Όταν πιάνει η βροχή… / Καληνύχτα σας...

Πολλές οι δυσκολίες της ζωής. 

Ο κάθε ένας μόνος του, το γνωρίζει καλύτερα αυτό.
Είναι δυσκολίες που τις περιμένεις να έρθουν. 

Τις βλέπεις. Σε προειδοποιούν. 

Και είναι και άλλες, οι οποίες εμφανίζονται από κει που δεν το περιμένεις, που δεν τις είχες ποτέ φανταστεί.

Και τότε είναι που εύχεσαι, να μην είχανε συμβεί, και τότε είναι που αναρωτιέσαι το γιατί συνέβησαν σε σένα.
Και είναι πολλές φορές λόγια, άνθρωποι, πρόσωπα και γνώμες και καταστάσεις αυτές οι δυσκολίες.
Και σε αυτές θα αναφερθούμε…
Όσο όμως και να το προσπαθείς, δεν θα μπορέσεις να τις εξηγήσεις. Και όσο και να το εύχεσαι, να τις διώξεις, πολλές φορές δεν το μπορείς.

Σκέψου όμως το εξής Άνθρωπε…
Γιατί αυτά τα λόγια, οι άνθρωποι, τα πρόσωπα οι γνώμες και οι καταστάσεις, είναι σαν τη βροχή που πιάνει.
Τη βροχή που άλλοτε τη προβλέπεις και άλλοτε όχι. 

Τη βροχή, που κάποτε, όσο και να κρατήσει, θα περάσει.

Δεν προσπαθείς να την διώξεις τη βροχή. Δεν προσπαθείς να τη σταματήσεις. Τη βροχή την αφήνεις να πέφτει, και να πέφτει… 

Δε μπορείς να κάνεις και αλλιώς, όσο και να το θέλεις.
Χτίζεις όμως σπίτια, με καλά θεμέλια, καλές πόρτες και παράθυρα, χοντρούς τοίχους και γερή σκεπή. Και δεν σε νοιάζει όσο και να βρέχει.

Έτσι και τα λόγια, οι άνθρωποι, τα πρόσωπα οι γνώμες και οι καταστάσεις Άνθρωπε…
Μην προσπαθήσεις να τα σταματήσεις…
Χτίσε το σπίτι σου καλό, και άφησε τα…
Και, όπως όταν πιάνει η βροχή, εσένα δε θα σε αγγίζουν…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γιατί τα παιδιά αγαπούν τόσο πολύ τον παππού και τη γιαγιά! - 5 Reasons Kids Love Grandparents

5 Reasons Kids Love Grandparents

Ας γίνουμε πάλι παιδιά και να θυμηθούμε γιατί λατρεύαμε να είμαστε με τον παππού και τη γιαγιά! Ιδού λίγοι από τους λόγους για τους οποίους τα παιδιά λατρεύουν τους γονείς των γονιών τους.

1. Είναι πάντα έτοιμοι για μια περιπέτεια!
Εκδρομές, επισκέψεις σε μουσεία, πικ νικ! Οι παππούδες μας λατρεύουν να βγαίνουν έξω τόσο όσο και τα παιδιά!
2. Ξέρουν πολλές ιστορίες
Σε κάθε παιδί αρέσει να ακούει ιστορίες από τη ζωή του παππού και της γιαγιάς. Ειδικά οι προσωπικές τους ιστορίες είναι αυτές που μας κάνουν να τους θαυμάζουμε τόσο πολύ αλλά και να αναρωτιόμαστε αν θα πετύχουμε ποτέ τόσα πολλά όσο εκείνοι.
3. Ασχολούνται με τον κήπο
Φραουλίτσες, μποστάνια, φυτά και λουλούδια, ο κήπος είναι από τις αγαπημένες ασχολίες των παιδιών και μόνο οι γιαγιάδες έχουν την όρεξη και τον χρόνο για να το κάνουν!
4. Μας διαβάζουν βιβλία και παραμύθια
Οι γονείς συνήθως δεν έχουν τον χρόνο να διαβάσουν στα παιδιά πολλά βιβλία και παραμύθια. Η γιαγιά και ο παππούς, όμως, είναι αυτοί που μαθαίνουν στο παιδί να του αρέσει το διάβασμα.
5. Ξέρουν τα πάντα!
Κάθε παιδί πιστεύει ότι ο παππούς είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια, ενώ αν κάτι δεν το γνωρίζει, τότε σίγουρα θα αφιερώσει χρόνο για να το βρει και να απαντήσει σε όποια ερώτηση του γίνει.
6. Γίνονται παιδιά
Ό,τι κι αν ζητήσει ένα παιδί από τη γιαγιά και τον παππού, όσο παιδικό ή ανόητο κι αν είναι, εκείνοι θα το κάνουν. Να τους καβαλήσουν, να τους φορέσουν αστεία καπέλα, να τους βάψουν το πρόσωπο με μπογιές. Οι παππούδες ξέρουν πώς είναι να είσαι παιδί και δεν το αλλάζουν με τίποτα!
7. Δεν βιάζονται
Δεν βιάζονται να ετοιμαστούν τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο ούτε να κάνουν τα μαθήματά τους. Έχουν πολύ χρόνο και τους τον δίνουν απλόχερα.
8. Είναι το καλύτερο κοινό
Όταν το παιδί μαθαίνει ένα ποίημα, μια χορευτική κίνηση, το πρώτο του κομμάτι στο πιάνο, η γιαγιά και ο παππούς είναι αυτοί που πραγματικά θέλουν να ακούσουν.
9. Τους αρέσουν τα ταξίδια
Διακοπές στη Disneyland; Μέσα! Βόλτα στη Χαλκίδα με το τρένο; Φύγαμε!
10. Λένε στα παιδιά ιστορίες από τους γονείς τους
Ποιος ξέρει καλύτερα από όλους τους γονείς μας; Οι παππούδες μας. Για αυτό και μας αρέσει να τους ακούμε να μιλούν για τα παιδικά τους χρόνια, ενώ κάθε «το ίδιο έκανε και η μάνα σου μικρή» μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια!
11. Μαγειρεύουν άψογα
Τα φαγητά της γιαγιάς και το πρωινό του παππού δεν συγκρίνονται με κανένα φαγητό στον κόσμο. Όλοι το ξέρουμε.
12. Ξέρουν πολλά τραγούδια
Ξέρουν σκοπούς από τους προσκόπους, παιδικά τραγούδια, μαθαίνουν γρήγορα όποιο τραγούδι λένε τα πιτσιρίκια και χαίρονται να το τραγουδούν μαζί τους.
13. Ακούνε
Χαίρονται πάντα να ακούνε όσα έχουν να τους πουν τα παιδιά χωρίς μάλιστα να κρίνουν. Απλώς ακούνε και βοηθούν.
14. Ξέρουν ιστορία
Δεν είναι μόνο ότι έχουν γνώσεις. Έχουν ζήσει πράγματα. Θυμούνται πότε ήρθε η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, έχουν ζήσει πολέμους και κακουχίες από πρώτο χέρι και έχουν να πουν πράγματα που δεν τα γράφουν ούτε τα βιβλία.
15. Έχουν παράξενα αντικείμενα στο σπίτι
Από γουδοχέρι μέχρι πορσελάνες, οι παππούδες έχουν κάθε λογής αντικείμενα που δεν βλέπουμε κάθε μέρα και τραβούν την περιέργεια των παιδιών. Αν, πάλι, χαλάσει κάτι δεν θα το κάνουν θέμα.
16. Κάνουν δώρα
Αν και οι περισσότεροι δεν έχουν τα χρήματα, αγοράζουν δώρα στα παιδιά ή τους χαρίζουν αντικείμενα της ιδιοκτησίας τους.
17. Χαρτζιλικώνουν
Για τις δουλειές του σπιτιού, που η μαμά θεωρεί δεδομένο ότι θα κάνουμε, η γιαγιά και ο παππούς δίνουν το κατιτίς τους.
18. Πιστεύουν τα πάντα
- Είδα ένα φάντασμα έξω από το σπίτι.
- Άντε! Πώς έμοιαζε;
19. Μαθαίνουν στα παιδιά δεξιοτεχνίες
Η γιαγιά και ο παππούς θα μάθουν στο παιδί πώς να ψαρεύει, να ράβει, να ανοίγει φύλλο, πράγματα για τα οποία οι γονείς δεν έχουν τον χρόνο ή τις γνώσεις.
20. Ξέρουν να “στέκονται”
Όταν το παιδί έχει ένα πρόβλημα, ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν. Είτε αυτό σημαίνει να το συζητήσουν είτε να καθίσουν με το παιδί αμίλητοι και να δουν κινούμενα σχέδια.
21. Δεν μας μαλώνουν
Συνήθως οι παππούδες δεν περνούν όλη τη μέρα με τα παιδιά και έτσι όταν κάτι πάει στραβά, απλώς το προσπερνούν χωρίς να τους κάνουν παρατήρηση.
22. Μας σκέφτονται
Ακόμα κι αν βρίσκονται πολύ μακριά, πάντα θα πάρουν τηλέφωνο να δουν τι κάνουμε και θα μας δείξουν ότι μας νοιάζονται και μας σκέφτονται.
23. Μαθαίνουν από τα παιδιά
Θα μάθουν πράγματα από τα παιδιά, που δεν έχει κάποιος άλλος την υπομονή να τους τα δείξει, όπως το να χρησιμοποιήσουν το τηλέφωνο ή ακόμα και το Skype!
24. Κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή
Θέλουν να κάνουν την κάθε μέρα ξεχωριστή για το παιδί. Βρίσκουν πράγματα που θα του τραβήξουν το ενδιαφέρον, το δελεάζουν και ανακαλύπτουν διαρκώς νέες ασχολίες.
25. Των παιδιών μου τα παιδιά…
Αν μη τι άλλο, αξίζουν την αγάπη των παιδιών γιατί τα λατρεύουν χωρίς όρους, χωρίς να περιμένουν κάτι από αυτά. Ακόμα κι όταν αυτά περνούν την εφηβεία και τους ξεχνούν, η γιαγιά και ο παππούς δεν παραπονιούνται ποτέ. Χρειάζεστε καλύτερο λόγο;

