Thursday 7 June 2018

«Αποφεύγω τη θάλασσα το Καλοκαίρι…»
Μαθήματα ζωής για μας και τα παιδιά μας

Ποτέ μην πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του

«Αποφεύγω τη θάλασσα το Καλοκαίρι…»
Μου έλεγαν κάποιοι γνωστοί αυτές τις μέρες, νέοι και νέες,
ότι δυσκολεύονται να πάνε στη θάλασσα, λόγω της εμφάνισής τους.

Δεν αντέχουν, λέει, τα βλέμματα του κόσμου, την υποτίμηση που εισπράττουν, την αίσθηση της απόρριψης και γελοιοποίησης για την εικόνα τους.
Με αφορμή αυτό, σκέφτηκα να σου πω φιλικά τα εξής:
Ποτέ μη πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του, ή για κάποιο σωματικό ή ψυχικό χαρακτηριστικό του.
Άλλος είναι υπέρβαρος, άλλος παχύσαρκος, άλλος ελλιποβαρής.
Άλλος έχει σπυράκια, λιπαρό δέρμα, μια ουλή στο πρόσωπο, 

έντονη πιτυρίδα,
μεγάλη μύτη, στραβά δόντια, κυτταρίτιδα, αραιά μαλλιά, μιλάει ψευδά, 

τρώει τα νύχια του,
δεν ακούει καλά, μυρίζουν τα χνώτα του,περπατά και κουτσαίνει,
δεν βλέπει καλά, δεν κάνει παιδιά, τρέμει, ξεχνά,
είναι ψηλός, είναι κοντός, θηλυπρεπής ή πολύ αρρενωπός,
φοβάται τις κατσαρίδες, τα ύψη, το σκοτάδι, το ασανσέρ,
αργεί να παντρευτεί, δεν βρίσκει δουλειά,
δεν ποστάρει φοβερές ατάκες στο φέης.
Και άλλα πολλά….

Μια σου λέξη ή γκριμάτσα, μια κοροϊδία ή ειρωνεία, ένα αστείο, ένα βλέμμα γελοίο,
μια φατσούλα ¨έλεος¨,μια δήθεν αφελής ερώτηση

– 4 χρόνια παντρεμένοι κι ακόμα να κάνετε παιδάκι, ε;.. – μπορεί να τον διαλύσει.
Εντελώς όμως. Ερείπιο.Να τον κάνει να καταρρεύσει για μέρες και μήνες.
Να πέσει σε κατάθλιψη κι απόγνωση.
Κάποιοι έχουν βάλει και τέλος στη ζωή τους με κάτι τέτοια ¨αστεία¨ ανώριμων ανθρώπων, που τους νόμιζαν και φίλους.
Εσύ μπορεί να είσαι δυνατός και να μην ιδρώνει το αυτί σου ό, τι κι αν σου πουν.

Είναι χάρισμα αυτή σου η δύναμη.

Άλλοι όμως – χωρίς την άδειά σου, φίλε, τι να κάνουμε –
είναι πολύ ευαίσθητοι, έχουν αδύναμη ψυχή και κουρασμένο νευρικό σύστημα, με ελάχιστες ψυχικές άμυνες.

Σίγουρα εσύ αγνοείς το πώς μεγάλωσαν, τι γονείς είχαν,
τι είδαν, τι έζησαν, πώς πόνεσαν, αν ευνουχίστηκαν ή διαλύθηκαν ήδη στα παιδικά τους χρόνια.

Θα μου πεις,
"Δεν μπορούμε να τρέμουμε όταν μιλάμε στην παρέα μας
και να μετράμε με άγχος την κάθε μας λέξη".
Σωστά. Μα σίγουρα μπορούμε να μιλάμε πάντα με αγάπη, διάκριση και σύνεση, βουτώντας τη γλώσσα πρώτα στο μυαλό και στην καρδιά, για να μη φεύγουν ποικίλες κοτσάνες, που βαφτίζονται ¨εξυπνάδες¨.

