Τα "μυστικά" των γοητευτικών ανθρώπων Secrets Of Irresistible People

11 Secrets Of Irresistible People

Ούτε τα χρήματα, ούτε οι γνώσεις, ούτε το κοινωνικό στάτους, ούτε η εξωτερική εμφάνιση παίζουν ρόλο όταν ο ένας άνθρωπος θέλει να πλησιάσει τον άλλον και να επικοινωνήσει ουσιαστικά μαζί του.

Σήμερα, οι ανθρώπινες σχέσεις υποφέρουν και δεν είναι λίγοι αυτοί που νιώθουν ότι έχει χαθεί η μαγεία της επαφής. Ομως, τελικά τι είναι αυτό που λείπει; Ισως, η καλή σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό. Θέλει προσπάθεια να φέρνεις τον καλό σου εαυτό σε ό,τι κάνεις, να χαμογελάς στα δύσκολα, να είσαι σίγουρη για σένα. Αξίζει τον κόπο, όμως, να κάνουμε αυτή την προσπάθεια και να αλλάξουμε την στάση ζωής μας. 

Οι άνθρωποι που μας κερδίζουν και μας γοητεύουν υπάρχουν ακόμα γύρω μας και ομορφαίνουν τις μέρες μας. 

Το Forbes αποκαλύπτει σε άρθρο του τα μυστικά των ακαταμάχητων ανθρώπων: αυτών που ασκούν γοητεία χωρίς προσπάθεια και μας δίνουν πολλούς λόγους για να τους θέλουμε στη ζωή μας.

Είναι ευγενείς: 

Ο γοητευτικός άνθρωπος είναι ευγενής: υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, όπου κι αν βρίσκεται, όποιον κι αν έχει απέναντί του (την οικογένειά του, τον/την σύντροφό του, τον φίλο του, τον άνθρωπο που τον εξυπηρετεί, τον άγνωστο που συναντά στο δρόμο). Η ευγενική συμπεριφορά του δεν αλλοιώνεται από τις καταστάσεις. Ο ακαταμάχητος άνθρωπος συμπεριφέρεται πάντα με σεβασμό.

Τους αρέσει η ουσιαστική συζήτηση: 

Οι γοητευτικοί άνθρωποι αγαπούν την συζήτηση και δεν κάνουν «αυτοματοποιημένες» ερωτήσεις. Θέλουν να έρθουν σε ουσιαστική επαφή με τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους, δείχνοντας πραγματικό ενδιαφέρον.

Κάνουν focus στον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους και είναι σίγουροι για τον εαυτό τους:

Είναι συγκεντρωμένοι όταν συζητούν (πχ. Δεν είναι προσκολλημένοι στην οθόνη του κινητού τους, δεν είναι αφηρημένοι, δεν τους ενδιαφέρει πώς δείχνει η εξωτερική εικόνα τους) και κάνουν τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους να νιώσει ασφάλεια και εμπιστοσύνη.

Δεν κάνουν επίδειξη γνώσεων και ικανοτήτων: 

Οι ακαταμάχητοι άνθρωποι σύμφωνα με το Forbes δεν έχουν ανάγκη να κάνουν επίδειξη των δυνατοτήτων τους, των κατορθωμάτων τους, των επιτυχιών τους, των γνώσεών τους. Πιστεύουν ότι αυτά δεν αφορούν τον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους.

Δεν είναι ισχυρογνώμονες: 

Πιστεύουν ότι ο καθένας έχει την άποψή του και αυτή θα πρέπει να είναι σεβαστή. Θα πρέπει να την ακούσουν με προσοχή. Οι γοητευτικοί άνθρωποι είναι ανοιχτοί σε νέες απόψεις.

Είναι αυθεντικοί: 

Ξέρουν ποιοι είναι και αποφεύγουν τις fake συμπεριφορές. Εκφράζονται με αυθορμητισμό και σιχαίνονται τα ψέματα. Θέλουν να εμπνέουν εμπιστοσύνη και κύρος.

Eίναι έντιμοι: 

Η αξιοπρέπεια και η εντιμότητα είναι αξίες της ζωής τους. Δεν μιλούν άσχημα για τους άλλους, απεχθάνονται το κουτσομπολιό, είναι δίκαιοι.

Χαμογελούν: 

Το χαμόγελο είναι σταθερή αξία της ζωής τους. Θέλουν να κάνουν τους γύρω τους να νιώθουν άνετα.

Δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό σε ό,τι κάνουν: 

Δεν προσπαθούν να κάνουν «τους καλούς». Δίνουν την θετική τους ενέργεια στα πράγματα, γιατί αυτό τους χαρίζει ψυχική ηρεμία.

Νιώθουν ευγνωμοσύνη για όσα έχουν και αγαπούν την ζωή όπως είναι: 

Είναι θετικοί και παθιασμένοι με τα πράγματα. Δεν χάνουν το θάρρος τους μπροστά στα εμπόδια και τις δυσκολίες και πιστεύουν ότι «Μια κακή ημέρα δεν σημαίνει μια κακή ζωή». Είναι αισιόδοξοι και «κλείνουν το μάτι» στα πράγματα.