in2life.gr
το βρήκαμε εδώ: fouit

Αποφθέγματα του «Μικρού Πρίγκιπα», που μας ταξιδεύουν στην παιδική μας ηλικία

.....
Ο «Μικρός Πρίγκιπας» δεν είναι ακριβώς ένα παιδικό βιβλίο. Ο Εξυπερύ σε αυτό αποκαλύπτει τις πιο βαθυστόχαστες, αλλά και ιδεαλιστικές του σκέψεις, ντύνοντάς τες με υπέροχα στοιχεία παραμυθιού, πετυχημένους συμβολισμούς, αλλά και στοιχεία της ζωής και της προσωπικότητάς του.

.....

1. «Είναι πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου από το να κρίνεις του άλλους. Αν καταφέρεις να κρίνεις τον εαυτό σου σωστά, τότε είσαι πράγματι ένας σοφός άνθρωπος»
2. «Μικρός Πρίγκιπας: Πού είναι όλοι οι άνθρωποι; Είναι λίγο μοναχικά στην έρημο… Το φίδι: Είναι μοναχικά, ακόμα και όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους»
3. «Αντίο, είπε η αλεπού. Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Δεν βλέπουμε καλά, παρά με την καρδιά μας. Το ουσιαστικό είναι αόρατο για τα μάτια»
4. «Αλεπού: Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα πράγματα που εξημερώνουν»
5. «Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλό σου που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό»
6. «Όλοι οι μεγάλοι ήταν παιδιά πρώτα… Αλλά λίγοι το θυμούνται»
7. «Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τίποτα από μόνοι τους και είναι κουραστικό τα παιδιά συνεχώς και πάντα να τους εξηγούν τα πράγματα»
8. «Οι άνθρωποι, εκεί που ζεις, καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα σε έναν κήπο. Παρ’ όλα αυτά, δεν βρίσκουν αυτό που ψάχνουν… Κι όμως αυτό που ψάχνουν, μπορεί να βρεθεί σε ένα και μόνο τριαντάφυλλο»
9. «Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πάντα συμβουλές· μερικές φορές το μόνο που χρειάζονται είναι ένα χέρι για να κρατηθούν, ένα αυτί να τους ακούσει και μια καρδιά που μπορεί να τους καταλάβει»
10. «Θα κοιτάζεις τη νύχτα τα αστέρια. Το δικό μου είναι πολύ μικρό, δεν μπορώ να σου δείξω πού βρίσκεται. Καλύτερα έτσι. Το αστέρι μου θα είναι για σένα ένα ανάμεσα σε όλα τα αστέρια. Έτσι, θα σ’ αρέσει να κοιτάζεις όλα τ’ αστέρια»
11. «Για τους ταξιδιώτες, τα αστέρια είναι οδηγοί. Για οποιονδήποτε άλλο, δεν είναι τίποτα, παρά μικροσκοπικά φώτα»
12. «Αυτό που κάνει την έρημο όμορφη, είναι ότι κάπου κρύβει ένα πηγάδι…»
13. «Κανείς δεν είναι ικανοποιημένος εκεί που βρίσκεται»
14. «Μια μέρα, είδα τον ήλιο να δύει 49 φορές… Ξέρεις, όταν κάποιος είναι τρομερά στεναχωρημένος, προτιμά να βλέπει τα ηλιοβασιλέματα»

enallaktikidrasi

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Τα όνειρά μας... / Καληνύχτα σας...

Κάθε που ξεκινάει η χρονιά…
.....
"Να κάνω αυτό, εκείνο, το άλλο το παράλλο…".
Και αυτό είναι όμορφο. Είναι καλό.

Θέλει όμως και μια προσοχή.
Να μην γίνουμε σκλάβοι των ονείρων.
Να μην αφήσουμε τα θέλω μας να μας καθοδηγούν.
Να μην αφήσουμε τον εαυτό μας να απογοητευτεί αν κάτι, στην τελική, μείνει απ' έξω.

Τα όνειρα είναι για να μας υπηρετούν και όχι για να τα υπηρετούμε.
Βάλε τους στόχους σου. Ψάξε να δεις τα θέλω σου.
Πρόσεξε, όμως, να μην αφεθείς και γίνεις έρμαιο σε αυτά.

Τα όνειρα είναι για να μας υπηρετούν και όχι για να τα υπηρετούμε.

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γλωσσοδέτες που λύνουν και τη γλώσσα των παιδιών και το γέλιο τους!

• "Άσπρη πέτρα ξέξασπρη κι απ' τον ήλιο ξεξασπρότερη."
• "Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρελόδενε;- Του νεροβαρελοδέτη ο γιος. 

• "Εκκλησούλα μολυβδοκολοπελεκητή, ποιος σε μολυβδοκολοπελεκητούσε; Ο γιος του μολυβδοκολοπελεκητή."

 

• "Εκλησιά μολυβδωτή γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκητή, ποιος σε γλυκομολυβδοκαντηλοπελέκησε; Του γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκητή ο γιος. Αν είχα τα γλυκομολυβδοκαντηλοπελέκια του θα σε γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκούσα καλύτερα από του γλυκομολυβδοκαντηλοπελεκητή το γιο!" (Νάξου) 

• "Μια εκκλησιά μολυβδωτή, μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, ποιος την μολυβδοκοντυλογλυπτοπελέκησε; Ο γιος του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή; Αν είχα εγώ τα σύνεργα, τα μίνεργα του γιου του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή, θα τη μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκούσα καλύτερα από το γιο του μολυβδοκοντυλογλυπτοπελεκητή

• "Η συκιά μας η διπλή, η διπλογυριστή, κάνει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι-γυριστά. Πάει ο σκύλος ο διπλός, ο διπλογυρι-γυριστός, να φάει τα σύκα τα διπλά, τα διπλογυρι-γυριστά" 

"Καλημέρα καμηλάρη, καμηλάρη καλημέρα"
"Κάστανα βραστά σκαστά με τη βραστή σκαστή κουτάλα."

Γλωσσοδέτες για να μαθαίνουν τα μικρά μας 

και να εξασκούμαστε εμείς

100 σπαζοκεφαλιές και αινίγματα για παιδιά

Το κυνήγι θησαυρού μέσα στο σπίτι το παίξαμε. Τις 100 δραστηριότητες για παιδιά (αντί για τηλεόραση και οθόνες) τις κάναμε.

Τις ιστορίες, με τη βοήθεια του βάζουμε τις ιστορίες τις διηγηθήκαμε.
Είμαι εδώ! Για να μοιραστώ ιδέες και παιχνίδια για να διασκεδαστικές στιγμές στο σπίτι!

Σήμερα λοιπόν ετοίμασα ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με 100 σπαζοκεφαλιές και αινίγματα για παιδιά (αλλά και τους γονείς τους)! Και το καλύτερο; Μπορείτε να το έχετε στα χέρια σας σε 2 λεπτά. Και είναι δωρεάν.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να εκτυπώσετε το αρχείο που θα σας στείλω και στη συνέχεια να κόψετε τις 100 κάρτες γύρω-γύρω. Ακολουθούν οι κανόνες του παιχνιδιού, αλλά πρώτα μια μικρή γεύση από σπαζοκεφαλιές και ανοίγματα που συμπεριλαμβάνονται:

Μία μικρή γεύση

Τι είναι πιο βαρύ; Ένα κιλό τομάτες ή ένα κιλό πούπουλα;

Απάντηση: Είναι ακριβώς το ίδιο, ένα κιλό.
(Σχόλιο: Αυτή η ερώτηση με φέρνει πίσω στα δικά μου παιδικά χρόνια. Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά να μου κάνουν αυτή την ερώτηση και να ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ. Και αν θυμάμαι καλά είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένα κιλό πούπουλα είναι πιο βαρύ. 😂Το πιθανότερο είναι ότι οι γονείς μου είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ελπίδα για μένα.😂)

Πότε η Παρασκευή είναι πριν την Πέμπτη;

Απάντηση: Όταν την ψάχνουμε στο λεξικό.

Η μαμά του Γιώργου έχει τρία παιδιά. Το μικρότερο το λένε Θανάση. Το μεγαλύτερο Κώστα. Πώς λένε το τρίτο παιδί;

Απάντηση: Γιώργο.

Είναι δικό σου. Αλλά όλοι οι άλλοι το χρησιμοποιούν περισσότερο από σένα. Τι είναι;

Απάντηση: Το όνομά σου.

Πόσα μήλα μπορείς να βάλεις μέσα σε ένα άδειο κουτί;

Απάντηση: Ένα. Μετά το κουτί δεν είναι άδειο.

Είμαι ελαφριά σαν πούπουλο, αλλά ακόμα και ο πιο δυνατός άνθρωπος δεν μπορεί να με κρατήσει πάνω από 5 λεπτά. Τι είμαι; Απάντηση: Η αναπνοή.

Άμα βλέπω δεν το βλέπω και το βλέπω όταν δεν βλέπω. Τι είναι; Απάντηση: Το όνειρο.

Μπορείς να με φας το βράδυ, αλλά ποτέ το πρωί. Τι είμαι; Απάντηση: Βραδινό.

Κανόνες παιχνιδιού

Οι κάρτες μπαίνουν αναποδογυρισμένες στη μέση του τραπεζιού.
Ο πρώτος παίκτης τραβάει μια κάρτα και διαβάζει τη σπαζοκεφαλιά ή το αίνιγμα στον παίκτη που κάθεται στα δεξιά του.
Η απάντηση είναι γραμμένη στο κάτω μέρος της κάρτας με αχνά γράμματα και τη βλέπει μόνο ο παίκτης που κρατάει στα χέρια του την κάρτα. Αν ο παίκτης απαντήσει σωστά, κερδίζει έναν πόντο και η κάρτα βγαίνει από το παιχνίδι.
Αν απαντήσει λάθος, η κάρτα μπαίνει κάτω από τις υπόλοιπες κάρτες, χωρίς να διαβαστεί σωστά η σωστή απάντηση.
Έτσι προς το τέλος του παιχνιδιού, κάποιος νέος παίκτης θα έχει την ευκαιρία να παίξει με την ίδια κάρτα. Που πιθανόν να είναι ο παίκτης που διάβασε την κάρτα και ξέρει τη σωστή απάντηση. (Αααα τον τυχερό…)
Στη συνέχεια παίρνει την επόμενη κάρτα ο επόμενες παίκτης (εκείνος που πριν απαντούσε) και ρωτάει εκείνον που κάθεται δεξιά του.
Στο τέλος του παιχνιδιού, εκείνος που θα έχει περισσότερους πόντους κερδίζει!

Tips

Έφτιαξα το παιχνίδι σε μορφή επιτραπέζιου για να είναι πιο διασκεδαστικό. Αν παρ’ όλα αυτά δε θέλετε να το παίξετε ως επιτραπέζιο και θέλετε απλώς να διαβάζετε αινίγματα και σπαζοκεφαλιές κανένα πρόβλημα!
Αν θέλετε να εμπλουτίσετε το παιχνίδι με τις δικές σας σπαζοκεφαλιές και αινίγματα για παιδιά, μπορείτε να το κάνετε. Έχω συμπεριλάβει και ένα σετ με άδειες κάρτες για να προσθέσετε τις δικές σας ιδέες.

Κατεβάστε τις 100 σπαζοκεφαλιές και αινίγματα για παιδιά δωρεάν

Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα και θα σας στείλω τις κάρτες με τις σπαζοκεφαλιές στη στιγμή. Παράλληλα θα αρχίσετε να λαμβάνετε τις δωρεάν ενημερώσεις μου ώστε να μη χάνετε ποτέ τίποτα.
Θα χαρώ να κάνετε share το post στα social media ώστε να βοηθήσετε κι άλλους γονείς που ψάχνουν ευχάριστους και δημιουργικούς τρόπους να διασκεδάσουν στο σπίτι.
Καλή διασκέδαση!

Περισσότερα για το παιγνίδι: aspaonline.gr

Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ακολούθησε!!!

Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και, ξαφνικά, βλέπουν μες στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρίσκεται παγιδευμένη η Ευτυχία.

Τότε η πρώτη γυναίκα λέει:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως, μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή κι ευτυχισμένη έφυγε.

Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως, εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει κι ευτυχισμένη φεύγει.

Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα και τότε η Ευτυχία της είπε μεσ' από τον λάκκο:
- Πες μου κι εσύ τι θέλεις να σου δώσω;
Και τότε η γυναίκα έσκυψε, άπλωσε το χέρι της και είπε:
-"Δώσε μου το χέρι σου" κι έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της.....

Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ....!!!

το βρήκαμε στο αγαπημένο μας skouliki 

Ελλάδα, η χώρα του φωτός!

Η δασκάλα μας μάς είπε να κάνουμε μια εργασία με το powerpoint για το μάθημα της γεωγραφίας.

Σε εμένα είπε να κάνω για την Ελλάδα και στα άλλα παιδιά για άλλες χώρες.

    Άρχισα να ψάχνω στο internet για φωτογραφίες από τα διάφορα μέρη της πατρίδας μας και η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτητα μέχρι να διαλέξω ποιες να βάλω, επειδή η μια ήταν πιο όμορφη από την άλλη. Ευτυχώς με βοήθησε το «χαμομηλάκι» να διαλέξω, αλλιώς ακόμα θα έψαχνα.

    Η παρουσίαση άρεσε στη δασκάλα μου και μου είπε να τη φυλάξω. Έτσι, λοιπόν, τη βάζω στο ιστολόγιό μου για να μείνει για πάντα.

Hellas by hamomilaki

Ελπίζω να αρέσει και σε σας

Με αγάπη
Μαρία
mariologio.blogspot.com

Δακρύζω σαν μικρό παιδί...

Αλλά να, οι διαφορές του χθες, σήμερα γίνονται βάραθρα

«ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΨΙΘΥΡΙΣΩ, Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ».

    Δανείζομαι τη φράση, για να ξεδιπλώσω δικά μου συναισθήματα. Γιατί αυτή η φράση χτυπάει την καρδιά μου και το μυαλό μου, σταθερά, με καρφάκια που πληγώνουν και ματώνουν αλλά και με βελούδο που χαϊδεύει απαλά, εκεί που πάντα το σώμα επιθυμεί και ο νους ξαπλώνει.

«ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ», ΛΕΕΙ.

    Και σκέφτομαι ότι τα δάκρυα, απλή ένδειξη ότι τα γόνατα λυγίζουν ελαφριά μπροστά σε μια χαρά ή έναν πόνο, μπροστά σε μια εικόνα που συγκινεί -ο καθένας έχει τις δικές του-, στο άκουσμα μιας μουσικής ή στην ανάμνηση του βιώματος, σπανίζουν πια. 

Τα άλλα, τα δάκρυα αντίδρασης δεν έχουν την ίδια γεύση.

ΘΑ ΨΙΘΥΡΙΣΩ «Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», ΛΕΕΙ. 

    Και πάλι σκέφτομαι ότι αυτή η υπέροχη λέξη, η βαθιά, χάνει μέρα με τη μέρα τη χροιά της, το χρώμα της ξεφτίζει μπροστά στο εκτυφλωτικό φως που καίει κάθε κύτταρο ευγένειας, κάθε κύτταρο καλής προαίρεσης.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕ ΧΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΣΕ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ, ψηλούς και κοντούς, ωραίους και άσχημους, έξυπνους και χαζούς, ικανούς και ανίκανους. Οι άνθρωποι χωριζόμαστε συναισθηματικά σε μικρόψυχους και μεγαλόψυχους. Όσο οι μικρόψυχοι κερδίζουν έδαφος και προχωρούν στη ζωή ευθυτενείς, τόσο οι μεγαλόψυχοι αποσύρονται. Και σπανίζουν εκείνοι που δακρύζουν και λένε «σε ευχαριστώ».

ΓΙΑΤΙ ΑΜΑ ΔΑΚΡΥΣΕΙΣ Ή ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΤΑΣΣΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥ, ΤΟΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥ, ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟΥ.

    Δεν παρακολουθείς τη μιζέρια του άλλου, δεν εντάσσεσαι στην αγέλη που κυνηγά χρήμα και εξουσία, δεν χαρακτηρίζεσαι ως leader της εποχής. Η προσφορά άνευ όρων, η αγαθή προσφορά χωρίς δεύτερη σκέψη, η εμπιστοσύνη χωρίς ενδοιασμούς, όλα αυτά που θα κάνουν τη ζωή σου πιο όμορφη και θα κερδίσεις ανθρώπους και την ψυχική ευφορία που προκαλείται από την ικανοποίηση που έπεται, προκαλούν τρόμο.

ΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΠΡΟΔΙΔΕΣΑΙ, τόσο πιο μικρόψυχος θα μπορούσες να καταλήξεις.

 

ΟΧΙ ΟΜΩΣ. ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΕ «ΚΛΕΒΟΥΝ», ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ, τόσο να θυμάσαι πως πάλι κερδισμένος είσαι. Αυτός που «κλέβει» την ιδέα σου -μου έτυχε αυτό όπως και σε πολλούς άλλους-, αυτός που σε αντιγράφει για να ωφεληθεί άνευ σού, αυτός που ποτέ δε θα εκτιμήσει ότι με αυθορμητισμό του έδωσες, αυτός πάντα μικρό ερπετό θα είναι. Βρώμικο και δύσοσμο. Αυτοί που πουλούν στεγνά σήμερα -συναδέλφους και φίλους, γνωστούς και αγνώστους προς αυτούς- θα παραμείνουν σκουπίδια πολυπατημένα από ρόδες μετά την απεργία των σκουπιδιάρικων. Θα έχουν λεφτά και χαμόγελα απαστράπτοντα, μα τη στιγμή που στους σάλιαγκες δίπλα τους θα τελειώσει το σάλιο, δεν θα έχουν ένδυμα άλλο να σκεπαστούν.

ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΑΚΡΥΑ ΟΥΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    Η βαθιά ανάσα της ουσιαστικής, αληθινής ικανοποίησης του δοσίματος και της ανταπόδοσης είναι ξένοι τόποι. Απάτητοι για αυτούς. Αυτό το οξυγόνο θα γεμίζει τους άλλους πνεύμονες. Το (γλυκό, όχι αλατισμένο) κλάμα του μίζερου και το (γλυκανάλατο, όχι σταράτο) ευχαριστώ του κόλακα, που ορίζουν πληθώρα κρατούντων σήμερα, δεν αφορούν τις ψυχές τις μεγαλόψυχες.

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ. 

    Όμως, στον ενήλικο βίο μας, επιλέγουμε στρατόπεδο. Θα είμαστε με τους μεγαλόψυχους που ρισκάρουν κάθε μέρα ή τους μικρόψυχους που φορούν πανοπλίες παντού, γύρω από την καρδιά τους και γύρω από την ψυχή τους; Δακρύζω σα μικρό παιδί, όσο περισσότερο χρειάζεται να πω «ευχαριστώ».

Αφιερωμένο στον Μιχάλη Δ.

Μια Κόλλια -  δημοσιογράφος.

doctv.gr 

Αντικλείδι, antikleidi

Η αναισχυντία της παιδεραστίας

«ὃς δ᾽ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης»

Όποιος όμως σκανδαλίσει ένα από τα μικρά αυτά παιδιά, που πιστεύουν σ΄ εμένα, του συμφέρει να κρεμαστεί στο σβέρκο του μια μεγάλη μυλόπετρα και να καταποντιστεί στ΄ ανοιχτά της θάλασσας.

Ματθ. ιη΄6

Δεν πρόκειται για συνηθισμένο φαινόμενο ηθικού ξεπεσμού. Βρισκόμαστε μπροστά σε κατάντημα αδιαντροπιάς και αναισχυντίας που ξεπερνά τα όρια της νοσηρής φαντασίας.

«Γιατροί, επιχειρηματίες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, άνθρωποι «υπεράνω υποψίας» περιλαμβάνονται στην ογκωδέστατη δικογραφία που σχημάτισε το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για κατοχή και διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας, με βιασμούς ακόμη και βρεφών….»

Μπροστά σε ένα βρέφος, σ΄ ένα οποιοδήποτε μικρό παιδί, στέκεται με αγάπη, τρυφερότητα και σεβασμό κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Μονάχα μια τερατώδης ύπαρξη, διεστραμμένα πωρωμένη, μπορεί βάναυσα να κακοποιεί την αθωότητα.

Οι φυσικοί αυτουργοί να αναζητηθούν και παραδειγματικά να τιμωρηθούν. Δεν αρκεί όμως. Οι ένοχοι είναι πολλοί. Πάρα πολλοί.  
Ένοχη είναι μια ολόκληρη τοξινωμένη κοινωνία που ναρκώνει συνειδήσεις, νεκρώνει ψυχές, δυναμιτίζει αισθήματα ιερά, γκρεμίζει ιδανικά. 

Ένοχοι είναι όλοι, όσοι συστηματικά προωθούν τη σαρκολατρεία και απεργάζονται τον εκμαυλισμό, τον εκμηδενισμό της ψυχής. 

Όλοι μας, ως κοινωνία να αφυπνισθούμε και αναχώματα υγείας να υψώσουμε που θα συγκρατούν το θολό ρεύμα του πανσεξουαλισμού, που απειλεί να παρασύρει στα ακάθαρτα νερά του και το τελευταίο ίχνος ντροπής.

Επιτέλους, να περιοριστεί η υποτίμηση της αξιοπρέπειας, ο εξευτελισμός της προσωπικότητας, ο εκφυλισμός της ψυχής, η λεηλασία της αγνότητας.

Η "ομορφιά" του συρμού και οι καταναλωτές εικόνων

  Πώς θα γίνεις η πιο όμορφη γυναίκα που είδες ποτέ!  

    Δεν πρόκειται κανείς ποτέ να τηρήσει την υπόσχεση του ότι θα γίνεις πανέμορφη. Δεν συμφέρει. Καμία εταιρεία καλλυντικών δεν θα σε εξελίξει. Δεν την συμφέρει οικονομικά. Η εταιρεία σαμπουάν θα σου πει πως πρέπει τα μαλλιά σου να είναι πράσινα. Και θα τα κάνεις. 

    Μετά η ίδια εταιρεία θα σου προκαλέσει ανησυχία για την υγεία της τρίχας σου μετά την πράσινη βαφή και θα σου προτείνει ένα προϊόν ειδικά για πράσινο μαλλί. Και θα το πάρεις. 

    Θα κάνει της μόδας τα κοντά μαλλιά και αίφνης η μόδα θα μεταστραφεί καθώς θα πληρώσει την γκαρντάσιαν να βγει με μακριά ποστίς μέχρι τον πισινό της και θα πληρώσεις για να μακρύνουν. 

    Ο πλαστικός χειρουργός θα πληρώσει διεθνές μοντέλο να λανσάρει το μικρό στητό στήθος αφού πρώτα έχει επιβάλει σε όλη την γυναικεία αγορά, να αγοράσει στήθος νούμερο 6. 

Έτσι πάει η ομορφιά του συρμού. Ακολουθεί τάσεις.

Η αισθητική της αρμονίας λείπει. Υπάρχει η τάση της αγοράς όχι της ομορφιάς.

    Το θέμα με την ομορφιά είναι η σύγκριση. Μας μαθαίνουν από μικρές να ανταγωνιζόμαστε. Όλος ο κόσμος είναι ένα άτυπο καλλιστείο. Αλλά το κλειδί της ομορφιάς είναι η ισορροπία και η αυθεντικότητα. Και της σούπερ ακαταμάχητης ομορφιάς, είναι να ξεπερνάς κάθε φορά σε ομορφιά τον εαυτό σου και όχι την διπλανή σου. 

Στην ομορφιά, υπάρχει χώρος για όλες μας.
    Όταν όλες οι γυναίκες ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο πρότυπο ομορφιάς προσπαθώντας να γίνουμε πανομοιότυπες, είναι σαν να λέμε ότι απαιτούμε από όλους τους ζωγράφους να ζωγραφίζουν αενάως το ίδιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Το ίδιο θέμα! Είμαστε ένας ζωγραφικός πίνακας με το δικό του αποκλειστικό θέμα. Πότε θα το καταλάβουμε;

    Δεν είναι θέμα ρυτίδας είναι θέμα προσωπικότητας. Όταν δουλεύουν καλά τα κύτταρα των εσωτερικών σου οργάνων, συμπλέοντας με το ισορροπημένο μυαλό σου, τότε δημιουργείς ομορφιά. Καθαρό βλέμμα, όμορφες κινήσεις στο σώμα, ανοιχτόκαρδο χαμόγελο. 

    Σεβάσου τις ατέλειες σου. Έρχονται να δώσουν την υπογραφή σου. Οι σωματικές ατέλειες η οι ατέλειες προσώπου, δηλώνουν την ιδιαιτερότητα σου. Είναι η αποτύπωση του χαρακτήρα σου. Μην τον φοβάσαι τον χαρακτήρα σου. 

Αποδέξου τον. Πες αυτή είμαι. 

Δεν ξέρεις πόσο θα απελευθερωθείς !

    Τα μοντέλα είναι υποχρεωμένα να είναι άψογα στις φωτογραφίες γιατί πρέπει να δηλώσουν αμέσως αυτή την εσωτερική ομορφιά. Τον χαρακτήρα. Με μια μπανανόφλουδα όμως. Πρέπει να δώσουν την αίσθηση στο υποψήφιο θύμα- καταναλώτρια ότι όλη αυτή την αίσθηση του χαρακτήρα, την χρωστάνε στο διαφημιζόμενο προϊόν.   Οι φωτογράφοι αδυνατούν να αποδώσουν φωτογραφίζοντας ένα πρόσωπο, την εσωτερική ομορφιά που ακτινοβολεί. 

Γι' αυτό λοιπόν δεν τους νοιάζει η εσωτερική ομορφιά όσο κάνουν την δουλειάς τους. Εργαζόμενοι είναι. Θέλουν να είναι ευχαριστημένος ο επιχειρηματίας που τους πληρώνει. Θέλουν να βάλουν ψωμί στο τραπέζι τους.

    Πώς λοιπόν να «βγάλουν» οι φωτογράφοι την ενέργεια στο φακό ενός χαρισματικού ανθρώπου; 

Πώς να αποδώσουν την θέρμη του; 

Την ζεστασιά, την αυτοπεποίθηση ή την απλότητα του; 

Γι' αυτό αναγκαστικά στήνουν σκηνικά.... 

Ζητούν από τα μοντέλα να είναι αγέρωχα η τολμηρά η ντροπαλά ανάλογα με τις ανάγκες του σεναρίου της φωτογράφησης. Στις περιπτώσεις που συναντούμε ένα μοντέλο στην πραγματική ζωή δεν το αναγνωρίζουμε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Μας φαίνεται χαμηλότερο των προσδοκιών μας.

    Αυτό δεν σημαίνει ότι τα προϊόντα κάνουν κακό. Είναι ωραίο να ανοιγοκλείνεις και να πεταρίζεις τις ψεύτικες βλεφαρίδες σου αν το κάνεις κέφι να τινάζεις τα αγέρωχα ψεύτικα μαλλιά σου αν το γουστάρεις, να στολίζεις τα χείλη σου με κραγιόν αν το έχεις ανάγκη. 

Παίξε διασκέδασε το μόνο για σένα! Το πρώτο όμως που πρέπει να φροντίσεις χαλαρά, είναι ότι τα μάτια πρέπει να γεμίσουν με χορτασμένο βλέμμα, τα μαλλιά να λάμπουν λεία από ευχαριστημένες ορμόνες και τα χείλη να απελευθερωθούν από τη σφιγμένη έκφραση της ματαιοπονίας.

    Ας πάψουμε να είμαστε καταναλωτές εικόνων. Βλέπω γύρω μου πανέμορφες γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι είναι θεές. Συγκρίνονται συνέχεια. Αυτή την γυναικεία αμηχανία απέναντι στη σύγκριση την γνωρίζει συνήθως και το φλερτ τους. Πολλοί είναι αυτοί που βρίσκουν μια αντίπαλο για να μειώσουν την γυναίκα τους. Το θέμα όμως δεν είναι οι άλλοι. Είστε εσείς. Για την δική σας αγάπη προς τον εαυτό σας μιλάμε. 

    Κι αν ο σύντροφος σας λέει ότι προτιμάει εκείνο το κορίτσι με το σηκωμένο οπίσθιο συστήστε του να πάει για λιποαναρρόφηση κοιλιάς. Συνήθως οι κομπλεξικοί άνδρες προσπαθούν να έχουν κομπλεξικές γυναίκες δίπλα τους για να τις κρατήσουν.

    Υπάρχουν γυναίκες πανέμορφες που πέρασαν μια ζωή θεωρώντας ότι είναι άσχημες για να φτάσουν τελικά στα 80 και να δουν ξαφνικά μια φωτογραφία από τα παλιά, ώστε να καταλάβουν ότι είχαν μια πολύ δυσάρεστη ψευδαίσθηση για τον εαυτό τους.

    Δυστυχώς (σχετικά με τη ζωή γενικά και όχι μόνο ειδικά), ζούμε με θαυμαστικά ψάχνοντας κάπου να βάλουμε μια τελεία και χανόμαστε στις παρενθέσεις.

Ζωή Κυροπούλου συγγραφέας – δημοσιογράφος.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γιατί το «όχι» κάνει καλό;

Τα «όχι» πρέπει να είναι λίγα, συγκεκριμένα, προσαρμοσμένα στην ηλικία και ιδιοσυγκρασία του παιδιού και κυρίως σταθερά! Και προσέξτε πολύ το ύφος και τον τόνο σας!

    Όχι, μια λέξη τόσο μικρή, αλλά τόσο σημαντική… Όσο δύσκολο και αν είναι να ειπωθεί αυτή η μικρή λεξούλα από τους γονείς, είναι σημαντικό να κατανοήσουν πως όχι, στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τιμωρία. Όταν ένας γονιός λέει “όχι”, διδάσκει στο παιδί την ικανότητα να αισθάνεται ασφαλές με τον εαυτό του, με τις παρορμήσεις του, με τα όριά του. 

    Η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, αναλύει τον ρόλο του “όχι” στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, επισημαίνοντας ότι όλα τα “όχι” δεν είναι ίδια…

    Σε μέγεθος είναι μικρή. Σε αξία  όμως ανεκτίμητη. Γιατί όμως μας είναι τόσο δύσκολη η εκφορά αυτής της τόσο δα λεξούλας; Ενάντια στην τάση που θέλει τους γονείς να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους, λέγοντάς τους πάντα «ναι», οι ειδικοί διαπιστώνουν πως το καλύτερο δώρο των γονιών για τα παιδιά τους είναι να μάθουν να τους λένε «όχι»!

Μην φοβάστε ότι θα θεωρηθείτε κακοί γονείς άμα βάλετε όρια, αντιθέτως θα είστε περήφανοι αργότερα, αντικρίζοντας τα παιδιά σας, ως ώριμους ενήλικες να ανταπεξέρχονται στις προκλήσεις της ζωής με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η διαστρεβλωμένη άποψη πως οι γονείς οφείλουν να είναι αρεστοί και φίλοι, δυστυχώς οδηγεί στο να μην είναι τελικά σεβαστοί. 

    Την παραπάνω άποψη ενισχύει και η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, που αναφέρει ότι «τα όρια είναι απαραίτητα για τα παιδιά κάθε ηλικιακής ομάδας. Το «ΟΧΙ» του γονέα σε ορισμένες συμπεριφορές του παιδιού που θεωρούνται ανεπιθύμητες (π.χ. όταν χτυπάει το αδελφάκι του), αλλά και ο σωστός τρόπος που αυτό εκφράζεται, ενισχύουν την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και θέτουν τις βάσεις για την εξέλιξή του σε έναν υπεύθυνο, συμπονετικό και κοινωνικά και ηθικά ευαίσθητο ενήλικα».

Γιατί δυσκολευόμαστε να πούμε «όχι»;

    «Για μερικούς γονείς, είναι πολύ δύσκολο να θέσουν σαφή όρια σε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών τους. Αυτό συμβαίνει επειδή, σε πολλές περιπτώσεις, οι ίδιοι μεγάλωσαν υπό την εποπτεία αυστηρών και τιμωρητικών γονέων ή και δασκάλων. Από φόβο λοιπόν μήπως και τα παιδιά τους αισθανθούν όπως αισθάνθηκαν οι ίδιοι όταν ήταν παιδιά, δυσκολεύονται να πουν «ΟΧΙ». Με απλά λόγια, οι γονείς δυσκολεύονται να αρνηθούν το οτιδήποτε στα μικρά τους αγγελούδια, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο, δεν θα τα απογοητεύσουν και δεν θα τα πληγώσουν. Επιπλέον, θεωρούν ότι λέγοντας συνέχεια «ναι», τα παιδιά θα τους αγαπούν περισσότερο. 

    Oι συνέπειες αυτής της στάσης μπορεί να είναι καταστροφικές. «Είναι πολύ τρομακτικό για ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν όρια. Σε μια τέτοια περίπτωση αισθάνεται ότι δε μπορεί να στηριχθεί στους γονείς του για ασφάλεια και προστασία. Χωρίς σαφή και σταθερά όρια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει το ίδιο ιδιαίτερα αυταρχικό και απαιτητικό», σημειώνει η κυρία Ιορδάνου. Αν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε μάθει να διεκδικούμε αυτά που θέλουμε ή δεν θέλουμε, με αποτέλεσμα να υιοθετούμε μιαν απόλυτα παθητική συμπεριφορά, αναπόφευκτα την ίδια στάση θα αντιγράψει στο μέλλον και το παιδί μας. Και κάτι τέτοιο δεν είναι θεμιτό…

Πώς να πούμε «όχι»;

    Γονείς πάρτε χαρτί και μολύβι και σημειώστε! Πρώτο βήμα είναι να έχετε ξεκαθαρίσει στο μυαλό σας τα «όχι» που θέλετε να εφαρμόσετε. Τι εννοούμε με αυτό; Ότι δεν είναι σωστό να μην αφήνουμε το παιδί να κινηθεί, αραδιάζοντας δεκάδες «όχι» και «μη». Τα «όχι» πρέπει να είναι λίγα, συγκεκριμένα, προσαρμοσμένα στην ηλικία και ιδιοσυγκρασία του παιδιού και κυρίως σταθερά! Και προσέξτε πολύ το ύφος και τον τόνο σας! 

    Σύμφωνα με την ειδικό, αυτό που έχει σημασία δεν είναι το «ΟΧΙ» του γονέα, αλλά ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο αυτό εκφράζεται. Αν και τα όρια βοηθούν το παιδί να κατανοήσει ότι κάθε συμπεριφορά έχει συγκεκριμένες συνέπειες, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να τα ξεπεράσουμε! Η αγάπη και ο σεβασμός θα βοηθήσουν... 

Και τι έγινε, αν...; Ξεκίνα ξανά! / Καλημέρα σας...

Και τι έγινε, αν έχασες μια δουλειά; Θα βρεις καλύτερη. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν ένας έρωτας τέλειωσε και ένας κύκλος έκλεισε; Θ’ ανοίξει άλλος. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν μια φιλία χάθηκε; Θα έρθει μία άλλη. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν εχθές σου ήρθαν όλα στραβά; Την επόμενη θα ξεστραβώσουν. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έπεσαν τα κάστρα της ψυχής σου; Θα τα ξανακτίσεις. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν δε σου ήρθαν όλα βολικά σήμερα; Αύριο θα είναι καλύτερα. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν κάποιοι σε πολιόρκησαν και μετά σε έστειλαν αδιάβαστο; Θα συνέλθεις, γι’ αυτό... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν μία ή και δύο επιλογές σου, αποδείχθηκαν λάθος; Θα κάνεις πολλές άλλες σωστές. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έγιναν όλα στάχτη; Βάλε φωτιά και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έπεσες άτσαλα σ’ έναν γκρεμό με το φύσημα ενός αφηρημένου εγωιστή; Θα βρεις τη δύναμη να σταθείς και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν κάποιοι στόχοι σου δεν υλοποιήθηκαν; Θα βρεις τον τρόπο να επανορθώσεις. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έκανες λάθος; Θα κάνεις και σωστά. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν ρίσκαρες έπαιξες και έχασες; Μαγκιά σου. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σήμερα δεν μπορείς να σηκωθείς και σου έχει πλακώσει την ψυχή το πάπλωμα; Κάνε λίγη υπομονή και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σε μέτρησαν λάθος; Μέτρησε εσύ εσένα σωστά και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν βρήκες πόρτες κλειστές; Θα βρεις άλλες ορθάνοιχτες. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σε καταδίκασαν με φρούδες ελπίδες; Μη σταματήσεις να ελπίζεις και... ξεκίνα ξανά.

Και τι έγινε, αν γονάτισες; Θα σηκωθείς. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε αν τώρα γέμισε το είναι σου σκοτάδι; Θα ξημερώσει, πίστεψέ με. 

Ξεκίνα ξανά!

Πάντα να ξεκινάς ξανά, ό,τι και αν έγινε, όπως και αν έγινε. 

Κανένας άνεμος δεν είναι πιο δυνατός από τον δικό σου.

Ξεκίνα ξανά, και μην αφήσεις την παραίτηση να σε καθορίσει, άσε να σε καθορίσει το «Ξεκινάω Ξανά!»

Μαρία Τσιντίδου

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Για την αγάπη

Τι είναι αγάπη;

Αγάπη είναι να μην κουράζεσαι. Να μην κουράζεσαι να κάνεις, να μην κουράζεσαι να λες.

Αγάπη είναι να μην ακούς, να μη σκέφτεσαι, να μην αξιολογείς.

Αγάπη είναι να συνεχίζεις να βλέπεις την ίδια αγαπημένη σου εικόνα, ακόμα και όταν όλα γύρω σου καταρρέουν. Να βλέπεις το φως πίσω από τα σύννεφα.

Αγάπη είναι να ξετρυπώνεις την πιο απίστευτη λεπτομέρεια και την αγκαλιάζεις. Και να μην την αφήνεις, να την κάνεις ένα με το είναι σου – τόσο πολύ ώστε στο τέλος να μη θυμάσαι καν τη στιγμή που την πρόσεξες. Να είναι σα να υπήρχε από την αρχή του κόσμου.

Η αγάπη δεν είναι βαριά κουβέντα. Δεν υπάρχει ο σωστός χρόνος να την πεις, δεν υπάρχει ο λάθος. Δεν υπάρχει το νωρίς, δεν υπάρχει το αργά. Έχει το δικό της χρονοδιάγραμμα – εσύ μόνο υποκλίνεσαι στο συναίσθημα που σε κατακλύζει και το ακολουθείς.

Μπορείς να αγαπάς τα πάντα. Η αγάπη δεν ξεχωρίζει, δεν έχει προορισμό.

Αγαπάς κόντρα στους άλλους, κόντρα στη λογική που σου επιβάλλεται.

Μη το μπερδεύεις – δε μιλάω μόνο για σχέσεις.

Μπορεί να αγαπήσεις μια στιγμή. Μία μόνο στιγμή, ένα δευτερόλεπτο που εύχεσαι να κρατούσε για πάντα. Εκείνο το δευτερόλεπτο που έρχεται και σε αρπάζει και σε πάει ψηλά, σε ένα ζεστό μέρος. Το αισθάνεσαι στο σώμα σου, σε ποτίζει.

Μπορεί να αγαπήσεις μια μουσική. Μια μόνο μουσική, εκείνη που θα σε ταξιδέψει, θα σου θυμίσει, θα σε πάει κάπου αλλού και την ύστατη στιγμή, θα σε σώσει. Είναι δική σου μουσική, την ακούς όλη τη μέρα σε επαναλήψεις πέρα από κάθε λογική. Είναι το δικό σου soundtrack, η επένδυση των κινηματογραφικών σου στιγμών. Εκείνων που παρακολουθείς έξω από το σώμα σου, μασουλώντας ζεστό σπιτικό popcorn.

Μπορεί να αγαπήσεις μια δουλειά. Εκείνη τη δουλειά που όλοι σου λένε ότι είναι λάθος, ότι θα σε χαντακώσει, ότι δε σου αξίζει, ότι δε σε πληρώνει. Εκείνη τη δουλειά που σε εξουθενώνει, σε αδειάζει από πάνω μέχρι κάτω αλλά αισθάνεσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο που την κάνεις. Να της αφιερώσεις μια ολόκληρη ζωή και να μη μετανιώσεις ούτε για μια στιγμή. Να μη σκεφτείς όλα τα υπόλοιπα που είχες τη δυνατότητα να κάνεις.

Μπορεί να αγαπήσεις ένα σκύλο. Εκείνον που έκανες κομμάτι της ζωής σου, εκείνον που του σήκωσες την κουβέρτα του κρεβατιού το χειμώνα για να κοιμηθεί μαζί σου, εκείνον που αγκάλιασες και έκλαψες και σε κατάλαβε και σου έδειξε ότι μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά. Εκείνον που αρνήθηκες να πιστέψεις ότι έφυγε, εκείνον που έκανες τα πάντα για να σώσεις, εκείνον που θρηνείς ακόμα. Και λείπει από κάθε στιγμή, κάθε μικρή και ασήμαντη στιγμή.

Μπορεί να αγαπήσεις μια εικόνα – εκείνη την εικόνα που όταν την έζησες έκλεισες και άνοιξες τα μάτια γρήγορα, το εσωτερικό σου κλείστρο, για να την αποθηκεύσεις για πάντα. Την εικόνα που φυλάς προσεκτικά, την εικόνα στην οποία ανατρέχεις όταν νιώθεις μόνος.

Μπορείς να αγαπήσεις μια φωτογραφία: Εκείνη που κοιτάς ξανά και ξανά και ποτέ ο χρόνος δε τη φθείρει. Και θυμάσαι κάθε λεπτομέρεια που συνδέεται με αυτή: Πότε, πώς, τι ένιωσες, πώς ευθυγραμμίστηκε όλο το σύμπαν πάνω σε ένα και μοναδικό «κλικ».

Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο. Και ας τον γνώρισες για λίγο. Και ας μην πρόλαβες να του πεις ότι ήθελες να έμενε δίπλα σου για πάντα. Ότι σε μια στιγμή αποφάσισες έτσι, παράλογα και επιπόλαια ίσως, ότι θέλεις να του κρατήσεις το χέρι και να μη το αφήσεις ποτέ ξανά. Και να καταλάβει γρήγορα και να γίνουν όλα μια αγκαλιά και να τελειώσει εκεί.

Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο. Και ας έχει όλα τα κακά του κόσμου. Και ας είναι χιλιόμετρα μακριά, χαμένος. Και ας σου σπάει τα νεύρα. Και ας σου λένε όλοι ότι απλά δεν είναι ο σωστός. Να κλείνεις τα αυτιά σου στο σύμπαν και να τραγουδάς παράφωνα μέσα στη δική σου σιωπή.

Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο. Και ας είναι μακριά και ας σου λείπει κάθε στιγμή που πέρασες μαζί του αλλά πλέον δεν μπορείς να του το πεις. Συνεχίζεις να τον αγαπάς. Τον συγχωρείς και τον λυπάσαι που δεν προσπάθησε όσο εσύ. Και περιμένεις να τον ξανασυναντήσεις σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μια άλλη ζωή και να επαναλαμβάνετε τον κύκλο στο άπειρο. Μαζί.

Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο. Κι ας μην τον έχεις γνωρίσει ποτέ από κοντά. Τον αγαπάς γιατί σου άνοιξε την ψυχή του χωρίς να το σκεφτεί, χωρίς να φοβηθεί, χωρίς να περιμένει κάτι – απλά γιατί ξέρει ότι είσαι στην άλλη πλευρά της γραμμής και ότι καταλαβαίνεις.

Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο. Γιατί είναι «αλλού», γιατί σε ταξιδεύει, γιατί σε ξενυχτάει, γιατί μπορείτε να χτίζετε μαζί όνειρα με πρώτη ύλη τις ανεξήγητα κοινές σας σκέψεις.

Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο. Και αυτός να μην το καταλάβει ποτέ. Να μη νιώσει ποτέ όπως εσύ, να γύρισε την πλάτη του και να χάθηκε μέσα στο πλήθος, να μη γύρισε ποτέ να κοιτάξει πίσω για να δει ότι είσαι ακόμη εκεί.

Η αγάπη δεν είναι απαραίτητα αμφίδρομη. Δε σε ρωτάει, έρχεται, σου δείχνει, φεύγει.

Και κάπου εκεί μένεις με ένα χαζό χαμόγελο.

Σηκώνεις τα μάτια στον ουρανό – αγαπάς,

είσαι ακόμη ζωντανός.

 

tilestwra.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι