εξαιρετικά σημαντική η επιστροφή στη σχολική πραγματικότητα δεδομένου πως η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μεταφορά σημαινόντων αναγκαία για τη συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη ενός παιδιού από τη νηπιακή ηλικία.

Θα πρέπει συνεπώς να οικοδομηθεί εκ νέου μια παιδαγωγική σχέση καθώς ο δάσκαλος είναι εκείνος που μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να δημιουργήσουν νέα σημαίνονται και να καταλάβουν τον εαυτό τους. 

Είναι εκείνος που μπορεί να διορθώσει την πολιτισμική αποστέρηση που έχει τις ρίζες της στο οικογενειακό περιβάλλον –όταν οι γονείς έχουν καθηλώσεις ή διαταραχές– και μαζί με τον θεραπευτή να μετριάσει την ψυχική του οδύνη. 

Για να μην είναι τα παιδιά σφουγγάρια φόβων και θλίψεων... αλλά και νέων σημαινόντων, που θα τα βοηθήσουν να επανανοηματοδοτήσουν τον κόσμο τους...

efsyn

Όταν το παιδί κάνει συνέχεια ερωτήσεις

Πώς μπορείτε να διαχειριστείτε τις ερωτήσεις του παιδιού σας

Αναζητάτε ολοένα και πιο συχνά πληροφορίες στο Διαδίκτυο προκειμένου να δώσετε απαντήσεις στο φιλοπερίεργο παιδί σας; Δεν είστε οι μόνοι. Τα μικρά παιδιά είναι εκ φύσεως περίεργα για τον κόσμο γύρω τους και προσπαθούν να κατανοήσουν καλύτερα όσα βλέπουν και ακούν. Ακόμη κι αν οι συνεχείς ερωτήσεις του παιδιού σας ορισμένες φορές σάς φέρνουν σε δύσκολη θέση, είναι σημαντικό να μην τις αγνοείτε, ώστε να μην καταπνίξετε την τάση του παιδιού σας για μάθηση. Ορίστε λοιπόν μερικοί τρόποι να διαχειριστείτε τις ερωτήσεις του παιδιού σας.

Πώς μπορείτε να διαχειριστείτε τις ερωτήσεις του παιδιού σας

*Κρατήστε τις εξηγήσεις σας απλές
Ενώ τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορούν να κάνουν αφηρημένες ερωτήσεις, δεν μπορούν να καταλάβουν αφηρημένες απαντήσεις και έννοιες. Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να προσαρμόζετε το λεξιλόγιό σας και την περιπλοκότητα των απαντήσεών σας στην ηλικία και το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού.

*Μη βιαστείτε να απαντήσετε
Όταν δεν έχετε τον απαραίτητο χρόνο να σκεφτείτε μια καλή απάντηση στην ερώτηση του μικρού σας, είναι εντάξει να αναβάλετε την απάντησή σας για κάποια άλλη στιγμή μέσα στην ημέρα. Μπορείτε να πείτε κάτι σαν «Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Φτάνουμε στο σουπερμάρκετ τώρα, αλλά ας το συζητήσουμε περισσότερο όταν επιστρέψουμε στο σπίτι.»

*Μείνετε ψύχραιμοι
Μερικές φορές οι ερωτήσεις του παιδιού σας μπορεί να σας εκπλήξουν, όχι απαραίτητα θετικά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μη δείχνετε αναστάτωση όταν το παιδί αναφέρεται σε οποιοδήποτε θέμα. Το παιδί σας πρέπει να ξέρει ότι μπορεί να σας μιλήσει για το οτιδήποτε. Ακόμη κι αν τώρα αυτό σας ακούγεται ασήμαντο, όταν το παιδί μεγαλώσει θα εκτιμήσετε περισσότερο το πόσο σημαντικό είναι να σας εκμυστηρεύεται πράγματα που το απασχολούν.

*Μη βάλετε τα γέλια
Μην κάνετε το παιδί σας να νιώσει ανόητο για κάποια ερώτησή του. Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν αποδεκτά και να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, επομένως συγκρατηθείτε και μη βάλετε τα γέλια.

*Ρωτήστε το τη γνώμη του
Προτού απαντήσετε στο παιδί, δοκιμάστε να το ρωτήσετε τη δική του γνώμη. Με αυτόν τον τρόπο θα του διδάξετε τις βασικές αρχές τις επικοινωνίας και του διαλόγου, ενώ παράλληλα θα οξύνετε τη σκέψη του.

el.gr