Κι υπάρχει κι η λέξη συγγνώμη, αν δούμε ότι κάναμε μια ζημιά.
Μια συγγνώμη άμεση, έμπρακτη, δακρυσμένη κι αληθινή,
που θα βοηθήσει τον άλλο να συνεχίσει να ζει.
Έχω καταλάβει ότι ο καθένας κάνει τελικά ό,τι μπορεί.
Και κάποιοι δεν θέλουν να αλλάξουν καθόλου.
Μα υπάρχουν και κάποιοι που εξελίσσονται και αγιάζονται, και προοδεύουν.
Και δέχονται να ζυμωθούν με το πνεύμα της αγάπης του Χριστού
και να εξελιχτούν, και να προχωρήσουν.
Σ’ αυτούς και απευθύνομαι.
Φιλικά. Πάντα.


π. Ανδρέας Κονάνος
agios-panteleimon

------------
Ὅσα γὰρ ἡγοῦνται ἀλλήλους κακὰ ἔχειν ἄνθρωποι φύσει ἢ τύχῃ, οὐδεὶς θυμοῦται οὐδὲ νουθετεῖ οὐδὲ διδάσκει οὐδὲ κολάζει τοὺς ταῦτα ἔχοντας, ἵνα μὴ τοιοῦτοι ὦσιν, ἀλλ’ ἐλεοῦσιν· οἷον τοὺς αἰσχροὺς ἢ σμικροὺς ἢ ἀσθενεῖς τίς οὕτως ἀνόητος ὥστε τι τούτων έπιχειρεῖν ποιεῖν; Ταῦτα μὲν γὰρ οἶμαι ἴσασιν ὅτι φύσει τε καὶ τύχῃ τοῖς ἀνθρώποις γίγνεται, τὰ καλὰ καὶ τἀναντία τούτοις· 
Πλάτωνα «Πρωταγόρας» (324b)
Γιατί για όσα κακά νομίζουν οι άνθρωποι, ο ένας για τον άλλο, ότι έχουν από τη φύση τους ή από τύχη, κανείς δεν οργίζεται ούτε συμβουλεύει ούτε διδάσκει ούτε τιμωρεί όσους τα έχουν, για να μην είναι τέτοιοι, αλλά τους λυπούνται˙ για παράδειγμα, στους άσχημους ή μικρόσωμους ή ασθενικούς ποιος είναι τόσο ανόητος, ώστε να προσπαθεί να (τους) κάνει κάτι από αυτά; Γιατί γνωρίζουν, νομίζω, ότι αυτά υπάρχουν στους ανθρώπους από τη φύση και από την τύχη, δηλαδή οι καλές ιδιότητες και οι αντίθετές τους˙ 