περισσότερα εδώ:

bovary

antikleidi

Το Χαμομηλάκι

Τι προκαλεί στο παιδί η Ανεπάρκεια ενζύμου G6PD (κυάμωση) - About G6PD Deficiency

Foods to Avoid When Suffering from G6PD Deficiency

About G6PD Deficiency

Η ανεπάρκεια G6PD οφείλεται σε ένα πρόβλημα που προκύπτει με ένα ένζυμο που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Η ανεπάρκεια ενζύμου G6PD δεν θεραπεύεται. Είναι μια κληρονομική νόσος και δεν μπορεί να μεταδοθεί από το ένα άτομο στο άλλο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με ανεπάρκεια ενζύμου G6PD έχουν μια απολύτως φυσιολογική ζωή, εφόσον αποφεύγουν ορισμένες τροφές και φάρμακα. Μερικοί άνθρωποι με αυτή την διαταραχή θα έχουν αναιμία. Η αναιμία μπορεί να κάνει τα παιδιά να φαίνονται χλωμά και να έχουν λιγότερη ενέργεια. 

Αυτό μπορεί να συμβεί μετά τη λήψη ενός από τα φάρμακα, ή την κατανάλωση των τροφίμων (βλ. παρακάτω), ή κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας.

Μερικά μωρά με ανεπάρκεια ενζύμου G6PD μπορεί να έχουν ίκτερο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ' ό,τι συνήθως κατά τους πρώτους μήνες της ζωής. Ο ίκτερος κάνει το δέρμα να φαίνεται κίτρινο, λόγω της διάσπασης των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Το παιδί σας θα πρέπει να αποφεύγει τα ακόλουθα:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΝΖΥΜΟΥ G6PD

Αντιβιοτικά:
Σουλφοναμίδες
Κοτριμοξαζόλη (Bactrim, Septrin)
Δαψόνη
Χλωραμφαινικόλη
Νιτροφουραντοίνη
Ναλιδιξικό οξύ
Ανθελονοσιακά
Χλωροκίνη
Υδροξυχλωροκίνη
Πριμακίνη
Κινίνη

Χημικά
Ναφθαλίνη
Μπλε του μεθυλενίου

Τρόφιμα
Φάβα - κουκιά

Άλλα φάρμακα
Σουλφασαλαζίνη
Μεθυλντόπα
Μεγάλες δόσεις βιταμίνης C
Υδραλαζίνη
Προκαϊναμίδη
Κινιδίνη
Ορισμένα αντικαρκινικά φάρμακα

Μερικά παιδιά με ανεπάρκεια ενζύμου G6PD δεν πρέπει να λαμβάνουν ασπιρίνη. Πάντα να ελέγχετε τις ετικέτες όλων των φαρμάκων που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή και να είστε προσεκτικοί σχετικά με τη χρήση βοτάνων και τις εναλλακτικές ομοιοπαθητικές θεραπείες.

tempo24
Το Χαμομηλάκι

«Δεν είμαι κακό παιδί. Είμαι μόνο 2 ετών!»

Η Mary Katherine Backstrom τράβηξε μια φωτογραφία της 2χρονης κόρης της την ώρα που την έπιασε μία κρίση υστερίας, για να τη στείλει στον άντρα της. Το πρόσωπο του κοριτσιού είχε κοκκινίσει, έκλαιγε και ήταν φανερό πως βίωνε μία πολύ δύσκολη στιγμή.

Λίγο αργότερα, η 33χρονη μητέρα διάβασε στο ίντερνετ ένα ανώνυμο κείμενο που τη βοήθησε να καταλάβει πώς αισθάνεται η κόρη της όταν αντιδρά έτσι. 

..........

Το κείμενο που θα διαβάσετε θα σας συγκινήσει και θα σας κάνει να καταλάβετε τι πραγματικά νιώθουν τα παιδιά μας, όταν αντιδρούν υπερβολικά.

«Από το ημερολόγιο ενός δίχρονου παιδιού:

Σήμερα ξύπνησα και ήθελα να ντυθώ μόνη μου αλλά μου είπαν: “Όχι, δεν προλαβαίνουμε, άσε με να το κάνω εγώ.”

Αυτό με στενοχώρησε.

Ήθελα να φάω μόνη μου το πρωινό μου αλλά μου είπαν: “Όχι, θα λερωθείς, άσε να σε ταΐσω εγώ.”

Αυτό μ’ έκανε να θυμώσω.

Ήθελα να περπατήσω μέχρι το αυτοκίνητο και να μπω μόνη μου μέσα αλλά μου είπαν: “Όχι, πρέπει να πηγαίνουμε, δεν έχουμε χρόνο. Άσε με να το κάνω εγώ.”

Αυτό μ’ έκανε να κλάψω.

Ήθελα να βγω απ’ το αυτοκίνητο μόνη μου αλλά μου είπαν: “Όχι, δεν έχουμε χρόνο, άσε με να το κάνω εγώ.”

Αυτό μ’ έκανε να θέλω να φύγω μακριά.

Αργότερα, ήθελα να παίξω με τα τουβλάκια μου αλλά μου είπαν:“Όχι, δεν το κάνεις σωστά, καν’ το όπως στο δείχνω.”

Αποφάσισα ότι δεν ήθελα να παίξω άλλο με τα τουβλάκια. 
Ήθελα να παίξω με την κούκλα που είχε ένα άλλο παιδάκι κι έτσι την πήρα. Αλλά μου είπαν: “Όχι, δεν είναι σωστό αυτό! Πρέπει να μάθεις να μοιράζεσαι.”

Δεν είμαι σίγουρη ποια ήταν η αντίδρασή μου, αλλά στενοχωρήθηκα. Κι έκλαψα. Ήθελα μια αγκαλιά αλλά μου είπαν: “Είσαι μια χαρά, πήγαινε να παίξεις.”

Μου λένε πότε πρέπει να μαζέψω τα παιχνίδια μου. Το ξέρω γιατί κάποιος επαναλαμβάνει συνέχεια: “Πήγαινε να μαζέψεις τα παιχνίδια σου.”

Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, περιμένω ότι κάποιος θα μου δείξει.

“Τι κάνεις; Γιατί στέκεσαι έτσι; Μάζεψε τα παιχνίδια σου, τώρα!”

Δεν με άφηναν να ντυθώ, να πάω μόνη μου εκεί που ήθελα αλλά τώρα μου ζητάνε να μαζέψω όλα αυτά τα πράγματα.

Δεν είμαι σίγουρη για το τι θέλω να κάνω. Κάποιος δεν πρέπει να μου δείξει τον τρόπο; Από πού αρχίζω; Πού πάνε όλα αυτά τα πράγματα; Ακούω πολλές λέξεις αλλά δεν καταλαβαίνω τι μου ζητάνε να κάνω. Φοβάμαι και δεν κουνιέμαι.

Ξαπλώνω στο πάτωμα και κλαίω.

Όταν ήρθε η ώρα του φαγητού, ήθελα να βάλω μόνη μου το φαγητό στο πιάτο αλλά μου είπαν: “Όχι, είσαι πολύ μικρή. Άσε με να το κάνω εγώ.”

Αυτό με έκανε να νιώσω ασήμαντη. Προσπάθησα να φάω από το πιάτο που είχα μπροστά μου αλλά κάποιος μου έλεγε συνέχεια: “Πάρε απ’ αυτό, δοκίμασε απ’ το άλλο” και με τάιζε όλη την ώρα.

Δεν ήθελα να φάω άλλο. Αυτό με έκανε να πετάξω κάτω τα πράγματα και ν’ αρχίσω να κλαίω.

Δεν μπορώ να φύγω απ’ το τραπέζι γιατί κανείς δεν μ’ αφήνει επειδή είμαι πολύ μικρή και δεν μπορώ. Μου λένε ότι πρέπει να φάω κι άλλο. Αυτό με έκανε να κλάψω ακόμα περισσότερο. Πεινάω, είμαι θυμωμένη και λυπημένη. Είμαι κουρασμένη και χρειάζομαι κάποιον να με πάρει αγκαλιά. Δεν νιώθω ασφαλής. Φοβάμαι. Κλαίω κι άλλο. 

Είμαι 2 ετών. Κανείς δεν μ’ αφήνει να ντυθώ μόνη μου, κανείς δεν μ’ αφήνει να πάω εκεί που θέλω, κανείς δεν μ’ αφήνει να φροντίσω τον εαυτό μου.

Όμως, περιμένουν από μένα να ξέρω πώς να μοιράζομαι, να “ακούω”, να “περιμένω ένα λεπτό”. Περιμένουν από μένα να ξέρω τι πρέπει να πω και πώς να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου. Περιμένουν από μένα να μένω ακίνητη και να ξέρω πως αν πετάξω κάτι κάτω, μπορεί να σπάσει... 

Αλλά δεν τα ξέρω όλα αυτά.

Δεν με αφήνουν να κάνω όσα ξέρω: να περπατήσω, να σπρώξω, να κουμπώσω το μπουφάν μου, να φορέσω τη μπλούζα μου, να βάλω το φαγητό μου, να σκαρφαλώσω, να τρέξω, να πετάω πράγματα και να κάνω όλα όσα έχω μάθει. Όλα όσα με ενδιαφέρουν και μου εξάπτουν την περιέργεια απαγορεύεται να τα κάνω.

Είμαι 2 ετών... Δεν είμαι κακό παιδί... Είμαι θυμωμένη. Είμαι νευρική, αγχωμένη και μπερδεμένη. Χρειάζομαι μια αγκαλιά.»

mamamia.com.au

mama365

Το Χαμομηλάκι