Το Χαμομηλάκι

Η Ευδαιμονία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη

«Το ανθρώπινο αγαθό πρέπει να έχει δύο χαρακτηριστικά. Πρέπει να είναι τελικό (τέλειον), κάτι που επιλέγεται πάντοτε προς χάρη του εαυτού του και ποτέ ως μέσο για την επιδίωξη άλλου σκοπού. Επίσης πρέπει να είναι αὔταρκες, κάτι που από μόνο του καθιστά τη ζωή άξια επιλογής. 
Και τα δύο αυτά γνωρίσματα χαρακτηρίζουν την ευδαιμονία. Απομένει όμως να ρωτήσουμε τι είναι η ευδαιμονία. 
Ο Αριστοτέλης για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα εισάγει την πλατωνική έννοια του έργου ή της λειτουργίας. 
Ουσιαστικά θέτει το ερώτημα, ποιο είδος ζωής παρέχει στον άνθρωπο τη μεγαλύτερη ικανοποίηση, αλλά, για να βρει την απάντηση, θεωρεί αναγκαίο να ρωτήσει ποια είναι η χαρακτηριστική λειτουργία του ανθρώπου. 
Το ερώτημα αυτό το δανείζεται από τις τέχνες, αλλά εκεί η απάντηση είναι απλή. Δεν είναι δύσκολο να διαπιστωθεί ότι η λειτουργία ενός αυλητού είναι να παίζει τον αυλό ή ότι η λειτουργία ενός πέλεκυ είναι να κόβει. 
Ακόμη και στα μέρη ενός ζωντανού σώματος -το μάτι ή το χέρι- εύκολα διακρίνεται ο προορισμός τους. Αντίθετα, δεν είναι εύκολο να λεχθεί ποιο είναι το έργο του ανθρώπου. 
Για να απαντήσει στο ερώτημα ο Αριστοτέλης εξετάζει ποιο έργο μπορεί να επιτελέσει μόνον ο άνθρωπος. 
Η αύξηση και η αναπαραγωγή είναι κοινή σε ανθρώπους, ζώα και φυτά, η αίσθηση είναι κοινή σε ανθρώπους και ζώα· επομένως, καμιά από αυτές τις λειτουργίες δεν μπορεί να χαρακτηρίζει ειδικά τον άνθρωπο. 
Αλλά, όπως διδαχθήκαμε στο Περί ψυχής σχετικά με τον άνθρωπο, σε αυτές τις λειτουργίες προστίθεται μια ανώτερη λειτουργία, που ο Αριστοτέλης την ονομάζει εδώ το λόγον ἔχον, "αυτό που έχει ορισμένο σχέδιο ή κανόνα". 
Σε αυτή τη δύναμη περιλαμβάνονται δύο υπολειτουργίες, 
μία που κατανοεί το σχέδιο και μία που το υπακούει. 
Η ζωή αυτής της λειτουργίας πρέπει να είναι η ευδαιμονία. 
Δεύτερον, η λειτουργία πρέπει να είναι ενέργεια και απλώς δύναμη. 
Τρίτον, πρέπει να είναι σύμφωνη με την αρετή ή, αν υπάρχουν περισσότερες αρετές, με την καλύτερη και τελειότερη από αυτές. Τέταρτον, πρέπει να εκδηλώνεται όχι μόνο για σύντομες χρονικές περιόδους, αλλά για ολόκληρη τη ζωή.»
[W.D. Ross, Αριστοτέλης, Μ.Ι.Ε.Τ.: Αθήνα 21993, σ.271-272]
🔅🔅🔅
Ο Αριστοτέλης περί ευδαιμονίας, αρετής, προαίρεσης (=ελεύθερης επιλογής) και ευθύνης (με αναφορά στα Ηθικά Νικομάχεια, αποσπάσματα του σχολικού βιβλίου: Φιλοσοφικός Λόγος)
.............
Η συνέχεια εδώ: Τα Ελληνικά

Τα ψωμάκια - συννεφάκια (Cloud Bread), χωρίς γλουτένη, που ξετρελαίνουν τα παιδιά

με τα 3 υλικά που έχουν ξετρελάνει τα παιδιά
Θα έχετε ακούσει για το περίφημο Cloud Bread. 
Πρόκειται για μια διαφορετική συνταγή, πολύ γρήγορη και απλή για ψωμάκια χωρίς γλουτένη.

Η κλασική συνταγή, που κυκλοφορεί, είναι η εξής:

3 αυγά
3 κ.σ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου
1/4 κ.γ. baking powder

Και η παραλλαγή της, που έχει ξετρελάνει τα παιδιά, είναι η παρακάτω:
3 αυγά
1 μπανάνα
1/4 κ.γ. baking powder

Εκτέλεση
Χωρίζουμε τα ασπράδια και τα χτυπάμε ώσπου να γίνουν μαρέγκα μαζί με τη baking powder.
Στη συνέχεια, χτυπάμε στο μούλτι τους κρόκους και 1 μπανάνα και τα προσθέτουμε στη μαρέγκα. 
Σε λαδόκολλα, απλώνουμε με ένα κουτάλι της σούπας «στρογγυλά συννεφάκια». 
Τέλος, αφού έχουμε προθερμάνει τον φούρνο, 
ψήνουμε στους 150 βαθμούς, για 15 λεπτά,
ή μέχρι να ροδίσουν.

Σερβίρετε με μέλι, κανέλα, μαρμελάδες, φρέσκα φρούτα ή άλλο υλικό της αρεσκείας σας.
 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki